ŞUURDAN DAMITMALI ŞİİRLERİM -2-
ŞUURDAN DAMITMALI ŞİİRLERİM -2-
AŞIKLAR KERVANI
Aşıklar Kervanı Göçtü
Kervana iltihak güçtü
Aşıklar aşkı seçti
Yanarak var-a geçti
Varlığı aradı yoklukta
Buldu varlığı yoklukta
Her şey aranırken çoklukta
Yolda kaldı varlıkta
Yokluktan geldik varlığa
Çıplak girdik dünyaya
Bir şey almadan giderken
Kefenle vardık ukbaya..
MEHMET ÖZÇELİK
BAHAR NEYİNE…
Bahar bilmez iken/ Mart sonu neyine….
Çiçek açmaz iken/ Bahar neyine….
Ömrü kışta geçti/ Bahardan ümitli….
Baharları bitirirken/ Kimden ümitli?
Darbelerden meded umdu/ Darbelerle vurdu….
Derbeder etti/ Yurdu dağdar etti…
Sermayeyi tüketti/ Ser kalmadı…..
Hayrı tüketti/ Hayrı kalmadı….
PATATES SOĞAN PATLICAN…
Vurulan bizmiyiz, patlıcan mı?
Mesele beka yoksa soğan mı?
Dün Din-le ve Vatanla vuranlar,
-Medet Patates- diyen insan mı..?
Dışta cinayet, içte ihanet.
Müslümanı öldürürken namert.
Bugün uyuyup uyanmayanlar,
Ahirette umar mı şefaet…
Zulüm adalet külahı giymiş.
Adalet zulümü seyre gitmiş.
Mazlumlar kan akıtıp ağlarken,
İnsanlık bitip, nereye gitmiş?
Patlıcan tahta çıktı, insan indi.
Zalim kol gezerken, müslüman sindi.
Zalim zulmi ile tedhiş ederken,
Müslüman patatesi dert edindi..
GECELERDE SEFER GECELERE SEFER
Günahımıza ağlayalım
Kalbimizi yağlayalım
Sevdamızı anlayalım
Her gece ve her zaman.
Günahımıza ağlasak
Şeytanımızı bağlasak
Düşmanımızı dağlasak
Her gece ve her zaman
Uzaklarda arama
Derinlerde derleme
Bizimki nefsimizde
Her gece ve her zaman .
Geceler geceler
Gündüze perde geceler
Gündüzleri örterken
Kalbe hece geceler.
Hüznün adı geceler
Hüzün verdi geceler
Gündüz kıymet bilmezken
Hüzünle geldi geceler.
Sevda kara, Gece kara
Hüzün bulut, kapkara
Kalpte açarken yara
Hüzünle geldi geceler.
Sabah -akşam -yatsı
Sırları saklayan geceler
Günahlarımı örterken
Kullukla gelen geceler
Alem suskun ve sükun
Konuşan ben ve geceler
Allah’a yönelirken eller
O ve ben-li geceler.
Sefer-le çıktık sefere
Hem gündüz hem gece
Gönlümdeki pencere
Nice hece hece…
Mehmet Özçelik
10-09-2018
GÖNÜL
Sarmıştı bulutlar gönülleri
Siyaset bağlamıştı elleri
Okşamıyordu diller gönülleri
Bulutlar zail oluyor gönül.
Dağılmış gönüller hep ağladı.
Hem de karaları bağladı.
Siyaset bizleri dağladı.
Kopmasın, başlansın gönüller, gönül.
Kazandırdı mı Demo, demi.
Gazeteyi de küpe et emi.
Demini bulmamışken gönüller.
Şimdi demlensin emi, gönül.
Gönüller kim için atıyor.
Siyaset topuzu gönle batıyor.
Kimler kimi satıyor
Nur incitmez seni gönül…
Eco, Neco derken gitti Demo
Siyaset çarkı neler üretti neler
Bir yandan üretirken hemde tüketti
İhanet hiç bitmedi gönül.
Oyun içinde bin oyun
Bu insanlar görünüyordu koyun
Bizde değer bulur senin oyun
mağdur olan sen ve soyun gönül. MEHMET ÖZÇELİK
BABA NE İMİŞ
Baba eve direk imiş
Gönüle yürek imiş
Baba evden gidince
Herkes pineklemiş.
Sebebi vücudum benim
Hayatta arkadaşım benim
Onsuz ben eksiyim
Hayatta artım benim.
Güç verdi bana
Gurur kattı bana
Gururlu imiş
Sürür verdi bana
Gelen gidermiş
Giden gelmez
Gidince sevinmiş
Kalan üzülmez
Dünyası yarımdı
Bizleri tamladı
Namazı evde kılmadı
Gayreti tamdı.
