1. Bidatın Tanımı ve Tehlikesi

Bediüzzaman, bidatı dinin aslında bulunmayan yenilikler olarak tanımlar. Bidatlar, ibadet ve itikatta dinin temel kaynaklarına (Kur’an ve sünnet) uygun olmayan yeniliklerdir.

Bidatların dinin özüne zarar verdiğini, safiyetini bozduğunu ve toplumda dini yozlaşmaya yol açtığını ifade eder.

Bidatların özellikle İslam’ın ihya ve tecdid hareketlerine zarar verdiğini belirtir.

Örnek: “Bidalar, sünnet-i seniyyenin zıddı olan sapmalardır ve İslam’ın ruhani hayatını karartan perdeler gibidir.”

2. Sünnet-i Seniyyenin Önemi

Risale-i Nur’da sünnet-i seniyye, bidatlara karşı en güçlü kalkan olarak tarif edilir. Peygamber Efendimizin (s.a.v.) hayat tarzı, ahlakı ve uygulamaları, dinin değişmez temelini oluşturur.

Müslümanlar, ibadet ve muamelatlarını sünnete uygun şekilde sürdürdüklerinde bidatlardan korunurlar.

Alıntı: “Ehl-i bid’aya karşı en kuvvetli silah, sünnet-i seniyyeye ittibadır.”

3. Bidatın Türleri

Hakiki Bidat: Dinin temel esaslarına aykırı olan, açık şekilde yanlış ve batıl olan bidatlardır.

Adat-ı Hasene (Güzel Adetler): Dine aykırı olmayan, dünya işleriyle ilgili yeniliklerdir. Bu tür yeniliklerin dini boyutu olmadığından bidat kapsamına girmez. Örneğin, teknolojik yenilikler gibi.

Not: Bediüzzaman, dini hassasiyetle ibadette bidata yaklaşılmaması gerektiğini vurgularken, teknolojik ve dünyevi yeniliklerin makul olduğunu belirtir.

4. Bidat ve Tecdid Arasındaki Fark

Tecdid, İslam’ın özünü koruyarak, onu çağın şartlarına uygun bir şekilde yeniden ihya etmeyi ifade eder. Tecdid hareketleri, İslam’ın safiyetini korur ve mücedditler tarafından gerçekleştirilir.

Bidat ise dinin aslını değiştirme ve özüne zarar verme amacını taşır. Bu nedenle Bediüzzaman, bidatla tecdidi net bir şekilde ayırır.

Örnek: “Tecdid, İslam’ın aslına dönmeyi ifade ederken, bidat İslam’ın aslını bozan bir tehlikedir.”

5. Bidatlara Karşı Mücadele

Bidatlarla mücadele için yapılması gereken en önemli şey, İslam’ın asli kaynaklarına sarılmak, Kur’an ve sünneti merkeze almaktır.

Bediüzzaman, bidatlara karşı mücadelenin bir nevi iman hizmeti olduğunu ifade eder ve Risale-i Nur’un bu mücadelede önemli bir vazife gördüğünü belirtir.

Alıntı: “Risale-i Nur, asrın ihtiyaçlarına uygun şekilde sünnet-i seniyyeyi ihya ederek bidatların karşısında set çeker.”

6. Zararlı Bidatların Sonuçları

Bidatlar, ümmetin birlik ve beraberliğini zedeler.

Dini yozlaşmaya neden olur ve bidatların yaygınlaşması Allah’ın rızasını kaybetmeye yol açabilir.

Peygamber Efendimizin hadislerinde bidatların cehenneme götüren yollar olarak nitelendirildiği vurgulanır.

Sonuç

ABD Derin Devleti: Tanım ve Anlam

1. Tanım:

Derin devlet, genellikle demokratik yollarla seçilen hükümetten bağımsız veya ona paralel çalışan, gizli, güçlü ve etkili gruplar veya kurumlardan oluştuğu iddia edilen bir yapıdır.

ABD bağlamında, bu kavram genellikle istihbarat teşkilatları (CIA, NSA, FBI), ordu, büyük iş dünyası, medya ve lobi grupları gibi güç odaklarıyla ilişkilendirilir.

2. Hedefler:

Devletin uzun vadeli çıkarlarını korumak.

Küresel düzeni şekillendirmek ve ABD’nin hegemonyasını sürdürmek.

Resmi hükümet politikalarının ötesinde stratejik çıkarları gözetmek.

Derin Devlet Faaliyetleri İddiaları

ABD derin devletinin varlığına ilişkin teoriler, aşağıdaki alanlarda etkili olduğu iddialarını içerir:

1. Dış Politika ve Müdahaleler

ABD’nin dış politikasında gizli operasyonlar, rejim değişiklikleri ve askeri müdahaleler sıklıkla derin devletle ilişkilendirilir.

CIA’nın Soğuk Savaş dönemindeki faaliyetleri, örneğin 1953 İran darbesi (Operasyon Ajax), Şili’de Salvador Allende’nin devrilmesi ve Nikaragua’daki Contra operasyonları, derin devletin etkisine örnek olarak gösterilir.

Küresel enerji ve stratejik kaynaklar üzerindeki kontrol çabaları da bu kapsamda değerlendirilir.

2. İç Politika ve Baskılar

İç siyasette, kritik olayların (ör. John F. Kennedy suikastı, 9/11 saldırıları) derin devlet unsurları tarafından etkilenmiş olabileceği öne sürülür.

Bazı teoriler, ulusal güvenlik adına özgürlüklerin kısıtlanması, gözetim politikaları ve medya manipülasyonu gibi faaliyetleri de derin devletin etkisine bağlar.

3. Ekonomik ve Finansal Güç

ABD ekonomisini kontrol eden büyük bankalar, finansal kuruluşlar ve şirketler de derin devletin bir parçası olarak görülür.

Federal Rezerv Sistemi gibi yapılar ve büyük ekonomik krizlerin yönetimi, bu kapsamda analiz edilir.

4. İstihbarat ve Gözetim Faaliyetleri

NSA’nın geniş çaplı gözetim programları ve Amerikan vatandaşlarının izlenmesi, derin devletin bireysel hak ve özgürlükleri tehdit ettiği iddialarına örnek olarak gösterilir.

Edward Snowden’ın 2013’te ifşa ettiği PRISM programı gibi projeler, derin devletin gözetim gücüne işaret eden örneklerdir.

Derin Devletin Temel Unsurları

ABD derin devletiyle ilişkilendirilen kurumlar ve aktörler şunlardır:

1. İstihbarat Teşkilatları: CIA, FBI, NSA gibi kurumların, özellikle Soğuk Savaş döneminde ve sonrasında küresel operasyonları şekillendirdiği iddia edilir.

2. Askeri-Endüstriyel Kompleks: Savunma sanayisi şirketleri (ör. Lockheed Martin, Raytheon) ve Pentagon, ABD’nin savaş ekonomisinde belirleyici bir rol oynar.

3. Lobicilik Grupları: Özellikle İsrail lobisi (AIPAC), enerji şirketleri ve büyük ilaç şirketleri, politikaların şekillenmesinde etkili görülür.

4. Finansal Kurumlar ve Medya: Büyük bankalar, Wall Street ve medya organlarının, kamuoyu algısını yönlendirmede ve politika oluşturulmasında kritik bir rol oynadığı düşünülür.

Derin Devletin Eleştirileri

1. Demokratik Süreçlere Müdahale: Demokratik yollarla seçilen hükümetlerin iradesini hiçe saydığı iddia edilir.

2. Küresel Güç Mücadelesi: ABD’nin diğer ülkelerdeki karışıklıkları artırarak kendi çıkarlarını koruma politikası eleştirilir.

3. Şeffaflık Eksikliği: Derin devlet, faaliyetlerini halka ve yöneticilere açıklamaktan kaçınmakla suçlanır.

Komplo Teorileri ve Gerçeklik

Tarihsel olaylar ve belgeler, devlet kurumlarının zaman zaman hükümetin kontrolü dışında hareket edebildiğine dair örnekler sunmaktadır.

Sonuç:
ABD derin devleti, resmi devletin ötesinde bir güç ağı olarak algılanır. Bu yapı, iç ve dış politikaları etkilediği iddia edilen istihbarat teşkilatları, askeri-endüstriyel kompleks ve finansal aktörler gibi unsurlardan oluşur. Ancak bu kavramın doğruluğu ve kapsamı, somut kanıtların eksikliği nedeniyle tartışmalı kalmaya devam etmektedir.

@@@@@@

ABD de derin devleti temsil edip faaliyet gösteren Biden gibi Şahsiyetler ve bilinen kimler ve temsilcileri hangileridir?
ABD’de derin devleti temsil ettiği iddia edilen şahsiyetler, genellikle kamuoyunda büyük siyasi, ekonomik veya askeri güce sahip olan kişilerle ilişkilendirilir. Bu şahıslar arasında başkanlar, istihbarat teşkilatlarının yöneticileri, büyük şirketlerin CEO’ları ve finans dünyasının önde gelen isimleri yer alabilir. Ancak bu tür iddialar genellikle komplo teorisi düzeyindedir ve somut kanıtlara dayandırılması zordur. Aşağıda, derin devletle ilişkilendirilen bazı kişiler ve gruplar açıklanmıştır.

1. Başkanlar ve Siyasi Liderler

Bazı ABD başkanlarının veya yüksek düzeyli politikacıların derin devletin etkisi altında olduğu veya doğrudan onun temsilcisi olarak hareket ettiği iddia edilmiştir:

Joe Biden: Biden’ın uzun siyasi kariyeri, özellikle ABD’nin dış politikadaki müdahaleci tutumunu desteklemesi ve büyük finansal kurumlarla ilişkileri nedeniyle bazı çevrelerce derin devletle bağlantılı olarak değerlendirilmiştir.

