ŞUURDAN DAMITMALI ŞİİRLERİM -2-
ŞUURDAN
DAMITMALI ŞİİRLERİM -2-
AŞIKLAR
KERVANI
Aşıklar
Kervanı Göçtü
Kervana
iltihak güçtü
Aşıklar
aşkı seçti
Yanarak
var-a geçti
Varlığı
aradı yoklukta
Buldu
varlığı yoklukta
Her
şey aranırken çoklukta
Yolda
kaldı varlıkta
Yokluktan
geldik varlığa
Çıplak
girdik dünyaya
Bir
şey almadan giderken
Kefenle
vardık ukbaya..
MEHMET
ÖZÇELİK
BAHAR NEYİNE…
Bahar bilmez iken/ Mart sonu neyine….
Çiçek açmaz iken/ Bahar neyine….
Ömrü kışta geçti/ Bahardan ümitli….
Baharları bitirirken/ Kimden ümitli?
Darbelerden meded umdu/ Darbelerle vurdu….
Derbeder etti/ Yurdu dağdar etti…
Sermayeyi tüketti/ Ser kalmadı…..
Hayrı tüketti/ Hayrı kalmadı….
PATATES
SOĞAN PATLICAN…
Vurulan
bizmiyiz, patlıcan mı?
Mesele
beka yoksa soğan mı?
Dün
Din-le ve Vatanla vuranlar,
-Medet
Patates- diyen insan mı..?
Dışta
cinayet, içte ihanet.
Müslümanı
öldürürken namert.
Bugün
uyuyup uyanmayanlar,
Ahirette
umar mı şefaet…
Zulüm
adalet külahı giymiş.
Adalet
zulümü seyre gitmiş.
Mazlumlar
kan akıtıp ağlarken,
İnsanlık
bitip, nereye gitmiş?
Patlıcan
tahta çıktı, insan indi.
Zalim
kol gezerken, müslüman sindi.
Zalim
zulmi ile tedhiş ederken,
Müslüman
patatesi dert edindi..
GECELERDE
SEFER GECELERE SEFER
Günahımıza
ağlayalım
Kalbimizi
yağlayalım
Sevdamızı
anlayalım
Her
gece ve her zaman.
Günahımıza
ağlasak
Şeytanımızı
bağlasak
Düşmanımızı
dağlasak
Her
gece ve her zaman
Uzaklarda
arama
Derinlerde
derleme
Bizimki
nefsimizde
Her
gece ve her zaman .
Geceler
geceler
Gündüze
perde geceler
Gündüzleri
örterken
Kalbe
hece geceler.
Hüznün
adı geceler
Hüzün
verdi geceler
Gündüz
kıymet bilmezken
Hüzünle
geldi geceler.
Sevda
kara, Gece kara
Hüzün
bulut, kapkara
Kalpte
açarken yara
Hüzünle
geldi geceler.
Sabah
-akşam -yatsı
Sırları
saklayan geceler
Günahlarımı
örterken
Kullukla
gelen geceler
Alem
suskun ve sükun
Konuşan
ben ve geceler
Allah’a
yönelirken eller
O
ve ben-li geceler.
Sefer-le
çıktık sefere
Hem
gündüz hem gece
Gönlümdeki
pencere
Nice
hece hece…
Mehmet
Özçelik
10-09-2018
GÖNÜL
Sarmıştı
bulutlar gönülleri
Siyaset
bağlamıştı elleri
Okşamıyordu
diller gönülleri
Bulutlar
zail oluyor gönül.
Dağılmış
gönüller hep ağladı.
Hem
de karaları bağladı.
Siyaset
bizleri dağladı.
Kopmasın,
başlansın gönüller, gönül.
Kazandırdı
mı Demo, demi.
Gazeteyi
de küpe et emi.
Demini
bulmamışken gönüller.
Şimdi
demlensin emi, gönül.
Gönüller
kim için atıyor.
Siyaset
topuzu gönle batıyor.
Kimler
kimi satıyor
Nur
incitmez seni gönül…
Eco,
Neco derken gitti Demo
Siyaset
çarkı neler üretti neler
Bir
yandan üretirken hemde tüketti
İhanet
hiç bitmedi gönül.
Oyun
içinde bin oyun
Bu
insanlar görünüyordu koyun
Bizde
değer bulur senin oyun
mağdur
olan sen ve soyun gönül.
MEHMET ÖZÇELİK
BABA
NE İMİŞ
Baba
eve direk imiş
Gönüle
yürek imiş
Baba
evden gidince
Herkes
pineklemiş.
Sebebi
vücudum benim
Hayatta
arkadaşım benim
Onsuz
ben eksiyim
Hayatta
artım benim.
