İ M Z A
Ö mür durmaz,geçer gider.
Z aman kalmaz,göçüp gider.
Ç aylar akar,nehir gider.
E bed ister,uçup gider.
l akin gitmez,kalır bir şey.
İ nsanlık,iman,fazilet,ihsan.
K alır bunlar,cesed gider.
M ü’mine olur imanı yar.
E bedi cenneti,Allah’ı var.
H alıkdan ğayrısı ona bar.
M ümkinat olur,insana dar.
E vren ma’rifetine temaşagah.
T oprak mebde’ ve müntehagah.
O LA B İ L M E K
Yunus olup,konuşabilmek,sevgiyle sevebilmek.
Mevlâna olup dönebilmek,aşkıyla yanabilmek.
Bediüzzaman olup haykırabilmek,azimle yürüyebilmek.
Sahabe olup anlayabilmek,Kur’an-a muhatab olabilmek.
Ne mutlu,onları bilmek,onları anlayabilmek.
Onlar gibi olup,onların yolunda yürüyebilmek.
Aşmak istiyorum engin dağları.
Taşmak istiyorum zengin gönüllere
Dermek istiyorum kökünden gülleri.
Gelmek istiyorum bahçendeki bülbüllere.
İstiyorum Yunus gibi şakımak.
İstiyorum Mevlâna gibi yanmak .
İstiyorum Mevlâna gibi kucak açmak.
Yunus gibi bağra basmak.
İstiyorum Hallac gibi yanmak
İstiyorum Mevlâna gibi kucak açmak.
İstiyorum Yunus gibi şakımak.
Yunus gibi bağra basmak...
KAFAYI KAYBETMİŞ
Kol kola yürümekte iki keş
İçleri ise dopdolu leş.
Birbirlerinden olmuşken sefil
Sarmaş-dolaş,sanki birbirlerine kefil
Utanmadan,getirmedeler şehadet
Halleri kendilerine etmede şehadet
Bir yandan aileni ez-ezil
Ahirette Allah’a,dünyada halka rezil.
HATIRA
Hatıra hatır içindir.
Şükrümüz Fâtır içindir.
Hatır içindir hatıra.
Şükrümüz ancak Fâtıra.
Zaman akar sel gibi.
Ömür geçer yel gibi...
BATASICA BATI
Tüm batı birbiriyle birleşdi
Oysa onlar ki tam bir leşdi.
NAMAZ
İmandan sonra ilk namaz.
Aciz insanın sermayesi ona niyaz.
Her ne mikdar yapsak da,az.
Ey Rabbim! birimizi bin yaz.
İnsanı insan yapar namaz.
Namazsız iş,işe yaramaz.
Namazsız amel aranmaz.
Olmadıkça namazdan nasibi biraz.
Ebed yolculuğunda bilet.
Parlatır alnında nuru müebbet.
Yirmi dört saatten birini sarfet.
Fani ömrü,bakiye kalbet.
Kazandırır insana define
Şaşarım senin bu haline.
Yan gelip bak bakalım keyfine.
Girersin tek başına kabrine.
Münker-Nekir halin sorar.
İyiden iyiye iyice sorar.
Paçavraların içinde cevher arar.
Fakat nafile,-yok- ki,boşuna arar.
Bir ip ve küfenin hesabını veremezken fakir.
Bunca ömrü nasıl geçirirsin hakir.
Kıyamet kopar,bitmez hesab.
Hesab için açılır,açılır ikinci bab.
Her şeyden önce sen bir insansın.
Yaratılmadın hoplayasın,zıplayasın.
Sürülür beşer mahşere.
İster Peygamber,ister Aşere-i Mübeşşere.
Nefsi nefsi der,feryad eder.
Son andaki pişmanlık ne eder?
Mizan terazi kurulur.
Kâfir durur mu,kudurur.
Sened yok elde,herkes me’yus.
Derse;-zalimlerden oldum- Yunus.
İnce elekten elenir.
Düşünürüm,bana ne denir?
“Ey Mücrimler,bu gün ayrılınız.”
“Mü’minler cennetim de kalınız.”
Sırat köprüsünden geçilir.
Namazsız yol,çileli geçilir.
Namaz kişiye bilet ve azık.
Namazsıza dünyada ve ukbâda olur elbet yazık.
Ancak,bozmuştur Allah’a verdiği sözü.
Görünce binlerce cezbedeni,gözü.
Ya Rab! her ne kadar ettiysem gaflet.
Sen affedicisin,bizleri affet.
Günde beş defa huzuruna yapılırken gaflet.
Durmam,koşarım,kılarım elbet.
Vardır bunlarda binlerce hikmet.
Ya Rab! Bizi namaz ve Rasulünle haşret...
C İ M R İ
Pek de bağlı ve sıkıdır cebine
Sebeb olur,güzel hasletin selbine...
İ B R E T
Deme, ne kıymete sahib insanlar.
İnsanları ancak ins anlar.
İnsana ibretle bakanlar.
İnsanı o zaman anlar.
Her insan ayar ayara
Kimi beyaz,kimi kara.
Kiminin tapınağı para
Kimininkiyse Moskova.
Kalp kara,vicdan kara,fikir kara.
İbret...Toplum için en büyük yara...
S O N - B A Ş L A N G I Ç
Ne gariptir kalbler harabe.
Cevherler kalbolmuş turabe.
Ötmekte etrafta bir sürü yarasa.
Bir sürüsü,bir işe yarasa.
Ötmeli bu ilahi sarayda bülbül.
Çınlatmalı etrafı gümbür gümbür.
Aydınlatmalı,saçmalı etrafa nur.
Bilinmeli artık kim doğru,kim kambur.
Kur’an-ın etrafında halelenmeli sur.
Kenetlenmekle olur İslâm mansur.
Zaman son,sermaye son,oynasa da son kozunu,
İmandan almalı dozunu,savurmalı son tozunu.
İmanla süregelen küfre demeli artık dur.
Senaryo bitti,artık oyun sondur.
İbretle bak,düşün,gittiklerinin izine.
Ya bir küptür veya bir düzine.
Vakit geçti,dönelim artık saadet asrına
İlk ve son menzil,Allah’ın kasrına.
Düşsek de zamanın şiddetli kışına
Kavuşuruz İnşaallah,o bahar faslına.
Beklemede bizi Ömer’ler,Osman’lar,Hamza’lar.
Teklemede bizi Devrimler,Savaşlar,zamaneler.
Geri bırakan ne seni,Hak din ile,Din mi?
Tekleyip teşvişi,Hakikat,Hak dinledin mi?
Sürdü devran Ebu Cehiller de?
Sürer mi gönüllerde,ebedlerde?
