Tesbitler – islam bilgi arşivi

FATİH SULTAN MEHMEDİN VASİYETNAMESİNDE YAZDIĞI GİBİ; AYASOFYANIN CAMİYE ÇEVRİLMESİ LANETLİ OLMAKTAN KURTARDIĞI GİBİ, KAPATILMASI DA LANETLİ OLMAYA SEBEP OLDU.

Ayasofya: Bir Mabedin Kaderi ve Tarihin Şahitliği

Tarih boyunca büyük yapılar, sadece taş ve harçtan ibaret olmamış, aynı zamanda toplumların manevi ve kültürel kimliklerinin aynası olmuştur. Bu yapıların en çarpıcı örneklerinden biri de Ayasofya’dır. 537 yılında Bizans İmparatoru I. Justinianus tarafından kilise olarak inşa edilen Ayasofya, 1453’te İstanbul’un fethiyle Fatih Sultan Mehmed Han tarafından camiye çevrilmiş, 1934’te müzeye dönüştürülmüş ve nihayet 2020’de tekrar ibadete açılmıştır.

Bu dönüşümlerin her biri, Ayasofya’nın ruhunda ve kaderinde derin izler bırakmıştır. Fatih Sultan Mehmed Han’ın vakfiyesinde Ayasofya’nın kıyamete kadar cami olarak kalması gerektiğini vurguladığı ve bu vasiyete aykırı davrananların lanetlendiği ifadesi yer almaktadır. Bu bağlamda, Ayasofya’nın camiye çevrilmesi manevi bir kurtuluş, müzeye dönüştürülmesi ise bir lanetlenme olarak yorumlanmıştır. Peki, bu bakış açısını tarihsel ve manevi perspektiften nasıl değerlendirmeliyiz?

Fetihle Gelen Manevi Kurtuluş

1453’te İstanbul’un fethi, sadece bir şehrin ele geçirilmesi değil, aynı zamanda bir çağın kapanıp yeni bir çağın açılması anlamına geliyordu. Fatih Sultan Mehmed, şehre girdiğinde ilk iş olarak Ayasofya’ya yöneldi. O dönem harap halde olan mabed, onun eliyle ihya edilerek İslam’ın en büyük sembollerinden biri haline geldi. Sultan, burayı cami olarak vakfederken, Ayasofya’nın cami olmaktan çıkarılmasının ağır bir bedeli olacağını belirten şu laneti eklemiştir:

“Bu vakfiyeyi kim değiştirirse, Allah’ın, meleklerin ve bütün Müslümanların laneti onun üzerine olsun. Onlar hiçbir zaman hafiflemeyen bir azaba uğrasınlar.”

Bu ifadeler, Ayasofya’nın kaderini sadece bir bina meselesi olmaktan çıkarıp, ilahi bir hüküm ve tarihi bir sorumluluk haline getirmiştir.

Kapatılmanın Getirdiği Manevi Sarsıntı

1934’te alınan kararla Ayasofya, cami statüsünden çıkarılarak müzeye dönüştürüldü. Bu karar, bir yandan modernleşme adımı olarak görülürken, diğer yandan manevi anlamda büyük bir kırılma oluşturdu. Fatih Sultan Mehmed’in vakfiyesi göz ardı edilmiş, İslam dünyasının en önemli mabetlerinden biri ibadete kapatılmıştı.

Bu dönemde yaşanan sıkıntılar ve Türkiye’nin karşılaştığı zorluklar, bazı çevreler tarafından Fatih’in lanetinin bir tezahürü olarak değerlendirildi. Savaşlar, ekonomik buhranlar, toplumsal çalkantılar bu düşünceyi destekleyen unsurlar olarak görüldü.

Yeniden Açılış ve Bir Mabedin Dirilişi

2020 yılında alınan kararla Ayasofya, yeniden cami olarak ibadete açıldı. Bu karar, sadece bir ibadet mekânının geri kazandırılması değil, aynı zamanda tarihi bir vasiyetin yerine getirilmesi anlamına da geliyordu. Camiye çevrildiği ilk gün, büyük bir coşku ve manevi heyecan yaşandı. Kimileri bu olayı, Fatih’in lanetinin kaldırılması olarak yorumladı, kimileri ise tarihî bir hakkın iadesi olarak değerlendirdi.

Sonuç: Tarihten Alınacak Dersler

Ayasofya’nın tarihine bakıldığında, onun kaderi sadece bir yapının dönüşümü değil, bir medeniyetin ruh halini yansıtan bir simge olarak karşımıza çıkmaktadır. Fatih’in vasiyeti, bir hükümdarın sıradan bir isteği değil, bir milletin manevi sorumluluğunun teminatıdır.

Bugün bizlere düşen görev, tarihî mirasa sahip çıkarken, geçmişten ibret almak ve geleceğe sağlam temeller üzerinde yürümektir. Ayasofya’nın cami olarak ibadete açık kalması, sadece bir dinî mesele değil, aynı zamanda tarihî adaletin ve ruhani huzurun sağlanmasıdır. Bu yüzden, bir mabedin kaderi aslında bir milletin kaderidir.

Ayasofya’nın yeniden cami olarak açılması, belki de milletimizin üzerindeki manevi yükün kalkması ve yeni bir dirilişin başlangıcı olmuştur. Tarih, her zaman ibret almak içindir ve bizlere düşen, geçmişin hatalarından ders çıkarar

CAMİYE GEL…
EZAN İLE GELMEZSEN; SELA İLE GELİRSİN,
DİK GELMEZSEN; YATAY OLARAK GELİRSİN,
ELBİSE İLE GELMEZSEN; KEFEN İLE GELİRSİN,
CANLI GELMEZSEN; ÖLÜ OLARAK GELİRSİN,
ANLA ARTIK MUTLAKA GELİRSİN…
AKLINI KULLAN CAMİYE CANLI GEL YOKSA MEVTA OLARAK GELİRSİN.(Alıntı.)

Camiye Gelmek Üzerine Düşündürücü Bir Makale

İnsan hayatı doğumla başlar ve ölümle sona erer. Hayat yolculuğunda herkesin farklı tercihler ve yollar seçmesi doğaldır. Ancak bazı duraklar vardır ki, insana hem dünyasını hem ahiretini hatırlatır. İşte camiler, bu duraklardan biridir.

Camiler, sadece ibadet edilen yerler değil, aynı zamanda insanın ruhunu dinlendirdiği, iç muhasebe yaptığı, Allah’a yöneldiği kutsal mekânlardır. Ancak günümüz dünyasında birçok insan, camiye gitmeyi sürekli erteliyor veya tamamen ihmal ediyor. İşte tam da bu noktada şu ibretlik sözler bize derin bir mesaj veriyor:

“Camiye gel… Ezan ile gelmezsen; sela ile gelirsin. Dik gelmezsen; yatay olarak gelirsin. Elbise ile gelmezsen; kefen ile gelirsin. Canlı gelmezsen; ölü olarak gelirsin.”

Bu sözler, insanı hem düşündüren hem de hayatın kaçınılmaz gerçeğini gözler önüne seren bir uyarıdır. Çünkü camiye gelmek bir tercih meselesi değildir; insanın hayatta olduğu sürece yapması gereken bir ibadettir. Eğer insan kendi iradesiyle, bilinçli bir şekilde camiye gitmezse, bir gün muhakkak mevtâ olarak gelecektir.

Ezan ile Gelmek mi, Sela ile Gelmek mi?

Ezan, müminleri namaza çağıran ilahi bir davettir. Günde beş vakit yankılanan ezan, insanı Allah’a yönelmeye davet eder. Bu daveti kabul eden kişi, camiye gelir, Rabbine secde eder ve manevî huzura erer. Ancak kişi bu çağrıyı sürekli ertelerse, bir gün sela ile camiye getirilecektir. Sela, ölüm haberini duyuran bir çağrıdır. O zaman artık dönüş yoktur, pişmanlığın fayda vermeyeceği bir andır.