Güç
verdi bana
Gurur
kattı bana
Gururlu
imiş
Sürür
verdi bana
Gelen
gidermiş
Giden
gelmez
Gidince
sevinmiş
Kalan
üzülmez
Dünyası
yarımdı
Bizleri
tamladı
Namazı
evde kılmadı
Gayreti
tamdı.
Sabah
namazı ona
Şefaat
edecek
Az
da olsa ameli
Ona
refakat edecek
Hüsnü
hatimeyle gitti
İmtihanı
bitti
Kalanlar
düşünsün
Ölüm
ibretti…
Gönderelim
Fatiha
Ruhları
olsun şad
Sadaka
i cariye
Olunsun
hayırlı evlad..
MEHMET
ÖZÇELİK 23.9.2018
GÜLLER
SOLDU
Güller
eski gül değil soldu
Gül
yerine diken doldu.
Gülün
gülüşü aldatmasın seni
Gülün
tahtına dikenler kondu
Gülün
bahtı bitti bülbülün tahtı
Gül
solunca bülbülde gitti
Ne
bahtı kaldı ne de tahtı
Geriye
bülbülün feryadı kaldı.
HER
ŞEY O’NDAN…
Ne
senden ne benden
Ne
gökten ne yerden
Zahiren
sebepten
Hepsi
bir elden…
Doğum
O’ndan
Ölüm
O’ndan
Çıksın
Azrail
Girsin
Yaradan…
Zencinin
boyası anneden mi?
Yoksa
boyadan boyacıdan mı?
Ağustos
da yaprak yaş iken,
Yaprağın
solması Eylülden mi?
Bulut
yağmurun habercisi
Hüzünlü
Kalp sevincin…
Bülbül
hamuş, gül solgun
Kalp
ise dolgun ve yorgun…
MEHMET
ÖZÇELİK 27.9.2018
KALEM
VE KELÂM
Kalem
geldi dile, ser-dekini dere dere
Bazen
su, bazen sel, bazen dere
Güllere
beste, bülbüllere gül deste
Kalem
kelâma oldu güfte.
Aşıklar
aşkla sarmaşık
Maşuklar
meşkle karmaşık
Diller
konuşmaya alışık
Kelâm
kaleme oldu beste
Âhirette
dil susup el konuşacak
Ayak
konuşup organ dil olacak
Nice
kirli çamaşır ortada kalınca
Akla
kara birbirinden ayırt olacak.
İlk
var olan kalem idi
Kelâmın
ilk sözü yaz idi
Ezelden
yazmaya başladı kalem
Bî-tâb
ve yenik düştü kelâm
Ezelden
inayet geldi kelâma
Denizler
mürekkep oldu kaleme
Yapraklar
yazmak için kaleme
Yenik
düştü kalem kelâma…
Kelâm
bitince kalemde bitti
Maşuk
gidince aşıkta gitti
Fâni
olanlar bitip gidince
Gönül
ebedi Zâta gitti.
ŞEHİDİM…
PKK,
deaş, fetö hepsi leş
Hem
leş , hem de kalleş
Bunlar
ebleh, hem de serkeş
Bunu
yapan akıllı değil, keş.
Kalbde
olmalı basiret
Olmamalı
kin ve nefret
Günah
kalbe perde olur
Kalb
kalır nura hasret.
Şehide
şehadeti şahit
Rabbinden
almış ahit
Melekler
onu karşılarken
Cennetler
bile, bila zait
Nuh’un
bedduası bedduam
Kafirleri
sağ bırakma Allahım
Orduma
kurşun sıkan kim varsa
Kahhar
isminle kahret Allahım…
Mehmet
Özçelik
05.10.2018
O
VAR
Sar
yüreğimi sar sar sar
Bak
yüreğimde ne yaralar var
O
yoksa hüzün var.
Hüzün
yoksa O var.
O
varsa ne gam ne keder var.
O’NA
KOŞTUM
Sana
koştum koştum
Sonsuza
kavuşmadım.
Her
şeyimi yolda kodum.
Sana
ruhumu koştum.
MEHMET
ÖZÇELİK
İşte
gezinin ayak sesleri ezana saldırıyla gelmeye başladı. Ona tarafımdan şiirli
cevap;
ARZDAN
SEMAYA EZAN
Şu
ezanlar ki deldi, zulmeti geçti
Zulmetli
kafalar, zulmeti seçti
Hırlamayla
susmaz ezanlar
Horlamayla
durmaz ezanlar.
Şu
ezanlar ki yükseldi semaya
Hastalıklı
kalpler düştü ezaya
Gök
gürültüsü gibi yayılırken fezaya
Ezan
dar geliyor bu zekaya…
Bu
dünyası dar dünya
Sahibine
ar dünya
Ona
ezansız dünya
Hayvanlara
yar dünya…
Doğarken
kulağına okundu
Yaşarken
kafasına dokundu
En
son musallaya konunca
Ezana
birde sala kondu.