George H. W. Bush: Eski CIA Direktörü olması ve ABD’nin küresel müdahaleci politikalarını desteklemesi, Bush’un derin devletle bağlantılı olduğu iddialarını güçlendirmiştir.

Barack Obama: Obama’nın küreselci politikaları ve ulusal güvenlik politikalarındaki uzlaşmacı yaklaşımı, derin devletin çıkarlarına hizmet ettiği şeklinde yorumlanmıştır.

Donald Trump: Trump, seçim kampanyasında derin devletle mücadele edeceğini iddia etmiştir. Ancak başkanlığı sırasında özellikle istihbarat teşkilatlarıyla yaşadığı çekişmeler, onun da derin devletin etkisi altında olduğu veya onunla mücadele ettiği tartışmalarına yol açmıştır.

2. İstihbarat ve Askeri Figürler

ABD derin devletiyle en sık ilişkilendirilen kurumlar arasında CIA, FBI, NSA ve Pentagon gelir. Bu kurumların liderleri, gizli operasyonlar ve müdahaleler nedeniyle eleştirilmiştir:

John Brennan: Eski CIA Direktörü olan Brennan, özellikle Obama döneminde Orta Doğu’daki drone saldırıları ve rejim değişikliği operasyonları nedeniyle derin devletle ilişkilendirilmiştir.

James Clapper: Eski Ulusal İstihbarat Direktörü, NSA’nın gözetim programlarını savunması ve küresel istihbarat faaliyetleriyle dikkat çekmiştir.

Dick Cheney: Eski Başkan Yardımcısı ve savunma sanayiyle yakın bağları nedeniyle derin devletin çıkarlarını temsil ettiği iddia edilmiştir.

Donald Rumsfeld: Savunma Bakanı olarak Irak Savaşı’nı yöneten Rumsfeld, askeri-endüstriyel kompleksi temsil eden figürlerden biri olarak değerlendirilir.

3. Ekonomik ve Finansal Temsilciler

Büyük finansal kurumların ve şirketlerin liderleri, ABD derin devletinin ekonomik çıkarlarını temsil eden figürler olarak görülür:

Alan Greenspan ve Jerome Powell: Federal Rezerv Başkanları, ABD ekonomisini kontrol eden finansal politikaları nedeniyle derin devletle ilişkilendirilmiştir.

Jeff Bezos: Amazon’un kurucusu ve Washington Post’un sahibi olan Bezos, hem teknoloji hem de medya alanında büyük bir güce sahiptir ve derin devletin medya üzerindeki etkisini temsil ettiği iddia edilmiştir.

Elon Musk: Teknoloji ve savunma sanayiindeki (ör. SpaceX, Tesla) yatırımları nedeniyle ABD’nin küresel stratejik çıkarlarına hizmet ettiği ileri sürülmüştür.

George Soros: Küresel düzeydeki fonları ve siyasi aktivizmi nedeniyle derin devletin “küreselci kanadını” temsil ettiği iddiaları sıkça dile getirilmiştir.

4. Medya ve Düşünce Kuruluşları

Medya ve düşünce kuruluşları, kamuoyu algısını yönlendirmek ve ABD politikalarını şekillendirmekle suçlanır:

CNN, Fox News ve New York Times: Bu medya kuruluşları, ABD’nin dış politika müdahalelerini destekleyen yayınları nedeniyle eleştirilmiştir.

Council on Foreign Relations (CFR): Bu düşünce kuruluşu, ABD dış politikalarını şekillendiren elitlerin buluşma noktası olarak görülmektedir.

Trilateral Commission ve Bilderberg Grubu: Bu gruplar, küresel düzeyde derin devletin politikalarını belirleyen elit toplantılar olarak anılır.

5. ABD Derin Devletini Temsil Ettiği İddia Edilen Diğer Şahsiyetler

Henry Kissinger: ABD’nin eski Dışişleri Bakanı ve uluslararası stratejist, uzun yıllardır ABD dış politikasında etkili bir figür olarak görülür.

Bill Gates: Teknoloji dünyasındaki gücü ve küresel sağlık projeleri nedeniyle derin devletle ilişkilendirilmiştir.

Zbigniew Brzezinski: Eski Ulusal Güvenlik Danışmanı, ABD’nin küresel stratejik çıkarlarını savunan teorileri nedeniyle eleştirilmiştir.

Eleştiriler ve Gerçeklik Payı

Derin devletle ilişkilendirilen bu şahıslar ve kurumlar hakkındaki iddialar genellikle kesin kanıtlardan ziyade varsayımlara dayanır.

Bu kişiler ve gruplar, ABD’nin kurumsal yapısının bir parçasıdır ve politikaları doğrudan kamuoyuna yansır. Ancak bu politikaların derin devlet adına mı, yoksa ulusal çıkarlar için mi olduğu konusunda görüş birliği yoktur.

Sonuç

1. Hayatın Kaynağı Allah’tır

Hayatın kaynağı, her şeyi yaratan ve insana can veren Allah’tır. Hayatın varlığı ve devamı O’nun iradesine bağlıdır.

“O, her şeyi en güzel şekilde yaratan ve insanı yaratmaya bir çamurdan başlayandır.” (Secde, 32/7)

“Sizi O yarattı ve size işitme, görme ve akıl verdi. Ne kadar az şükrediyorsunuz!” (Mülk, 67/23)

2. Hayat Geçici Bir İmtihan Alanıdır

Dünya hayatı, insanların davranışlarının sınandığı geçici bir imtihan yeridir. Asıl hedef ahiret hayatına hazırlanmaktır.

“O, hanginizin daha güzel amel işleyeceğini denemek için ölümü ve hayatı yaratandır.” (Mülk, 67/2)

“Dünya hayatı bir oyun ve eğlenceden ibarettir. Ahiret yurdu ise asıl hayattır. Keşke bilselerdi!” (Ankebût, 29/64)

3. Hayatın Amacı Allah’a Kulluktur

İnsanın yaratılış amacı, Allah’a kulluk etmek ve O’nun rızasını kazanmaktır.

“Ben cinleri ve insanları, ancak bana kulluk etsinler diye yarattım.” (Zâriyât, 51/56)

“De ki: Benim namazım, ibadetlerim, hayatım ve ölümüm, âlemlerin Rabbi olan Allah içindir.” (En’âm, 6/162)

4. Hayat Bir Süre ile Sınırlıdır

Her insan için belirli bir ecel vardır. Bu süre dolduğunda dünya hayatı sona erer ve ahiret başlar.

“Hiçbir nefis, yarın ne kazanacağını bilemez. Hiçbir nefis, hangi yerde öleceğini de bilemez.” (Lokman, 31/34)

“Her ümmetin bir eceli vardır. Ecelleri geldiğinde ne bir an geri kalırlar, ne de öne geçebilirler.” (A’râf, 7/34)

5. Hayat Ahiretin Tohumudur

Dünya hayatı, ahiretteki durumumuzu belirleyen bir hazırlık dönemidir. İnsan, bu hayatta yaptıklarıyla ahiretteki yerini şekillendirir.

“Kim ahiret kazancını isterse, biz ona kazancını artırırız. Kim de dünya kazancını isterse, ona da ondan veririz. Fakat onun ahirette bir nasibi olmaz.” (Şûrâ, 42/20)

“O gün, herkes yaptığı her iyiliği ve işlediği her kötülüğü karşısında bulur.” (Âl-i İmrân, 3/30)

6. Hayatın Geçici Süslerine Aldanılmamalıdır

Dünya hayatı, aldatıcı bir süs ve oyun olarak tanımlanır. Bu nedenle insanlar dünya nimetlerine aldanmamalı, ahiret için çalışmalıdır.

“Bilin ki dünya hayatı bir oyun, eğlence, süs, aranızda övünme ve mal ile evlat çoğaltma yarışından ibarettir.” (Hadîd, 57/20)

“Dünya hayatı, aldatıcı bir metadan başka bir şey değildir.” (Âl-i İmrân, 3/185)

7. Hayatta Adalet ve İyilik Esastır

Kur’an, hayatın adalet ve iyilik üzerine inşa edilmesini emreder. İnsan, hem kendisine hem de çevresine karşı sorumludur.

“Allah adaleti, iyiliği ve akrabaya yardım etmeyi emreder. Çirkin işleri, fenalık ve azgınlığı yasaklar.” (Nahl, 16/90)

“Kim zerre kadar hayır işlerse onu görür. Kim de zerre kadar kötülük işlerse onu görür.” (Zilzâl, 99/7-8)

8. Hayatın Değeri ve Şükrü

Hayat, Allah’ın bir nimeti olarak değerli görülmeli ve şükürle yaşanmalıdır. İnsan, bu nimeti Allah’ın rızasına uygun kullanmalıdır.

“Eğer şükrederseniz, elbette size nimetimi artırırım.” (İbrahim, 14/7)

“De ki: O sizi yarattı ve size işitme, görme ve gönüller verdi. Ne kadar az şükrediyorsunuz!” (Mülk, 67/23)

9. Hayatın Sorumsuzca Yaşanması Yasaktır

İnsan, hayatını bilinçli bir şekilde yaşamalı, heva ve hevese uyarak sorumsuzca hareket etmemelidir.

“Ey iman edenler! Allah’a karşı gelmekten sakının ve herkes yarın için ne hazırladığına baksın.” (Haşr, 59/18)

“O halde, boş kaldığında hemen (başka bir işe) koyul ve yalnızca Rabbine yönel.” (İnşirâh, 94/7-8)

10. Hayatın İhyası ve Korunması

Kur’an, hayatı ihya etmeyi (yaşatmayı) büyük bir değer olarak görür ve insanlara hayatı korumayı emreder.

