Zaman Nehrinde Yüzen Kâinat: İlahi Emirle Akan Bir Varlık Düzeni
Zaman Nehrinde Yüzen Kâinat: İlahi Emirle Akan Bir Varlık Düzeni
“Şu mevcudat, irade-i İlahiye ile seyyaledir. Şu kâinat, emr-i Rabbanî ile seyyaredir. Şu mahlukat, izn-i İlahî ile zaman nehrinde mütemadiyen akıyor; âlem-i gaybdan gönderiliyor, âlem-i şehadette vücud-u zâhirî giydiriliyor, sonra âlem-i gayba muntazaman yağıyor, iniyor. Ve emr-i Rabbanî ile mütemadiyen istikbalden gelip hale uğrayarak teneffüs eder, maziye dökülür.”
Mektubat
Evren, çoğu insanın zannettiği gibi kendi kendine işleyen rastgele bir mekanizma değildir. Her hareketiyle, her dönüşüyle, her doğumu ve ölümüyle, her an değişen halleriyle mutlak bir iradeye tâbidir. Bediüzzaman Said Nursî’nin bu veciz ifadesi, kâinatın derin hakikatine bir pencere açar:
> “Şu mevcudat, irade-i İlahiye ile seyyaledir. Şu kâinat, emr-i Rabbanî ile seyyaredir.”
Bu cümle, sadece bir fiziksel akışı değil, aynı zamanda varlığın içindeki ilahi kudretin, hikmetin ve düzenin kesintisiz işleyişini anlatır.
- Kâinat Bir Akış Halindedir Ama Başsız ve Sahipsiz Değil
Her şey akıyor. Zaman, mekân, varlık, insan, hayvan, ağaç, yıldız, hücre ve atom…
Bu akış başıboş değildir. Her bir hareket, “irade-i İlahiye”nin neticesidir.
Yani Allah’ın iradesi olmadan bir yaprak bile kıpırdamaz.
> “O’nun izni olmadan hiçbir şey vuku bulmaz.” (Bak.Hadîd, 22)
Kâinat bir nehir gibidir ama bu nehir kendi başına bir yatakta akmaz. O, “emr-i Rabbanî” ile yön bulan bir seyyaredir – yani Allah’ın emriyle döner, akar, hareket eder.
- Zaman Nehrinde Varlığın Serüveni
Bediüzzaman burada çok derin bir zaman ve varlık metafiziği kurar:
> “Şu mahlukat… zaman nehrinde mütemadiyen akıyor; âlem-i gaybdan gönderiliyor, âlem-i şehadette vücud-u zâhirî giydiriliyor, sonra âlem-i gayba muntazaman yağıyor, iniyor.”
Bu ne demek?
Her varlık önce âlem-i gaybda, yani görünmeyen âlemde takdir edilir.
Sonra âlem-i şehadete, yani görünen dünyaya gönderilir.
Belirli bir süre görünürlük kazanır, vazifesini yapar ve yeniden gayba çekilir.
Bir yağmur damlası gibi…
Buluttan (gayb) iner, yeryüzünde görünür (şehadet), toprağa düşer, iz bırakır ve buhar olur tekrar çıkar. Her şey bu devinim içindedir: İnsan, hayvan, çiçek, ses, kelime, fikir…
- Her Şey İlahi Emirle Nefes Alır
> “Ve emr-i Rabbanî ile mütemadiyen istikbalden gelip hale uğrayarak teneffüs eder, maziye dökülür.”
Her an, bir “istikbal” yani gelecekten gelir; “hal”de yani şimdi de soluk alır, görünürlük kazanır; ardından geçmişe yani “mazi”ye dökülür.
Bu ifade bize şunu hatırlatır: Zaman, durağan bir hat değil; canlı, akışkan ve ilahi emirle yönlenen bir sel gibidir. Her nefes, Allah’ın izniyle alınır. Her ân, Allah’ın kudretiyle oluşur.
Bu anlayış, insana iki büyük sorumluluk yükler:
Anda kalmak ama ilahi bir farkındalıkla yaşamak.
Her şeyin geçici ama hesaplı ve hikmetli olduğunu bilmek.
- İnsanın Bu Akıştaki Yeri ve Sorumluluğu
İnsan da bu sistemin içindedir.
Sen de “âlem-i gaybdan” dünyaya gönderildin. Ruh olarak takdir edildin, sonra beden elbisesini giydin. Şimdi şehadettesin. Yani görünüyorsun. Ama bu geçici. Yakında sen de geçmişe akacaksın. Tıpkı senden önce gelip giden milyarlar gibi…
O zaman şunu sormalısın:
Bu geçici görünürlüğü nasıl değerlendiriyorum? Bu akışta ben ne iz bırakıyorum?
Sonuç ve Özet
Bediüzzaman’ın bu ifadesi, varlık, zaman ve ilahi kudret üzerine derin bir tefekkür davetidir.
Kâinat başıboş değil, Allah’ın irade ve emriyle akmaktadır. Her şey, görünmeyen bir âlemden gelip belirli bir zaman içinde görünür olur, sonra tekrar gayba döner. Bu akış, bir kader çizgisi değil; bir kudret nakışıdır. İnsan, bu akışın farkında olarak yaşamalı, her anı bir ibadet ve hikmet zemini haline getirmelidir.
Özetle:
Kâinat ve içindeki her şey, Allah’ın iradesiyle akar ve döner.
Her varlık gayb âleminden gelip görünür hâle gelir, sonra tekrar gayba çekilir.
Zaman, istikbalden gelip hale uğrayan ve maziye dökülen bir nehir gibidir.
İnsan da bu akışın içindedir ve bu farkındalıkla yaşamalıdır.
Her şey, ilahi bir düzen ve emirle meydana gelir; başıboş hiçbir şey yoktur.
Ya sen ey insan! Zaman nehrinde hangi izleri bırakıyorsun? Akan hayat seni nereye taşıyor, neye hizmet ediyor? Farkında mısın?