Saldırsalar Kur’an-a,dini vurub,
İşte,evet işte,gelmede Devri Mev’ud.
Haktır. İslâmiyet güneş gibi doğmada şimdi.
Küfrün son hamlesi,çırpınmada deli gibi.
Son. Küfrün ne hazin kapanışı.
Başlangıç. Mü’mine cennetin açılışı...
ZULMET VE NUR
Gök yüzünü kaplamış çepe çevre sis.
Yer yüzünü doldurmuş lebâleb is
Maddi alemi kaplarken bunca felaket
Akıl,kalb ve ruhun hastalığı ne büyük felaket.
Bu duygular iman ve Kur’an-dan olurken bi-behre
İç alemini dışa aksettirmede çehre
Düşmanımızdır yeis,me’yus değiliz.
“Lâ taknatu min rahmetillah”deriz.
Kur’an der:asrı zulmet,asrı nur.
Kalb,kalıbı ve kabri zulmet veya nur.
Allahım! Eyle semamızı-arzımızı nur.
Nifak ve küfrü,hem de zulmü eyle, dur.
Mü’min uyansın,nura boyansın.
Kur’an denizine dalsın,imanda kalsın.
Allah,Rasul ve kitabın aşkıyla yansın.
Gaflet,dalalet,cehaleti cephe alsın.
Şükürler olsun Rabbim. Gönderdin o nuru.
Bunalan milletin âfakı buldu süruru.
Birlik,beraberlik;atık teşviş ve gururu.
Dünyanın cennet asa baharı,İslâmın gururu...
ASRI BEDİ’ - SAHİBİ BEDİ’
Gerek işte,gerek sözde
İlim ve kemâlâtı ederken elde.
İnsanlığa lazım,kısa ve salim öz-ler.
Bin senedir böyle bir hakikatı öz-ler.
Bekler bir nuru Bedi’,zuhurunu gözler.
Ancak görür basar ve basiretli gözler.
Yarasa tabiatlı olan görür mü gözler?
Önünde dururken Mektûbat,Lem’alar,Sözler.
Ne garib bir asırdayız üstadım.
Deriz;olayım ÜST,duyulsun ADIM.
Rabbim,nusretinle bize ol zahîr.
Zira halimiz,sana zâhir.
O Ğ L U M A
Severim oğlumu,çünki yazar.
Her ne kadar yazsa da sonra bozar.
Öğretiriz öğrenir,azar azar.
İlgilenmeyince,ilgilendirmek için azar.
Sorarım,tabiatı kim yarattı?
Sararan yaprağı,kim sararttı?
Vücudu kimden aldın,kim sattı?
Der;elbet Allah yaptı.
Yaratılışı İslâm fıtratı.
Fıtratı Allah hilkatı
Film gibi her şeyi çeker.
Elbet insan aslına çeker.
O fidana bir şeyler vermeli
Vermeli ki;verileni dermeli.
O fide ailenin göz ve eli
O’na Rabbisini bildirmeli.
Bildirmeli,ta ki Allah desin
Niçin yaratıldığını bilsin.
Bilsin ki kendisine gelsin.
Geldiğinin şuuruna ersin.
Ermeli Ma’rifete.
Gelmeli Hakikate.
Girmeli Şeri’ate
Varmalı Rü’yete.
Koydum adını Muhammed Fatih
Ecdadı gibi yapsın diye fetih.
Rabbimden dileğim hıfzetsin onu.
Hüsnü Hatimeyle neticelensin sonu...
17-12-1992 / Malatya
HUKUK İLE GUGUK
Etmeyin,acıyın,kıymayın bize.
Babamın halini arz edeyim size.
Babamın babasının arsası vardı
Çıktı biri,dedi;bu bana babamdan kaldı.
Başladı dava gel-gitle.
Pek alâkası yok bitmekle.
Dosyalar doluyor,kapanıyor.
Geceler gündüzleri kovalıyor.
Babamın öz malı,nasıl olur?
Bir başkasına mal olur?
Köylerden geliyor mahkemeye.
Bilmem;mahkeme mi,yoksa hapishane?
Beş sene,on sene bitmedi.
Bu nasıl mahkeme,bitirmedi.
Olsun mu herkes başkasına sahip?
Peki bu devlet,mahkeme kime sahip?
Bıktım,usandım,vaz geçeceğim.
Vazgeçip nerdeyse delireceğim.
Şahit çok,herkes lehimizde.
Netice yok,çünkü biri aleyhimizde.
Delil,şahit,hep bizden yana.
Peki bu mahkeme kimden yana.
Bir türlü vermiyor karar.
Aleyhimize de olsa,olmaz böyle zarar.
Kaç kere geldiler,baktılar yerimize.
Gene de hiçbir şey geçmedi elimize.
Yük üzerine yük oldu belimize
Mezardaki dedem gülmede halimize.
Hâkim Beg! Acaba hâla gelecem mi?
İnsan bir kere ölür,girer mezara.
Ben yine mezara girecem mi?
Adâlet mülkün temeli,diyecem mi?
Vallâhi hakim beg,bu mal benim.
Eğer onunsa vercem,etsin yemin.
Şahitlerde söylemişti demin,o benim.
Hiçbir şeyi olmayan,olur mu emin?
Kaç dane hâkim değişdi.
Bizim iş ise değişmedi.
Babam gitti,bende gideceğim.
Bu işi oğluma devredeceğim!
Acaba oda kazanır mı?
Yoksa benim gibi kazıklanır mı?
Bu tarla babamı götürdü,beni de götürecek.
Benden sonra oğlumu da öğüdecek.
Bu iş süreceh mi,yoksa sileceh mi?
Çoğumuzu silecek,ne kadar sürecek?
Bu iş bitmeyecek,bitirecek.
Kimleri bitirecek,kimleri götürecek?
Olacak mı ne,olacak mı ne?
Hâkim bana baktı,verecek mi ne?
Ohh. Mahkeme bitecek,biz de bittik.
Bir değil yüz gittik,ne elde ettik?
Yine hâkim değişti,ne olacak şimdi?
Bu ne diyecek,bahacah mı imdi?
Ayağıma karasular indi.
Bizim iş tam bir filimdi..
Dosyalar doldu,sürdü yıllar.
Okunması ise,aldı aylar.
Karalar,karalar üstüne karalar.
Bunca yıl o kadar harcadım paralar.
Bu hâkim beg,kaldı çokça.
Dinledi bizi,bol bolca.
Dosyalar tozlandı,yıllar boyunca.
Ya ondadır,ya bunda,olunca...
Eeh. Helal malmış,düştü bize.
Geçti tapumuz elimize.
Mütaide verdik,geçtik evimize.
Başınızı ağrıttık,selâm hepinize...
