FELSEFE VE TUTARSIZLIKLARI

FELSEFE VE TUTARSIZLIKLARI

 

İdrak bir merdivendir. Sahibini yücelere taşır.
İdraksizlik ise derktir. Sahibini derekelere ve aşağılara iter ve atar.
@@@@@@
Felsefenin problemi maddeyi aşamayıp, maddede boğulmasıdır.
Yaratıcıyım maddenin içinde aramasıdır.
@@@@@@
Felsefede maddeye ezeliyet verenler, zamanın sabit olmayıp sanal olduğudur.
Şimdiki zaman aynı zamanda geçmiş ve gelecek zamanda bir müddet sonra şimdiki ve gelecek zaman olacaktır.
Oysa sonsuz olan Allah için tüm zamanlar aynıdır ve aynı andadır.
Manzarı ala gibi.
Onsuzda ne çıkarılan ve ne eklenirse eksilen ve artan bir şey olmaz.
@@@@@@@
Eşya, varlıklar zamanla mahiyetlerini kazanıyorlar.
Eşya eşyalarla, zaman ve mekanla, duyguları ve kullanımı yola hüviyet kazanır.
@@@@@@@
Nur olan güneşin doğuşuyla açığa çıkan eşya aynı zamanda mahiyet ve hüviyetini de açığa çıkarmış olur.
Necis pis kokarken, gül hoş kokar.
Çünkü bu durum onların tinet ve karakterinde ya mevcuttur veya oluşmuştur.
Suç güneşin değildir.
Parlak cisim yansıtmayı gerçekleştirirken, balçık bunu engeller, mani olup yansıtmaz.
Hava geçişi sağlarken, taş engeller.
Bir kısım güneş karşısında yumuşarken, diğeri sertleşir.
Renkler bu durumda renklerini ve kendilerini açık ederler.
İnsanlarda karakter bakımından böyledir.
Cimri ile cömert, sevimli ile sevimsiz, ilkeli ile ilkesiz, VS.
Tüm farklılıklar, zıt ve zıtlıklar, taraftarlık ve muhalefet ler ortaya çıkar, gerçek rengini göstermiş olur.
Tıpkı, “Fısk sebebiyle, fasıklar hakkında nur nara, ziya zulmete inkılap eder.” Evet, şemsin ziyasıyla, pis maddeler taaffün eder, kokar, berbat olur.”
https://kulliyat.risaleinurenstitusu.org/isaratul-icaz/bakara-suresinin-yirmi-alti-ve-yirmi-yedinci-ayetlerinin/215
“seyyiâtı isteyen, nefs-i insaniyedir-ya istidad ile, ya ihtiyâr ile. Nasıl ki beyaz, güzel güneşin ziyâsından bâzı maddeler, siyahlık ve taaffün alır; o siyahlık onun istidadına âittir. Fakat, o seyyiâtı çok mesâlihi tazammun eden bir kanun-u İlâhî ile icad eden, yine Hak’tır. Demek, sebebiyet ve suâl, nefistendir ki, mesuliyeti o çeker. Hakka âit olan halk ve icad ise, daha başka güzel netice ve meyveleri olduğu için, güzeldir, hayırdır.”
https://kulliyat.risaleinurenstitusu.org/sozler/yirmi-altinci-soz/428
@@@@@@@@
Varlıkların tüm özellikleri onların çip mesabesinde olan spermlerinde mevcuttur.
Ve o sperm yoluyla nesiller boyu devam etmektedir.
Hz. Âdemden son evlada kadar zincirleme olarak, nikah yoluyla sağlıklı sürdüdülmektedir.
Zina ve gayrı meşru durumlar zincirin o halkalarını koparmakta, nesillerin sağlıklı devamına engel olmaktadır.

Bak. https://tesbitler.com/index.php?s=Felsefe+ 

*”İ’lem Eyyühel-Aziz! Halk-ı eşya hakkında ‘mûcibe-i külliye’ sâdık olmadığı takdirde ‘sâlibe-i külliye’ sâdık olur. Yani ya bütün eşyanın hâlıkı Allah’tır veya Allah hiçbir şeyin hâlıkı değildir. Çünkü eşyanın arasında muntazam tesanüd ile halk ve yaratmak, tecezziyi kabul etmez bir külldür, bâziyet yoktur. Ya mûcibe-i külliye olacaktır veya sâlibe-i külliye olacaktır. Başka ihtimal yok. Her şeyde illetin ademini tevehhüm eden vehmin vâhi hükmünde bir kıymet yok. Binaenaleyh edna bir şeyde Hâlıkıyet eseri göründüğü zaman, bütün eşyada tahakkuk eder.”