Sabah namazı ona
Şefaat edecek
Az da olsa ameli
Ona refakat edecek
Hüsnü hatimeyle gitti
İmtihanı bitti
Kalanlar düşünsün
Ölüm ibretti…
Gönderelim Fatiha
Ruhları olsun şad
Sadaka i cariye
Olunsun hayırlı evlad..
MEHMET ÖZÇELİK 23.9.2018
GÜLLER SOLDU
Güller eski gül değil soldu
Gül yerine diken doldu.
Gülün gülüşü aldatmasın seni
Gülün tahtına dikenler kondu
Gülün bahtı bitti bülbülün tahtı
Gül solunca bülbülde gitti
Ne bahtı kaldı ne de tahtı
Geriye bülbülün feryadı kaldı.
HER ŞEY O’NDAN…
Ne senden ne benden
Ne gökten ne yerden
Zahiren sebepten
Hepsi bir elden…
Doğum O’ndan
Ölüm O’ndan
Çıksın Azrail
Girsin Yaradan…
Zencinin boyası anneden mi?
Yoksa boyadan boyacıdan mı?
Ağustos da yaprak yaş iken,
Yaprağın solması Eylülden mi?
Bulut yağmurun habercisi
Hüzünlü Kalp sevincin…
Bülbül hamuş, gül solgun
Kalp ise dolgun ve yorgun…
MEHMET ÖZÇELİK 27.9.2018
KALEM VE KELÂM
Kalem geldi dile, ser-dekini dere dere
Bazen su, bazen sel, bazen dere
Güllere beste, bülbüllere gül deste
Kalem kelâma oldu güfte.
Aşıklar aşkla sarmaşık
Maşuklar meşkle karmaşık
Diller konuşmaya alışık
Kelâm kaleme oldu beste
Âhirette dil susup el konuşacak
Ayak konuşup organ dil olacak
Nice kirli çamaşır ortada kalınca
Akla kara birbirinden ayırt olacak.
İlk var olan kalem idi
Kelâmın ilk sözü yaz idi
Ezelden yazmaya başladı kalem
Bî-tâb ve yenik düştü kelâm
Ezelden inayet geldi kelâma
Denizler mürekkep oldu kaleme
Yapraklar yazmak için kaleme
Yenik düştü kalem kelâma…
Kelâm bitince kalemde bitti
Maşuk gidince aşıkta gitti
Fâni olanlar bitip gidince
Gönül ebedi Zâta gitti.
ŞEHİDİM…
PKK, deaş, fetö hepsi leş
Hem leş , hem de kalleş
Bunlar ebleh, hem de serkeş
Bunu yapan akıllı değil, keş.
Kalbde olmalı basiret
Olmamalı kin ve nefret
Günah kalbe perde olur
Kalb kalır nura hasret.
Şehide şehadeti şahit
Rabbinden almış ahit
Melekler onu karşılarken
Cennetler bile, bila zait
Nuh’un bedduası bedduam
Kafirleri sağ bırakma Allahım
Orduma kurşun sıkan kim varsa
Kahhar isminle kahret Allahım…
Mehmet Özçelik
05.10.2018
O VAR
Sar yüreğimi sar sar sar
Bak yüreğimde ne yaralar var
O yoksa hüzün var.
Hüzün yoksa O var.
O varsa ne gam ne keder var.
O’NA KOŞTUM
Sana koştum koştum
Sonsuza kavuşmadım.
Her şeyimi yolda kodum.
Sana ruhumu koştum.
MEHMET ÖZÇELİK
İşte
gezinin ayak sesleri ezana saldırıyla gelmeye başladı. Ona tarafımdan şiirli
cevap;
ARZDAN SEMAYA EZAN
Şu ezanlar ki deldi, zulmeti geçti
Zulmetli kafalar, zulmeti seçti
Hırlamayla susmaz ezanlar
Horlamayla durmaz ezanlar.
Şu ezanlar ki yükseldi semaya
Hastalıklı kalpler düştü ezaya
Gök gürültüsü gibi yayılırken fezaya
Ezan dar geliyor bu zekaya…
Bu dünyası dar dünya
Sahibine ar dünya
Ona ezansız dünya
Hayvanlara yar dünya…
Doğarken kulağına okundu
Yaşarken kafasına dokundu
En son musallaya konunca
Ezana
birde sala kondu.