A Ş K I H A K İ K İ
Bir koltukta oturur mu iki sultan?
Biri hak ise diğeri yalan.
Bir kalbe girmez iman-küfür.
Birini ko,diğerini sür.
Gerçek olmaz,hem Allah,hem dünya sevgisi.
Biri kalır ise durmaz diğer birisi...
M Ü F L İ S
Haramı yeme,olmuşsa da beleş.
Çalış,didin,al eline bel,toprağı eş.
Azığını yükle,oymasın heybe leş.
Yoksa derler;ne yüzle geldin be,leş...
500 SENELİK UYKU
Uyuttular bizi söyleyerek bir sürü masal-anı.
Yutturdukları şeyin hiç de yok tutar yanı.
Sudan ucuz oldu müslümanın akan kanı.
Ya Rab! İslah veya kahreyle İslâma yan bakanı...
A N A M A
S elam olsun sana ey vefakar ana
A si oğluna dua et,feda et yaradana.
L akin karşı geldim affeyle,bağırdım sana.
İ sterim insanca insan olayım,insandan yana.
S efih nefis bırakmaz ki,ruh,akıl Allah için yana.
E sas gayemi anlayamadım,varıncaya kadar bu ana..
GÜLLER VE DİKENLER
Sarılın toprağa,esmekte yeller.
Salın kökleri,götürmesin seller.
Küfrün yayılmasına seçilmiş tren.
Taze güllerin ezilmesine geçilmiş neden?
Maksad..köküyle ilgisini kesip soldurmak.
Demir kıskaçlar arasında boğdurmak.
Körpe fidanlara saldırıp ezmekte tren.
Ne takoz dinliyor,ne de fren...
TEKERLEME
Zaman sanki tekerlek.
İnsan gider tek tek.
Hayat şimşek şimşek.
İnsan gidicidir,yok şüphe-şek.
İnsan akan bir su.
Varlıkların en ulusu.
Bir bulut gibi oda akar gider.
Son durakta oda iner.
Dünya bir okul.
Sadece orada o kul.
Ömür kurulmuş bir bina.
Madde ile mâna
Görülen ile görülmeyen
Dünya ile âhiret yan yana.
İnsan defterden bir yaprak.
Kiminin alnı siyah,kiminin ki ak.
Hatırasıdır 7-B sınıfının bana
Talebeleri nedense çok yakındır cana.
(Bunun üzerine iki talebemin benim için yazdıkları şiirde:)
DİN HOCAMIZ
Laf dediler aldırmadı.
Hiçbir zaman kaçırmadı.
Tek bir emeli vardı.
Oda;gururlu olmaktı.
Melek gibi kalbi vardı.
Hiçbir kötülüğe yanaşmazdı.
İyilikleri hep severdi.
İyilikle muradına erdi.
Dinlemeliyiz hep onu
Yararlıdır bunun sonu
Sevmek yaraşır ona
Sevelim kana kana.
Melek yüzlü hocamız.
Şirin sözlü hocamız.
Ne kadar da iyisin
Teşekkürler hocamız.
Gürültüyü sevmezdi.
Dürüst ve temizdi.
Kalbindeki tek şey
Öğrencilerini sevmekti.
Amacı ışık tutmaktı bize.
Öğüt verirdi hepimize
Gurur verirdi içimize
Güneştir bizim hocamız.
Leman,Songül. 25-5-1987
K O M Ş U
Sorumluluk üzere göndermiş insanları Hak.
İnsanlara muamelesi Adalet ile Hak.
Merhametiyle affeder her türlü hakkı
Ancak kalır,komşu ve kul hakkı.
Komşu komşunun külüne olurken muhtaç
Müslüman olur mu kendisi tok iken komşusu aç?
Hâliyle-kâliyle komşuyu etmek rahatsız
Buna ne denir? Yapan elbet arsız.
Komşu komşuya akrabadan akrep
Kötü komşu akrepten de akrep.
Kazandırırken insana komşu cennet
Ne korkunçtur getirmesi cinnet.
Öyle bir devirdeyiz ki,asır bedi’
Hiçbir ümmetin görmediği zaman bedi’
Arkadaş,komşu geri değil belki daha bed-i
Böyle dikenler içerisinde bulmak zor,gül-ü bedi-i.
ZÂHİR VE HAKİKAT
Eli kelepçeli değilmiş
Ruhu kelepçeli ne değişmiş?
Ayağı değilmiş prangalı
Ne fark eder?Cami olmuşsa damgalı
Ağzı değilmiş kilitli
Oysa kalbi kilitli.
Gezer hür,hem de tozar.
Allah’a kulluk ahdini bozar.
Hem de iyi görürmüş gözü
Anlamazsa hak söyleyen sözü.
Hem dahi sahipmiş vicdana
Ne yazar. Olmadıkça Haktan yana.
Her şey der;Kalb ile
İslam olmaz kalıb ile.
Dine-manaya,sünnet ve Kur’an-a bakmalı
İman ateşini bunlarla yakmalı...
BERZAHLAR
Önüm arkam,her yanım madde
Ses kısık,nefes dar,son radde.
Bir yanda ben,bir yanda benlik
Aramızda Med-Cezir gibi madde.
Gelmedim maddeden,hem de gitmedim.
O’ndan geldim,O’na gitmekteyim.
Aramızda Çin seddi,yine de bitmedim.
Kolayca kendimi teslim etmedim.
Sonsuzluk yolunda ayak bağı
Bastığım her yerde kurmuş ağı.
Ne çakıl,ne taş,her biri ağrı dağı
İnsanlar ona amade,hem de uşağı.
Ruhumu almış içine,sıkmakta
Aklım düşünemiyor,kıskaçta
Kalb kaybolmuş,olmuş kalp para
Kalb kara,ruh,vicdan kapkara.
İradem yürüyemiyor,sürünmede
Madde karşısına durmuş,direnmede
Uçan ruha hayal, tesellide
Fikir,idrâk,şuur tükenmede.
İstiyorum bir alem.
Hakimi madde olmasın.
Gözlüyorum bir alem
Maddesi sorgulamasın.
İnsanlar sevsin birbirlerini
Maddeyle dolmasın.
Yesinler,hem de içsinler
İçleri-dışları madde olmasın.
Oralarda ruh hükmetsin
Akıl öncü olsun,sevk etsin.
Peşinde koşan biz olmayalım
Daima peşinde koşulan olalım.
Para,pare pare paralansın.
Hem de paralansın pâre pâre.
Mananın üzerinden kalksın madde
Madde bitsin,mâna hükmetsin.
M U ‘ C İ Z E
Peygamber Kur’an-ı aleme etmiş tebliğ
Her bir âyeti binlerce beliğden de beliğ...
