Tesbitler – islam bilgi arşivi

Bir gün herkes için o an gelecek… Dünya hayatının sona erdiği, bedenin toprağa emanet edildiği o an. Arkada kalanlar dualarla vedalaşırken, insan ruhu başka bir âleme adım atar. Kabirde geçirilen ilk gece, dünya ile ahiret arasındaki o kritik geçiştir. O an neler hissedilir? İşte bir insanın kabrindeki ilk gecesinden hayalî bir anlatım:

“Artık Yalnızım.”

“Her şey çok hızlı oldu. Sevdiklerim tabutumun etrafında ağlarken, artık onları duyamaz oldum. Musalla taşında son vedam yapıldı, ardından toprağa indirildim. Dualarla üzerim toprakla kapatıldı. Ve işte, yalnızım. Hayatta hep başkalarıyla vakit geçirmeye alışmıştım, ama şimdi sadece ben ve amellerim var. Hiç kimse yanımda değil, hiçbir mal varlığım beni takip etmedi.”

“Toprak beni kucaklarken…”

“İlk kez bu kadar çaresiz hissettim. Herkes gitti. Bu dar, karanlık mekân artık bana ait. Dünyevi bağlarım tamamen koptu. Şimdiye kadar hiç düşünmediğim bir gerçeklikle yüzleşiyorum: Bu kabir, ya cennet bahçelerinden bir bahçe olacak ya da cehennem çukurlarından bir çukur.”

“Amellerimle Hesap Verme Zamanı.”

“Dünyada yaptığım her şey şimdi önümde sırayla belirmeye başladı. Küçük sandığım hatalarım büyüdü, ihmal ettiğim ibadetler gözlerimin önüne geldi. Sevaplarım birer ışık gibi etrafımı aydınlatırken, günahlarım kalbime ağırlık verdi. Keşke hayatımda daha dikkatli olsaydım! Keşke her adımımı Allah rızasını gözeterek atsaydım.”

“Herkes Beni Bıraktı, Ama Rabbim Yanımda.”

“Kabirde insanın yanında sadece Rabbi vardır. İnsan burada anlar ki, asıl sığınılacak olan sadece O’dur. Dünya nimetleri, dostlar, aile… Hiçbiri bu dar yerde fayda sağlamaz. Ancak Allah’ın rahmeti ve merhameti, burada en büyük kurtuluştur. Şimdi o rahmeti umuyor, Rabbime yalvarıyorum: ‘Allah’ım, beni bağışla! Küçük ya da büyük her hatam için af diliyorum.'”

“Keşke Hayatı Daha Farklı Yaşasaydım.”

“Hayatta hep dünyevi işler için koşuştururken, ölüm gerçeğini hep uzak sandım. Ama şimdi görüyorum ki, hayat kısa bir yolculukmuş. Keşke daha fazla ibadet etseydim, daha çok sadaka verseydim, insanlara daha çok iyilik yapsaydım. Çünkü şimdi ne malım, ne şöhretim, ne de dünya başarılarımın bir önemi var. Yalnızca Allah için yaptığım şeyler benimle.”

“Kabirde Geçen İlk Gece: Bir Başlangıç.”

“Bu gece benim için bir son değil, bir başlangıç. Ahiret yolculuğum buradan başlıyor. Kabirde nasıl bir gece geçireceğim, dünya hayatında yaptıklarımla şekillendi. Hayattayken unuttuğum bir hakikatle yüzleştim: Dünya bir oyun ve eğlenceden ibaret, asıl gerçeklik ise burada başlıyor.”

Son Söz: Ölmeden Önce Kendimize Gelmek

Kabirde geçen ilk geceyi tasavvur etmek, insanın hayatını gözden geçirmesi için büyük bir fırsattır. O geceye nasıl hazırlanıyoruz? Hayatımızı nasıl şekillendiriyoruz? Kabirde bizi yalnız bırakmayacak olan şey, Allah’a olan imanımız ve yaptığımız salih amellerdir.