Tesbitler – islam bilgi arşivi

ZULÜM DEVAM ETMEZ: BİR TERÖR HİKÂYESİNİN ÇÖKÜŞÜ

Tarihin altın kuralıdır: Zulüm ile âbâd olunmaz.
Firavunlar, Nemrutlar, Haccaclar, zalim padişahlar, işgalci güçler… Her biri bir dönem hükmetti; ama sonunda zulümleriyle boğuldular. İşte PKK terörü de 50 yılı bulan bir karanlık devrin, kanlı bir zulüm hikâyesinin adıdır. Ve nihayet, bu karanlık kendi kendini yedi, kendi bataklığında çürüyerek bitti.

Terörün Saltanatı: Kanla Yazılmış Bir Hikâye

PKK, adına “özgürlük” dediği bir kılıfla; dağa çıkarılan çocuklarla, yakılan köylerle, mayınlanmış yollarla, bombalanmış şehirlerle, parçalanmış ocaklarla konuştu. Bu toprakların mayasında kardeşlik vardı, o ise kin ekti.
Binlerce asker, polis, sivil ve çocuk, ya şehit oldu ya da sakat kaldı. Bu milletin evlatları birbirine kırdırıldı.

Zulmün Maskeleri: Kimler Neden Rahatsız?

PKK’nın çöküşünden kimler rahatsız?

Terörden geçinenler: Uluslararası silah tüccarları, çatışmadan rant devşiren siyaset baronları.

İçindeki kini besleyenler: Şiddeti bir kimlik sananlar, kalbinde merhameti öldürmüş olanlar.

Haçlı zihniyetiyle beslenen dış güçler: İslam coğrafyasında kargaşa isteyen, böl parçala yönet taktiğiyle Ortadoğu’ya yerleşen emperyalist devletler.

Kirli medyalar, kışkırtıcı lobiler: Kan üzerinden içerik üreten, acıyı manşet yaparken zalimi aklayanlar.

Bu yapıların derdi, “Kürt hakkı” değil, “Türkiye’nin dirliği ve birliği”ydi.
Çünkü Türkiye ne zaman istikrar yakalasa, ne zaman birliği ve dirliği sağlamlaştırsa, bir yerden terör tetiği çekildi.

Zulmün Sonu: İçten Çöküş

PKK, artık dağda değil; dağın altında kaldı.
Çünkü:

Kendi içindeki çelişkilerle kavruldu.

Gençler artık dağa değil, eğitime yöneldi.

Anneler evlatlarını istediler ve vazgeçmediler.

Güvenlik güçleri kararlılıkla, ama merhametle yürüdü.

Millet, kardeşlikte birleşti.

Bu sadece silahla değil, vicdanla kazanılmış bir zaferdir.
Kimi zaman bir annenin feryadı, bir çocuğun gözyaşı, bir dedenin duası; terörün silahından daha etkili oldu.

Kimler Memnun?

Bu vatanın gerçek evlatları: Dağda, ovada, okulda, tarlada alnının teriyle çalışanlar.

Anneler: Evlatları dağa giden ama geri dönmeyenlerin duasıyla yandı bu ateş.

Gençler: Geleceklerini çatışmada değil, barışta arayanlar.

Vicdan sahipleri: Etnik ayrımı değil, insanlığı esas alanlar.

Çünkü barış silahsızlıktır, birlik kalpte bir değişimdir.

İbretli Bir Gerçek: Zulüm Devam Etmez

Her çağda Firavunlar oldu. Ama her birinin Musa’sı da vardı.
Zalimler kazandıklarını sandılar, ama asıl zafer, sabır ve hakikat tarafında oldu.

Bugün terörün bittiği yerde, sadece silahlar susmadı. Bir milletin geleceğe olan ümidi yeniden yeşerdi.

ÖZET

PKK’nın 50 yıllık terörü, kanla ve gözyaşıyla yoğrulmuş bir zulüm dönemiydi. Fakat her zulüm gibi bu da son buldu. Terörden nemalananlar kaybetti; millet kazandı. Anneler, gençler, vicdan sahipleri barışın gerçek galibi oldu. Çünkü tarihin hükmü açıktır: Zulüm ile payidar olunmaz, hak ve sabır galip gelir.