F İ K İ R
Gençliğin yoluna dikilmiş diken
Ey ehli iman,yok mu hak fikri diken?
BETERİN BETERİ
Beterden beter biter
Sulanmazsa beter de biter.
KALB MAKLUB
Kâfir mü’mine verir mi pas
Kalbi tutmuşken kir ve pas.
D A ‘ V A
Olmazsa kişide bir dava
Girilmez cennete bedava.
G A Y E
Gelirken dünyaya kimseye danışmadım
Dünyanın havasına pek de alışmadım.
Sefa-cefa,cefa-sefa arasında yuvarlanırken
Allah için ise;çokça çalışmadım...
H E S A B
İşledim suçları dedim kader
Hiç düşünmedim Allah ne der?
HAKİKİ SAADET
Her ne vakit olursak Kur’an-a ram
Değil biz,bütün varlıklar eder bayram.
ZAMANIN KISKACINDA EZİLEN NESİLLER
Durun!kırmızı ışık geçilmez.
Güller dikene geçit vermez.
NEME LAZIM
Ne yaparsak denir,bu niye?
Her söyleneni çekelim mi sineye?
İman,gayret,şuur çektirmez köşeye
Her türlü mel’anet yenilsin diye...
O BİRDİR
Yeter ki insin Rabbimden hidayet ve destek
İsterse bütün insanlar olsun bir el ve köstek
Rabbim O’dur,O’dur ancak bir ve tek
Razı olsun O,aleyhime dönse de felek...
M Ü F T E R İ
Din para der;utanmadan,softa
Sanki kendisi çok saf da
Söylemişsek bilmişizdir,kalmaz lafta.
O soysuza baksan sanki başı Kaf-ta
Türlü mel’anetleri yapar her hafta
İyilik beklenmez ki,çünkü pof-ta...
HAKİKİ KIYMET
Değer vermez ruhuna,kalbine
Belki fazla değer verir kelbine
Dine bağlı değil,bağlı kaldığınca cebine
Neûzü billah,sebeb olur imanın selbine...
O S M A N L I M
Ey Osmanlım! ürker sana bakanlar.
Malazgirt,Anadolu demeyip,Viyanaya akanlar
Her bir karış toprağı sulamış kanlar
Uzun söze ne hacet,koca tarihi bilen anlar...
HAZİN İŞKENCE
Üflendi,söndürülmek istendi Kur’an-dan çıkan lamba
Ne okutuldu Elif,ne Lâm,ne de Bâ
Etrafı kapladı fırtına,tipi ve kar
Sema ağlar,yer ağlar,ne gezer insanda vakar.
Yer-gök indirse bela,fışkırtsa belâ ve kar
Elbet hakikat şimşeği bir gün çakar...
MUAMMA VARLIK
Aradım kendimi,bilemedim,bulamadım,nedir,ben?
Bulduğum sadece vücudumda küçük bir ben...
ÂLEMİ ASĞAR
Alemde varlığım bir zerre gibi
Öyle bir kuyudayım ki görünmez dibi...
D İ R İ L İ Ş
İnsanlar gelip geçse de
Ölüm son değildir,bilmelisin.
Bulutlar gelip gitse de
Son gidiş değildir,bilmelisin.
Çiçekler açsa,güller solsa da
Son oluş değildir,bilmelisin.
İnsanlar azsa,denizler dalgalansa da
İlk oluş değildir,bilmelisin...
G Ö R Ü Ş
Görürsün binlerce er
İçinde görülür neler neler
Kimi tilki,kimi hınzır,kimi maymun
Hilaf yok,vasıfları aynen uygun.
Bir gün işemişti varlıklara Behlül Dânâ
Görmüştü kimi hınzır,kimi dana
Söylediler Harun Reşid’e bunu
Dedi;Niçin yaptın,-İnsanlara –bunu?
İnsanlara ? Ben bunu yapmadım,dedi.
Ona işin gerçek yüzünü söyledi.
Ayıplama beni ey kardeşim Reşid
Bunlar bizle değil,hayvanlarla eşid.
Dedi Harun;bir daha yapma
Bunları böyle ayıplama
İç dışa,dış içe çevrilse insan
Belki de utanır ondan hayvan...
S E F Â H E T
Ablukaya almış etrafı eğlence
Gençleri avlar pek haince.
Din-iman-namaz denince
Yanaşmaz. Der;onlar çok ince.
Şeytanın avı sefâhet ve kadınlar
Ehli imanı bununla avlar.
Her eve,herkese götürmese de
Önce gazete,mecmua ile bağlar.
Doğmadan Güneş başlar Tan
Taze fidanları zehirler ilk Sabah’tan
Gün-Aydın olur mu,o ki,çirkef satan?
Cumhuriyet’i kurtaramaz,zehir kusan.
Terk etti vazifeyi,çekildi şeytan
Yerini aldı vekillerin;Hey-Şey-Tan.
Bir nebze durmaz,çalışır her an
Savurur ferman,asra,tekniğe,ilericiliğe budur derman!!!
H A Ş İ R
Haşir umum peygamberlerin davası
Tevhidden sonra en büyük iddiası
Derler;herkes umumen dirilecek
Allah’a yaptığından hesab verecek.
Mü’mini Münkirden seçecek
İman-küfür,hayır-şer görülecek gerçek.
Nasıl ki bir kitab kâtibsiz olmaz
Bir hane dahi ustasız olamaz
Nasıl olur bu alem sahibsiz olur?
Her bir sanatta ince sanat olur.
Aleme bir bak,gitme dur!
Neyden etmiştir bunlar sudur?
G A F L E T
Küçük yaşta koştum oynadım.
Yirmi sene sonra uyandım.
İlk-orta ve de lise derken
Uyanamadım üniversitedeyken.
Pişmemişken hayata atıldım.
Ehli dünyaya şimdiden katıldım.
Yoluma açılmış mücadele
Durmayıp çalışmalı ebede
Dünyaya,faniye çekiyor nefis
Aman Allahım! Ne korkunç,ne pis..
Muinim olmazsa Allah
Çok çekerim,derim eyvah.
Şu dünyayı sabit zannederiz
Bütün bütün zayi ederiz.
Şu dünya hayatı bir uykudur
Sonu ya bahçe,ya kuyudur.
Bir rüzgarla uçar,ömür temelsiz
Ne yapılır,azıksız,sermayesiz?
Uzun yol aşılmaz güçsüz,halsiz
Ne uçağa,ne otobüse bindirmezler biletsiz...
N E YAPARSIN ?
Ecdad yadigârı vatanımı
Satarsın...
Nasıl ucuza,hem de kansız?
Satarsın...