MEHMET
ÖZÇELİK
10-03-2019
Tohumdur insan
Ekmesini bilmeli
Meyve veren
Dikmesini bilmeli
Topraktan gelen
Toprağa düşmeli
Sümbül veren
Toprakta çürümeli
Kibirle var olan
Yar olmaz
Mahviyyette olan
Yok olmaz.
Yok yok isen
Sen varsın
Varlığınla varlığa
Sultansın…
Delilmi istersin
İşte şeytan
Yokluğunda alem
İşte Adem…
MEHMET ÖZÇELİK
17-01-2019
SENDE…
İnsan bu, kendinde değil,
Kimbilir nerde.
Belki her yerde,
Bazen Ser-de bazen yerde.
Kendini kendinde aramazken,
Gezer çöllerde…
İçindeki deryayı görmezken,
Kıvranır dertlerde.
Eksi kutuptur, eksik,
Artı kutup da eksik,
Kurtulmazken eksilerinden,
Arar da arar kendini,
Kırkların içinden…
Sen ara kendini sende.
Sen değilsin Leyla da Aslıda.
Yıldızlarda ne gezersin,
Yıldızlar sende.
Mehmet Özçelik. 24.10.2018
ŞOL
CENNETİN DERELERİ
Şol
cennetin dereleri
Süttendir
nehirleri
Baldandır
şerbetleri
Akar
Allah deyú deyú
Cennetlikler
ayrıldı
Cehennemlikler
haykırdı
Hepsi
bir yere savruldu
Celil
diye deyú deyú
Cennetlikler
Cemale baktı
Cehennemlikleri
ateş yaktı
Her
birinin ki Haktı
Hak
diye deyú deyú.
Buluşuruz
havuzda inşaallah
Kuruluruz
Kevserde inşaallah
Allah
bes gayrı illallah
Deriz
Allah deyú deyú…
Mehmet
Özçelik….19.10.2018
TESNİYE
SEFERDE
ATEŞ, SEFERE ATEŞ
Aşkın
adı battı, herkes ondan tattı,
İnsanlık
batınca, aşkta battı.
İnsanın
hevesi aşkın nefesi
Seslerin
en güzeli Leyla’nın sesi.
Leyla’yı
aradı buldu .
Yüzünü
Mevla’ya durdu.
Tahtını
Leyla’ya kurdu,
Bahtını
Mevlada buldu..
Leyla
da ölenler ölüdür
Leyla
diye ölenler delidir
Leylanın
gözüyle görenler
Mevlayı
bulmadıkça ya nedir?
Leyla
da firak var,
Hakta
vuslat.
Haktan
ayrılıkta,
Elbet
ateş var.
Ateşe
sefer var,
Seferde
ateş?
Kırklara
karışmış,
Kırkıda
ateş?
Kırkından
sonra azar,
Azar
azar..
Bizim
yazar..
Mezarını
kazar…
Odun
yanar,
Olur
kül.
İnsan
yanar,
Olur
kul…
Mehmet
Özçelik. 29.10.2018
NE
DER?
Puştlar
ne der diye, kuşları yaralama
Putlar
kızar diye, kurtları sarmalama
Ehli
Dünya şutlar diye, hakkı sorgulama
Giyeceğin
kefeni düşün, cehennemi boylama..
Ne
sevabınla avun, ne küfrü savun,
Her
hâlükârda günahtan korun,
Ne
ağa, ne bey, ne paşa olun,
Evvel
ahir Allah’a kul olun..
Nur
olun, Nur alın, Nur satın,
Nurdan
nura akın,
Nuren-Nur
olan Allah’a
Nur-
u iman ile bakın..
Güzel
gör güzel düşün,
Akıbetini
şimdi düşün,
Gece
gündüz düş-ünde düş-ün,
Devamlı
düşünde düşün..
Dünya
pazarına geldik
Gül
mü diken mi derdik?
Allah
bizi sorgularsa,
Biz
Ona ne derdik?
Belâ
dedik ruhumuzla Ona
Selam
verdik namazımızda Ona
Geldik
hayatımızda sona
Dönüşümüz
elbet yine O’na..
Mehmet Özçelik. 29.10.2018
LA TAHZEN
La tahzen demiş Şanlı Nebi
Allah beraberdir, bil emi
Madem O var, herşey ne ki
Ölüm, sonsuzluğa giden gemi.
Kişi sevdiğiyle beraber cennette
Sevgiden mahrum olan cinnette
Cennetin kazanımı mihnette.
Rabbim beraber etsin cennette
Hayat gerçekten zor ve bela
Bizde demedik mi Kalu bela
Musibetlerle olduk mübtela
Ta ki Musallada verilir sala
Evet ateş düştüğü yeri yakmakta
Kalpten sevgiyle sızı bir akmakta
Kalemden siyah mürekkep akarken
Göz hasretle peşinden bakmakta..
MEHMET ÖZÇELİK