“Kim bir canı kurtarırsa, bütün insanları kurtarmış gibi olur.” (Mâide, 5/32)

1. Ölüm Kaçınılmazdır

Her canlının ölümü tadacağı ifade edilir. İnsanların, ölümden kaçmasının mümkün olmadığı vurgulanır.

“Her nefis ölümü tadacaktır. Sonra bize döndürüleceksiniz.” (Ankebût, 29/57)

“De ki: Sizin kendisinden kaçtığınız ölüm, mutlaka sizi bulacaktır. Sonra gaybı ve görüleni bilen Allah’a döndürüleceksiniz.” (Cuma, 62/8)

2. Ölüm Bir Sınavdır

Dünya hayatı bir imtihan yeridir ve ölümle bu sınav sona erer. İnsanlar ölümden sonra yaptıklarından hesaba çekilecektir.

“O, hanginizin daha güzel amel işleyeceğini denemek için ölümü ve hayatı yaratandır.” (Mülk, 67/2)

3. Ölümün Zamanı ve Şekli Allah’a Aittir

İnsan ne zaman ve nasıl öleceğini bilemez. Bu bilgi sadece Allah’a mahsustur.

“Hiç kimse yarın ne kazanacağını bilemez. Hiç kimse nerede öleceğini de bilemez.” (Lokman, 31/34)

“Eceli geldiğinde, Allah bir kimseyi asla ertelemez.” (Munâfikûn, 63/11)

4. Ölüm Ahiretin Kapısıdır

Ölüm, dünya hayatının sonu ve ahiret hayatının başlangıcıdır. İnsanlar ölümle birlikte dünya hayatındaki davranışlarının sonuçlarını görmeye başlar.

“Her nefis, kazandıklarıyla rehin alınmıştır.” (Müddessir, 74/38)

5. Meleklerin Ölümdeki Rolü

Ölüm anında ruhu almakla görevli melekler (Azrail ve onun yardımcıları) görevlidir. Bu meleklerin kâfirlere ve müminlere yaklaşımları farklıdır.

“De ki: Sizin üzerinize görevli olan ölüm meleği canınızı alacak. Sonra Rabbinize döndürüleceksiniz.” (Secde, 32/11)

“İnkar edenlere canları alınırken melekler şöyle der: ‘Hani nerede Allah’tan başka taptıklarınız?'” (En’am, 6/93)

“Melekler, ‘Korkmayın, üzülmeyin! Size vaad edilen cennetle sevinin.’ diyerek onları selamlayarak gelirler.” (Fussilet, 41/30)

6. Ölüm Sonrası Hayat (Ahiret)

Ölümden sonra diriliş (ba’s) ve hesap verme (kıyâmet) gerçekleşecektir. İnsanlar dünya hayatındaki davranışlarına göre cennet veya cehennemle karşılaşacaktır.

“Sonra siz, bunun ardından şüphesiz öleceksiniz. Sonra da kıyamet günü diriltileceksiniz.” (Mü’minûn, 23/15-16)

“Kabirlerde olanlar diriltilip dışarı çıkarıldığı zaman; insan o gün, ne yaptığını ve neyi ihmal ettiğini anlar.” (Zilzal, 99/6-7)

7. Ölüm Bir Hatırlatıcıdır

Ölüm, insanlara dünya hayatının geçiciliğini ve ahiretin sonsuzluğunu hatırlatır. Dünya, ebedi bir yer değil, bir imtihan alanıdır.

“Dünya hayatı bir oyun ve eğlenceden ibarettir. Ahiret yurdu ise, işte asıl hayat odur. Keşke bilselerdi!” (Ankebût, 29/64)

“Mal ve oğullar, dünya hayatının süsüdür. Kalıcı olan salih ameller ise, Rabbinin katında hem sevap bakımından daha hayırlıdır hem de ümit edilmeye daha layıktır.” (Kehf, 18/46)

8. Ölüm ve Takva

Takva (Allah’a karşı bilinçli saygı), insanı ölüm sonrası kurtuluşa götüren en önemli özelliktir.

“Allah’tan sakının ve bilin ki O’nun huzurunda toplanacaksınız.” (Bakara, 2/203)

9. Ölümün Güzel Karşılanması (Husn-i Hatime)

Allah’a iman edenler ve salih amel işleyenler için ölüm bir korku kaynağı değil, cennet kapısının başlangıcıdır.

“İyiler, kesinlikle nimet içindedir.” (İnfitâr, 82/13)

10. Ölüm ve Teselli

Ölüm, bir son değil, Allah’a kavuşma vesilesidir. İnananlar için ölüm, Allah’ın rahmetine ulaşmanın bir yolu olarak görülür.

“Allah’a döneceğinizi umarak başınıza gelen musibetlere sabredin.” (Bakara, 2/156)

“Şüphesiz biz Allah’a aidiz ve şüphesiz O’na döneceğiz.” (Bakara, 2/156)

Ayetin Genel Anlamı ve Bağlamı

Bu ayet, müminlere bir uyarı ve müjde niteliğindedir. Allah’ın yardımını kazanmak için, müminlerin O’nun davasına samimi bir şekilde hizmet etmeleri ve İslam’ın hüküm ve değerlerini yaşatmaya gayret göstermeleri gerektiği anlatılır. Burada iki önemli husus ön plana çıkar:

1. Allah’ın Yardımı: Allah’ın yardımını hak edenler, O’nun dinine destek veren ve bu uğurda sabır gösteren kimselerdir.

2. Sebat ve Kararlılık: Allah, davasına yardım edenlere zorluklar karşısında kararlılık ve direnç bahşeder.

Benzer Ayetler

Bu ayetin anlamını destekleyen ve açıklayan başka ayetler de Kur’an’da yer alır:

1. Ali İmran Suresi 160. Ayet:
“Eğer Allah size yardım ederse, size galip gelecek yoktur. Ama eğer sizi yardımsız bırakırsa, O’ndan başka size kim yardım edebilir? Müminler yalnızca Allah’a tevekkül etsinler.”
Bu ayet de Allah’ın yardımının önemini ve müminlerin tevekkül anlayışını vurgular.

2. Hac Suresi 40. Ayet:
“Allah, kendisine yardım edenlere mutlaka yardım eder. Şüphesiz ki Allah, güçlüdür, mutlak galiptir.”
Bu ayette, Allah’ın yardımının ilahi bir vaat olduğu belirtilir.

3. Ankebut Suresi 69. Ayet:
“Bizim uğrumuzda çaba harcayanları, elbette yollarımıza ulaştırırız. Şüphesiz Allah, iyilik yapanlarla beraberdir.”
Bu ayet, çaba göstermenin Allah’ın yardımını celbedeceğini ifade eder.

Müfessirlerin Görüşleri

1. İmam Taberî:
Taberî’ye göre bu ayet, müminlere Allah’ın yardımının bir şartla gerçekleşeceğini açıkça bildirir: Allah’ın dinine yardım etmek. Bu yardım, Allah’ın emirlerini yerine getirmek, yasaklarından sakınmak ve dinin yayılması için gayret sarf etmektir.

2. İbn Kesîr:
İbn Kesîr, Allah’ın yardımının sadece maddi destekle sınırlı olmadığını, aynı zamanda müminlerin kalplerine sebat, güç ve cesaret verdiğini belirtir. Bu, özellikle savaş meydanlarında müminlerin moral ve direnç kazanmaları için önemlidir.

3. Elmalılı Hamdi Yazır:
Elmalılı, Allah’ın yardımının sebep-sonuç ilişkisiyle bağlantılı olduğunu vurgular. İnsanların Allah’ın davasına yardım etmeleri bir sebeptir ve bu sebeple Allah da onlara manevi ve maddi yardımda bulunur.

4. Seyyid Kutub:
Seyyid Kutub, ayeti tefsir ederken İslam’ın bir dava olduğunu ve bu davanın başarısının sadece Allah’a güvenmekle değil, aynı zamanda ciddi bir çaba ve fedakârlıkla mümkün olduğunu ifade eder. Allah’ın yardımının, samimi gayret gösteren müminler için bir vaat olduğunu söyler.

Ayetin Mesajı ve Günümüze Yansıması

Bu ayet, hem bireysel hem de toplumsal düzeyde müminlerin sorumluluklarını hatırlatır. Günümüzde de bu ilke geçerlidir: Müminler, Allah’ın dinini yaşamak ve yaymak için gayret gösterdiklerinde, karşılaştıkları zorluklara rağmen Allah’ın yardımını ve desteğini göreceklerdir. Bu, zorluklara sabırla göğüs germek ve sebat etmekle mümkün olur.

Bu ayet, iman edenlere Allah’ın yardımıyla zafer ve istikrarın mümkün olduğunu hatırlatan güçlü bir mesajdır.

@@@@@@@

Kuran-ı Kerim’de Sekinet ve izahı.

Kur’an-ı Kerim’de geçen sekinet (sükûnet) kavramı, Allah’ın müminlere zor ve sıkıntılı zamanlarda bahşettiği bir huzur, güven ve manevi dinçlik ve güçlük hâlini ifade eder. Sekinet, kalbin ferahlığı, korku ve endişelerin giderilmesi, Allah’a tam bir teslimiyet ve tevekkül ile yakından ilişkilidir.

Sekinet Kavramının Geçtiği Ayetler

Sekinet, Kur’an’da doğrudan birkaç ayette zikredilir. Bu ayetlerde genellikle, müminlerin zorlu durumlarda Allah’ın yardımıyla nasıl sükûnet buldukları ve sebat ettikleri anlatılır. İşte bazı örnekler:

1. Tevbe Suresi 26. Ayet:
“Sonra Allah, Resulü ile müminlerin üzerine sekînetini indirdi, sizin görmediğiniz ordular indirdi ve inkâr edenleri azaba uğrattı. İşte kâfirlerin cezası budur.”
Bu ayette sekinet, Allah’ın yardımı olarak tanımlanır ve müminlere moral veren bir unsur olarak sunulur.