Dik Gelmek mi, Yatay Gelmek mi?

İnsan hayatı boyunca dik durmalı, sorumluluklarını yerine getirmelidir. Ancak camiye bilinçli olarak gitmeyen biri, bir gün tabut içinde, yatay bir şekilde getirilecektir. Bu da hayatın acı ama kesin bir gerçeğidir. Şimdi kendi ayaklarımızla camiye gitmezsek, bir gün başkalarının omuzlarında götürüleceğimizi unutmamak gerekir.

Elbise ile Gelmek mi, Kefen ile Gelmek mi?

Bugün sağlıklıyken, elimiz ayağımız tutuyorken camiye gitmemek büyük bir gaflettir. Çünkü bir gün mutlaka camiye götürüleceğiz, fakat üzerimizde şık elbiselerimiz değil, sadece bir kefen olacak. İş işten geçmeden camiyi hayatımızın bir parçası hâline getirmek, bu dünyada da ahirette de huzura erişmenin anahtarıdır.

Canlı Gelmek mi, Ölü Gelmek mi?

Bugün camiye canlı olarak gitmek, ibadetlerimizi yerine getirmek, dualar etmek bizim elimizde. Ama bir gün mevtâ olarak, dünyadaki son yolculuğumuza uğurlanacağız. O hâlde akıl sahibi insan, bu gerçeği göz ardı etmez ve hayattayken camiyi terk etmez.

Sonuç: Erteleme, Harekete Geç!

Bu sözler, insanın ölüm gerçeğini hatırlatırken, aynı zamanda bir çağrıdır: “Erteleme, camiye canlı olarak gel!” Çünkü ölüm kaçınılmazdır ve herkes bir gün camiye son kez götürülecektir. Öyleyse camiyi sadece bir cenaze merasimi yeri olarak görmek yerine, hayatımızın bir parçası hâline getirelim.

Hayattayken camiye gitmeyen kişi, son yolculuğunda mutlaka camiye götürülür. Fakat bu kez artık ne pişmanlık fayda eder ne de tövbe… O hâlde aklımızı kullanalım, camiye sağlığımız yerindeyken, bilinçli bir şekilde gidelim. Çünkü bir gün gideceğimiz kesin, ama nasıl gideceğimiz bizim elimizde!

DÜNYA, İSLAM DÜNYASI VE TÜRKİYE BUYUK DEĞİŞİM VE GELİŞİMLERE GEBE

DÜNYA, İSLAM DÜNYASI VE TÜRKİYE: BÜYÜK DEĞİŞİMİN EŞİĞİNDE

Dünya, insanlık tarihi boyunca sürekli değişim ve dönüşüm süreçlerinden geçmiştir. Ancak içinde bulunduğumuz dönem, sadece teknolojik veya ekonomik değişimlerle sınırlı olmayan, derin ve çok katmanlı bir dönüşüm sürecine işaret etmektedir. Küresel güç dengelerinin yeniden şekillendiği, geleneksel değerlerin sorgulandığı ve yeni paradigmaların ortaya çıktığı bu dönemde, İslam dünyası ve Türkiye de önemli sınavlardan geçmektedir.

Küresel Krizler ve Yeni Dünya Düzeni

Son yıllarda yaşanan küresel olaylar, dünyanın artık eski yöntemlerle yönetilemeyeceğini gösteriyor. Pandemiler, savaşlar, ekonomik buhranlar ve çevresel felaketler, mevcut sistemlerin sürdürülebilir olmadığını gözler önüne serdi. Küresel güçlerin siyasi ve ekonomik çıkarları doğrultusunda şekillendirdiği dünya düzeni, artık büyük bir kırılma noktasına doğru ilerliyor.

Teknoloji ve yapay zekâ, devletlerin yönetim biçimlerini dönüştürürken, geleneksel ekonomi modelleri de yerini dijital ve kripto para sistemlerine bırakıyor. Küresel ekonomik sistemin temel taşları olan dolar ve euro gibi para birimleri bile güvenilirliğini yitirmeye başlıyor. Bu süreçte, büyük güçlerin hegemonyası sorgulanıyor ve yeni bölgesel güçlerin yükselişi dikkat çekiyor.

İslam Dünyası: Bölünmüşlükten Birliğe mi?

İslam dünyası, tarih boyunca pek çok kez birlik ve diriliş hamleleri gerçekleştirdi. Ancak modern dönemde, mezhep ayrılıkları, etnik çatışmalar ve dış müdahaleler nedeniyle büyük bir kırılganlık içinde. Orta Doğu’daki savaşlar, Kuzey Afrika’daki istikrarsızlık ve Güney Asya’daki ekonomik zorluklar, İslam coğrafyasının bütünleşmesini engelleyen başlıca faktörlerden.

Fakat son yıllarda İslam ülkeleri arasında yeni işbirlikleri de göze çarpıyor. Türkiye, Katar, Pakistan ve Malezya gibi ülkelerin ortak projeler geliştirmesi, İslam dünyasında yeni bir ekonomik ve siyasi düzenin habercisi olabilir mi? Çin’in “Kuşak ve Yol” projesine İslam ülkelerinin dâhil olması, ABD ve Batı’nın bölgedeki etkisinin azalması, bu değişim sürecini hızlandıran etkenler arasında.

İslam dünyasının yükselişi için sadece ekonomik ve siyasi birliktelik yeterli değil. Aynı zamanda ilimde, teknolojide ve sanatta da bir uyanış yaşanması gerekiyor. Batı’nın bilim ve teknolojideki liderliği, büyük ölçüde İslam dünyasının geçmişteki bilimsel birikimine dayanıyor. Ancak bugün, İslam ülkeleri bu mirası yeterince değerlendiremiyor. Gelecek nesillerin bu açığı kapatması için eğitim ve bilim politikalarının köklü bir dönüşüme ihtiyacı var.

Türkiye: Kendi Yolunu Çizen Bir Ülke

Türkiye, son yıllarda hem ekonomik hem de siyasi anlamda büyük değişimler yaşadı. Batı ile geleneksel ilişkileri sorgulayan ve yeni müttefikler arayan bir dış politika izliyor. Savunma sanayiindeki atılımlar, yerli ve milli üretim anlayışı, Türkiye’yi bölgesel bir güç olmaktan öteye taşıyabilecek potansiyele sahip.

Ancak Türkiye’nin önünde büyük sınavlar da var. Ekonomik dalgalanmalar, siyasi kutuplaşmalar ve dış baskılar, Türkiye’nin güçlü ve bağımsız bir politika izlemesini zorlaştırıyor. Türk lirasının değer kaybı, enflasyon ve işsizlik gibi ekonomik sorunlar, halkın refahını olumsuz etkiliyor. Bu süreçte, Türkiye’nin istikrarlı bir ekonomi modeli oluşturması ve üretime dayalı bir büyüme stratejisi izlemesi şart.

Ayrıca, Türkiye’nin tarihsel misyonu ve coğrafi konumu gereği, hem Batı hem de Doğu ile dengeli bir ilişki kurması gerekiyor. Ne tamamen Batı’ya bağımlı bir ülke ne de sadece Doğu’ya yönelen bir devlet olmalı. Kendi özgün yolunu bulmalı ve bölgesel güç olarak liderliğini pekiştirmelidir.

Sonuç: Yeni Bir Döneme Hazır mıyız?