MEHMET ÖZÇELİK
10-03-2019
Tohumdur insan
Ekmesini bilmeli
Meyve veren
Dikmesini bilmeli
Topraktan gelen
Toprağa düşmeli
Sümbül veren
Toprakta çürümeli
Kibirle var olan
Yar olmaz
Mahviyyette olan
Yok olmaz.
Yok yok isen
Sen varsın
Varlığınla varlığa
Sultansın…
Delilmi istersin
İşte şeytan
Yokluğunda alem
İşte Adem…
MEHMET ÖZÇELİK
17-01-2019
SENDE…
İnsan bu, kendinde değil,
Kimbilir nerde.
Belki her yerde,
Bazen Ser-de bazen yerde.
Kendini kendinde aramazken,
Gezer çöllerde…
İçindeki deryayı görmezken,
Kıvranır dertlerde.
Eksi kutuptur, eksik,
Artı kutup da eksik,
Kurtulmazken eksilerinden,
Arar da arar kendini,
Kırkların içinden…
Sen ara kendini sende.
Sen değilsin Leyla da Aslıda.
Yıldızlarda ne gezersin,
Yıldızlar sende.
Mehmet Özçelik. 24.10.2018
ŞOL CENNETİN DERELERİ
Şol cennetin dereleri
Süttendir nehirleri
Baldandır şerbetleri
Akar Allah deyú deyú
Cennetlikler ayrıldı
Cehennemlikler haykırdı
Hepsi bir yere savruldu
Celil diye deyú deyú
Cennetlikler Cemale baktı
Cehennemlikleri ateş yaktı
Her birinin ki Haktı
Hak diye deyú deyú.
Buluşuruz havuzda inşaallah
Kuruluruz Kevserde inşaallah
Allah bes gayrı illallah
Deriz Allah deyú deyú…
Mehmet Özçelik….19.10.2018
TESNİYE
SEFERDE ATEŞ, SEFERE ATEŞ
Aşkın adı battı, herkes ondan tattı,
İnsanlık batınca, aşkta battı.
İnsanın hevesi aşkın nefesi
Seslerin en güzeli Leyla’nın sesi.
Leyla’yı aradı buldu .
Yüzünü Mevla’ya durdu.
Tahtını Leyla’ya kurdu,
Bahtını Mevlada buldu..
Leyla da ölenler ölüdür
Leyla diye ölenler delidir
Leylanın gözüyle görenler
Mevlayı bulmadıkça ya nedir?
Leyla da firak var,
Hakta vuslat.
Haktan ayrılıkta,
Elbet ateş var.
Ateşe sefer var,
Seferde ateş?
Kırklara karışmış,
Kırkıda ateş?
Kırkından sonra azar,
Azar azar..
Bizim yazar..
Mezarını kazar…
Odun yanar,
Olur kül.
İnsan yanar,
Olur kul…
Mehmet Özçelik. 29.10.2018
NE DER?
Puştlar ne der diye, kuşları yaralama
Putlar kızar diye, kurtları sarmalama
Ehli Dünya şutlar diye, hakkı sorgulama
Giyeceğin kefeni düşün, cehennemi boylama..
Ne sevabınla avun, ne küfrü savun,
Her hâlükârda günahtan korun,
Ne ağa, ne bey, ne paşa olun,
Evvel ahir Allah’a kul olun..
Nur olun, Nur alın, Nur satın,
Nurdan nura akın,
Nuren-Nur olan Allah’a
Nur- u iman ile bakın..
Güzel gör güzel düşün,
Akıbetini şimdi düşün,
Gece gündüz düş-ünde düş-ün,
Devamlı düşünde düşün..
Dünya pazarına geldik
Gül mü diken mi derdik?
Allah bizi sorgularsa,
Biz Ona ne derdik?
Belâ dedik ruhumuzla Ona
Selam verdik namazımızda Ona
Geldik hayatımızda sona
Dönüşümüz elbet yine O’na..
Mehmet Özçelik. 29.10.2018
LA TAHZEN
La tahzen demiş Şanlı Nebi
Allah beraberdir, bil emi
Madem O var, herşey ne ki
Ölüm, sonsuzluğa giden gemi.
Kişi sevdiğiyle beraber cennette
Sevgiden mahrum olan cinnette
Cennetin kazanımı mihnette.
Rabbim beraber etsin cennette
Hayat gerçekten zor ve bela
Bizde demedik mi Kalu bela
Musibetlerle olduk mübtela
Ta ki Musallada verilir sala
Evet ateş düştüğü yeri yakmakta
Kalpten sevgiyle sızı bir akmakta
Kalemden siyah mürekkep akarken
Göz hasretle peşinden bakmakta..
MEHMET ÖZÇELİK