2. Tevbe Suresi 40. Ayet:
“Eğer siz ona (Peygambere) yardım etmezseniz, Allah ona yardım etmiştir. Hani, kâfirler onu (Mekke’den) çıkardıklarında iki kişiden biri olarak mağarada iken arkadaşına ‘Üzülme, Allah bizimle beraberdir’ diyordu. Allah, onun üzerine sekînetini indirdi, sizin görmediğiniz ordularla onu destekledi…”
Bu ayet, Peygamber Efendimiz (s.a.v.) ile Hz. Ebubekir’in Sevr Mağarası’ndaki zorlu anlarını anlatır. Sekinet, Allah’ın yardımı olarak kalplerine huzur verir.

3. Fetih Suresi 4. Ayet:
“Müminlerin imanlarına iman katsınlar diye onların kalplerine sekînet indiren O’dur…”
Burada sekinet, müminlerin imanını pekiştiren ve kalplerini güçlendiren bir ilahi rahmet olarak tanımlanır.

4. Fetih Suresi 18. Ayet:
“Andolsun, o ağacın altında sana biat ederlerken Allah, müminlerden razı olmuştur. Kalplerinde olanı bildi ve onlara sekînet indirdi…”
Hudeybiye Antlaşması sırasında müminlerin manevi huzura kavuşmaları için Allah’ın sekinet indirdiği anlatılmaktadır.

Sekinetin Anlamı ve Özellikleri

Huzur ve Dinçlik güçlülük: Sekinet, Allah’ın özel bir lütfu olarak müminlere kalp huzuru verir ve zorluklar karşısında onları rahatlatır.

Güç ve Sebat: Zor zamanlarda sekinet, müminlere dayanma gücü verir ve korkularını giderir.

Tevekkül ve Teslimiyet: Sekinet, Allah’a tam bir güvenin ve teslimiyetin sonucudur. Allah’a güvenen kişi, en zor anlarda bile kalbinde huzur bulur.

Manevi Yardım: Sekinet, Allah’ın görünmeyen bir desteği ve yardımını temsil eder.

Müfessirlerin Sekinet Yorumu

1. İbn Kesir: Sekineti, Allah’ın müminlere indirdiği manevi bir kuvvet, kalplerine bahşettiği huzur ve sükûnet olarak açıklar.

2. Fahreddin Razi: Sekinetin, müminlerin zorluklar karşısında gösterdiği dayanıklılığın ve Allah’a duyduğu güvenin bir tezahürü olduğunu söyler. Bu durum, özellikle savaş ve fitne dönemlerinde daha belirgindir.

3. Taberî: Sekinet, korku ve endişelerin yok olması; yerine tam bir huzur ve teslimiyetin gelmesi olarak yorumlanır. Müminlerin zorlu dönemlerde bu sayede ayakta kalabildiğini ifade eder.

Sekinetin Günümüzdeki Önemi

Sekinet, modern dünyada da maneviyatın ve iç huzurun anahtar bir kavramıdır. İnsanlar, stres, korku ve kaygıyla baş etmekte zorlanabilir. Allah’a tevekkül eden ve O’na yönelen müminler, sekineti kalplerinde hissederek zor durumların üstesinden daha kolay gelebilirler.
Sekinet, sadece bireysel huzur değil, aynı zamanda toplumsal dayanışmayı da güçlendirir. İslam’ın değerleri doğrultusunda bir araya gelen toplumlar, Allah’ın yardımıyla sekineti bir manevi güç olarak hissederler.

Sonuç

Sekinet, Allah’ın müminlere bahşettiği çok değerli bir manevi destek ve lütuftur. Kur’an’da geçen ayetler, Allah’a yönelenlerin ve O’na tevekkül edenlerin, sekinetle korkularından arınacağını ve kalplerinin huzur bulacağını göstermektedir. Bu, hem bireysel hem de toplumsal hayat için önemli bir ders ve rehberlik kaynağıdır.

Birleşmiş Milletler Uydu Merkezi (UNITAR) tarafından yapılan analizlere göre, Gazze’deki binaların %66’sı hasar görmüş veya tamamen yıkılmıştır. Özellikle Gazze ve Han Yunus şehirlerinde altyapının büyük bir kısmı enkaza dönmüş, Rafah ise yerinden edilmiş kişiler için çadır kentlere ev sahipliği yapmaktadır.

Yıkımın boyutu, Gazze’nin yeniden inşasını büyük bir meydan okuma haline getirmektedir. Tahminlere göre, yeniden inşa maliyetleri 80 milyar dolara ulaşabilir ve sadece enkazın kaldırılması yaklaşık 1 milyar dolar tutarında olup 14 yıl sürebilir. Nüfusun üçte ikisinin evleri ya tamamen yıkılmış ya da ciddi hasar görmüş durumdadır. Ayrıca, hastaneler ve su sistemleri gibi kritik altyapılar da büyük ölçüde zarar görmüştür.

Son olarak, 60 günlük bir ateşkes anlaşması yürürlüğe girmiş ve bu süre zarfında insani yardımın bölgeye ulaşması planlanmaktadır. Ancak, anlaşmanın kırılgan olduğu ve kalıcı bir çözüm için daha kapsamlı müzakerelere ihtiyaç duyulduğu belirtilmektedir.

@@@@@@@

Soykırıma uğrayan Suriyede yıkım ve ölüm bilançosu.

Suriye’de 2011 yılında başlayan iç savaş, ülke genelinde büyük bir yıkıma ve insani krize yol açmıştır. Çeşitli kaynaklara göre, savaşın başlangıcından bu yana ölü sayısı farklılık göstermektedir. 2021 yılında Euronews, Birleşmiş Milletler verilerine dayanarak yaklaşık 387 bin kişinin hayatını kaybettiğini bildirmiştir. Ancak, 2019 yılına kadar doğrudan çatışma sebepli ölümlerin 570 bin civarında olduğu, dolaylı olarak çatışma sebepli ölümlerin ise 102 bin olduğu tahmin edilmektedir.

Savaş nedeniyle milyonlarca insan yerinden edilmiş, 5,6 milyon kişi yurt dışına kaçmak zorunda kalmıştır. Ülke içinde ise altyapı büyük ölçüde tahrip olmuş, şehirler harabeye dönmüş ve ekonomik çöküş yaşanmıştır. Birleşmiş Milletler yetkilileri, savaşın yaklaşık 400 milyar dolarlık bir yıkıma neden olduğunu tahmin etmektedir.

Savaşın etkileri arasında sağlık hizmetlerinin çökmesi, eğitim sisteminin zarar görmesi ve temel ihtiyaçlara erişimde ciddi sıkıntılar yer almaktadır. UNICEF’in 2021 yılında yayımladığı bir rapora göre, son 10 yılda 12 bin çocuk hayatını kaybetmiş ve 3,5 milyon öğrenci okula gidememektedir.

1. Hz. Adem

Sıfatları: İlk peygamber ve insan. Allah tarafından yaratılan ilk insan.

Özellikleri: Yaratanın Elçisidir. Yaratılışında ona ruh üflenen ilk insan olduğu için tüm insanlığın atasıdır. Tevbe eden bir kul olarak da bilinir. “Rabbimiz! Kendimize zulmettik; eğer bizi bağışlamazsan, elbette kayıplara uğrayanlardan oluruz.” (Araf, 23).

2. Hz. Nuh

Sıfatları: Sabırlı ve azimli peygamber.

Özellikleri: Tevhid davetçisi. Kavmiyle uzun süre sabırla mücadele etmiş, fakat çoğu onu reddetmiştir. Nuh’un gemisi, azapla kurtuluşun sembolüdür. “Rabbim! Beni ve ailemi kurtar.” (Nuh, 28).

3. Hz. İbrahim

Sıfatları: Hanif, dost ve peygamber.

Özellikleri: Tevhid mücadelesi. Putperestliğe karşı çıkan, Allah’ın birliğini savunan ilk peygamberlerden biri. “İbrahim, Allah’ı bilenlerden ve doğru yolda gidenlerdendir.” (Enam, 75).

4. Hz. Musa

Sıfatları: Kurtarıcı ve lider.

Özellikleri: Tebliğ ve kurtuluş. Firavun’a karşı çıkmış, İsrailoğulları’nı Mısır’dan kurtarmıştır. Tevrat’ın indirilişiyle de tanınır. “Rabbim! Göğsümü aç.” (Taha, 25) ifadesi, onun acizliğini ve Allah’a olan ihtiyacını gösterir.

5. Hz. İsa

Sıfatları: Mucizeler gösteren ve ruhul kudüs (Cebrail) tarafından desteklenen peygamber.

Özellikleri: Şifa ve nur kaynağı. Çocukken konuşmuş, mucizelerle insanları irşat etmiştir. “Ben Allah’ın elçisiyim.” (Maide, 75) ayeti onun Allah’ın kelimesi olduğuna vurgu yapar.

6. Hz. Muhammed

Sıfatları: Son peygamber, “el-Emîn” (güvenilir) ve “Habib” (sevgili) olarak bilinir.

Özellikleri: Rahmet ve hidayet. İnsanlığa son mesajı getiren peygamberdir. “Biz seni alemlere rahmet olarak gönderdik.” (Enbiya, 107) ayeti, onun rahmet ve hidayet göreviyle gönderildiğini belirtir.

7. Hz. Yunus

Sıfatları: Sabırlı ve tevekkül sahibi.

Özellikleri: Tevbe ve bağışlanma. Balığın karnında Allah’a dua etmiş ve tevbe etmiştir. “Senden başka ilah yoktur, seni tenzih ederim; ben zalimlerden oldum.” (Enbiya, 87).

8. Hz. Davud

Sıfatları: Adil yönetici ve mümin.

