Ateşle Oynayanlar: İsrail, ABD ve İstikrarsızlık Üzerinden Kurulan Küresel Tuzak
Ateşle Oynayanlar: İsrail, ABD ve İstikrarsızlık Üzerinden Kurulan Küresel Tuzak
Tarih, bir milletin aklının vicdanla imtihanıdır. Günümüzde bu imtihan, Ortadoğu’nun yüreğinde bir yangına dönüşmüştür. Bu yangını harlayanlar bellidir: İsrail’in saldırgan hırsı, ABD’nin kaos stratejisi ve küresel barışa dair her umudu boğmak isteyen bir zihniyet.
- İsrail’in Kuduz Hırsı ve Kıyamet Tuzağı
İsrail devleti, kuruluşundan bu yana varlığını, krizler ve savaşlar üzerine bina etti. Gazze’de çocukları bombalayan uçaklar, Lübnan’da sivilleri hedef alan füzeler, şimdi de Suriye’nin kalbine gönderilen ölümcül mesajlar…
İsrail’in savaş uçağı, Şam’da Genelkurmay binasını vurdu. Bu, sıradan bir saldırı değil; bölgede yeni bir savaş senaryosunun perdesidir. İsrail, sadece Suriye’yi değil, tüm bölgeyi yeniden şekillendirme niyetindedir. Ve bu hedefe ulaşmak için ahlaki sınır tanımıyor.
Bu saldırgan tutum, aslında İsrail’in içindeki korkunun dışavurumudur. Kudüs’te duvarlar arkasına sıkışmış, Filistin’de demografi karşısında çaresizleşmiş, uluslararası kamuoyunda itibarsızlaşmış bir devletin refleksiyle karşı karşıyayız.
“Kuduz olmuş köpek” gibi saldırganlaşmasının sebebi, yenilginin yaklaşmasıdır.
- ABD: Darbelerin ve Kaosun Mimarı
ABD’nin Ortadoğu’daki politikaları, barışın değil, sürekli istikrarsızlığın garantörü olmuştur. “Demokrasi” adı altında yapılan işgaller, “özgürlük” kisvesiyle yürütülen darbeler, hep aynı sonuca çıktı: Kan, gözyaşı ve yıkım.
15 Temmuz 2016’da Türkiye’de yaşanan darbe girişimi bunun en somut örneğidir. ABD eski Ulusal Güvenlik Danışmanı Michael Flynn’in darbecilere duyduğu sempati ve onlara verdiği destek, emperyal planın parçalarını açıkça ortaya koydu.
Suriye’nin istikrara kavuşması, PKK’nın silah bırakması, bölgede barış ihtimallerinin güçlenmesi, ABD’nin elli yıllık düzenini tehdit ediyor. Çünkü ABD, ancak karmaşa içinde oyun kurabiliyor. “Böl ve yönet” stratejisiyle hareket eden bu küresel akıl, istikrarı değil, krizleri besliyor.
Jeffrey Epstein dosyasında görüldüğü gibi, ABD içindeki çürümüşlük, dış politikaya da aynen yansımaktadır. Trump’ın, kendi seçmenine rest çekmesi, ahlaki ve siyasi iflasın göstergesidir.
- Suriye: Yeni Hedef, Eski Tuzak
Suriye, yıllardır yıkımın simgesi. Ancak son dönemdeki ateşkes haberleri ve ordu çekilmeleri, istikrar umudu doğuruyordu. İşte tam bu anda, İsrail devreye girdi. Şam’a düzenlenen saldırı ve Suriye Cumhurbaşkanı Ahmed Şara’ya yönelik suikast çağrıları, bölgeyi yeniden kaosa sürükleme planlarının açık delilidir.
İsrail’in hedefi nettir: Suriye’yi parçalamak, İran’ı kışkırtmak, Lübnan’ı provoke etmek ve tüm bölgeyi kendisine tehdit olmaktan çıkarmaktır. Bu uğurda masumları harcamakta beis görmemektedir.
- Trump ve Barış Masalının Sonu
Trump, seçim döneminde dünyaya barış vadetti. Ama fiiliyatta en çok savaşa neden olan başkan oldu. Afganistan’dan Yemen’e, Suriye’den Ukrayna’ya kadar birçok cephede gerilim tırmandı. Barış, bir propaganda malzemesi olarak kullanıldı; ancak hiçbir savaş bitmedi, yeni savaşlar tetiklendi.
Trump’ın savaş seviciliği ve emperyalist eğilimleri, aslında ABD siyasetinin genel çizgisini yansıtıyor. Kimin başkan olduğunun değil, hangi yapının bu devleti yönettiğinin göstergesidir bu.
SONUÇ: Tarih Tekerrür Etmez, Ders Alınmazsa İntikam Alır
Ortadoğu’da yeni bir savaşın zemini hazırlanıyor. İsrail ateşle oynuyor ve sadece kendini değil, tüm bölgeyi yakmaya hazır. ABD, krizlerden beslenmeye devam ediyor. Türkiye ise bu ateş çemberinin tam ortasında bir denge siyaseti yürütmeye çalışıyor.
Fakat artık herkesin anlaması gereken bir hakikat var:
> İstikrar, emperyalizmin değil; direnişin, iradenin ve ahlaki duruşun meyvesidir.
İsrail’in korkusu büyüyor, çünkü planları çöküyor. ABD’nin sabrı taşıyor, çünkü bölge halkları artık eskisi kadar teslimiyet içinde değil. Ve bu süreç, belki de bir devrin kapanışı olacaktır.
MAKALE ÖZETİ
Bu makale, İsrail’in Suriye’ye yönelik son saldırıları üzerinden Ortadoğu’daki istikrarsızlaştırma politikalarını ele alıyor. ABD’nin 15 Temmuz darbesindeki rolü, Trump’ın sahte barış vaatleri, İsrail’in Suriye’yi kaosa sürükleme girişimi ve bölgedeki barış umutlarının nasıl hedef alındığı tarihsel, siyasi ve ahlaki açılardan değerlendiriliyor. Sonuç olarak; emperyalist projelerin çöküşüne tanıklık edilen bu dönemde, halkların direnişi ve istikrar arayışı ön plana çıkmaktadır.