Hangi yüzle rahatça
Yatarsın...
Utanmadan bir de küfür
Atarsın...
Allah’a,ecdada değil,dinsize
Yarsın...
Normal! İmanını bir şişeye,maddeye
Satarsın...
Müslüman-Türk kanı değil,gavur kanı
Taşırsın...
Bana dünya gerek,der. Manamdan neyim varsa
Alsın...
Şimdi keyfedelim,devran sürelim,geriye ne kalırsa
Kalsın...
Yolunda mısın hala Leninin,Maonun,Engelsin,
Marxın...
Allah’a değil paraya,şana,şeref ve kadına
Taparsın...
Dersin hürüm,istediğimi yaparım,bana
Karışamazsın...
Her şeyden önce sen hayvan değil bir
İnsansın...
Düşün! Varlıklar içinde sen nasıl bir
Yapısın...
Sen şuursuz tabiatın değil,Allah’ın
yapısısın...
Elbet..Bütün varlıklara vurulan mühür
Birisinin...
O halde sende varlığısın
Birisinin...
O Allah’ki seni yapsın
Yaratsın...
Razı olmaz. Kulu kendisini kendisinden başkasına
Satsın...
ÖZLEDİM - GÖZLEDİM
Özledim.
Kimi ?
Niçin ?
Neden ?
Nasıl ?
Gözledim.
Kimi ?
Neden ?
Nasıl ?
Nerede ?
İnsanım,insanlığı özledim.
Kulum,ezanı gözledim.
Mü’minim,kamil imanı gözledim.
Sorumluyum,sürüleri gözledim.
Sorumlu bir toplumu gözledim.
Zülcenâheyn olacak bir nesli gözledim.
Gerçek kulluk olan hürriyeti,hürriyeti özledim.
Sefâhet zincirlerini kıranı gözledim.
Kur’an-İman denizine dalmayı özledim.
Ondan cevheri çıkaranı gözledim.
Gerçek saadeti,huzuru özledim.
İnançsızlık batağından çıkaran dalgıçları gözledim.
Mübarek,muhteşem sahabileri özledim.
Onlar gibi nurlu,nurani kadroyu gözledim.
Ol Rasulün nurlu Cemalini özledim.
Onun nur feşân yolunu gözledim.
Hz. Ebu Bekir,Hz. Ömer’i özledim.
Onlar gibi Sadık ve Adil’leri gözledim.
Hz.Osman,Hz. Ali’yi özledim.
Hilim ve İlim erbabını gözledim.
Ruhuma gıda olacak manayı özledim.
Manama basamak olacak maddeyi gözledim.
Selçuklu ve Osmanlıdaki kahramanları özledim.
Fatih gibi evlad doğuracak anaları gözledim.
Etraf zulmet,âfak karanlık,ışığı özledim.
Üflemekle sönmeyen güneşi gözledim.
Zahirden hakikata,maddeden mânaya,
Dünyadan ukbâya,fenâdan bekâya,
Mevcudattan Allah’a varmayı özledim.
Hakiki hakikata çıkaran vasıtayı gözledim.
İsterim bunları yapayım gerçek öz ile,
İnsandaki basar ve basiretli göz ile...
H İ C R E T
Beldelerden beldelere,asırlardan asırlara,
Zulmetlerden nura,ilahi huzura,
İnsanlardan insanlara akış...
Kalbdeki iman,vatan,şeref,insanlık,
Kutsal değer ateşini yakış...
Küfür zulmetinden,zulüm mengenesinden,
Aldatmacadan,avutmacadan,basit değerlerden kaçış...
İns-ü melekten,cinnu semekten,
İlâhi manevi alkış...
İşte fiili ve kavli yakarış...
NEREYE HİCRET ?
Cehaletten saadete hicret.
Bulgar'dan,Rusya'dan,Çin'den,Hind'den,
Mekke'den Medine'ye,Ensar halka ve şehre hicret.
Ebu Cehilden Muhammed'e hicret.
Okuldan eve,evden okula hicret.
Şehirden köye,köyden dağa hicret.
Dünyadan ukbâya hicret.
Kısaca hakikata,gerçeğe,güzele,
Gerçek medeniyet ve insaniyete
Kendine ve aslına göç et...
SUUD MU ? SUKUT MU ?
İnsanlar bir acib,hayat keşmekeş,
Hayat yolunda bazen suud,her dem sükut.
İnsanlar olsa da sessiz ve de serkeş,
Sen-ben bilirken,görürken,edemeyiz sükut...
B E L E N E
Garibler yurdu,mazlumlar beldesi Belene,
Ey Bulgar iti,soyun sopun kana belene.
Ehli iman,necib millet bununla bilene,
Aşk olsun,yazıklar olsun,sana insan diyene...
Mazlumların âhı yükseldi ta arşa dek,
Çekemem bunu sineye kalsam da bir tek,
Dinime,geçmişime bağlıyım,olmam dönek,
Tükürürüm. Muinimdir Allah ve melek...
Gururludur! Zalim olunca,oysa iğreti,
Arslan karşısında,ne yapar Bulgar iti,
Kadın,çocuk,ihtiyar karşısında onun merti,
İmansızca kaçar,yine olur namerti...
Beslenir,insan kanı emmekle,
Pislenir,insan kılığına girmekle,
Hislenir,itinin ölümünü görmekle,
Hırlaşır,cehennemdeki yerini gözetmekle...
Mesleğidir,hıyanet hem de zillet,
Dünyasıdır diyanet,deni millet,
Menfaat da hıllet,menfaatsız illet,
Ya Rab! Ya bunları kahret,ya da kahret...
Birinin hedefi ahiret,diğerinin para,
Sağlam vücutta ufunetli yara,
Kalp kara,dünya ve ahiret kap kara,
Mü’mini gönderir şehadetle ebedi diyara...
Isınmak için dünyayı yakar Bulgar,
Isırmak için hem cinsini yutar Bulgar,
Sallanmak için uygun bacaklar kollar,
Yalanmak için salya akıtır kurtlar...
Zulmüyle rahmet okutur,ite köpeğe,
Soysuzdur,saldırır yaşlı ve bebeğe,
Yazdıklarıyla kendini yazdırır tarihe,
“Zulmetmek için geldim,geldim.”feleğe...
Ocakları,evleri barkları yakar,
Ağlanacak hale zevkle bakar,
Ha yakar insan,ha sigara yakar,
Kan akar,sel olup akar,akar,
Elbet çör-çöpü önüne katar...
Vahşetliklere denktir Belene,
Ölüm ona zevktir Belene,
Ahirete açılır,yakındır Belene,
Ulvi makama basamaktır Belene...