Özellikleri: Zuhur ve hikmet. Süleyman’ın babası olarak bilinir. Kur’an’da müzik ve ilahi hikmet sahibi olarak da anılır. “Ey Davud! Biz seni yeryüzünde halife yaptık.” (Sad, 26).

9. Hz. Süleyman

Sıfatları: Zengin, hikmet sahibi ve güçlü lider.

Özellikleri: Mucizelerle dolu bir hayat. Hayvanlarla konuşabilme yeteneğine sahip, Allah’a karşı derin bir bağlılığı vardır. “Süleyman, ona (bilgiye) erişti.” (Neml, 40).

Sonuç

Kur’an-ı Kerim’deki peygamberler, farklı özellikleri ve görevleri ile insanlığa rehberlik etmişlerdir. Her biri, kendi dönemlerinde insanlara Allah’ın mesajını iletmiş ve iman, adalet, sabır gibi değerleri temsil etmiştir. Bu peygamberlerin hayatları, inananlar için ibret ve örnek alınacak derslerle doludur. Kur’an, peygamberlerin bu özelliklerini ve görevlerini vurgulayarak, insanlığa doğru yolu göstermeyi amaçlar.

@@@@@@@

1. Nuh Kavmi

Peygamber Nuh, kavmini uzun yıllar boyunca tevhid inancına çağırmış ancak kavmi kendisine karşı gelmiştir. Allah, Nuh Peygamber’e bir gemi yapmasını emretmiş ve büyük bir tufanla kavmini helak etmiştir:

“Onları tufan ile helak ettik. Çünkü onlar zalim bir toplumdu.” (Ankebut, 29:14).

2. Ad Kavmi

Ad kavmi, Peygamber Hud’un uyarılarını dinlememiş, kibirlenip putlara tapmaya devam etmiştir. Allah, bu kavmi şiddetli bir fırtınayla helak etmiştir:

“Ad kavmi ise, Rablerinin ayetlerini inkâr etmişlerdi. Bu yüzden onlara şiddetli bir rüzgâr gönderdik.” (Fussilet, 41:15-16).

3. Semud Kavmi

Semud kavmi, Peygamber Salih’in uyarılarına rağmen haddi aşmış ve mucize olarak verilen deveyi öldürmüştür. Bu kavim korkunç bir sesle helak edilmiştir:

“Onlara o korkunç ses gelince, oldukları yerde çöküp kaldılar.” (Hud, 11:67).

4. Lut Kavmi

Lut kavmi, cinsel sapkınlık ve ahlaksızlık içinde bir yaşam sürüyordu. Peygamber Lut’un uyarılarına kulak asmayan bu kavim, Allah tarafından alt üst edilen bir felaketle helak edilmiştir:

“Onların üzerine bir taş yağmuru yağdırdık.” (Hud, 11:82-83).

5. Medyen Halkı (Şuayb Kavmi)

Medyen halkı, Peygamber Şuayb’ın nasihatlerine karşı çıkmış, ticarette hile yaparak ve toplumsal bozulmaya yol açarak Allah’ın emirlerine uymamıştır. Bu yüzden şiddetli bir sarsıntı ile helak edilmiştir:

“Onları bir sarsıntı yakaladı ve oldukları yerde diz üstü çöktüler.” (Araf, 7:91).

6. Firavun ve Kavmi (Mısır Halkı)

Firavun, Peygamber Musa ve Harun’un uyarılarına karşı çıkmış, İsrailoğullarına zulmetmiştir. Allah, Firavun ve ordusunu denizde boğarak helak etmiştir:

“Onları denizde boğduk; çünkü onlar zulmeden bir topluluktu.” (Araf, 7:136).

7. Seba Kavmi

Seba halkı, Allah’ın kendilerine verdiği nimetlere nankörlük edince Allah, barajlarını yıkıp sellerle helak etti. Tarım arazileri mahvoldu ve refah içindeki toplum yoksul bir hale geldi:

“Seba kavmine, Arim selini gönderdik ve onların bahçelerini acı meyveli ve ıssız arazilere çevirdik.” (Sebe, 34:16-17).

8. Ashab-ı Fil (Fil Sahipleri)

Kâbe’yi yıkmaya gelen Ebrehe ve ordusu, Allah tarafından gönderilen kuşlar aracılığıyla helak edilmiştir. Kuşlar, taşlarla Ebrehe’nin ordusunu yok etmiştir:

“Rabbin, fil sahiplerine ne yaptı görmedin mi?” (Fil, 105:1-5).

9. Ashab-ı Uhdud (Hendek Halkı)

Bu halk, iman edenlere işkence ederek onları hendeklerde yakmıştır. Allah, bu zalimleri helak etmiştir:

“Uhdud halkı öldürüldü.” (Buruc, 85:4-8).

10. Ashab-ı Sebt (Cumartesi Halkı)

Cumartesi günü avlanma yasağını çiğneyen Yahudi topluluğu Allah’ın gazabına uğrayarak aşağılanmış bir topluluk haline getirilmiştir:

“Cumartesi yasağını ihlal edenlere ‘Aşağılık maymunlar olun’ dedik.” (Bakara, 2:65).

Bu kavimlerin helak edilmesi, Allah’ın rahmetinin yanı sıra adaletinin ve gazabının da olduğunu, uyarılara karşı kayıtsız kalmanın ağır sonuçlar doğurabileceğini göstermektedir. Kur’an’da bu kıssalar, ibret alınması için anlatılmıştır.

@@@@@@@

1. Mekke

Kabe: Mekke, İslam’ın ilk ibadet yeri olan Kabe’nin bulunduğu yerdir. “İlk kurulan ibadet yeri, elbette ki, Mekke’deki Kabe’dir.” (Ali İmran, 96)

Hac: Mekke, her yıl milyonlarca müslümanın hac ibadetini yerine getirdiği yerdir. “Hac, bilinen aylardadır.” (Bakara, 197)

2. Medine

İkinci Kutsal Şehir: Medine, Hz. Muhammed’in hicret ettiği ve İslam toplumunun kurulduğu yerdir. “Eğer yurdunuzdan çıkarılmadıysanız, onların dostları olmayın.” (Mücadele, 22) ayeti, Medine’yi anmaktadır.

3. Mısır

Hz. Musa’nın Hikayesi: Mısır, Hz. Musa’nın Firavun’la mücadelesinin geçtiği yerdir. “Musa, halkına dedi ki: ‘Rabbimiz, sizlere bir toprak verdi.'” (Maide, 20)

4. Şam

Mekânı: Şam, birçok peygamberin yaşadığı ve çeşitli olayların geçtiği bir yerdir. “Bize Yüce bir vatan, daha sonra vatanımız olan Şam’da bir ikamet ver.” (İsra, 1) ayeti dolaylı olarak bu bölgeyi ifade eder.

5. Filistin

Kudüs ve Mescid-i Aksa: Kudüs, Mescid-i Aksa’nın bulunduğu yerdir ve bu yerin önemi Kur’an’da vurgulanır. “Mescid-i Aksa’nın çevresini mübarek kıldık.” (İsra, 1)

6. Hicaz

Ticaret Yolu: Hicaz bölgesi, Mekke ve Medine’yi kapsayan bir alandır. Bu bölge, İslam’ın yayılmasında önemli bir rol oynamıştır.

7. Tarsus

Peygamberler Şehri: Tarsus, Kur’an’da geçmese de, tarihsel bağlamda birçok peygamberin (örneğin, Hz. İsa’nın havarilerinin) burada bulunduğu bilinir.

8. Babil

Zalimlik ve Helak: Babil, geçmişteki zülmü ve helak olmuş toplulukları temsil eden bir yer olarak anılmaktadır. “Babil’e gönderdik.” (Bakara, 102) ayeti, sihir ve zülmü anlatır.

9. Sodom ve Gomora (Lut Kavmi)

Yıkılan Şehirler: Hz. Lut’un kavmi olan Sodom ve Gomora, ahlaki çöküşleri ve azapları ile anılır. “Görmedin mi? Rabbin Lut’un kavmini nasıl helak etti.” (Hud, 82)

10. Medyen

Hz. Şuayb’ın Hikayesi: Medyen, Hz. Şuayb’ın kavminin yaşadığı yerdir. “Medyen halkı, Şuayb’ı yalanladı.” (Hud, 84) ayeti bu durumu ifade eder.

11. Kıyamet Yerleri

Arafat: Hac sırasında Kabe’ye yakın bir yer olarak anılır. “Arafat’ta durun.” (Bakara, 198) ayeti, hac ibadeti ile ilgili bu bölgeyi ifade eder.

Sonuç

Kur’an-ı Kerim’de bahsedilen coğrafi yerler, tarihi ve dini olayların bağlamında önemli bir yer tutmaktadır. Bu yerler, çeşitli peygamberlerin hikayeleri ve ibret alınması gereken olaylarla ilişkilendirilmiştir. Kur’an, bu coğrafi mekanlar üzerinden insanlara tarihsel ve manevi dersler vermektedir.

@@@@@@@

Ortadoğu, jeopolitik önemi ve enerji kaynakları nedeniyle tarih boyunca küresel güçlerin mücadele sahası olmuştur. Son yıllarda bölgede yaşanan gelişmeler, özellikle ABD ve İsrail’in stratejik adımları, “yüzyıllık bir plan” iddialarını gündeme getirmiştir. Bu iddia, Ortadoğu’da uzun vadeli bir hegemonya ve İsrail’in güvenliğini garanti altına alma amacıyla geliştirilen bir stratejiye dayandığına işaret eder. Peki, bu iddialar ne kadar gerçekçi ve bölgede yaşanan olaylar bu teoriyi destekler nitelikte mi?

