Ümidim Kavîdir ki…
Ümidim Kavîdir ki…
Bu metin, Bediüzzaman’ın Tarihçe-i Hayat adlı eserinden bir iktibas ve manevi bir uyanış ve yeniden doğuş umudunu ifade eder.
“Ümidim kavîdir ki: Çok masumların kalblerinden hararet-i hüzün ile tebahhur eden Ây! Vay! ve Âh! lar, rahmetli bir bulut teşkil edecektir. Ve Âlem-i İslâm’daki yeni yeni İslâm devletlerinin teşekkülleriyle o rahmetli bulut teşekküle başlamıştır.”
Yani;
“Güçlü bir umudum var ki: Birçok masum insanın kalbinden kederin ateşiyle buharlaşan ‘Ah!’, ‘Vah!’ ve ‘Eyvah!’lar, rahmet getiren bir bulut oluşturacaktır. Ve İslam dünyasındaki yeni İslam devletlerinin kurulmasıyla o rahmet bulutu oluşmaya başlamıştır.”
O Kadar Sevdiğin Mal ve Evlat…
Bu metin, hayatın gelip geçici yapısına ve ahirete odaklanmanın önemine dair bir uyarı niteliğindedir.
Risale-i Nur Külliyatı’ndan;
“O kadar sevdiğin mal ve evlat ve perestiş ettiğin nefis ve heva ve meftun olduğun gençlik ve hayat zayi olup kaybolacak, senin elinden çıkacaklar. Fakat günahlarını, elemlerini sana bırakıp boynuna yükletecekler.”
Yani:
“O kadar sevdiğin mal ve evlat, taptığın nefsin ve heveslerin, hayranı olduğun gençlik ve hayat, hepsi zayi olup kaybolacak ve senin elinden çıkacak. Fakat günahlarını ve kederlerini sana bırakıp boynuna yükleyecekler.”
Avrupa, Bir İslâm Devletine Hâmiledir…
Bu iktibas, Tarihçe-i Hayat ve Risale-i Nur’dan olup, tarihin ve medeniyetlerin devir içinde ve bir değişim içinde olduğunu anlatan mecazi bir ifadedir.
“Avrupa, bir İslâm devletine hâmiledir, günün birinde onu doğuracak. Osmanlılar da Avrupa ile hâmiledir, o da onu doğuracak.”
Yani:
“Avrupa, bir İslam devletine gebedir, bir gün onu doğuracaktır. Osmanlılar da Avrupa ile gebedir, o da onu doğuracaktır.”
Mevt, Vazife-i Hayattan Bir Terhistir…
Bu metin, Risale-i Nur Külliyatı’ndan alınmıştır ve ölümü bir son olarak değil, yeni bir başlangıç olarak tanımlar.
“Mevt, vazife-i hayattan bir terhistir, bir paydostur, bir tebdil-i mekândır, bir tahvil-i vücuddur, hayat-ı bâkiyeye bir davettir, bir mebde’dir, bir hayat-ı bâkiyenin mukaddimesidir.”
Yani:
“Ölüm, hayat görevinden bir terhistir, bir paydostur, bir yer değişikliğidir, bir vücut dönüşümüdür, ebedi hayata bir davettir, bir başlangıçtır, ebedi hayatın bir önsözüdür.”
Aklı Başında Olan İnsan…
Bu söz, Bediüzzaman’ın genel tesbitinden bir kesit sunar ve dünyaya karşı dengeli bir duruş sergilemenin önemine işaret eder.
“Aklı başında olan insan, ne dünya umurundan kazandığına mesrur ve ne de kaybettiği şeye mahzun olmaz. Zira dünya durmuyor, gidiyor. İnsan da beraber gidiyor. Sen de yolcusun.”
Yani:
“Akıllı olan insan, dünya işlerinden kazandığına sevinmez, kaybettiği şeye de üzülmez. Çünkü dünya durmuyor, gidiyor. İnsan da onunla beraber gidiyor. Sen de bir yolcusun.”
Hazırlayan: Mehmet Özçelik – www.tesbitler.com