ANNESİZ CİVCİV PROJESİ
ANNESİZ CİVCİV PROJESİ
Okulda Annesiz civciv yetiştirme tübitak projesi uygulandı.
Okulumuzda bir öğretmen bir kaç öğrencisiyle annesiz civciv yetiştirme projesini başlattı.
Yumurtadan çıkmış olan civcivler büyümekte, okulun maskotu haline gelmekteydi.
Okulun bahçesinde kendileri için yapılan tel kafesin içerisinde yaşamlarını sürdürmekteydiler.
Dersten çıkan öğrenciler için sevimli arkadaş olmuşlardı.
Öğretmen arkadaşlar öğretmen odasından onlara bakıp plan bile yapmaktaydılar.
Bir büyüselerde şu bir ay sonra gelecek olan ramazanda şişe saplasak, döndürsek, bir davet yapsak diyerek iştahları kabarıyordu.
15 civciv bir tavuk olursa normal bir iftar daveti verilebilirdi.
Hayvanlar gerçekten sevimli hale gelmişler, gündem onların üzerine idi.
Güzel bir gelişme oluyor, belli ki bu proje başarıya ulaşacak, ödül bile alacaktı.
Maalesef bu sevinçler, plan ve hesaplar uzun sürmedi.
Okula gelindiğinde, okulun bahçesinde iki parmağın bile ancak girebileceği tel örgüden sansar girmiş, şehrin ortasında ve bahçede bulunan 8 yavruyu katletmişti.
4 yavruda kayıptı.
Anneleri olsaydı onları yalnız ve kimsesiz bırakır mıydı?
Belki anneleri olsaydı kendi kanatları altına onları alır veya kendini feda ederek, bağırtısıyla da olsa çevreyi ayağa kaldırabilirdi.
Yetim yavruları kurtlar yani sansar kapmıştı.
Üç yavru kaldı, onların ise akibeti şimdilik meçhul.
Allah -hayvan bile olsa- kimseyi annesiz ve sahipsiz etmesin…
Anne sadece mideyi doyurmuyor, aynı zamanda güven, güç, kuvvet ve destekte sağlıyordu.
Aslında bu projenin adını değiştirip, Annesiz civciv yetiştirme projesi- yerine, -Anneli civciv yetiştirme veya Annesiz civciv yetiştirememe projesi- olarak olması daha uygun olur.
MEHMET ÖZÇELİK
01-05-2018