ABD ve İsrail’in Tarihi Stratejileri

ABD’nin Ortadoğu politikaları, genellikle enerji kaynaklarını kontrol etmek, İsrail’in güvenliğini sağlamak ve İran gibi Batı karşıtı aktörleri dengelemek üzerine kurulmuştur. Özellikle İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra ABD, bölgedeki etkinliğini artırarak Arap-İsrail çatışmalarında açıkça İsrail tarafında yer almıştır. 20. yüzyılın son çeyreğinde ABD’nin bölgede kurduğu askeri üsler ve yaptığı müdahaleler, bu stratejik hedeflerin bir parçası olarak görülmüştür.

İsrail açısından ise 1948’deki kuruluşundan bu yana temel hedef, çevresindeki tehditleri bertaraf ederek bölgede varlığını sürdürebilecek bir güvenlik çemberi inşa etmek olmuştur. Bu bağlamda, Arap Baharı’ndan itibaren bölgedeki rejim değişiklikleri, İsrail’in güvenlik kaygılarına göre şekillenen bir planın parçası olarak yorumlanabilir.

“Yüzyıllık Plan” İddiası

“Yüzyıllık Plan” ifadesi, bazı çevrelerde ABD ve İsrail’in Ortadoğu’da uzun vadeli bir düzen kurma amacı taşıdığına dair plana göre, bölgede sınırların yeniden çizilmesi, etnik ve mezhepsel çatışmaların körüklenmesi ve zayıf devlet yapılarının oluşturulması hedeflenmektedir. Bu stratejinin nihai amacı, İsrail’in bölgedeki hâkimiyetini pekiştirmek ve ABD’nin enerji güvenliğini garanti altına almaktır.

Planın Somut Adımları

Arap Baharı ve Rejim Değişiklikleri: Arap Baharı’nın ardından bölgedeki birçok ülke siyasi istikrarsızlık içine sürüklenmiştir. Bu durum, İsrail ve ABD için yeni fırsatlar oluşturmuş, bölgedeki güç boşlukları, ABD’nin müdahalelerine zemin hazırlamıştır.

İsrail-Filistin Sorunu: ABD’nin Kudüs’ü İsrail’in başkenti olarak tanıması ve Abraham Anlaşmaları ile İsrail’in Arap ülkeleriyle normalleşme sürecine girmesi, bu planın bir parçası olarak değerlendirilmektedir.

Bölgeyi Bölme Politikaları: Irak, Suriye ve Yemen gibi ülkelerde yaşanan iç savaşlar ve etnik-mezhepsel ayrışmalar, bölgeyi daha küçük, zayıf devletlere bölme stratejisi olarak görülmektedir.

İran’a Karşı İzolasyon: ABD’nin İran’a karşı uyguladığı yaptırımlar ve İsrail’in İran’ın nükleer programına karşı aldığı sert önlemler, bu planın önemli bir ayağıdır.

Eleştiriler ve Gerçeklik Payı

Bu iddialar ve bölgedeki gelişmeler, bu teoriyi ciddiye almayı gerektiriyor. Özellikle enerji kaynaklarının kontrolü, bölgesel istikrarsızlığın artırılması ve İsrail’in güvenliğinin sağlanması, ABD ve İsrail’in temel hedefleriyle örtüşüyor. Ancak bu tür bir planın varlığı, daha çok bölge halklarının birleşik bir direniş sergileyememesine ve küresel güçlerin müdahalelerine zemin hazırlayan yerel aktörlerin politikalarına bağlanabilir.

Sonuç

Kuran’da Ele Alınan Ana Konular

1. Tevhid (Allah’ın Birliği)

Kuran, Allah’ın birliğini (tevhid) vurgular ve Allah’ın eşsiz, sonsuz güç sahibi, her şeyi bilen ve gören bir varlık olduğunu belirtir. İnsanları Allah’a iman etmeye, yalnızca O’na ibadet etmeye davet eder. Tevhid inancı, Kuran’ın en temel mesajıdır.

“De ki: O Allah birdir.” (İhlas Suresi, 112:1)

2. Peygamberler ve Vahiy

Kuran’da, Allah’ın insanlara doğru yolu göstermek için peygamberler gönderdiğinden bahsedilir. Hz. Adem’den Hz. Muhammed’e kadar birçok peygamberin kıssaları anlatılır. Bu kıssalar, insanlara ders vermek, ibret alınacak olayları aktarmak ve peygamberlerin insanlara rehberlik ettiğini göstermek amacıyla yer alır.

“Biz peygamberleri müjdeleyici ve uyarıcı olarak gönderdik ki, insanların peygamberlerden sonra Allah’a karşı bir bahaneleri olmasın.” (Nisa Suresi, 4:165)

3. Ahiret ve Hesap Günü

Kuran, insanların bu dünyada yaptıkları her şeyden sorumlu olduklarını ve ölümden sonra tekrar dirileceklerini belirtir. Ahiret inancı, Kuran’ın ana temalarından biridir. İnsanların kıyamet günü hesap verecekleri, yaptıklarının karşılığını görecekleri vurgulanır. Cennet ve cehennem, bu karşılığın son durağı olarak anlatılır.

“Her canlı ölümü tadacaktır. Sonunda bize döndürüleceksiniz.” (Ankebut Suresi, 29:57)

4. İbadetler ve Kulluk Görevleri

Kuran, Allah’a kulluk etmek için gerekli olan ibadetleri ve ahlaki sorumlulukları anlatır. Namaz, oruç, zekat, hac gibi ibadetler, Müslümanların Allah’a bağlılıklarını ve O’na teslimiyetlerini ifade etmeleri için önemlidir.

“Ey iman edenler! Oruç, sizden öncekilere farz kılındığı gibi, size de farz kılındı.” (Bakara Suresi, 2:183)

5. Ahlaki Değerler

Kuran, doğruyu söylemek, adaletli olmak, başkalarına iyi davranmak, sabretmek, merhamet etmek, yardımlaşmak gibi birçok ahlaki değeri teşvik eder. Müminlere, kötü davranışlardan sakınmaları, güzel ahlak sahibi olmaları gerektiği bildirilir.

“Şüphesiz Allah, adaleti, ihsanı, yakınlara yardım etmeyi emreder; hayasızlığı, kötülüğü ve azgınlığı yasaklar.” (Nahl Suresi, 16:90)

6. Toplumsal İlişkiler ve Adalet

Kuran’da aile içi ilişkiler, ticaret, miras, borçlar, sözleşmeler gibi toplumsal ilişkilerle ilgili detaylı hükümler bulunur. Toplumun huzur ve düzen içinde yaşaması için adaletin ve hakkaniyetin önemi vurgulanır.

“Ey iman edenler! Allah için hakkı ayakta tutan, adaletle şahitlik eden kimseler olun.” (Maide Suresi, 5:8)

7. İlim ve Akıl

Kuran, insanları düşünmeye, evreni gözlemlemeye, akıllarını kullanmaya ve ilim öğrenmeye teşvik eder. Allah’ın yarattığı evren üzerinde düşünmek, imanı güçlendiren bir yol olarak gösterilir.

“Hiç bilenlerle bilmeyenler bir olur mu?” (Zümer Suresi, 39:9)

8. Şirk ve Günahlar

Kuran, Allah’a ortak koşma anlamına gelen “şirk”ten ve diğer büyük günahlardan sakınılması gerektiğini vurgular. Şirk, Allah’a inanmayan veya O’na eş koşanların en büyük günahı olarak kabul edilir.

“Allah, kendisine ortak koşulmasını asla bağışlamaz; bunun dışındaki günahları dilediği kimse için bağışlar.” (Nisa Suresi, 4:48)

9. Sabır ve Şükür

Müslümanların karşılaştıkları zorluklar karşısında sabırlı olmaları, Allah’ın verdiği nimetler için ise şükretmeleri gerektiği sıkça belirtilir. Sabır ve şükür, müminin imanını güçlendiren erdemler olarak gösterilir.

“Eğer şükrederseniz, elbette size olan nimetimi artırırım.” (İbrahim Suresi, 14:7)

10. İnsanın Yaratılışı ve Evrenin Düzeni

Kuran, insanın yaratılışı, evrendeki düzen ve Allah’ın bu düzende yarattığı işaretler hakkında düşünmeye davet eder. Evrenin, Allah’ın varlığının ve kudretinin delilleriyle dolu olduğuna dikkat çeker.

“Göklerin ve yerin yaratılışında, gece ile gündüzün ard arda gelişinde akıl sahipleri için gerçekten deliller vardır.” (Ali İmran Suresi, 3:190)

Sonuç

1. Doğruluk (Sıdk)

Kur’an, doğruluğun önemine vurgu yapar. Müslümanlar her işlerinde doğru olmalı, dürüst davranmalı ve yalandan kaçınmalıdır:

“Ey iman edenler! Allah’a karşı gelmekten sakının ve doğru söz söyleyin.” (Ahzab, 33:70).

2. Sabır (Sabr)

Sabır, sıkıntılara ve zorluklara karşı dayanıklılık göstermeyi, acele etmemeyi ve her işte olgun davranmayı ifade eder. Kur’an, sabrın insanı güçlü kıldığını belirtir:

“Ey iman edenler! Sabredin, sabırda yarışın.” (Al-i İmran, 3:200).

3. Merhamet ve Şefkat (Rahmet)

Merhamet, insanlara karşı yumuşak ve anlayışlı davranmayı içerir. Kur’an, merhametli olmayı teşvik eder ve bu özelliği tüm insanlığa yönelik bir sorumluluk olarak görür:

“Biz seni ancak alemlere rahmet olarak gönderdik.” (Enbiya, 21:107).

4. Adalet (Adl)

Adalet, hakkı gözetmek ve kimseye haksızlık etmemektir. Kur’an, adil davranmayı emreder ve adaletin imanın bir parçası olduğunu belirtir:

“Ey iman edenler! Adaleti titizlikle ayakta tutun ve Allah için şahitlik edenler olun.” (Nisa, 4:135).