Dünya hızla değişirken, İslam dünyası ve Türkiye’nin bu değişime nasıl adapte olacağı büyük önem taşıyor. Mevcut sistemlerin çöküşüne tanık olurken, yeni bir dünya düzeninin oluşumuna da şahitlik ediyoruz. Bu süreçte, doğru adımlar atan ülkeler kazananlar arasında olacak, hatalar yapanlar ise tarihin tozlu sayfalarına karışacak.

Türkiye ve İslam dünyasının geleceği, birlik içinde hareket etmeye, bilim ve teknolojiye yatırım yapmaya ve geçmişten ders alarak yeni bir vizyon geliştirmeye bağlı. Tarih, dönüşüm dönemlerinde cesur kararlar alan milletlerin yükseldiğini gösteriyor. Şimdi asıl soru şu: Biz bu büyük değişime hazır mıyız?

ÖYLE BİR FİTNEDEN SAKININ Kİ…

“Bir de öyle bir fitneden sakının ki o içinizden yalnız zulmedenlere dokunmakla kalmaz, hepinize şamil olur. Biliniz ki Allah’ın cezalandırması şiddetlidir.”(Enfal, 8/25)

Enfâl Suresi 25. Ayeti Tefsiri:

Bu ayet, bireysel kötülüklerin ve zulümlerin toplumsal bir musibete dönüşebileceği tehlikesine dikkat çekmektedir. Ayetin anlamı ve tefsiri üzerine yapılan açıklamalarda, bireysel ve toplumsal sorumluluk kavramı derinlemesine ele alınır.

Tefsirlerdeki İzah ve İbretler

1. Fitne Kavramı: Ayette geçen “fitne” kelimesi, İslam tefsirinde farklı anlamlara gelir: imtihan, karmaşa, kargaşa, şirk, zulüm ve bozulma. Burada fitne, toplumsal huzuru bozan, adaleti zedeleyen ve insanların Allah’ın emirlerine aykırı bir şekilde yaşamalarına yol açan her türlü davranış ve durum olarak yorumlanmıştır.

2. Zulmün Topluma Yayılması: Ayette, zulmün sadece zulmedenleri değil, toplumun tüm kesimlerini etkileyen bir musibete dönüşebileceği ifade edilmektedir. Zulmü engellemek için pasif kalmanın veya sessiz kalmanın, o zulmün büyümesine ve toplumsal bir felakete dönüşmesine neden olabileceği anlatılmaktadır.

3. Tarihi Bağlam ve İbretler:

Uhud Savaşı: Bazı müfessirler, ayeti Uhud Savaşı’na bağlayarak tefsir etmiştir. Müslümanların ganimet konusunda anlaşmazlığa düşmesi ve Peygamber’in (sav) emirlerini dinlemeyenlerin savaşın kaderini değiştirmesi, bu ayetle ilişkilendirilir. Bireysel hataların topluma zarar verebileceği bu olayla açıklanır.

Peygamberlerin Kavimleri: Nuh, Hud, Salih, Lut gibi peygamberlerin kıssalarından örnekler verilerek, bir toplumun genel ahlaksızlığa veya zulme sapması durumunda tüm toplumun helake uğradığına dikkat çekilir. Bu, toplumsal sorumluluğun ne kadar önemli olduğunu gösterir.

4. Toplumsal Sorumluluk: Bu ayet, bireylerin sadece kendi ibadetlerinden ve davranışlarından değil, aynı zamanda çevrelerindeki kötülükleri engellemekten de sorumlu olduğunu hatırlatır. Bir kötülük görüldüğünde, onu değiştirmek için çaba sarf edilmezse, bu kötülüğün tüm toplumu etkileyen bir musibete dönüşmesi kaçınılmaz olabilir.

5. Allah’ın Cezası: Ayetin son kısmında Allah’ın cezalandırmasının şiddetli olduğu vurgulanarak, bu tür toplumsal felaketlerin Allah’ın uyarısı ve adaleti olduğuna dikkat çekilir. Zulmü görüp engel olmayanların da bu cezaya ortak olabileceği belirtilir.

Mesaj ve Günümüz İçin İbretler

Adalet ve Hakkaniyet: Toplumda adaletin sağlanması, bireylerin ve yöneticilerin ortak sorumluluğudur. Adaletsizlik, zamanla tüm toplumu etkileyen bir huzursuzluk kaynağına dönüşür.

Kötülüğe Karşı Tavır: Kötülüğe, zulme veya haksızlığa karşı sessiz kalmak, dolaylı olarak o kötülüğün bir parçası olmak anlamına gelir. Bu yüzden bireyler, kötülükleri ortadan kaldırmak için aktif bir şekilde mücadele etmelidir.

Birlikte Hareket Etme: Toplumun bir kesiminin yanlış yapması, diğer kesimlerin bundan etkilenmesine yol açar. Bu nedenle bireyler, toplumsal dayanışma ve iyiliği emretme görevini ihmal etmemelidir.

Bu ayet, her bireye ve topluma zulmü engelleme, adaleti savunma ve fitneden uzak durma konusunda güçlü bir mesaj iletmektedir.

@@@@@@

Kuran-ı Kerim’de fitne kelimesi ve kullanıldığı yerler.

Kur’an-ı Kerim’de “fitne” kelimesi çeşitli bağlamlarda kullanılmış ve farklı anlamlar taşımıştır. Bu kelime, Arapça’da “imtihan, sınav, kargaşa, bozgunculuk, azap, şirk, sapkınlık, ayrılık” gibi anlamlara gelir. Kur’an’da yaklaşık 60 yerde farklı anlamlarla geçmektedir. İşte fitne kelimesinin kullanıldığı yerler ve anlamları:

1. İmtihan ve Sınav Anlamı

“Fitne” kelimesi, çoğu zaman insanların sabrının ve imanlarının sınanmasını ifade eder.

Enfâl Suresi 28. Ayet: “Bilin ki mallarınız ve çocuklarınız sizin için bir fitnedir (imtihandır). Allah katında ise büyük bir mükâfat vardır.” Burada “fitne,” mallar ve çocuklar yoluyla bir imtihan anlamında kullanılmıştır.

Ankebût Suresi 2. Ayet: “İnsanlar, ‘İnandık’ demekle, sınanmadan bırakılacaklarını mı sanırlar?” Ayette dolaylı olarak fitne, insanların imanlarının sınanmasını ifade eder.

2. Bozgunculuk, Karmaşa ve Kargaşa Anlamı

Kur’an’da “fitne,” toplumu karıştıran, huzuru bozan olaylar için de kullanılmıştır.

Bakara Suresi 191. Ayet: “Fitne, öldürmekten daha kötüdür.” Burada fitne, dinî inanç ve özgürlükleri kısıtlayan, insanları imanlarından döndürmeye çalışan bozgunculuğu ifade eder.

Maide Suresi 64. Ayet: “Onlar yeryüzünde sürekli fitne ve fesat çıkarmaya çalışırlar. Allah ise bozguncuları sevmez.” Ayette “fitne,” toplumda huzuru bozma, nifak çıkarma anlamında kullanılmıştır.

3. Şirk ve Küfür Anlamı

Bazı ayetlerde “fitne,” insanları Allah’ın dininden saptırmak, küfre ve şirke sürüklemek anlamında geçer.

Bakara Suresi 193. Ayet: “Fitne kalmayıncaya ve din yalnız Allah’ın oluncaya kadar onlarla savaşın.” Burada “fitne,” insanları dinden döndürmeye çalışmak ve Allah’a ortak koşma anlamındadır.

Hac Suresi 11. Ayet: “İnsanlardan öylesi vardır ki Allah’a yalnız bir yönden ibadet eder; bir iyilik gelirse tatmin olur, bir fitneye uğrarsa yüz çevirir.” Burada “fitne,” kişinin imanını zorlayan bir sınav anlamında geçmektedir.

