PÂRE PÂRE PARALANASICA PARA
PÂRE PÂRE PARALANASICA PARA
“Para iyi bir hizmetçidir,kötü bir öğretmendir.”(Dumas)
“Para,iyi bir uşak,kötü bir efendidir.”(Bacon)
Para maddenin bir simgesidir. O maddeyi temsil eder. Menfaatın müşevvikidir.Menfaat ancak onunla ayakta durur. Çoklarının kanını heder,hayatını ber-hava eder.
Araç ve vesilelikten çıkıp amaç ve gaye edinilen para,kişi için bir ma’bud,mabed ve puttur. Para bir araçtır ve öyle de olmalıdır. Kişi için bir binektir,öyle de kalmalıdır.
Bediüzzamanın ifadesiyle:”Bu zamanda İslâmın terakkisi maddeten terakkiye mütevakkıftır.(Bağlıdır)”
Ayak altında olan para insanı yükseltirken,baş üstüne konulan para insanı alçaltır. Para kalbde değil,kalıbda bulunmalıdır. paranın en fazla yara açtığı yer kalbdir.
Peygamberimizin ifadesiyle:”Şeref ve mal (para vs.) sevgisinin bir müslümanın dininde yaptığı zararı,iki yırtıcı kurt bir koyun sürüsüne yapamaz.”buyurmaktadır.
Kalb ilâhi sevginin kaynağı ve makamıdır. Yerini para sevgisine terk ettiğinde kalbi paralar. Hayatı parçalar.
Para hakiki dost değildir. Bizimle kabir kapısına kadar gelebilir. orada ve ondan sonraki yolculuğumuzda bize fayda verecek,paranın kendisi değil,onun sarf edildiği faydalı yerlerin sevabı ve mükâfâtıdır.
Buranın parası ahirette geçmez. Orada ancak paralarla yapılan ameller geçerlidir.
Dünyayı dolduran kum ve çakıl taşlarının yerini ve onlar kadar paraların aldığını düşünecek olsak,paraya vereceğimiz kıymet nasıl olurdu? Şimdi verilen itibar ve değerin aynısı verilir miydi? Ne derece yüzüne bakılırdı?
Para her kapıyı açmaz. Ancak kendi ayarına denk olan kapıları açar. İnsanın manevi duygularını açmaz ve açamaz. Hele hele imanın mahalli ve yeri olan kalbi hiç açamaz. Paranın açtığı zannedilen kalbler zaten kilidi kırık açık kalblerdir. Her basit şey için açılan kiralık ve satılık kalblerdir.
Paranın kapattığı kapılar açtığı kapılardan,yıktığı evler yaptığı evlerden daha çoktur. Onun uğruna nice canlar yandı. Nicelerinin hem dünyaları gitti,hem de ahiretleri…
Para kazanmakla kazandıklarını,kazançlı olduklarını düşünenler,kaybettiklerinin farkında değildirler. Hırs gösterib,helal-haram demeyip rast geleni ellerine geçirmeye çalışanlar haram bataklığına battılar. İnancı,helal ve ibadeti bir yana attılar.
Helal dairesi geniştir. Keyfe kafidir. Harama girmeye lüzum olmadığını bilmediler. Bir dirhem helalin batmanlarca harama bedel olduğunu anlayamadılar. Paranın zahiri sıcaklığı aldattı. Her şeye feda edilmesi gereken paraya,her şey feda edildi.
“Her şeyi maddede arayanların akılları gözlerindedir. Göz ise maneviyatta kördür,göremez.” Paraya dalanlar madde de boğuldular. Her şeyi unutan bu insanlar neticede unutuldular.
Para babaları paralandılar. Gönül dostları gönüllerde taht kurdular.
Allah yolunda kullanılan para kazandırır. Nefis yolunda kullanılan para kaybettirir…
MEHMET ÖZÇELİK
