Tesbitler – islam bilgi arşivi

Hayatın en güzel meyvesi olan çocuk, bir anne ve babanın ortak emeği, fedakârlığı ve sevgisinin ürünüdür. Bu bağlamda çocuk, bir tarla gibi annenin rahminde büyüyen, babanın tohumu ile hayat bulan bir varlıktır. Anne ve baba, bu tarla ve tohumun sahibi olarak, sadece çocuğun dünyaya gelmesini değil, onun nasıl bir insan olacağını da şekillendiren en önemli kişilerdir. Çocuğun bir ürüne, bir meyveye dönüşme süreci, anne ve babanın ona verdikleri değer, gösterdikleri özen ve sundukları sevgi ile doğrudan ilişkilidir.

Anne: Sevgi ve Şefkatin Toprağı

1. Annenin Tarla Metaforu

Anne, çocuğun var olduğu ilk yerdir. Onun bedeninde büyüyen, beslendiği ve şekillendiği yerdir. Tıpkı verimli bir tarla gibi anne, çocuğun fiziksel ve duygusal gelişimini destekler. Ancak bir tarlanın verimli ürünler verebilmesi için nasıl doğru bir şekilde işlenmesi gerekiyorsa, bir annenin de çocuğuna sevgi, şefkat ve değerle yaklaşması gerekir.

Örnek: Annesinden ilgi ve sevgi gören bir çocuk, hayata karşı güven duyar. Şefkatle büyütülen bir çocuk, merhametli bir birey olur. Ancak ihmalle büyütülen bir çocuk, tıpkı kurak bir tarlanın ürün vermemesi gibi, içinde sevgi ve güven eksikliği yaşar.

2. Annenin Fedakârlığı ve Sabrı

Bir annenin çocuğuna olan sevgisi ve fedakârlığı, toprağın tohumu sarıp büyütmesi gibidir. Annenin sabrı, çocuğun olgunlaşma sürecinde en temel dayanaklardan biridir. Anne, sadece fiziksel anlamda değil, çocuğun duygusal ve ahlaki gelişiminde de bir rehberdir.

Baba: Hayat Veren Tohum

1. Babadan Gelen Değerler

Baba, ailede çocuğun ilk kahramanı, hayata dair ilk rehberidir. Onun sevgisi, disiplini ve öğretileri, çocuğun karakterinde derin izler bırakır. Tohum ne kadar sağlıklı olursa, ürün de o kadar güçlü olur. Baba, çocuğuna örnek olan davranışlarıyla onun hayata bakışını ve kişiliğini şekillendirir.

Örnek: Çocuğuna dürüstlüğü öğreten, sözlerinde duran bir baba, gelecekte güvenilir ve erdemli bir birey yetiştirmiş olur. Ancak baba ihmalkar ve sevgisiz ise, bu tohumdan sağlam bir ürün beklemek zordur.

2. Babadan Gelen Güç ve Koruma

Baba, çocuğun yaşamında bir güven ve destek kaynağıdır. Nasıl ki bir tohum, toprağın içinde kök salıp büyüyebilmek için destek isterse, çocuk da babasının rehberliğine ve sevgisine ihtiyaç duyar. Baba, çocuğun dünyasında adaletin, sorumluluğun ve sevginin sembolü olmalıdır.

Çocuk: Emanet Bir Ürün

Anne tarlası ve baba tohumu birleşerek bir çocuk meydana getirir. Ancak bu çocuk, sadece anne ve babanın değil, aynı zamanda Allah’ın bir emanetidir. Kur’an-ı Kerim’de bu gerçek şöyle ifade edilir:
“Mallarınız ve çocuklarınız ancak birer imtihandır; Allah katında ise büyük bir mükâfat vardır.”
(Tegâbün, 64/15)

Çocuk, anne ve babasına emanet edilmiş bir fidandır. Bu fidanın nasıl büyüyeceği, onların ona ne kadar özen gösterdiğine, nasıl bir örnek olduklarına bağlıdır. İyi bir tarla ve sağlam bir tohum, beraberinde sağlıklı, güçlü ve güzel bir ürün getirir.

Anne ve Babaya Düşen Sorumluluklar

1. Çocuğa Sevgi Vermek

Çocuk, sevgiyle büyür. Anne ve babanın sevgisi, onun dünyasının en temel ihtiyacıdır. Sevgi, çocuğun karakterini şekillendirir, ona değerli olduğunu hissettirir ve hayat karşısında güçlü olmasını sağlar. Sevgiyle büyüyen bir çocuk, ileride sevgi dolu bir birey olur.

2. Ahlak Eğitimi Vermek

Bir çocuğun karakteri, anne ve babanın ona verdiği ahlak eğitimiyle şekillenir. Doğruyu yanlıştan ayırt edebilme, dürüstlük, adalet ve merhamet gibi erdemler, ilk olarak ailede öğrenilir. Anne ve baba, bu değerleri önce kendi davranışlarıyla göstermelidir.

3. Örnek Olmak

Çocuklar, söylediklerinden çok anne ve babalarının yaptıklarından etkilenir. Bir baba, dürüstlüğüyle; bir anne, merhametiyle çocuğa örnek olmalıdır. Çünkü çocuk, ailesinin aynasıdır.

Ektiğimiz Tohumu Nasıl Koruyacağız?

Bir anne-babanın sorumluluğu, çocuğu dünyaya getirmekle sınırlı değildir. O tohumun sağlıklı bir şekilde büyüyüp meyve vermesi için sürekli bir bakım ve ilgi gereklidir. Nasıl ki bir çiftçi, tarlasını zararlı otlardan koruyorsa, anne ve baba da çocuğunu kötü alışkanlıklardan, yanlış arkadaşlıklardan ve kötü davranışlardan uzak tutmalıdır.

İslami Bakış Açısı

Çocuklar, anne ve babanın elindeki bir emanettir. Peygamber Efendimiz (sav), “Hiçbir baba, çocuğuna güzel terbiyeden daha üstün bir bağışta bulunmamıştır” buyurmuştur. Bu hadis, çocuğun manevi gelişiminin ne kadar önemli olduğunu vurgular.

Sonuç: Çocuğun Geleceği Anne ve Babaya Bağlıdır

Çocuk, anne tarlasına ekilen baba tohumunun ürünüdür. Ancak bu ürünün kaliteli bir meyveye dönüşmesi, anne ve babanın ona ne kadar özen gösterdiğiyle ilgilidir. Sevgi, şefkat, disiplin ve ahlak eğitimi, bu tarlayı verimli kılmanın temel şartlarıdır.