DÜN BOĞULAN AYLİN BEBEK, BUGÜN DONAN GAZZE.
DÜN BOĞULAN AYLİN BEBEK, BUGÜN DONAN GAZZE.
Bakıp görmediğimiz Aylin, duyup anlamadığımız Gazze.
Dün Boğulan Aylin Bebek, Bugün Donan Gazze.
Aylin bebek… Küçücük bedeniyle denizin soğuk sularında hayallerini kaybetti. Gözlerini bu dünyaya açan ama ne sevgiyle büyüyebilen ne de güvenli bir geleceğe ulaşabilen bir masum. Aylin’in cansız bedeni sahile vurduğunda insanlığın vicdanı bir kez daha yara aldı.
Bugün o sahilden kilometrelerce uzakta, Gazze’de çocuklar soğuktan, açlıktan, korkudan ölüyor. Dün denizde boğulan Aylin bebek, bugün Gazze’nin sokaklarında donuyor. Dünyanın sessizliği, Aylin’in çığlığı kadar yankılanıyor.
Aylin’in Çığlığı ve Gazze’nin Sessizliği.
Aylin, savaşlardan, yoksulluktan, zulümden kaçmaya çalışırken boğuldu. O küçücük bedeni, insanlığın ne kadar çaresiz olduğunu gösterdi. Gazze’deki çocuklar ise hiçbir yere kaçamıyor. Evlerinde bombalar altında, sokaklarda ise soğukta ölümü bekliyorlar.
Dün sahile vuran Aylin’in cansız bedeni, insanlığa “Artık dur” dedi. Ama durmadık. Bugün Gazze’deki çocuklar bize aynı haykırışı yapıyor. Ancak bu kez ne onları görebiliyor ne de duyabiliyoruz.
Masumiyetin Ölümü.
Bir çocuğun ölümü, masumiyetin ölümüdür. Dün Aylin bebek denizde boğulurken, Gazze’nin çocukları da gözyaşlarında boğuluyordu. Bugün, Gazze’de soğuktan donan bir çocuk, insanlığın utancını bir kez daha gözler önüne seriyor.
Bu çocuklar suçlu değil. Onlar sadece sıcak bir ev, bir parça ekmek, korkusuz bir hayat istiyor. Ama onlara bunu çok gören bir dünya var. Sessizliğiyle zulme ortak olan bir dünya…
Dün ve Bugün Aynı Acı.
Dün Aylin’in acısı hepimizi sarstı. Onun sahile vuran bedeni, savaşın gerçek yüzünü gösterdi. Ama ders aldık mı? Hayır. Bugün Gazze, Aylin’in hikayesinin devamıdır. Donan bedenler, açlıktan zayıf düşen çocuklar, annesiz kalan yavrular…
Aylin, Gazze’nin çocukları için bir semboldü. Onun ölümünden sonra dünya daha adil olabilirdi. Ama olmadı. Aynı acıyı tekrar tekrar yaşamak zorunda kalan bir insanlık olduk.
Bir Çocuk Gülerken Ölmemeli.
Gazze’nin çocukları bir gün gülebilecek mi? Aylin bebek gibi bir kıyıya savrulmadan, sıcak bir yatağa uzanabilecekler mi? Bu sorulara cevap veremiyoruz. Çünkü dün Aylin’i koruyamayan dünya, bugün Gazze’yi de koruyamıyor.
> “Bir çocuk gülerken ölmemeli,” diyor yüreğimiz. Ama Gazze’nin çocukları gülmeye bile cesaret edemiyor. Çünkü gökyüzü onlar için güven değil, ölüm anlamına geliyor.
Son Söz: Aynı Acıya Bir Daha İzin Verme.
Aylin bebek, insanoğlunun en acı hikayelerinden biriydi. Gazze’nin donan çocukları ise bu hikayenin devamı. Dün Aylin’i kurtaramadık, bugün Gazze’ye el uzatmazsak yarın yine aynı acıyı yaşayacağız.
> “Dün boğulan Aylin bebek, bugün donan Gazze. Peki yarın ne olacak? İnsanlık bir kez daha sessiz kalacak mı?”