4. Azap ve Bela Anlamı

Bazı yerlerde “fitne,” insanlara verilen bir ceza veya azap anlamında kullanılmıştır.

Zuhruf Suresi 48. Ayet: “Onlara bir mucize gösterdiğimizde, hemen diğerinden daha büyük olanına sığındılar ve biz onları azapla (fitneyle) yakaladık.” Burada fitne, Allah’ın kullarına verdiği bir azap olarak ifade edilmiştir.

5. Deneme ve Ayartma Anlamı

“Fitne,” bazen insanların kötü yola düşürülmesi veya ayartılması anlamında da geçer.

Tâhâ Suresi 40. Ayet: “Kız kardeşin gidip, ‘Ona bakmayı üstlenecek birini size göstereyim mi?’ dediği zaman (bu), senin için bir fitneydi (imtihandı).” Bu ayette Musa Peygamber’in Firavun’un sarayına alınması bir deneme olarak ifade edilmiştir.

A’raf Suresi 27. Ayet: “Ey Âdemoğulları! Şeytan, anne babanızı cennetten çıkardığı gibi sizi de fitneye düşürmesin.” Burada “fitne,” şeytanın insanları saptırması anlamındadır.

6. Ceza ve Hesap Gününe Atıf

Bazı ayetlerde “fitne,” kıyamet günü verilecek cezalar ve sorgulamalar için kullanılır.

Saffat Suresi 63. Ayet: “Biz bu ağacı zalimlere bir fitne (imtihan) kıldık.” Burada kıyamet günü ceza veya sorgulama anlamında geçer.

7. Toplumsal ve Siyasal Karışıklık

“Fitne” kavramı, toplumdaki bölünmeler, kargaşa ve savaşlar için de kullanılmıştır.

Enfâl Suresi 73. Ayet: “Eğer siz bunu yapmazsanız, yeryüzünde fitne ve büyük bir fesat çıkar.” Bu ayette toplumsal düzenin bozulmasına dair bir uyarı vardır.

Özet

Kur’an’da fitne kelimesi şu temel anlamlarda kullanılmıştır:

1. İmtihan ve sınav (Allah’ın kullarını denemesi).

2. Kargaşa ve fesat (toplumsal bozgunculuk).

3. Şirk ve küfür (insanları dinden uzaklaştırma).

4. Azap ve bela (Allah’ın cezalandırması).

5. Deneme ve ayartma (şeytanın saptırması).

6. Ceza günü (hesap ve sorgulama).

7. Toplumsal karışıklık (ihtilaf ve huzursuzluk).

Her kullanım, bağlama göre farklı bir mesaj vermektedir. Bu, fitnenin hem bireysel hem de toplumsal düzeyde ne kadar ciddi sonuçlara yol açabileceğini göstermektedir.

SATILIK RUHLAR

Satılık Ruhlar: Karakterini Pazara Çıkaranlar

Tarih boyunca insanlık, sadece toprakların, malların veya mülklerin değil, aynı zamanda ruhların da satıldığına şahit olmuştur. Kimileri menfaat uğruna inançlarını, kimileri güç karşılığında ahlakını, kimileri de servet için şerefini feda etmiştir. İşte bu insanlar, “satılık ruhlar” olarak anılmaya mahkûm olmuşlardır.

Peki, insan neden ruhunu satar? Hangi sebepler insanı bu zillete sürükler? Ve en önemlisi, böyle bir felaketten nasıl korunabiliriz?

Menfaat Uğruna Şerefini Satanlar

Bazı insanlar için çıkar her şeyden üstündür. Onlar için doğru ve yanlış, hak ve batıl değil; kazanç ve kayıp önemlidir.

Bir makam uğruna doğru bildiğinden vazgeçen,

Bir avuç para için onurunu çiğneyen,

Birilerinin gözüne girmek için haysiyetini ayaklar altına alan insanlar, karakterlerini satışa çıkarmışlardır.

Bunlar, hangi rüzgâr kuvvetliyse o yöne eğilenlerdir. Güçlü kimse ona dalkavukluk yapar, menfaat neredeyse oraya koşarlar. Ancak unutulmamalıdır ki, ruhunu satan insan, eninde sonunda alıcısının kölesi olur.

Korkunun Esir Aldığı Ruhlar

Bazen insanlar menfaat için değil, korkudan dolayı ruhlarını satarlar. Zalimlerden korkanlar, onların safına geçerler.

Kendi değerlerine ihanet etmeyi göze alır,

Haksızlık karşısında sessiz kalır,

Güçlülerin önünde eğilirler.

Bu korku, onları zamanla bir köleye çevirir. Önce susarlar, sonra savunurlar, sonra da zulmün hizmetkârı olurlar. Halbuki hakikati savunmayan bir ruh, kendi mezarını kazmaktadır.

Kimliğini Unutanlar

Bazı insanlar, kendi benliğinden, köklerinden ve inançlarından uzaklaştıkça ruhlarını kaybederler. Kendi kültürünü, tarihini ve değerlerini hor gören, başkalarının önünde eğilen insanlar, satılık ruhlar kervanına katılmış demektir.

Başkalarına yaranmak için kendi halkını aşağılayan,

Güçlülerin sofrasına oturabilmek için milletine sırt çeviren,

Şahsiyetini yabancı ideolojilere peşkeş çekenler, kendi varlığını yok edenlerdir.

Böyleleri, ne kendilerine ait kalabilirler ne de sadık oldukları efendilerine güven verebilirler. Çünkü ruhunu bir kez satan, tekrar tekrar satmaya mahkûmdur.

Satılık Ruh Olmamanın Tek Yolu: Dik Durmak

Şerefli bir insanın ruhu satılık değildir. Onun ruhu, para, makam veya korku ile satın alınamaz. Bu yüzden, dik durmak, haysiyeti korumak ve karakter sahibi olmak en büyük zenginliktir.

Hakkın yanında durmalı,

Menfaat için eğilmemeli,

Zulüm karşısında susmamalı,

Şahsiyetini her şeyin üstünde tutmalıdır.

Çünkü insanın ruhu satıldıktan sonra, geriye kalan yalnızca boş bir bedendir.

Sonuç: Kaç Paralık Adamız?

Bugün herkes kendine şu soruyu sormalıdır: Kaç paralık adamız?

Para, güç veya korku karşısında boyun eğiyorsak, fiyatımız çoktan belirlenmiş demektir.

Ama karakterimiz için her şeyi göze alıyorsak, ruhumuza paha biçilemez.

Sonuç olarak: Ruhunu satmayanlar, tarihe şerefiyle yazılır. Satılık ruhlar ise unutulmaya mahkûmdur.

İÇTEKİ GURUR PUTU

İçteki Gurur Putu: Sessiz ve Tehlikeli Bir Engel

İnsan ruhunun derinliklerinde, farkında olmadan büyüyen bir put vardır: Gurur. Bu put, heykelden veya taştan değil, kibirli düşüncelerden, üstünlük hissinden ve kendini haklı görme arzusundan yapılmıştır. Görünmezdir ama etkileri hayatımızı derinden etkiler.

Gururun Sessiz Yükselişi

Gurur, çoğu zaman fark edilmeden içimize yerleşir. Başarılarımızla, bilgi birikimimizle, statümüzle, hatta erdemli olmamızla bile beslenebilir. Önce küçük bir kıvılcım gibidir, zamanla büyüyerek ruhumuzun merkezine yerleşir. Bu süreçte farkında olmadan kendimizi başkalarından üstün görmeye başlarız.

Örneğin, bir insan alçakgönüllü ve yardımsever olduğunu düşünüp bununla gururlanıyorsa, aslında alçakgönüllülüğünü bir kibir kaynağına dönüştürmüş demektir. Bu paradoks, gururun ne kadar sinsi bir düşman olduğunu gösterir.

