BAHARI BEKLERKEN…
BAHARI BEKLERKEN…
Baharı beklerken,kış uzun sürdü.
Kışın uzun olması,baharın gelmesini geciktirdi.
Bediüzzaman;”Ben kışta geldim.Sizler –inşaallah- cennet-âsa bir baharda gelirsiniz.”diyor.
Üstad dünyadan gittiğinde,ben yeni gelmişim.
Yarım asırdır beklemekteyim.Bazen umutlandım,bazen ümitsizlik karanlıkları başımın üzerinde dolaştı.
Daha yaşımı bile doldurup yaşamamışken bir darbe olmuştu.Ve bu zamana kadar kaç tane darbe yedim.
Adeta darbelerin çocuğu olmuştum.
Gelen vurdu,giden vurdu.
Terbiye amaçlı olduğunu söylediler,terbiyeli olmadıkları ortaya çıkana kadar.
Hala da bu tehlike geçmiş değil.
-Şikâyetim Rabbimedir.
Yakup Peygamber gibi;-Ben ancak perişanlığımı,dağınıklığımı ve hüznümü Rabbime şikâyet ediyorum.-
Dilekçem O’nadır.
-Vahyin başlangıcında Hz.Hatice annemiz Efendimize şöyle demişti:”Ya Muhammed!Korkma,Allah seni mahcub etmez.Yolda bırakmaz.-
Bizlerde o ümitle ümitlendik ve yaşamaya çalıştık.
-Bahar mutlaka gelecekti.İmanın tâmdı.
Ancak sun’i kışlar oluşturuluyor,karabulutlarla gündeme sahiplenilmeye çalışılıyordu.
Önceden planlanıp,tiyatroda sahnelenen kurgulu hayat,topluma ve dünyaya gerçek hayat gibi gösteriliyordu.
Gerçek hayat ise bu değildi ve de olamazdı….
Duhâ suresinde Efendimize hitaben Rabbimiz;gece ve gündüze yemin ederek;O’nu bırakmadığını,unutup darılmadığını söylüyordu.
Mesele O değil ve O’ndan değildi.
Bizi yokken unutmayan Rabbimiz,varlığımızın devamında hiç unutur muydu?
Bizde O’nu unutmadık…
Ya Rabbi…Gözümüzü ve gönlümüzü aç.
Hayatı olanları,hayatı alan ve hayatı olmayanlara feda etme.
-Bahar mutlaka gelecektir..Kirli ellerin ellerini karıştırmasıyla gecikse bile…
Rabbimiz öyle diyor:”Biz günleri insanlar arasında devredip döndürürüz.”
Ey Rabbim!Sen isimlerinin tecellisinin mahsulatını dererken,bizlerde baharı beklemekteyiz…
MEHMET ÖZÇELİK
10-09-2012
