BİZANSIN KAPILARI KIRILDI
BİZANSIN KAPILARI KIRILDI
Ne hakka ne de halka hizmeti olmayandan, insanın ne dünyasına ve ne de ahiretine bir fayda gelmez.
Abdülhamid gitsin de ne olursa olsun diyen dünküler koca Osmanlıyı bitirdi ve batırdı.
Bugünde Erdoğan gitsin de ne olursa olsun diyenler, onca hizmeti atıl duruma düşürüp, en az kaosu yüz yıl geriye götüreceklerdir.
Bizde maalesef, “Ben öldükten sonra dünya ne olursa olsun; isterse tûfan olsun”; geleceği görmeyen bozuk zihniyet hala yaşamaktadır.
*************
Pkk bir Ermeni faaliyetidir.
Yüz sene önce yaptıkları zulüm ve katliamlar ne ise, 1980’ lerde büyük elçilerimizi su-i kastla öldürmeleri ne ise, PKK da aynen odur ve onun kirli yirmi devletinde içteki aynı kanı taşıyanlarla bir ortaklığıdır.
Peki Pkk Ermeni de, ya onun arkasında duranlar nedir ve neyin hesabındadırlar.
-Deprem ile açılan 150 milyarlık açık, Gabarda ve muhtelif yerlerde bulunan petrol, doğal gaz ve altın madenlerinin bulunmasıyla fazlasıyla telafi edilmektedir.
-İnönü Menderese; iktidar oldun ancak muktedir olamadın, demişti.
Bugün bu millet hem iktidar ve hem de muktedirdir.
15 Temmuz bunun isbatıdır.
Artık sadece içteki zincirler değil, dıştaki Bizans kapıları da kırılmıştır.
*************
Celladına aşık olmuşsa bir millet
İster ezan, ister çan dinlet
İtiraz etmiyorsa sürü gibi illet
Müstehaktır ona her türlü zillet.
Dünya üç beş bilgisizin elinde
Sanırlar ki tüm ilim kendilerinde
Üzülme, eşeği eşek beğenir
Bir hayır var sana bana kötü demelerinde.
Felek ne cömerttir aşağılık insanlara
Han, hamam, dolap, değirmen hep onlara
Kendini satmayan adama ekmek yok
Sen gel de yuh çekme böylesi dünyaya.
Her gün biri çıkar, başlar ben, ben demeye
Altınlarıyla gümüşleriyle övünmeye
Tam işleri dilediği düzene sokar
Ecel çıkıverir pusudan: Benim, ben diye. Ömer HAYYAM
******************
Onu i’lâ eden etmiş ebediyyen i’lâ…
Etse dünyâları tûfan gibi levs istîlâ .
Bu, semâlarda yüzen şâhikanın pâk eteği,
Karşıdan seyredecektir o taşan mezbeleyi.
Yerin altında sinen zelzeleler fışkırsın,
Yerin üstünde ne bulduysa devirsin, kırsın;
Hakkı son sadme-i kahrıyla bitirsin isyan;
Edebin şimdiki ma’nâsına densin “hezeyan”;
Kalmasın, hâsılı , altüst olarak hissiyyât,
Ne yüreklerde şehâmet, ne şehâmette hayât;
Yine kürsî-i mehîbinde Süleymâniyye,
Kalacak, doğruluğun yerdeki tek yurdu diye.
Yıkılır bir gün olur mahkemeler, ma’bedler;
En temiz yerleri en kirli ayaklar çiğner;
Beşeriyyet yeni bir din tanıyıp ilhâdı,
Beşerin hâfızasından silinir Hakk’ın adı;
Gömülür hufre-i târihe me’âlî… Lâkin
Yine tek bir taşı düşmez şu Hudâ lânesinin;
Yine insanlığa nâ-mahrem olan bîgâne,
Bu harîmin ebediyyen giremez sînesine;
Yine yâdındaki Mevlâ’yı şu dört tane minâr,
Kalbe merbût birer dil gibi eyler ikrâr;
Yine mâzîye gömülmez bu muazzam çehre:
Leş değildir ki atılsın, o, umûmî kabre!. (Süleymaniye Kürsüsünde)
MEHMET ÖZÇELİK
6-5-2023