5. Alçakgönüllülük (Tevazu)

Mütevazı olmak, kibirden uzak durmak, kendini üstün görmemek anlamına gelir. Kur’an, kibiri kınar ve alçakgönüllülüğü över:

“Rahman’ın kulları yeryüzünde alçakgönüllü olarak yürürler.” (Furkan, 25:63).

6. Affedicilik (Af)

Kur’an, insanlara karşı bağışlayıcı ve affedici olmayı teşvik eder. Affetmek, insanın kendisini kin ve nefretten arındırmasını sağlar:

“Affetsinler ve hoşgörsünler. Allah’ın sizi bağışlamasını sevmez misiniz?” (Nur, 24:22).

7. Güvenilirlik (Emanet)

Emanete sadık kalmak, verilen sözleri yerine getirmek ve güvenilir bir insan olmak, Kur’an’da önemli bir ahlaki özellik olarak sunulur:

“Müminler, emanetlerine ve ahitlerine riayet edenlerdir.” (Müminun, 23:8).

8. Cömertlik (İnfak)

Kur’an, malını Allah yolunda harcayanları över. Cömertlik, başkalarının ihtiyaçlarını gözetmek ve mal ile imtihanın bilincinde olmaktır:

“Sevdiğiniz şeylerden Allah yolunda harcamadıkça iyiliğe eremezsiniz.” (Al-i İmran, 3:92).

9. Hayâ (Utanma Duygusu)

Kur’an, Müslümanların hayâ sahibi olmasını öğütler. Hayâ, kişiyi kötülüklerden uzak tutan bir özelliktir:

“Mümin erkeklere ve mümin kadınlara gözlerini sakınmalarını söyle.” (Nur, 24:30-31).

10. İffet ve Namusluluk (İffet)

Kur’an, insanların iffetli olmalarını ve ahlaki sınırları gözetmelerini emreder. İffet, kendini kötülükten korumak ve namusuna sahip çıkmak anlamındadır:

“İffetli kadınlara iftira atanlara lanet etmiştir.” (Nur, 24:23).

11. Zulümden Kaçınma (Zulm)

Kur’an, insanlara zulmetmemeyi ve haksızlık yapmamayı emreder. Zulüm, adaletten sapmak ve haklara riayet etmemektir:

“Allah zalimleri sevmez.” (Al-i İmran, 3:57).

12. Bağışlayıcılık ve Hoşgörü

Kur’an, insanları bağışlayıcı ve hoşgörülü olmaya teşvik eder. Hoşgörü, kişiyi hem bireysel hem toplumsal açıdan olgunlaştırır:

“Kötülüğü en güzel bir şekilde sav.” (Fussilet, 41:34).

13. Sözünde Durmak (Sadakat)

Kur’an, verilen sözlerin tutulması gerektiğini vurgular. Verilen sözde durmak, güvenilirliği sağlar ve toplumda huzuru artırır:

“Verdiğiniz sözü yerine getirin, çünkü söz verilen bir sorumluluktur.” (İsra, 17:34).

14. Zikir ve Şükür

Allah’ı anmak ve O’na şükretmek, bir Müslümanın ahlakını yücelten özelliklerdendir. Şükür, insanın nimetlerin kıymetini bilmesini sağlar:

“Eğer şükrederseniz, elbette size daha fazlasını veririm.” (İbrahim, 14:7).

15. Gıybet ve İftira Etmekten Kaçınma

Kur’an, başkalarının arkasından konuşmayı (gıybeti) ve iftira atmayı yasaklar. Bu tür davranışlar, insanların haklarını ihlal eder ve toplumda huzursuzluk yaratır:

“Birbirinizin arkasından kötü söz söylemeyin.” (Hucurat, 49:12).

Kur’an’da bu ahlaki özellikler, Müslümanların hem kendi ruhsal gelişimlerini sağlamak hem de toplum içinde huzuru ve güveni tesis etmek için önemlidir. Bu değerler, insanları kötülüklerden korur ve onları güzel bir ahlak sahibi olmaya yönlendirir.

@@@@@@@@

1. Geçmiş Ümmetlerin İbadetleri ve Dini Yaşayışları

Geçmiş kavimlere Allah tarafından gönderilen peygamberler, her kavme Allah’a ibadet etme çağrısı yapmışlardır. Her peygamberin ümmeti, Allah’ın birliğine inanmayı ve O’na ibadet etmeyi öğrenmiştir. Bu çağrıya uyan topluluklar kurtuluşa ermiş, yüz çevirenler ise cezalandırılmıştır.

Örneğin, İbrahim (a.s.), Nuh (a.s.), Musa (a.s.), İsa (a.s.) gibi peygamberler, Allah’a ibadeti ve şirkten uzak durmayı öğretmiştir. “Biz, her ümmete (yalnız) Allah’a kulluk edin ve tağuttan sakının diye bir peygamber gönderdik.” (Nahl Suresi, 36. Ayet)

2. Geçmiş Kavimlerin Yanlış İbadet ve İnançları

Kur’an, bazı toplumların şirk koştuklarını, putlara taptıklarını ve peygamberleri yalanladıklarını anlatır. Örneğin, “Dediler ki: ‘Ey Hud! Sen bize açık bir mucize getirmedin. Biz de senin sözünle tanrılarımızı terk edecek değiliz.” (Hud Suresi, 53. Ayet) ifadesi, Hud peygamberin kavminin putperest inancına bağlılığını gösterir.

Semud Kavmi, Lut Kavmi gibi birçok kavim, peygamberleri yalanlayarak günah işlemeye devam etmiş ve sonuçta Allah’ın azabına uğramıştır.

3. Geçmiş Ümmetlerin İsyan ve Azgınlıkları

Kur’an’da Firavun, Karun gibi sembol isimlerle anlatılan karakterler, dünyevi güçlerini kullanarak Allah’a başkaldırmış, zulüm ve azgınlıkla toplumlarına zarar vermişlerdir. Özellikle Musa (a.s.) ve Firavun kıssasında, Firavun’un Allah’a karşı gelmesi ve ardından boğularak helak edilmesi, inanmayanlara yönelik bir uyarı niteliğindedir. “Firavun dedi ki: ‘Ben size izin vermedikçe başka bir ilah edinmenize izin vermem.” (Kasas Suresi, 38. Ayet)

4. İbadette İstikrar ve Sabır Gösteren Ümmetler

Geçmiş ümmetlerden bazıları, peygamberlerinin davetine uyarak Allah’a teslimiyetle ibadet etmişlerdir. Örneğin, İbrahim (a.s.) ve ona inananlar, sabır ve teslimiyetin örnekleri olarak gösterilir. İbrahim (a.s.)’ın ateşe atılmasına rağmen imanında sebat etmesi, Allah’a olan bağlılığıyla ders niteliğindedir.

Hz. Nuh (a.s.) da uzun yıllar kavmini Allah’a çağırmış, çok az sayıda inanan olsa bile davetinden vazgeçmemiştir. “Andolsun ki, Nuh’u da kavmine gönderdik. Dedi ki: ‘Ey kavmim! Allah’a kulluk edin. Sizin O’ndan başka ilahınız yoktur.” (Araf Suresi, 59. Ayet)

5. Kur’an’ın Öğütleri ve İbret Verici Mesajlar

Kur’an, geçmiş ümmetlerin yaşadığı olayları birer ibret tablosu olarak sunar. Geçmiş kavimlerin, Allah’ın emirlerine uymamaları sonucu helak edilmesi, Müslümanları aynı hatalara düşmemeye davet eder. “Andolsun ki onların kıssalarında akıl sahipleri için ibret vardır.” (Yusuf Suresi, 111. Ayet) ifadesi, bu kıssaların ders verici yönünü özetler.

1. Zulm-ü Mütehaccir (taşlaşmış zulüm):
Heykellerin, geçmişteki zorbalık ve despotlukları sembolize ettiği düşüncesidir. Özellikle tarih boyunca diktatörlerin veya otoriter figürlerin, kendi iktidarlarını ölümsüzleştirmek ve halkı baskı altına almak amacıyla heykeller yaptırması bu eleştirinin temelini oluşturur.

2. Heves-i Mütecessim (cisimleşmiş arzu):
İnsanların geçici dünya heveslerini veya kişisel tutkularını fiziksel bir formda ölümsüzleştirme çabasıdır. Bu, insanın kendi nefsine olan düşkünlüğünü ve yaratıcıya bağlılık eksikliğini ifade eder. Heykeller bu bağlamda, dünyevî arzuların ve insanın kendini yüceltme çabasının bir sembolü olarak görülür.

3. Riyâ-yı Mütecessid (cisimleşmiş gösteriş):
Heykellerin bir tür gösteriş, sahte şan ve şöhretin yansıması olduğu vurgulanır. Bu, insana ait kusurların ve dünyevî iddiaların yüceltilmesini eleştirir. Bu bağlamda, heykellerin gerçek bir değer yerine, bir riyâkârlık ürünü olduğu ifade edilir.

Arka Plan ve Değerlendirme

Bu ifadeler, heykel ve tasvir yasağı ile ilgili İslam düşüncesindeki hassasiyetleri anlamak açısından önemli bir perspektif sunar. İslam’da tasvir yasağı, genelde putperestlik ve insanın Allah’a olan teslimiyetini zedeleyen tutumlarla ilişkilendirilmiştir. Özellikle, heykellerin birer ibadet objesi hâline gelebileceği endişesi, bu yaklaşımın temel nedenlerinden biridir.