Fir’avun,Bulgar hep aynı Ene,
Birinin yeri Mısır,diğerinin Belene,
Fir’avuna demişti Musa:Bu zulüm ne?
Isırıcı köpeklere diyecek yok mu,gidiş nereye?
Bizde de oynanmasın aynı oyun,
“Arapça isimler değil,başka isim koyun.”
Başörtüsü,Din,Dil,İsim,İrtica,Ezan,Kadın,
Bunlar da oynanan oyun,hep aynı oyun...
Dayan kardeşim dayan aksa da kan,
Boğacaktır o kan sırıtsa da sırtlan,
Ey uyuyan dev artık uyan,
Seni bekliyor Asya,Afrika,tüm müslüman...
(10-06-1989’da Belene filmi üzerine yazılmıştır.)
KÖRLÜKLER DÜNYASI
Dünya,ahiretsiz kör,
Deccal,mâneviyatsız kör,
Ebu Cehil,Muhammed’siz kör,
Fir’avun,Musasız kör,
Nemrud,İbrahimsiz kör,
Madde,manasız kör,
Fâni,Bâkisiz kör,
Kışır,lübsüz kör,
Lafız,mânasız kör,
İsim,harfsiz kör,
Kâfir,mü’minsiz kör
Semâ,arzsız kör,
Gece,gündüzsüz kör,ipsiz,düğüm kör,
Dünya, güneşsiz kör,
Gel de bu körlerle iş gör...
İNSANI EŞEDD
İnsan mı,şeytan mı,daha şerirdir?
Kalbi öldürmede,ruhu söndürmede tesirli zehirdir?
İnsan Kur’an okuyandan kaçar,
Şeytan ise,kaçandan kaçar.
Şeytan,Kur’an okuyandan kaçar,
İnsan ise;Kur’an-ı imha için,çalar kaçar...
ASRIN YETKİLİSİ
Peygamberin vârisi alim,
Kalmadı,perişan oldu hâlim,
Söylerim,sönük olur kâlim,
Alim olmayınca olur herkes alim,
Buldum.Evet bulduuum!
Mütekelliminden olan zatı duydum,
Kendimi onun yoluna koydum,
Kalb ve fikirce nurla doldum...
Z O R B A
Semâdan inse yere belâ
Verilse her mevtaya selâ
Kurşun yerine yağsa da yıldız
Korkmam! Batıl fikri sökerim cımbız cımbız...
Dağlar yol vermese olsa da sarp
Yedi düvel durmasa açsa da harp
yetmez bunlar deyip kopsa da tarap
Durmam,giderim kıblem olur mihrap...
İ S L Â M
Uzatılan bütün ellerin maksudu gençlik
İman,Kur’an-dan nasibsiz gençlik,elbet hiçlik
Yönel Kur’an-a,emrine muti’ ol
Şuurlu ol,imanla dol.
Gerçeğe,ebede giden tek yol
Son din İslâm ve Hak yol...
K A D I N
Edebin timsali kadın
Mânan gitti kaldı adın
Yapılırken senin yâdın
Şimdiyse kaldı feryadın...
T E S E T T Ü R
Tesettür emri açık,istemez yorum
Nasıl taviz veririm,vermezken bir Rum?
Y A A A A
Başa vurma peçe
Vururlar kelepçe
İşimiz kaldıysa ....
Yaşıyoruz hiçden hiçe...
M E S N E V İ
Konuşmam,yapmam edebiyat cinas
Muhatabım olmayınca birinci,nas...
C İ H A T
Afganlım,kendine çiz büyük bir hat
Senin için en büyük gaye cihat...
H İ Z M E T
İmanını,dinini,namusunu aldı,aldırmadı
İslâmı,Kur’an-ı bir nebze olsun kaldırmadı...
Ş İ İ R L E R
-1-
Gemini sağlam yap,zira deniz derin
Ebed yolculuğuna çıkmadan düşün derin
Azığını tam al,korunsun ruhun derin
Biletsiz bindirmezler. Yol uzundur der, in!..
-2-
Sefâhet ve gafletle ömrü geçen sağlar
Acaba! Akibet onlara ne sağlar?
-3-
Mazi mezaristanında gömülmüş bir çok âdem
Haşa! Değildir bunların sonu hiçlik ve adem...
-4-
Beşere temin eder saadeti Kur’an
Haşa,değildir küfür ve fesadı kuran...
-5-
Ey dünya kapısında duran
Sahibini bir nebze olsun dur,an...
-6-
Mü’min kâinata ibretle bakar
Kâfir ise sanki bir Bakar.(İnek)
-7-
Mü’min her şeyi mevziine kor
Kâfirin yeri cehennem ve kor...
-8-
Ahirette kurtarmaz seni,ne rütbe ne fes
Rabbini düşün,şükürde devam et her nefes...
-9-
İnsan fâni,son durağı kabir ve hâki
Allah ezelidir ve de bâki...
-10-
İnsan vardır varlığı gölge ve serap
Varlığı var eden de var olmayan,harap...
-11-
İnsanlar yığın yığın konserve kutusu
Bütün kuruntusu konser ve tutkusu...
-12-
Medeniyet öyle bir medeniyet ki deniyyete denk
Mü’mini memnun eder mi olmazken memnun frenk?
Medeniyyet tek dişli,matemli siyah çelenk
Medeniyet işte İslâmiyet. başta sonda ahenk...
-13-
İman taşır cennet tohumunu
Kâfir ise,cehennem zakkumu...
-14-
Mü’mine verilen cennet
Kâfire verir cinnet...
-15-
Dünyaya geldin genç idin,er idin
Her şey gibi kocaldın ve eridin...
-16-
Selâmet ve emniyet,İslâmiyet ve imanda
Vahşet ve korku,küfür ve küfranda...
-17-
En büyük saadet ve ticaret, ibadet
Ne büyük zarar ve helâkettir,sefâhet...
-18-
İyilik ve cesaret olur iman ve ibadetle
Günah ve korku dahi dalâletle...
-19-
Dünya olsa bomba,patlasa mü’min korkmaz
Sahibini bildiğinde hiç de aldırmaz...
-20-
Ey sefih dünya! Ezsen de her nefes
Bu ruh durmaz,kırılır bir gün kafes...
-21-
Alem büyümede insan gibi
Öyle bir muamma ki görünmez dibi...
-22-
Şiirlerimi derleyip topladım kendim
İddialı değilim vardır diye fendim...
-23-
Dünya ki dâr-ul gurur,bulunmaz sürur
Ahiret ise,dâr-ul sürur,olmaz gurur...
-24-
Sahte para toplumsal yara
Gerçek yâran asıl para.
Velinin bilginin marifeti
Paranın geçerli hakikati.