Gururun Körleştirdiği Gözler

Gurur, insanın kendini ve çevresini objektif bir şekilde değerlendirmesini zorlaştırır. İçteki gurur putu, bizi eleştiriye kapatır, hatalarımızı görmemizi engeller ve başkalarının fikirlerini küçümsememize neden olur.

Bir lider düşünelim: Zamanla başarıları onu daha da hırslı hale getirir ve kimsenin ona karşı çıkmasına tahammül edemez. Etrafındakiler uyarıda bulunduğunda ise gurur putu devreye girer: “Ben zaten biliyorum! Onlar benim seviyemde değil!” Böylece lider, en büyük hatalarına doğru adım adım ilerler.

Gururun Sonu: Yıkım ve Pişmanlık

Tarih boyunca birçok büyük insan, gurur yüzünden düşüş yaşamıştır. İmparatorluklar gurur nedeniyle çökmüş, dostluklar kibir nedeniyle parçalanmış, aileler gurur yüzünden dağılmıştır. İnsan, içindeki gurur putunu yıkmadıkça, kaçınılmaz sona doğru yürür.

Ancak en büyük acı, yıkımın ardından gelen pişmanlıktır. Gururun esiri olan kişi, zamanı geri alamayacağını fark ettiğinde, kalbinde derin bir boşluk hisseder. Ancak iş işten geçmiş olabilir.

Gurur Putunu Yıkmak: Gerçek Alçakgönüllülük

Gururun en büyük panzehiri, gerçek alçakgönüllülüktür. Ama bu, kendini küçümsemek veya değersiz hissetmek anlamına gelmez. Gerçek alçakgönüllülük, kendini olduğu gibi bilmek, hatalarını kabul etmek ve başkalarının değerini takdir edebilmek demektir.

Bu yüzden, kendimize sık sık şu soruları sormalıyız:

“Gerçekten mi haklıyım, yoksa gururum mu bana bunu söylüyor?”

“Başarılarımı ve erdemlerimi, kendimi üstün görmek için mi kullanıyorum?”

“Başkalarının fikirlerini dinlemeye açık mıyım?”

Sonuç olarak, içimizdeki gurur putunu fark etmek ve onu yıkmak, bizi daha bilge, daha adil ve daha sevgi dolu bir insan yapacaktır. Çünkü gerçek büyüklük, alçakgönüllülüğün içinde saklıdır.

CAMİYE DİKEY GELMEYİNCE YATAY GELDİ

Camiye Dikey Gelmeyince, Yatay Geldi

İnsan hayatı boyunca birçok yere dik yürüyerek gider: İşine, okuluna, pazara, dost meclisine… Ama bazı yerlere hiç uğramaz ya da sürekli erteler. O yerlerden biri de camidir. Camiye sağlıklı, bilinçli ve gönüllü olarak gitmeyen birçok insan, sonunda oraya tabut içinde, yatay şekilde getiriliyor.

Yıllarca Önünden Geçti, Ama İçeri Girmedi

Hayatını camiden uzak geçiren insanlar vardır. Çocukken belki anne babaları onları camiye götürmüştür, ama büyüyünce bırakmışlardır. Gençken “Daha çok zamanım var” demişlerdir. İş güç derken yıllar geçmiştir. Yaşlanınca da “Alışmam zor” diyerek kendilerini avutmuşlardır.

Oysa cami hep aynı yerdeydi, kapıları hep açıktı. Ama onlar o kapılardan içeri hiç girmediler. Yürüyerek, bilinçli bir şekilde camiye gitmediler.

Ama ölüm geldiğinde, kaçış yoktu. Bu kez camiye götürüldüler. Ama bu sefer ayakta değil, tabut içinde, yatay şekilde…

Camiye İlk ve Son Kez Gelmek

Cenaze namazı için saf tutanlar onu konuşuyordu:
— Ah, rahmetli namaza pek gelmezdi…
— Camiye hiç uğramazdı ama bak, sonunda buraya geldi…

Evet, gelmişti. Ama keşke camiye ilk gelişi, son gelişi olmasaydı. Keşke daha önce bir sabah namazında, bir cuma vaktinde ya da bir teravihte buraya adım atsaydı.

Ama olmadı… Kendi isteğiyle camiye yürüyerek gelmedi, ölünce omuzlarda getirildi.

Caminin Kapısı Hayattayken de Açık

Bu bir gerçek: İnsanlar camiye gitmese de, ölüm onları mutlaka oraya getiriyor. Ama mesele, oraya ne zaman ve nasıl gittiğimizdir.

Eğer camiye kendi irademizle, sağlığımız yerindeyken, Allah’a yönelerek gidersek, bu bizim için bir kazançtır. Ama eğer hayatımız boyunca camiye adım atmazsak, bir gün tabutun içinde oraya götürüldüğümüzde, bu artık bizim için bir anlam ifade etmez.

Sonuç: Camiye Yürüyerek Gidelim Ki, Son Gelişimiz Tek Olmasın

Bir gün bizim de cenaze namazımız kılınacak. Ama camiye ilk gelişimiz, son gelişimiz olmasın. Hayattayken caminin yolunu bilelim ki, ölüm gelip çattığında pişmanlık duymayalım.

Unutmayalım: Camiye dikey olarak yürüyerek gitmeyenler, sonunda oraya yatay olarak getiriliyor. Ama o zaman artık iş işten geçmiş oluyor…

BİR ŞEY ÇÜRÜYÜNCE YIKILIR. ÇÜRÜK İDEOLOJİLER VE DESPOT YÖNETİMLER

Çürük Olan Yıkılmaya Mahkûmdur: İdeolojiler ve Despot Yönetimler Üzerine Bir İnceleme

Tarih, sağlam temellere dayanmayan ideolojilerin ve baskıcı yönetimlerin zaman içinde nasıl çöktüğünü gösteren sayısız örnekle doludur. Bir yapı çürümeye başladığında, eninde sonunda yıkılmak zorundadır. Tıpkı fiziksel dünyada olduğu gibi, siyasi ve ideolojik yapılar da zamanla erozyona uğrar. Eğer bir düşünce sistemi veya yönetim biçimi, sağlam değerler ve adalet üzerine inşa edilmezse, kendi ağırlığı altında çökmesi kaçınılmazdır.

Çürük İdeolojilerin Kendi Sonunu Hazırlaması

İdeolojiler insanlara bir yön gösterir, ancak dayandıkları temel sağlam değilse, uzun vadede sürdürülemez hale gelir. Çürük ideolojiler genellikle şu ortak özellikleri taşır:

1. Gerçeklerden Kopukluk: Gerçeklikten uzak, hayali düşmanlar oluşturan ve kendi doğmalarını mutlak doğru gibi sunan ideolojiler, zamanla toplumu çıkmaza sürükler.

2. Baskıcı ve Tek Tipçi Yapı: Farklı düşüncelere kapalı, eleştiriyi ihanet olarak gören sistemler, kendini yenileyemez ve gelişemez.

3. Halkın Değil, Güç Sahiplerinin Çıkarını Korumak: Bir ideoloji halkın refahı yerine belirli grupların menfaatine hizmet ediyorsa, halkın desteğini kaybetmesi kaçınılmazdır.

Tarihte bu tür ideolojilerin yükselişine ve düşüşüne şahit olduk. Nazizm, faşizm ve komünizmin katı versiyonları gibi birçok örnek, başlangıçta güçlü görünse de zamanla gerçeklerle çatışarak çöktü.

Despot Yönetimler Neden Yıkılmaya Mahkûmdur?