“Ve keza Hâlık ya birdir veya gayr-ı mütenahîdir, evsat yoktur. Zira Sâni’ vâhid-i hakikî olmazsa, kesîr-i hakikî olacaktır. Kesîr-i hakikî ise gayr-ı mütenâhîdir.”

“Maahaza nuru neşredenin nursuz, icad edenin vücudsuz, îcab ettirenin vücubsuz olması muhaldir.”

“Ve keza ilim sıfatını ihsan edenin ilimsiz, şuuru ihsan edenin şuursuz, ihtiyarı verenin ihtiyarsız, iradeyi verenin iradesiz, kâmil şeylerin sânii gayr-ı kâmil olduğunu telakki etmek muhaldir.”

“Ve keza aynı tersim, basarı tasvir ve nazarı tenvir edenin basarsız olduğunu düşünmek, ancâk basar ve basiretten mahrum olan adamın işidir. Maahâza masnûdaki kemalât, tamamen Sâni’deki kemalden akan bir feyizdir. Fakat kuşlardan yalnız sineği gören, tanıyan bir mikrop, kartalı gördüğü zaman ‘Bu kuş değildir.’ der. Çünkü sinekteki şeyler onda yoktur.”

*Yunus’un “Küçük İnsanlar Dengini, Büyük İnsanlar Kendini Arar” Sözü Üzerine Düşünceler

Yunus Emre’nin bu meşhur sözü, insan ruhunun iki temel eğilimini, bencilliği ve kendini keşfetme arzusunu vurgular. Küçük insanlar, yani bencil ve benmerkezci kişiler, kendi çıkarlarını ve arzularını tatmin edecek “dengini” ararlar. Bu arayış, maddi kazanç, statü veya güç gibi dışsal unsurlara odaklanır ve geçici bir tatmin sağlayabilir.
Ancak büyük insanlar, yani kendini keşfetmeye çalışan kişiler, bencilliğin ötesine geçerek ruhsal tatmin ve anlam arayışına girerler. Bu arayış, içsel bir yolculuk ve benlik keşfi gerektirir ve kişisel gelişim ve manevi olgunluğa yol açar.
Yunus’un sözleri, bencilliğin ve kendini keşfetmenin karşıtlığını vurgular. Küçük insanlar, dış dünyaya ve maddi tatminlere odaklanırken, büyük insanlar iç dünyalarına ve manevi arayışa yönelirler. Bu iki eğilim, insan ruhunun iki farklı yönünü temsil eder ve her iki eğilim de insan deneyiminin bir parçasıdır.
Kendini keşfetme yolculuğu kolay değildir ve zorluklarla doludur. Bu yolculuk, kişinin kendi zayıflıklarıyla yüzleşmesini, hatalarından ders almasını ve sürekli olarak kendini geliştirmesini gerektirir. Ancak bu zorluklara rağmen, kendini keşfetme yolculuğu büyük bir ödül getirir: Kişisel tatmin, anlam ve manevi olgunluk.
Yunus’un sözleri, bize bencilliğin tuzağından kaçınmamızı ve kendimizi keşfetmenin zorlu ama ödüllendirici yolculuğuna çıkmamızı hatırlatır. Bu yolculuk, bizi daha iyi insanlar ve daha anlamlı bir yaşam sürmemize yardımcı olabilir.
Yunus’un sözlerinin günümüzdeki önemi:
Yunus’un sözleri, günümüzde de geçerliliğini korumaktadır. Hızlı ve maddiyatçı bir toplumda yaşıyoruz ve bencillik ve dışsal tatminlere odaklanma eğilimindeyiz. Yunus’un sözleri, bize bencilliğin tuzağından kaçınmamızı ve kendimizi keşfetmenin daha derin ve anlamlı bir yaşam sürmemize yardımcı olabileceğini hatırlatır.
Kendini keşfetme yolculuğu, kişisel bir arayış olmasının yanı sıra, daha adil ve merhametli bir dünya inşa etmemize de katkıda bulunabilir. Kendimizi ne kadar iyi tanırsak, başkalarını da o kadar iyi anlayabilir ve empati kurabiliriz. Bu anlayış ve empati, daha şefkatli ve dayanışmacı bir toplum inşa etmemize yardımcı olabilir.
Sonuç olarak, Yunus’un “Küçük İnsanlar Dengini, Büyük İnsanlar Kendini Arar” sözü, bize bencilliğin tuzağından kaçınmamızı ve kendimizi keşfetmenin zorlu ama ödüllendirici yolculuğuna çıkmamızı hatırlatan güçlü bir mesajdır. Bu yolculuk, bizi daha iyi insanlar ve daha anlamlı bir yaşam sürmemize yardımcı olabilir.

Bak: https://www.youtube.com/watch?v=SWGtsxir03k

08-07-2024

MEHMET ÖZÇELİK

www.tesbitler.com

Loading

No ResponsesTemmuz 8th, 2024