SİGARANIN KERAMETİ
Üstadı gören muhterem bir zat olan,Kırşehir’de emekli İmam İhsan Barutçu hocamız hatıratında anlatıyor:
Yıl 1952 idi. Karadeniz’den kalkmış, hafızlık yapmak üzere İstanbul’a gitmiştim.
O yıl Bediüzzaman-ında İstanbul’da olduğunu duymuş ve yanına vararak ellerinden öpmüştüm.
Maddi durum iyi olmadığından zorluklar içerisinde hafızlığımızı ve eğitimimizi sürdürüyorduk.
Bir vesile ile nur talebeleri ile irtibat kurmuş ve onlarla beraber kalmaya başlamıştım.
Bir Cuma günü üstadın Cuma namazına gideceğini duymuş ve onunla beraber Cuma namazını aynı camide kılmıştım.
Gençlik yıllarımın bu coşkusunu onunla olmam beni teskin etmişti.
1956-da Üstad Emirdağında bulunuyordu.Gerekli talimatları beraber kaldığımız ağabeyimizden almış,üstad yanında kalmanı isterse kabul et,demişti.
Ben de Ankara’ya ve oradan da Emirdağ-ına varmıştım.
Ancak gençlik yıllarımın bir hastalığı olan sigara kullanıyordum.Emirdağına sabah varmış,kahvaltı yaparak bir sigara içmiştim.
Birden aklıma,bu üstümün ve ağzımın sigara kokmuş haliyle üstadın huzuruna çıkmayayım diye,bir buçuk saat dolaştım.
Üstadın huzuruna vardığımda beni kabul ettiler.Ziyaret sonunda üstad bana:
-Ben seni hizmetime almayı,yanımda alıkoymayı düşünüyordum fakat bir saat önce Hüsnü bayram geldi,onu hizmetime aldım.
Ben ise sigara mübtelalığından dolayı,bir buçuk saat dolaşmakla hizmetinde kalmayı kaybetmiştim.
Ancak bana dua ederek,beni manevi evladlığına kabul ettiklerini söylediler.
Hayatında sigara içmekten dolayı,iyi insanlarla arkadaşlığı bırakan,onlarla değil de sigara içenleri tercih ederek ayağı kayan insanlar az değildir.Ailesini terk ederek sürekli onlardan kaçarak bunu sürdüren insanlar yok değildir.
Ben sigaranın böyle bir azizliğine uğrayarak büyük bir imkanı kaybettim, inşallah sizler kaybetmezsiniz.
MEHMET ÖZÇELİK