-25-
Dünyada eteğini doldurursun taşla
Ahiretteki cezan olur ateşle,taşla...
-26-
Musallinin namazında olur mu hudu’
Ancak fayda verir huşu ve hudu.
Ogün fayda vermez bir şey,konuşurken vücudu
İman olmadıkça fayda verir mi hile ve hudu-u.
-27-
Fakirül hal görürsün,eskidir sergisi kilimi
Rabbin yanında insanların en sevgili Kelimi
-28-
Bal bekmez olurken içilir mi sirke?
Mescid mekteb dururken gidilir mi sirk-e...
-29-
Gözümden akan yaşlar idin
Gözden akıp kalbime indin.
Rabbim!Senin korkunla dindim
Ve sevginle huzura erdim...
-30-
Başarının başıdır meslek sevgisi
Kur’an yolunda gitmek bunun zübdesi
Bunların ulvisi varislik vazifesi
İhlas ise bunun hüsnü hatimesi.
-31-
Fatih’i Fatih yapan Molla Gürâni
Akşemseddin ise onun en büyük yâranı
İmam-ı Azam’ı azam yapan sebeb
Rabbisini razı etmekteki taleb...
-32-
“Âyetlerimi az bir meta’a satma.”
İncileri etrafa savurup saçma
Zira tabidir marifet iltifata
Zayi’ olur iltifatsız meta’...
-33-
Her işe besmeleyle başlar mü’min
İstinadı kuvvetli,her şeyden emin
İman;başıdır her kuvvetin
Hem feraset ve basiretin...
-34-
İman hem nur hem kuvvettir.
Buna vesile hidayettir.
Küfür hem cebanet hem de zulmettir.
Buna vesile dalâlettir...
-35-
Hâsidin hasedi hâsir
Husran ameli bitirir.
Dost bırakmaz götürür.
Kişiyi içten yer bitirir.
Hasedin kendisine etmeli haset
Hasede çaredir abdest
Muavvizeteyn buna mesnet
Kadere iman en büyük haslet...
-36-
Oldu bana ihsan nuru Kur’an
Allah’a iman,Kur’an-a dayan
Rasulü sev,aşkıyla yan
Yan ey gönül aşkıyla yan...
Kurtuluşa erer yoluna uyan
Haşir sabahından evvel uyan
Ölüm zikrini her an duyan
Mükellefiyetini duy an...
-37-
Cennet ucuz değil böyle bil
Önce kalbteki pası sil
Tavsiften aciz bu dil
Kur’an-dır buna delil...
-38-
Kabir ahirete açılan ilk kapı
Ölüme maruzdur bu maddi yapı
Mü’mine verilir bir cennet katı
Kâfirin durumu soğuk ve katı...
-39-
Osmanlının o yüce sesi
Yükselmede İslâmın sesi
Yıkıldı altı asırlık gövdesi
İ’layı kelimetullah gayesi...
Kur’an-ın emrinden geçilmiş es
Altı asırlık ulvi nefes
Osmanlıda bırakmadı ses
Yeri ise şimdi bir kafes...
-40-
Kur’an-ın ilk emri Oku
Din ve fende mekik doku
Müsbet ilimdir hakkı tarif
Oku oku olasın arif...
-41-
Ecdad zorluklarla yazmış kitab
Asla göstermemiş eseri bî-tâb
Nesli cedid buna muhatab
Lakin onları okumaktan bîtâb
-42-
Allah’a kulluk ne ulvi bir şeref
Bizi insanlıkla etmiş müşerref
İnsanı mahlukata etmiş eşref
Tâ ki olsun kulluğuyla müşerref...
-43-
Ecdat dört kıtada savaştı
En sarp çetin dağları aştı
İmanı ona kale,ruh ve baştı
En azgın düşmanla savaştı...
-44-
Sâni’ etmiş vücudu tanzim
Bir ismi de onun munazzim
Kudretine olmaz bir şey azim
Her şeyi hikmetle yapmıştır nazım...
1983 / Kayseri
NOKTADAN NÜKTELER
Derine inmek istiyorum..
Korkuyorum boğulur muyum diye?
İnemiyorum derine,kalıyorum satıhta...
Satıh sathi ediyor beni...
Senin-le Tenin arasında farkın nedir?diyorlar bana...
Ben bende kaldım. Yükselemedim sana...
Tenimle enim aynı,enim tenim kadar.
Affedin! Ben neyim? Kimim ben?
Kendinde boğulan;derine,derinden diğer bir derine doğar mı?
-------------------------
Bir adam olayım,dedim.
Hele bir adam ol,birisi olursun...
Bini olamazsın,dediler. Bini kininden mi,yoksa içinden mi?
Anlayamadım! Ağlayamadım!
Ben kendimi bulamadım..Çünkü bilemedim...
-------------------------
Geçmedi ayağım ayakkabıya.
Ayakkabıya geçiremedim ayağımı.
Ben ve ayak- kabı...Sözüm ve o.
Sözüm;ne ayağıma geçti,ne ayak- kabı-na.
Sözüm geçersiz. Geçmiyor bu Pazar da...
Suç bende mi,pazarda mı?
Ayaklar geçmiş baş yerine.
Başlar başsız..ayaklar ayaksız..ayak-kabları kalıbsız...
İnsanlar kalıbsız,çünki kalbsiz.
Hem ayaklar,hem ayak takımları,sığmıyorlar kablarına...
Çünkü başlar başsız,işler yersiz..ayaklar densiz...
Başlar bensiz..ayaklar densiz..toplum sensiz...
Eli bağlı ben..dili bağlı siz...
Memleket yer-siz..içindekiler his-siz..değerler sahibsiz...
Biz bu vatanın nesiyiz? Sözde sahibiyiz...
Öz-de kendisiyiz...Ne gözde-siyiz..ne de güzidesi...
Baş-ayak-göz-özü karışmış birbirine...
Biz hangisiyiz?
Bulamadık kendimizi..Bilemedik benliğimizi...
İzm-ler bir dizi..hepsi bir sızı...
Birliğimizi bilemedik..kendimizi göremedik...
-------------------------
Bizde müslümanız! Ama müslüman olarak görülmemek..bilinmemek...
Hem kendini,hem de dinini gizlemek...
Neyi gözlemek? Nasıl müslümanlıksa...
Perdenin ötesindeki İslam..berisindeki
Ve de hakikatın gerisindeki müslüman...
Gizlenen İslâm..kalblere hapsolan müslüman...
Cehalet asrına gidip,saadet arayan müslüman...
İslâmı terk etmekle saadeti kaybeden,
Zenginlik içindeki fakir müslüman...
Tezatları yaşamaya çalışan insan..ne garib insan!