Bediüzzaman’ın bu görüşü, İslamî bir hayat felsefesi ve sanata dair eleştirel bir bakış açısı sunarken, ahiret merkezli bir hayat anlayışını vurgular. Ona göre, insanın dünyadaki her faaliyeti, Allah’ın rızasını kazanma ve hakikate yönelme amacı taşımalıdır. Dünyevî hevesleri yansıtan unsurlar, insanın manevi yükselişine engel olabilir.

@@@@@@

1. Putperestlik ve Şirk (Allah’a Ortak Koşma)

Kur’an, şirk koşan kavimleri çokça eleştirir. Özellikle putperestliğin geçici dünya hayatında kişiyi tatmin edebileceğini ama sonsuz ahiret için bir tehlike olduğunu belirtir.

Hz. İbrahim’in, kavminin putlara tapmasını sorgulaması buna örnektir: “Hani babasına ve kavmine demişti ki: ‘Sizin taptıklarınız nedir?'” (Enbiya Suresi, 52. Ayet).

Putperestliği kınarken, insanlara Allah’ın birliğini öğütleyerek onlara ibret sunar. Örneğin, “Gerçek şu ki Allah, kendisine ortak koşulmasını bağışlamaz.” (Nisa Suresi, 48. Ayet).

2. Kitap Ehli (Yahudiler ve Hristiyanlar)

Kur’an, Yahudiler ve Hristiyanlar gibi kendilerine kutsal kitap gönderilmiş toplumlara “Ehl-i Kitap” olarak hitap eder. Ehl-i Kitap ile Müslümanlar arasında ortak inançlara dikkat çeker; Allah’a iman, peygamberler, ahiret inancı gibi temel konularda benzerlikler vurgulanır.

Aynı zamanda, kitaplarını tahrif ettikleri (değiştirdikleri) ve Allah’ın emirlerini ihlal ettikleri için uyarılmışlardır. Yahudilerin dünya malına düşkünlükleri ve Hristiyanların İsa’yı ilahlaştırmaları, Kur’an’da eleştirilmiştir: “Andolsun ki, ‘Allah, Meryem oğlu Mesih’tir.’ diyenler kesinlikle kafir oldular.” (Maide Suresi, 72. Ayet).

3. Hz. Musa ve İsrailoğulları

Hz. Musa’nın kıssasında İsrailoğulları’nın, Allah’ın sayısız nimetlerine rağmen isyan etmeleri, yanlış yaşam tercihleri ve inanç eksiklikleri detaylı olarak anlatılır. İsrailoğulları, Hz. Musa’ya itaatte sıkıntı çekmiş, bu yüzden farklı musibetlerle sınanmışlardır.

“Musa: ‘Ey kavmim! Gerçekten siz, buzağıyı (tanrı edinmekle) kendinize zulmettiniz.'” (Bakara Suresi, 54. Ayet) ifadesi, onların ilahi uyarılara rağmen buzağıya tapmalarını eleştirir.

4. Sabii

https://www.google.com/amp/s/sorularlaislamiyet.com/kaynak/sabiiler%3famp

@@@@@@

Tefsirlerdeki yorumu.

Bakara Suresi 2/62. ayeti, birçok tefsirci tarafından farklı yaklaşımlarla yorumlanmıştır. Ayet, farklı dinlere mensup grupların Allah’a ve ahiret gününe iman edip salih amel işledikleri takdirde Allah katında mükafat göreceklerini ifade eder. İşte bu ayetin tefsirlerde ele alınışına dair bazı detaylar:

1. Genel Anlam ve Öncelikli Mesaj

Ayet, imanın ve salih amellerin önemini vurgular. Ayette, Yahudiler, Hristiyanlar ve Sabiîler gibi diğer dinlere mensup kişilerin de Allah’a ve ahiret gününe inanıp salih ameller işlemesi durumunda mükafat görecekleri belirtilir. Bu, dinler arası bir kapsayıcılığı ifade eder gibi görünmekle birlikte, İslam bağlamında bu imanın ne şekilde olması gerektiği konusunda farklı yorumlar geliştirilmiştir.

2. Tefsirlerdeki Yorumlar

a. İslam Öncesi Döneme İşaret

Bazı müfessirler, bu ayetin İslam’dan önceki dönemde yaşayan Yahudi, Hristiyan ve Sabiîleri kapsadığını belirtmiştir. Onlara göre, İslam’ın gelmesinden önce kendi peygamberlerine ve vahiylerine uygun olarak Allah’a ve ahiret gününe iman edenler mükafat görecektir. Ancak İslam geldikten sonra hak dinin İslam olduğunu kabul etmeyenler bu kapsama girmez.

b. İnanç ve Amel Bütünlüğü

Müfessirlerin çoğu, bu ayette bahsedilen imanın ve salih amellerin, Kur’an’da tanımlandığı şekilde Allah’a iman ve ibadetler olduğunu vurgular. Onlara göre, burada Allah’a ve ahiret gününe iman edenlerden kasıt, İslam’ı ve Hz. Muhammed’i tasdik edenlerdir.

c. Sabiîler Kimdir?

“Sabiîler” hakkında farklı görüşler vardır. Bazı müfessirler, Sabiîleri yıldızlara veya meleklere tapan bir grup olarak tanımlar. Diğerleri ise bu grubun Hanifler gibi tevhid inancına yakın bir grup olduğunu ileri sürer.

3. Önemli Tefsirlerde Yorumlar

a. Taberî Tefsiri

Taberî, bu ayetin genel olarak Allah’ın adaletini ve her topluluğa peygamber gönderildiği gerçeğini hatırlattığını belirtir. Ancak İslam geldikten sonra, hak dine uymayanların bu kapsam dışında kalacağını söyler.

b. İbn Kesir Tefsiri

İbn Kesir, bu ayetin İslam öncesi dönemi kapsadığını, İslam geldikten sonra ise yalnızca İslam’a inanmanın yeterli olduğunu ifade eder. İslam’dan önceki Yahudi ve Hristiyanların da kendi şeriatlarına göre Allah’a iman edip salih amel işlemeleri gerektiğini vurgular.

c. Elmalılı Hamdi Yazır Tefsiri

Elmalılı, bu ayeti geniş bir bağlamda değerlendirir. Allah’a iman ve ahiret inancı gibi temel esasların evrensel olduğunu, ancak salih amelin ne olduğu konusundaki kriterlerin İslam’la birlikte daha açık şekilde ortaya konduğunu ifade eder.

4. Çağdaş Yorumlar

Bazı modern tefsirciler, bu ayeti farklı dinlere mensup bireylerin inanç ve amellerine bir çağrı olarak değerlendirir. Allah’ın adaletinin ve rahmetinin genişliğini vurguladıklarını belirtirler. Ancak yine de İslam’ın nihai hak din olduğu fikri korunur.

Sonuç

Bu ayetle ilgili müfessirlerin genel yorumları şu şekildedir:

1. Ayetin bağlamı ve anlamı

Ayetin indiği bağlamda, Mekke müşrikleri Hz. Peygamber’in peygamberliğini inkâr ediyor ve “Allah insanlardan birini peygamber yapar mı?” diye itiraz ediyorlardı. Ayette bu itirazlara cevap verilerek, müşriklere, önceki peygamberlerin de insanlar arasından seçildiğini belirtmek üzere bilgi sahibi kişilere başvurmaları öğütlenmiştir. “Zikr ehli” ifadesi burada, Tevrat ve İncil gibi kutsal kitaplara sahip olan Yahudi ve Hristiyan âlimlerini ifade eder.

2. Zikr Ehli Kimdir?

İbn Abbas: “Zikr ehli” ile kastedilenler, Tevrat ve İncil bilgisine sahip olan Yahudi ve Hristiyan bilginleridir. Çünkü o dönemde bu kutsal kitaplarda önceki peygamberlerin insanlardan seçildiği bilgisi yer alıyordu.

Taberî: Ayetin muhataplarının bilgi eksikliği varsa, uzmanlardan öğrenmeleri gerektiğini vurgular. “Zikr ehli” ifadesinin, kitap ehline ya da genel anlamda bilgili kişilere işaret ettiğini söyler.

Kurtubî: Ayette geçen “zikr” ifadesini, Kur’an, Tevrat, İncil veya genel olarak Allah’tan gelen bilgi olarak yorumlar. Bu nedenle “zikr ehli”, kutsal metinleri bilen uzmanlardır.

Elmalılı Hamdi Yazır: “Zikr ehli”, ehil ve uzman kişilerdir. Elmalılı, bilginin önemine vurgu yapar ve ayeti, her alanda bilgi sahibi insanlara danışmanın gerekliliğine işaret olarak yorumlar.

3. Genel mesaj

Ayetin doğrudan bağlamı önceki peygamberlerin durumuna işaret etse de, müfessirler ayetin daha genel bir ilkeyi öğrettiğini belirtir: Bilmeyen kişilerin, bilenlere danışması gerekir.
Bu, dini meselelerle sınırlı olmayıp tüm alanlar için geçerli bir ilkedir.

4. Güncel tefsir yaklaşımları

Günümüz müfessirleri, ayeti uzmanlık ve bilgiye başvurma gerekliliği açısından yorumlamışlardır. Örneğin:

Mevdudi: Ayet, her alanda ehil kişilere danışmanın önemine işaret eder. Cehalet, doğru bilgiye ulaşarak aşılabilir.

Seyyid Kutub: Ayet, İslam’ın akıl ve bilginin rehberliğine verdiği önemi vurgular. Müslümanların, bilmediklerini öğrenmek için uzmanlara yönelmesi gerektiğini ifade eder.

Sonuç

Bu ayet, hem dini hem de dünyevi konularda uzman kişilere danışmanın önemini vurgular. Müfessirler, ayeti müşriklerin itirazına bir cevap olduğu kadar, insanlara bilgiye dayalı bir yaşam tarzı benimsemeleri gerektiği mesajını da verdiğini belirtmişlerdir.

@@@@@@