Despotizm, korku ve baskıyla ayakta duran yönetim biçimidir. Ancak, tarih bize göstermiştir ki hiçbir baskıcı rejim sonsuza kadar varlığını sürdüremez. Despot yönetimlerin çöküşünü hazırlayan temel sebepler şunlardır:

1. Adaletin Yok Olması: Adil olmayan bir düzen, halkın sisteme olan güvenini sarsar. Adaletsizlik arttıkça, halkın tepkisi de büyür.

2. Baskının Sonsuza Kadar Sürdürülememesi: İnsan doğası gereği özgürlüğe ve adalete susamış bir varlıktır. Ne kadar baskı uygulanırsa uygulansın, halkın direnişi eninde sonunda bir patlama noktasına ulaşır.

3. İç Çekişmeler ve Çürüme: Despot rejimler, genellikle iç hesaplaşmalara kurban gider. Güç sahipleri birbirlerine güvenmez ve sistem içerden çöküş sürecine girer.

Despotların ve baskıcı rejimlerin çöküşü çoğu zaman halk hareketleriyle hızlanır. Fransız Devrimi, Doğu Avrupa’da komünist rejimlerin çöküşü ve Arap Baharı gibi olaylar, baskıcı yönetimlerin nasıl sona erdiğine dair önemli dersler sunar.

Sonuç: Sağlam Temeller Üzerine Kurulmayan Yıkılır

Bir bina çürük malzemelerle inşa edilirse, zaman içinde çökmeye mahkûmdur. Aynı durum, ideolojiler ve yönetimler için de geçerlidir. Adalet, özgürlük ve insan haklarına dayanmayan hiçbir sistem uzun süre ayakta kalamaz. Tarih, bu gerçeği defalarca isbatlamıştır. Gerçek anlamda kalıcı olan, değişime açık, insan onuruna saygılı ve halkın menfaatini gözeten yönetimler ve ideolojilerdir.

Zira çürüyen her şey, eninde sonunda yıkılır.

YAHUDİLERİN KURAN-I KERİM’DE GEÇEN ÖZELLİKLERİ

Yahudilerin Kuranı kerimde anlatılan özellikleri nelerdir?

Kur’an-ı Kerim’de Yahudiler hakkında çeşitli ayetlerde bilgi verilmektedir. Bu ayetlerde Yahudilerin tarihi, davranışları ve inançları ile ilgili çeşitli özellikler dile getirilir. Kur’an’da Yahudiler, genellikle “Benî İsrail” yani İsrailoğulları olarak anılır. Aşağıda bu bağlamda öne çıkan bazı özellikleri özetleyebilirim:

1. Allah’ın seçilmiş kavmi olmaları: Kur’an, Yahudilerin Allah tarafından seçilmiş bir kavim olduklarını, onlara peygamberler gönderildiğini ve çeşitli nimetler verildiğini belirtir (Bakara 2:47, 2:122). Allah, İsrailoğullarını Firavun’un zulmünden kurtarmış ve onlara birçok lütuflarda bulunmuştur.

2. Peygamberleri yalanlama ve öldürme: Kur’an’da, Yahudilerin birçok peygamberi yalanladıkları, hatta bazılarını öldürdükleri ifade edilir (Bakara 2:87, Âl-i İmrân 3:21). Onlara gönderilen peygamberlere karşı gelmişler, vahiyleri tahrif etmişlerdir.

3. Sözlerini tutmamaları: Yahudilerin Allah ile yaptıkları ahitleri bozdukları, verdikleri sözlere sadık kalmadıkları anlatılır (Bakara 2:83, Maide 5:12-13). Özellikle Allah’ın emirlerine karşı gelmeleri ve sözleşmelere uymamaları sıkça dile getirilir.

4. Kendi kitaplarını tahrif etmeleri: Kur’an, Yahudilerin Tevrat’ı tahrif ettiklerini, Allah’ın emirlerini değiştirdiklerini ve yanlış yorumladıklarını bildirir (Bakara 2:75, Maide 5:13). Tevrat’ı kendi çıkarlarına göre eğip büktükleri ve böylece hakikati gizledikleri belirtilir.

5. Dünya hayatına aşırı bağlılıkları: Yahudilerin dünya malına, servete ve uzun bir ömre aşırı düşkün oldukları ifade edilir (Bakara 2:96). Kur’an, onların dünya hayatına meyilli olduklarını ve ahiret hayatını unuttuklarını anlatır.

6. Zulüm ve haksız kazanç: Kur’an, Yahudilerin faiz yeme, insanlara zulmetme ve haksız kazanç elde etme gibi kötü fiillerde bulunduklarını da belirtir (Nisa 4:160-161).

7. İnkar ve kibir: Yahudilerin Allah’ın emirlerine karşı kibirle yaklaştıkları ve bazı emirleri görmezden geldikleri belirtilir (Bakara 2:55, Nisa 4:155). Bazı ayetlerde, Yahudilerin peygamberlerin mesajlarını inkar ettikleri ve hakikati reddettikleri vurgulanır.

8. Sabır ve dirençleri: Olumlu bir özellik olarak, bazı Yahudi gruplarının zorluklara sabrettikleri ve direndikleri de belirtilmiştir (A’raf 7:137).

Kur’an-ı Kerim’de Yahudiler, hem olumlu hem de olumsuz yönleriyle ele alınır. Onlara yönelik eleştiriler, genellikle davranışları ve inançlarındaki sapmalarla ilgilidir. Ancak, her Yahudi ferdi için bu eleştiriler geçerli olmayıp, topluluklarının tarihî ve ahlaki zaaflarına vurgu yapılır.

@@@@@@@

Hadislerde Yahudilerin anlatılan özellikleri nelerdir?

Hadislerde Yahudiler hakkında çeşitli bilgiler yer alır. Bu hadisler, genel olarak Yahudilerin tarihsel davranışları, İslam’a bakışları ve Müslümanlarla olan ilişkileriyle ilgilidir. İslam peygamberi Hz. Muhammed’in Yahudilerle ilgili hadislerinde, Kur’an’daki bilgilerle paralel olarak bazı olumlu ve olumsuz niteliklere yer verilir. Bu hadislerde Yahudilerin belirgin özellikleri şu şekilde ele alınabilir:

1. Peygamberleri Yalanlamaları

Peygamberimizin hadislerinde, Yahudilerin peygamberlerini yalanlamaları ve onlara karşı çıkmaları sıkça vurgulanır. Yahudilerin tarihte birçok peygamberi inkâr ettikleri ve hatta bazılarını öldürdükleri ifade edilir. Bu, Kur’an’daki vurgularla paraleldir.

Hadis: “Yahudiler yetmiş bir fırkaya ayrıldılar. Biri hariç hepsi cehenneme girecektir.” (Tirmizi, İman, 18). Bu hadis, Yahudiler arasında dini ihtilafların olduğunu ve bir kısmının hak yoldan saptığını belirtir.

2. Hile ve Aldatma

Bazı hadislerde, Yahudilerin hilekârlık ve aldatma özelliklerine dikkat çekilir. Peygamber Efendimiz, Yahudilerin bazı olaylarda hile ve tuzak kurduklarına dair uyarılarda bulunmuştur.

Hadis: “Kim bir kavme benzerse, o da onlardandır.” (Ebu Davud, Libas, 4) hadisi, Yahudilerin yanlış inanç ve uygulamalarının Müslümanlar tarafından benimsenmemesi gerektiğine dair bir uyarı olarak da yorumlanabilir.

3. Faizcilik ve Mal Sevgisi

Hadislerde, Yahudilerin mala ve dünya servetine olan aşırı düşkünlükleri üzerinde durulur. Özellikle faiz yemeleri ve maddi kazanç hırsları eleştirilir.

Hadis: “Allah Yahudilere lanet etmiştir. Çünkü onlara faizi yemeleri yasaklandığı halde yine de faiz yemeye devam ettiler.” (Buhari, Büyû, 10).