----------------------
Makam-mevki,madde-beden ve eşya birliğinden önce bize gerekli olan mâna;
hakikat,kalb,iman ve gönül birliğidir.
İnsanımızla oynanıyor..o şimdi fitne kazanında kaynıyor,dağınıklıkla oynuyor..
Hem de oyalanıyor..dağınıklığı yaşıyor.
Oysa dağınıklık yaşatmaz,öldürür. Güldürmez,soldurur.
Toparlanması gerek..Her alandaki birliği,bir alandaki birliğe vabestedir.
O da iman birliği..kalb birliği..gönül birliği..din birliği..kısaca binlerce birlikler...
Evet. Binlerce birimiz var..ancak bir birimiz yok.
O bir birimiz kemalde olmayınca,noksanlar hem biri,hem de birliği oluşturamıyor.
Merkezdeki birlik. Kalblerin birliği...
Zira kalıbların birliği,kalblerin birliğine bağlıdır.
Hüsnü zanna memuruz. Gene de hüsnü zanda bulunalım:
Herkes kendi sahasında yetişiyor..yetiştiriyor.
-----------------------
Utanıyorum..
Evladımın,torunumun yüzüme tükürmesinden utanıyorum.
Şöyle demesinden de sıkılıyorum:
Ey miras yedi ecdad! İlim kisvesini attın,haya elbisesini soydun,insanlık onur ve şerefini yitirip kaybettin.
Maddeyi mânanın önüne koydun,çok değerlerin yerine değersizleri oturtturdun...
Bari bütün bunlara rağmen,mütesettirenin tesettürüne dokunma..yüzünün perdesini yırtma...Yırtılma...
Dar kafana göre hiçbir mâna ve faydası olmasa bile,yüzünün kirini örtüyor.
İçinin kokusunu setrediyor ya!
Başkasının tesettürüyle uğraşıp,cevherleri etrafa saçanlar,
bundan önce yapmaları gereken bir şey var ki,o da;bütün perdelerini çıkarıp toplasınlar!
Çünki,ancak yüzlerini örtmeye yetecektir!
------------------------
KAFİYE VE SAFİYE
-Önce safiye sonra kafiye. Afiyetle ye,kâfi ye.
-Hezimetsiz hizmet,evladır.
-Yâranla,nasıl aran?
-Âdetimiz saadet olmalı. Saadet de âdet olmalı.
-Gayesi hırka ve fırka olanlar,çıplak ve fikirsiz olanlardır.
-Kimseye yakışmayan kir,Pir’de daha büyük bir kirdir.
-Gururda sürur olmaz. Sürur gururlu olmaz.
-Birlik dirlikle,dirlik birlikle olur.
-Kirli diller,kirli ellerden daha kirlidir.
-Ahirette her gün ah etmektense,bu dünyada günahı terk etmeli.
-Basit şeyler,asitli şeyler gibidir.
-Sürur huzura,huzur sürura götürür.
-Kur’an-ın fermanı,kalblerin dermanıdır.
-Her eser, bir kevser olmalıdır.
-Kelimelerden apartman yaparken sağlam olsun.
-Hayali canavar,gerçek pireden daha küçük ve daha az tesirlidir.
-Hatırlar katırlar gibi olmasın.
-Çayın hatırı,çaylar,ırmaklar gibidir.
-Batıla giden,batılla giden,her an atıldır.
-İhtizazların hazzı az olmamalıdır.
-Bir harf sukut ile,sukut olur.
-Hakka delalet,hak da delalet olmalı.
-Hakkı delalet,haklı delalettir.
-Dalaleti delalet,dalalette delalettir.
-Fikrinle zikrin aynı olmalı.
-Ta ki fikrin zikrini tasdik ederken,fikrin de zikrini te’yid etsin.
-Maharet tekfirde değil,tashih ve tekmildedir.
-Gerçek kör,gözsüz olan değil,hakkı görmeyen gözsüz ve gerçek kördür.
-Devletin hapishanesinden çıkılır,beraet edile bilinir. Vicdanınkinden ise,asla...
-Vicdana mahkum olmayınız. İnsanları vicdanlarına mahkum ediniz.
-Edebiyat edebin ve edeblinin işidir. Edebiyat verilmez,yaşanır ve yaşatılır.
-Yıllar üzerinden geçenleri yolar. Yollar ise yorar.
-Bizlere yetkili değil,etkili gerek.
-Can,canlıların canıdır.
-İnsana istemek,Allah’a vermek yaraşır.
-Uygunsuz bir zeminde ot bile bitmemekte. Çocuk nasıl bitsin,yetişsin?
-Çocuklar bahçıvansız,Huda-i büyümekteler.
-Çocukları sevgiyle sulayın. Fikirle aşılayın. Ahlakla tezyin edin.
-İbadetle disiplin altına alın. İtaatla kontrol altına alın.
-Maddi ve manevi helal gıdayla besleyin...
-Yıllardır önümüze yığılan-dikilen-çıkılan barajlar,büyük bir birikimle yıkılmaktadır.
BAĞDAT
B in iki yüz elli sekiz yılı bahtı karalım
A teşlerde pişen yaralı Bağdatım
Ğ adre uğramış yaş-lı Bağdatım.
D enizler medet uman yaşlı Bağdatım.
A naları ağlatan yaslı Bağdatım
T alihi karalı, karalı Bağdatım.
BAĞDAT - TADĞAB
B ülbüllerin öttüğü yurT
A nnelere oldu anA
Ğ ariblere enis ve dosD
D izeleri beliĞ
A şıklara mâşukA
T arihe talih oluB...
BAĞDAT YANIYOR
Bağdat yanıyor pâre pâre
Açtın gönlümde yâre
Söyleyin derdimi yâre
Bulsun derdime çâre
Derdin derdime dert
Kalsam da bir fert
Düşmandaki bu cür’et
Sana zulmeden nâ-mert.
Bağdat yanıyor,dünya bakıyor.
Kimi şaşkın,kimi kanıyor.
İnsanlığın kalbi kanıyor.
Yapanı âdil sanıyor!
Baba Bush,oğul Buş
Bağdatı yıkıyor.
Bir yanda kanlar,
Bir de yaşlar akıyor.
Mazlumun yükselen âhı
Bağdat gitti,kaldı vâhı
İnsanlığın salâhı
Bağdatla olur felâhı.
Hülâgu’yu geçti Buşş.
Karga,Yarasa ikisi de kuş.
Biri baba,öbürü oğul Buşş,
Bağdatı kaplamış yabani kuş.
Bağdat idi ilim merkezi
Şimdi ise filim merkezi
Dilimledi çakallar O’nu
Sözümün beddua olsun sonu...
***********************
BEN VE OKYANUS
***********************
FEDA DA EDA