YARATILIŞ MAYASI
YARATILIŞ MAYASI
Zaman sonsuza giderken,neden sonsuzdan gelmemiştir? Belli bir zaman dilimi içerisinde varlığa çıkmış ve var olmuştur.
Allah ezelidir,hem de ebedi…
Bizim varlığımız ise; o ezel boyutunda bir nokta bile değil…Varlığımızın ebed kapısı açık,o yolda seyretmekteyiz,her ne kadar sonuna varmasak,varamasak da…Hiç olmazsa o yolda ölür,O’nun yolunda dirilir,O’na doğru seyrederiz ya…
Ama…Ezel kapısı bize kapalı.Çünki ezeli değiliz.Ebede namzediz..o yolda gitmekteyiz.
Neden bir milyon,bir milyar,bir trilyon sene önce değilde,şu zaman diliminde yaratılmışız?
Ezel zaman boyutunun sınırı yok,yaratılışımız ise –tabiri caizse- gayet gecikmeli…
Neden mi? Yaratılış unu var,suyu mevcud,madde teknesinde yoğurulan bir hamur ise yoğrulmuş olmasına rağmen,varlık teknesinde her şey var,bir şey yok…O bir şey,herşeyin de herşeyi…İşte o bir şey de…
Mayası eksik…Mayası yok…Olanların ise mayası bozuk…
Tüm varlıklar olması için mayasını aramakta…Mayasını beklemekte…Asırlardır onu gözlemekte…
Hele hele mayası bozuk insanların varlık alemine çıkışına melekler bile taraftar değil…Denizin dibindeki balıklar bile ondan feryad etmede…Yeryüzündeki sinekler bile şikâyet etmede ki;”Ya Rab!Şu koca kafalı,kafasız insanın kafasından bizler gibi milyonlarca sinek yaratsan,seni daha fazla tesbih eder,tekbir eder,tahmid ederdik…”
Mayasız insandan ne melek,ne semek,ne de sinek memnun!…
İşte tam böyle bir hal içerisinde iken;mahlukata,mevcudata maya bulundu…Hazırlandı…Varlığa çıkmaya hak kazandı…
Hadis-i Kudside.”Ey habibim!…Sen olmasaydın,sen olmasaydın felekleri,varlıkları yaratmazdım.”buyuruldu.
Varlıkların efendisi olan Efendimiz,,sebebi hilkatimiz…
O varlığa çıktı.Mevcudatın mayası oldu.Herşey O’nunla kıymet buldu..kıymetlendi…
Allah’ın kelâmı Kur’an-ı Kerim,kâinatın aklı onunla bilinir,anlaşılır.
Efendimiz (ASM) ise;Mevcudatın ruhu,O’nunla ayakta durmakta..var olup,varlığını devam ettirmektedir.
Kâinat mayasını buldu..var oldu…
Saadet asrındakiler dahi o maya ile mayalandılar,asırlarını asrı saadet yaptılar.
Peşinden gelen asırlar o güneşten ışığını alıp,nurlandılar,nurlandırdılar.
Ya asrımız?..O nura gözünü yumdu
Karanlıklara gömüldü…
O’ndan koptu,mayası bozuldu…
Asır mayasını bulmak istiyorsa;O zâtı bulmalı.Zira herşey O’nda ve O’nun iledir.Kaybettiğimiz kendimiz O’nda…Bulamadığımız âhietimiz O’nda…Bilemediğimiz dünyamız O’nda…Yitirdiğimiz insanlığımız O’nda…Tüm hakikatlar hep O’nda…Hep O’nda…Yine O’nda…Yine O’nda…
MEHMET ÖZÇELİK