RASUL KAVRAMI
RASUL KAVRAMI
Aziz ve Muhterem Müslümanlar!
Âyette:”Bütün dinlerden üstün kılmak üzere,Peygamberini hidayet ve hak din ile gönderen odur.Şahid olarak Allah yeter.”[1]
Peygamberin gönderilmesi ile imtihan gereği olarak bazı insanların cehenneme girmesi bir azab değildir.Bir rahmet olup,peygamberin gönderilmemesi bir azabtır.
Âyette:”Eğer biz,bundan önce onları helak etseydik,muhakkak ki şöyle diyeceklerdi:Ya Rabbi! Bize bir elçi gönderseydin de,şu aşağılığa ve rüsvaylığa düşmeden önce âyetlerine uysaydık.”[2] Çünki onlar helâketi gerektirecek hareketlerde bulunmuşlardı.
Peygamberler insanlığa rahmet olarak gönderilmiş olup;hem dünya saadetini,hem de âhiret saadetini temin etmenin esaslarını göstermektedirler.
Peygamberler insanlığı arındırmak üzere gönderilmişlerdir.Âyette:”Nitekim kendi içinizden,size âyetlerimizi okuyan,sizi temizleyen,size kitab-ı ve hikmeti getirip size bilmediklerinizi öğreten bir resul gönderdik.”[3]
Öğretmekle kalmayıp problemlerin çözüm kaynağını oluşturmaktadır.Âyette:”Eğer bir hususta anlaşmazlığa düşerseniz –Allah’a ve âhirete gerçekten inanıyorsanız- onu Allah’a ve rasule götürün;bu hem hayırlı,hem de netice bakımından daha iyidir.”[4]
Gerçek yol Peygamberlerin,Sıddıkların,Şehid ve Salihlerin yoludur.[5]
“Sen onların içinde olduğun halde Allah,onlara azab edecek değildi.”[6]
Rasulullahın sünnetine uyulmaması,bilinip yaşanmaması helâketi gerektiren sebeblerdendir.Onsuz bir hayat,azab içinde azabdır.
Bütün insanlığın dili ve kabiliyetiyle konuşan o zât (ASM),[7]hiçbir değişikliğe de uğramamıştır.[8]
Ve bunlar insanlara gerçek gaye olan İman ve İbadet görevini hatırlatmışlardır.[9]
Peygamberler bütün insanlığa Müjdeleyici ve korkutucu olarak gönderilmişlerdir.[10]
Alemlere rahmet olarak gönderilmişlerdir.[11]
Bundandır ki peygamberlerin gönderilmesi elbette sorgulanmayı gerekli kılmıştır.[12]
Allah rasulünü ve yolunu terketmemek ilâhi rahmete mazhariyetle beraber,[13]şükrün bir ifadesidir.Yüz çevrilmesi ve terkedilmesi halinde Allah’a bir zarar verilmiş olmaz.[14]
Peygamberin yolundan gitmek cennete girmeyi ve kurtuluşa ermeyi gerekli kıldığı gibi,[15]ona isyan ve hududunu aşmakta cehennemi ve azabı lüzumlu kılmaktadır.[16]
Tarihçilerin tesbitine göre;İffet sahibi o zât (ASM)’ın yirminci dedesi Adnan,kırkıncı dedesi ve Hz. Âdeme kadarki soyunda da bir zina olayına rastlanmamıştır.
Peygamberimizin babası Hz.Abdullah,kendisi yerine 100 deve kurban edildikten sonra dönüşünde,yolda giderken bir genç kadının Hz.Abdullaha yanında kalmasını teklif etmesi üzerine şöyle der:Harama gelince;Ölüm onun biraz aşağısındadır.Yani harama düşmektense ölmek evlâdır.O halde şu meydana çıkmıştır ki;benim helal olarak gördüğüm mutlaka helaldır.Sen git,dengini ara.Senin istediğin iş nasıl olabilir?Kerim kişi ırzını ve dinini korur,der.
Bundan sonra Zühre oğullarının reisi Veheb bin Abdi Menafın kızı Fatımayla evlenip gerdeğe girdikten sonra,tekrar eski kadınla karşılaştıklarında o kadın Hz.Abdullaha iltifat etmez.Sebebini sorduğunda da;Daha önce alnında bulunan nurun gitmiş olduğunu,söyler.
MEHMET ÖZÇELİK
[1] Fetih.28.
[2] Tâha.134.
[3] Bakara.151.
[4] Nisa.59.
[5] Nisa.69.
[6] Enfal.33.
[7] İbrahim.4.
[8] İsra.77.
[9] Enbiya.25,Mü’minun.32.
[10] Bakara.119,Furkan.56,Fetih.8,Fatır.24,Sebe’.28,İsra.105.
[11] Enbiya.107.
[12] A’raf.6.
[13] Âl-i İmran.132.
[14] Âl-i İmran.144.
[15] Nisa.13,Fetih.17,Ahzab.71.
[16] Cin.23,Ahzab.36,Nisa.14