4. Sözlerinde Durmamaları

Yahudilerin, tarih boyunca peygamberlerle yaptıkları anlaşmaları ve Allah’a verdikleri sözleri yerine getirmemeleri hadislerde de ele alınır. Bu, özellikle Medine’de Müslümanlarla yapılan antlaşmalara riayet etmemeleri üzerinden örneklendirilir.

Hadis: Peygamberimiz Yahudilerle yaptığı antlaşmalara sadık kalmış, ancak onlar bu antlaşmaları bozduğunda karşılık vermiştir. (Buhari, Meğazi, 20).

5. Bazı Yahudilerin İslam’a Yaklaşımı

Peygamberimizin bazı hadislerinde, Yahudiler arasında İslam’a meyilli olan kişilerden de bahsedilir. İslam’a karşı açık düşmanlık sergilemeyen ve doğru yolu bulmaya çalışan Yahudiler de vardır.

Hadis: Peygamberimiz, Yemen’deki Yahudi kabilesi Rebia’nın İslam’a ılımlı yaklaştığını belirtmiştir (Buhari, İstizan, 21).

6. Kıyamet ve Yahudiler

Bazı hadislerde, kıyamet alametleriyle Yahudiler arasında bir ilişki kurulmuştur. Müslümanlar ve Yahudiler arasında büyük bir çatışmanın yaşanacağına dair hadisler vardır.

Hadis: “Kıyamet, Müslümanlar Yahudilerle savaşmadıkça kopmaz. Müslümanlar, Yahudileri öldürecektir…” (Müslim, Fiten, 82). Bu hadis, kıyametin yaklaşmasında Yahudilerle ilgili bir savaştan bahseder.

7. Yahudilerin Cuma Günü Hakkındaki Tutumu

Peygamberimiz, Yahudilerin cuma gününü kutlamayı reddettiğini ve başka bir gün tatil yapmayı tercih ettiğini ifade etmiştir.

Hadis: “Ümmetler arasında bize cuma günü gösterildi. Yahudiler cumartesi, Hristiyanlar da pazar gününü kutlamayı seçti.” (Müslim, Cuma, 18).

8. Dinlerini Tahrif Etmeleri

Yahudilerin kendi kutsal kitaplarını tahrif etmeleri ve Allah’ın emirlerini değiştirmeleri hadislerde ele alınan bir başka konudur.

Hadis: “Yahudiler Tevrat’ı tahrif ettiler ve ilahi emirleri gizlediler.” (Müslim, İman, 92).

9. Medine Yahudileri ile İlişkiler

Peygamberimiz, Medine’ye hicret ettikten sonra Yahudi kabileleri ile ilişkiler kurmuş ve onlarla antlaşmalar yapmıştır. Ancak Yahudilerin bu antlaşmalara sadık kalmadığı ve ihanet ettikleri birçok hadisle anlatılır.

Genel olarak hadislerde Yahudiler, İslam’a muhalefet eden ve peygamberlere karşı gelen bir topluluk olarak anlatılırken, bazı bireysel örneklerde ise Yahudilerle iyi ilişkiler de vurgulanır. Hadislerde bu topluluğun olumlu ve olumsuz yönleri dengeli bir şekilde ele alınmıştır.

KURAN-I KERİM’İN ÖZELLİKLERİ

Kuranı Kerimin özellikleri.

Kur’an-ı Kerim, İslam’ın kutsal kitabı ve Müslümanlar için hayat rehberi olarak kabul edilir. Allah tarafından Cebrail aracılığıyla Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed’e (s.a.v.) indirilmiş olan bu kitap, pek çok yönden eşsizdir ve kendine has özelliklere sahiptir.

1. İlahi Kaynaklı Olması

Kur’an, Allah’ın kelamıdır ve insan eliyle yazılmamış, ilahi bir kitap olarak kabul edilir. Müslümanlar için Allah’ın doğrudan mesajını içerir. “Bu, kendisinde şüphe olmayan, muttakiler (Allah’a karşı gelmekten sakınanlar) için bir hidayet rehberidir.” (Bakara Suresi, 2. Ayet)

Kur’an, geçmiş vahiylerin devamı olarak gelmiş, onları tasdik etmiş ve en son ilahi kitap olarak tamamlayıcı bir konumda olmuştur.

2. Değişmezlik (Korunmuş Olma) Özelliği

Kur’an, Allah tarafından korunmuştur ve kıyamete kadar hiçbir değişikliğe uğramayacaktır. “Şüphesiz ki o Kur’an’ı biz indirdik, elbette onu yine biz koruyacağız.” (Hicr Suresi, 9. Ayet) ifadesiyle Kur’an’ın Allah tarafından korunduğu belirtilir.

Tarih boyunca Kur’an, metin ve içerik olarak hiç bozulmadan günümüze kadar ulaşmıştır.

3. Evrensellik

Kur’an’ın mesajı, sadece belirli bir topluluğa değil, tüm insanlığa yöneliktir. Bütün insanları doğru yola iletmek için gönderilmiştir. “Biz seni ancak alemlere rahmet olarak gönderdik.” (Enbiya Suresi, 107. Ayet)

Kur’an’ın hükümleri, toplum, zaman ve mekan fark etmeksizin her dönemde uygulanabilir nitelikte olan evrensel ilkelerdir.

4. Hidayet ve Rehber Oluşu

Kur’an, insanlara doğru yolu gösteren, onları iyiye ve doğruya yönlendiren bir rehberdir. Hidayet kaynağı olarak kabul edilir. “Bu (Kur’an), insanlara bir açıklama, Allah’a karşı gelmekten sakınanlara doğru yolu gösterme ve bir öğüttür.” (Al-i İmran Suresi, 138. Ayet)

Kur’an, iman esaslarından ibadetlere, ahlaki değerlere kadar yaşamın her alanına dair rehberlik eder.

5. Mucizevi Yapısı

Kur’an, Allah’ın insanlara gönderdiği en büyük mucizelerden biridir. Edebi yapısı, içerdiği bilgi, hikmet ve benzersiz üslubuyla insanları hayran bırakır. “Eğer kulumuza indirdiğimiz (Kur’an)’dan şüphede iseniz, siz de onun benzeri bir sure getirin.” (Bakara Suresi, 23. Ayet) ifadesiyle, Kur’an’ın bir benzerini yapmanın imkansız olduğu belirtilir.

Kur’an’da geçen ve bilimsel buluşlarla doğrulanan birçok bilgi, onun ilahi bir kitap olduğunun delili olarak kabul edilir.

6. İçinde Geçmiş Kavimlerin ve Peygamberlerin Kıssalarının Bulunması

Kur’an, geçmiş peygamberlerin ve kavimlerin hikayelerini anlatır. Bu kıssalar, insanlara ders vermek ve ibret almak amacıyla aktarılmıştır. “Andolsun, onların kıssalarında akıl sahipleri için ibretler vardır.” (Yusuf Suresi, 111. Ayet)

Nuh, Musa, İbrahim, Yusuf, İsa gibi peygamberlerin hayatları, tebliğ mücadeleleri ve ümmetlerine yaptıkları uyarılar anlatılarak Müslümanlara yol gösterir.

7. Tüm Konuları Kapsaması

Kur’an, insan hayatını ilgilendiren her alanda bilgiler sunar. İnanç esasları, ibadetler, ahlaki kurallar, hukuki hükümler gibi pek çok konu Kur’an’da yer alır.

Aile hayatı, ticaret, toplum düzeni ve yöneticilik gibi hayatın farklı alanlarına dair hükümler de içerir. “Biz Kitap’ta hiçbir şeyi eksik bırakmadık.” (En’am Suresi, 38. Ayet) ayeti, Kur’an’ın her şeyi kapsadığını ifade eder.

