Tesbitler – islam bilgi arşivi

İsrail dünyadan tecrid ediliyor.
Her yerden kovuluyor.
Dünyada dolaşacak yüzleri kalmadı.
Türkiye’den İsrâil’in yanında savaşmaya giden 4 bin İsraillinin Türkiye’de de, dünyanın hiçbir yerinde de yeri yok.
Maskeler düştü, gerçek yüz ortaya çıktı.
İsrail sadece Gazze’de degil, dünyada kaybetti.
Bitti.
İnsanlığı gitti.
Allah’ın seçkinler değil, kovulmuşlari oldular.
Her milletten nefret kazandılar.
Menfur bir millet oldular.
Gidecekleri yerleri kalmadı, bir daha zillet damgasını yediler.
İsrail güvenini tam kaybetti.
Dünyanın en güvensiz ülkesi ilan edildi.
Zulmün en karanlık hali, işte İsrail Zulmü.
Yetmiş yıllık İsrail zulmünden Gazze’den daha çok dünya kurtuldu.
Kurtaran Gazze’nin duruşu, izzeti ve imanı oldu.
Gazze israilin zulüm zincirini kırdı, kurduğu boyunduruğu çözdü.

********

Tarih bazen susar, bazen haykırır.
Ve bugün, tarih haykırıyor:
“Zulümle abad olunmaz!”
İsrail, bir zamanlar “seçilmişlik” iddiasıyla çıktığı yolda, insanlığın dışına düşerek kendi eliyle kendini mahkûm etti. Gazze’de akan kan, sadece mazlumun değil, zalimlerin maskesini de çıkarıp attı. Her şey apaçık oldu artık.

Artık hiçbir yerde tutunamıyor İsrail.
Ne diplomatik sofralarda bir sandalyesi kaldı,
ne vicdanlarda bir yeri,
ne de mazlumların dualarında bir adı.
Birleşmiş Milletler kürsüsünde bile soğuk bir sessizlikle karşılanıyor.
Avrupa şehirlerinde protestolar, üniversitelerde boykotlar, ticaret yollarında ambargolar…
İsrail’in yalnızlığı derinleşiyor.
“Seçilmiş millet” söylemi, “menfur millet” gerçeğine dönüşüyor.
Kur’ân, bu hâli asırlar öncesinden haber veriyordu:
“Böylece onların üzerine alçaklık ve aşağılık damgası vuruldu ve Allah’ın gazabına uğradılar.”
(Bakara Sûresi, 61. âyet)
O damga bugün yeniden okunuyor.
Zilletin adı artık İsrail oldu.

Bugün Türkiye’den gidip İsrail saflarında savaşan 4 bin kişinin maskesi düştü.
Kimin kim olduğu, kimden yana durduğu artık belli.
Bu sadece bir savaş değil, imanla inkârın, insanlıkla vahşetin ayrışmasıdır.
Kendini Türk zanneden ama kalbini siyonizme satan bu güruh,
tarihin en büyük utancını taşıyacak.
Ne bu topraklarda,
ne dünyanın hiçbir yerinde artık bir yer bulamayacaklar.
Çünkü ihanet, en ağır yalnızlıktır.

Gazze…
Küçük bir şehir ama büyük bir şeref.
Taşla tankı durdurdu, sabırla zulmü yıktı.
Onun direnişi sadece İsrail’in zincirini kırmadı;
tüm dünyanın boynuna vurulmuş sessizlik zincirini de çözdü.
Gazze, ümmete yeniden izzet, iman ve onur öğretti.
“Biz rızık için değil, rıza için yaşarız.” diyen bir nesil yetiştirdi.
Onlar kaybederek kazandılar;
İsrail ise kazandıkça kaybetti.

İsrail, zulmün karanlığında boğuluyor.
Gazze’yi yıkarken, kendi ruhunu yıktı.
Çocukları öldürürken, geleceğini öldürdü.
Mabetleri yıkarken, merhameti yok etti.
Ama Allah’ın bir kanunu vardır:
“Zalimler nasıl bir inkılâba uğrayacaklarını yakında bileceklerdir.”
(Şuarâ Sûresi, 227. âyet)
İşte o inkılâbın başlangıcındayız.
İsrail artık güvenin, adaletin ve insanlığın mezar taşıdır.

Yetmiş yıldır dünyaya korku salan bir yapı,
şimdi korkunun kendisi oldu.
Gazze kazandı; çünkü bu durum imanını ve imanları arttırdı.
İsrail kaybetti; çünkü kaybedeceği her şeyi dünyalığa bağlamıştı.
Artık hiçbir pasaport, hiçbir propaganda, hiçbir güç
bu tecridi kaldıramaz.
Çünkü bu, insanlığın hükmüdür:
Zalim, sonunda kendi zulmünde boğulur.
Tarih yazdı: Gazze izzetle direndi,
İsrail zilletle çöktü.
Ve artık biliyoruz:
“Zulüm payidar olamaz.”