BENİM OYLA ÇOBANINKİ BİR Mİ ?

BENİM OYLA ÇOBANINKİ BİR Mİ ?

Ben nere çoban nere?
O bana eşit olur mu?
O kim oluyormuş?
O dağlı, ben şehirli!
O aslı, nesli belli değil.
Ben soylu.
Onun öküzleri var.
Benim fabrika ve paralarım.
En önemlisi de şöhretim.
Ben bu memleketin asilleriyim.
O füruları.
Ben kök, O dalları.

Elbette arada fark, aramızda büyük bir fark var.

Bir uçurum.

-Bu ve benzerleri katı bir cehalet asrının kirli mahsulleridir.

Seviye değil, seviyesizliktir.

-Sa`d İbni Ebû Vakkâs radıyallahu anh şöyle dedi:

Biz altı kişi Resûl-i Ekrem sallallahu aleyhi ve sellem ile birlikte oturuyorduk. Bu hâli gören müşrikler Peygamber aleyhisselâm’a:

– Şunları yanından def’et! Bize karşı saygısızlık etmeye kalkmasınlar, dediler.

Orada benden başka Abdullah İbni Mes`ûd, Hüzeyl kabilesinden biri, Bilâl ve adlarını vermek istemediğim iki kişi daha vardı.

Müşriklerin bu teklifi üzerine Resûlullah sallallahu aleyhi ve sel-lem’in kalbinden (kendisine kırılmayacağımızdan emin olduğu için) bizleri oradan uzaklaştırma düşüncesi geçti. Bunun üzerine Allah Teâlâ şu âyeti indirdi:

“Sabah akşam Rablerinin rızâsını dileyerek ona yalvaranları huzurundan kovma!”[1]

MEHMET ÖZÇELİK

12-05-2023

[1] [En`âm sûresi (6), 52]. (Müslim, Fezâilü’s-sahâbe 46.

Loading

No ResponsesMayıs 13th, 2023