İngiltere’de eş satma geleneği.
İngiltere’de eş satma geleneği.
İngiltere’de eş satma geleneği, özellikle 17. ve 18. yüzyıllarda görülen ilginç bir sosyal uygulamaydı. Boşanmanın yasal olarak zor ve pahalı olduğu bir dönemde, bu gelenek, evliliklerini sonlandırmak isteyen çiftler için alternatif bir yol olarak ortaya çıktı. Erkekler, eşlerini halka açık pazarlarda veya hayvan panayırlarında satışa sunuyorlardı. Kadınların boynuna, beline veya bileklerine yular takılır ve müzayede boyunca sahnede tutulurlardı¹²³.
Bu uygulama, teknik olarak yasal değildi, ancak toplum içinde kabul görmüş ve bir tür sahte boşanma olarak işlev görmüştü. Eş satışları, satıcının eski eşinin tüm mal varlığından vazgeçtiğini göstererek, resmi bir boşanma süreci olmadan çiftlerin ayrılmasını sağlıyordu. Bu gelenek, kadının kocasının mülkü olarak görüldüğü ve kadınların mülk sahibi olamadığı bir dönemin ürünüydü¹².
Eş satma geleneği, 1913’te bir kadının Leeds polis mahkemesine kendisinin kocası tarafından bir iş arkadaşına 1 pounda satıldığını gösteren belgeyi ihbar etmesinin ardından gelişen protesto olaylarıyla tamamen sonlanmıştır¹. Günümüzde ise bu tür uygulamalar, kadın hakları ve eşitliği açısından kabul edilemez bulunmaktadır.
Kaynak: Bing ile konuşma, 14.04.2024
(1) Medeniyetin beşiği İngiltere’deki korkunç gelenek: Erkeklerin eşlerini …. https://www.mynet.com/medeniyetin-besigi-ingilteredeki-korkunc-gelenek-erkeklerin-eslerini-satmasi-1208395-mykadin.
(2) İngiltere’de Erkeklerin Pazarda Eşlerini Sattığı Tuhaf Dönem. https://www.webtekno.com/ingiltere-pazarda-es-satma-donemi-h138908.html.
(3) Eş Satışı: İngiltere’de Bir Garip Gelenek – Tarih Kurdu. https://bing.com/search?q=%c4%b0ngiltere%e2%80%99de+e%c5%9f+satma+gelene%c4%9fi.
(4) Eş Satışı: İngiltere’de Bir Garip Gelenek – Tarih Kurdu. https://tarihkurdu.net/es-satisi.html.
@@@@@@@
Bu geleneğin tarihi nasıl sonlandı?
İngiltere’de eş satma geleneği, 1857’de boşanmanın daha kolay hale gelmesiyle büyük ölçüde sona erdi². Bu tarihten sonra, boşanma yasalarında yapılan değişiklikler, insanların evliliklerini sonlandırmak için daha resmi ve yasal yollar bulmalarını sağladı. Eş satma geleneği, yasal olmamakla birlikte, toplum tarafından genellikle kabul gören bir uygulamaydı ve bazı durumlarda yerel yoksullukla mücadele komisyonları, aileleri işçi evlerinde bakmak yerine kocaların eşlerini satmalarını zorlayabiliyordu¹.
Ancak, 19. yüzyılın ortalarından itibaren yetkililerin tutumu değişmeye başladı ve eş satışları sıklıkla yasal işlemlere konu oldu. Eş satma geleneğinin son bilinen örneklerinden biri, 1913 yılında Leeds polis mahkemesinde bir kadının, kocasının onu bir iş arkadaşına 1 pound karşılığında sattığını iddia ettiği davadır¹. Bu olay, eş satma geleneğinin tamamen sona ermesine yol açan protesto olaylarına neden oldu.
Sonuç olarak, eş satma geleneği, yasal boşanma süreçlerinin gelişimi ve kadın haklarına yönelik artan farkındalıkla birlikte tarihe karıştı.
Kaynak: Bing ile konuşma, 14.04.2024
(1) English Men Once Sold Their Wives Instead of Getting Divorced. https://www.history.com/news/england-divorce-18th-century-wife-auction.
(2) Wife selling (English custom) – Wikipedia. https://en.wikipedia.org/wiki/Wife_selling_%28English_custom%29.
(3) Wife Selling In England – Exploring GB. https://www.exploringgb.co.uk/blog/wife-selling-in-england.
(4) The strange English custom of wife-selling | The Vintage News. https://www.thevintagenews.com/2016/11/20/the-strange-english-custom-of-wife-selling/.
@@@@@@@
Eş satma geleneği başka hangi ülkelerde görüldü?
Eş satma geleneği, İngiltere dışında da bazı ülkelerde görülmüştür. Tarihsel olarak, bu uygulama çeşitli amaçlar için kullanılmış ve “eş satışı” terimi, konuyla ilgili tüm kaynaklarda tanımlanmamıştır. Bazen, bir koca yeni bir koca olarak eşini satmış, bu durumda bazen eş, belirli bir süre içinde seçim yapmak koşuluyla yeni kocasını seçebilmiştir, özellikle eş genç ve cinsel olarak çekiciyse. Bazı toplumlarda, eş kendi başına evlilikten çıkabiliyor veya her iki eş de bu tür bir boşanmayı başlatabiliyordu. Eş satışı, kocanın aile desteği ve evlilik öncesi borçları için sorumluluğunu azaltmanın bir yolu olarak da kullanılmıştır. Vergiler bazen bir eşi ve çocukları satarak ve gerekli miktarı ödeyerek ödenmiştir, özellikle vergiler temel hayatta kalma izin vermeyecek kadar yüksek olduğunda. Kıtlık nedeniyle açlık, bazı satışların nedeni olmuştur. Kumar borçları, serbest veya köle bir eşi satarak ödenebilirdi. Bir toplum, bir kadına erkeklere ayrılan hakları tanımayabilir ve bir toplum, kocası onu satmaya karar verirse, hatta reddetme hakkı dahil olmak üzere herhangi bir hakkı reddedebilir. Karşılıklı rızaya dayanan ancak eş tarafından iyi niyet olmadan yapılan bir boşanma bazen boşanmayı geçersiz kılabilir, bu da onun satılmasına izin verebilir¹.
Eş satışları, kölelikle eşitlenmiştir. Afrika’nın tamamı hakkında yapılan bir tartışmada, Afrikalıların uygulamayı hiçbir suç olarak görmediği veya Afrikalıların değerli ve sevdikleri şeylere karşı olduğu tartışılmıştır¹.
Bu bilgiler, eş satma geleneğinin sadece İngiltere’ye özgü olmadığını ve farklı zamanlarda ve yerlerde farklı nedenlerle uygulandığını göstermektedir. Ancak, bu uygulamanın modern dünya standartlarına göre kabul edilemez olduğu ve kadın haklarına aykırı olduğu açıktır.
Kaynak: Bing ile konuşma, 14.04.2024
(1) Wife selling – Wikipedia. https://en.wikipedia.org/wiki/Wife_selling.
(2) Inside The Old English Practice Of Wife Selling. https://allthatsinteresting.com/wife-selling.
(3) Wife selling (English custom) – Wikipedia. https://en.wikipedia.org/wiki/Wife_selling_%28English_custom%29.