8. Arapça ve Edebi Üslubu

Kur’an, Arapça olarak indirilmiştir ve Arap dilinin en güzel ifadelerini içerir. Bu durum, Kur’an’ın Arapça konuşulan bir toplumda gönderilmesiyle ilişkilidir, fakat Arapçanın zengin yapısı ve derin anlam içeren kelimeleri sayesinde çok yönlü bir anlam ifade eder. “Biz onu anlayasınız diye Arapça bir Kur’an olarak indirdik.” (Yusuf Suresi, 2. Ayet)

Edebi yapısı, fesahat ve belagat açısından eşsizdir; üslubu ve nazmı insan sözüne benzememekte, pek çok araştırmacı ve edebiyatçı için hayranlık uyandırmaktadır.

9. Süreklilik ve Güncellik

Kur’an, kıyamete kadar geçerliliğini koruyacak olan evrensel ilkelere sahiptir. Hükümleri her dönemde uygulanabilir niteliktedir ve her çağın ihtiyaçlarına cevap verecek kapsayıcılıktadır.

İçerdiği ilkeler, insan fıtratına uygun olduğundan, her dönemde ve her yerde insanlığa rehberlik yapabilecek özelliklere sahiptir.

10. İlmi Bilgiler ve Hikmet İçermesi

Kur’an’da bazı bilimsel gerçeklere işaret eden ayetler vardır; bunlar, bilimin ilerlemesiyle anlaşılmıştır. Evrenin yaratılışı, insan embriyosunun oluşumu, göklerin ve yerin yapısı gibi konular Kur’an’da değinilen ilmi gerçekler arasında sayılır. “Göğü kudretimizle biz kurduk ve şüphesiz biz (onu) genişleticiyiz.” (Zariyat Suresi, 47. Ayet)

Kur’an-ı Kerim, tüm bu özellikleriyle Müslümanlar için bir rehber, insanlığa gönderilmiş bir ilahi mesaj ve Allah’ın kelamıdır. İnsana hem dünyada hem de ahirette mutluluğu kazandıracak kuralları ve ilkeleri içerir.

KURAN-I KERİM’İN ALLAH TARAFINDAN KORUNMASI

Kuranı Kerimin korunması.

Kuran-ı Kerim’in korunması, onun ilahi bir kitap olarak bozulmadan günümüze kadar ulaşmasını sağlayan önemli bir özelliktir. Allah, Kuran’ın korunmasını garanti etmiştir ve bu, Müslümanlar için büyük bir güvence ve mucize olarak kabul edilir.

1. Allah’ın Kuran’ı Koruma Vaadi

Allah, Kuran-ı Kerim’in korunacağını bizzat garanti etmiştir. Kuran’da geçen ayetlerde Allah, bu kitabı indirdiğini ve onu kıyamete kadar koruyacağını ifade eder. Bu ilahi koruma, Kuran’ın tüm insanlık için bozulmamış bir rehber olarak kalmasını sağlamıştır.

Örnek Ayet: “Şüphesiz o Zikr’i (Kuran’ı) biz indirdik, onun koruyucusu da elbette biziz.” (Hicr Suresi, 15:9)

2. Peygamber Efendimiz Döneminde Yazılı ve Sözlü Korunma

Peygamber Efendimiz (s.a.v.), Kuran ayetleri indikçe onları ashabına yazdırmış ve ezberletmiştir. Peygamber döneminde Kuran, hem yazılı hem de sözlü olarak korunmuştur. Ayetlerin yazılması ve ezberlenmesi, Kuran’ın hatasız olarak nesiller boyunca aktarılmasını sağlamıştır.

3. Kuran’ın Hafızlar Aracılığıyla Korunması

Kuran’ın ezberlenmesi (hafızlık) geleneği, onun korunmasında büyük rol oynamıştır. İlk inmesinden itibaren birçok sahabe Kuran’ı ezberlemiştir ve bu gelenek günümüze kadar devam etmiştir. Her dönemde milyonlarca hafız, Kuran’ı eksiksiz ve bozulmadan ezberleyerek onun korunmasına katkıda bulunmuştur. Bugün de her yaş grubundan hafızlar, Kuran’ın değişmeden günümüze ulaşmasına vesile olmaktadır.

4. Osman Döneminde Çoğaltılması

Peygamber Efendimiz’in vefatından sonra, Hz. Ebubekir’in halifeliği döneminde Kuran, kitap haline getirilmiştir. Daha sonra Hz. Osman döneminde Kuran nüshaları çoğaltılmış ve İslam şehirlerine dağıtılmıştır. Bu sayede Kuran’ın farklı coğrafyalarda, aynı metinle yayılması sağlanmış ve metnin korunmasına büyük katkıda bulunulmuştur.

5. Dil ve Metin Yapısının Bozulmaya Karşı Dirençli Olması

Kuran-ı Kerim’in Arapça dili ve eşsiz edebi yapısı, onun bozulmasını zorlaştıran etkenlerden biridir. Kuran’ın dil yapısı ve ahenkli üslubu, en ufak bir değişiklikte fark edilmesini sağlar. Bu da onu değişikliklerden koruyan doğal bir engel oluşturur.

6. Kuran’ın Farklı Kıraatlerle Okunması

Kuran, bazı kelimelerde farklı okuma tarzlarına (kıraat) sahiptir. Bu kıraatler, Peygamber Efendimiz döneminde bizzat onaylanmıştır. Farklı kıraatlar, aynı anlamı koruyarak Kuran’ın anlaşılmasını kolaylaştırır ve onun evrenselliğine katkı sağlar. Bu da Kuran’ın korunmasına destek olan bir uygulamadır.

7. İslam Âlimlerinin ve Müslüman Toplumların Hassasiyeti

Müslüman toplumlar, Kuran’ın doğru okunması, öğretilmesi ve aktarılması konusunda her dönemde büyük hassasiyet göstermiştir. Kuran öğretimi ve okunması için eğitim kurumları kurulmuş, alimler Kuran üzerinde titizlikle çalışmalar yapmıştır. İslam âlimleri, Kuran’ın doğru anlaşılması ve aktarılması için çeşitli tefsirler yazmış, kıraat ilmini geliştirmiştir.

8. Kuran’ın Dijital Olarak Korunması

Günümüzde Kuran, dijital ortamda da korunmakta ve yayılmaktadır. İnternet, mobil uygulamalar, dijital kütüphaneler gibi teknolojik araçlarla Kuran’ın metni, herkesin erişimine sunulmuştur. Bu dijital yöntemler, Kuran’ın korunmasına modern çağda büyük katkı sağlamaktadır.

Sonuç

Kuran-ı Kerim’in korunması, Allah’ın bir vaadi ve Müslümanlar için büyük bir güvence olarak kabul edilir. Kuran, ezberlenmesi, yazılması, kıraat ilmi, alimlerin titiz çalışmaları ve modern dijital araçlarla bozulmadan günümüze kadar ulaşmıştır. Kuran, böylece hem fiziksel hem de manevi olarak korunarak tüm insanlığa değişmeden rehberlik eden bir kitap olarak varlığını sürdürmektedir.

NEFİSLERİNİZİ ÖLDÜRÜNÜZ

Bakara Suresi 54. ayet şu şekildedir:

“Ve Musa kavmine dedi ki: Ey kavmim! Siz buzağıyı (ilah) edinmekle gerçekten kendinize zulmettiniz. Haydi, Yaratanınıza tevbe edin de nefislerinizi öldürün (kötü arzularınızı yok edin). Çünkü O, sizin içinizde tövbeyi kabul edendir. Şüphesiz ki O, çok bağışlayan ve çok merhamet edendir.”

Bu ayetin tefsirlerde nasıl açıklandığına dair genel özet şu şekildedir:

1. Bağlam ve Tarihsel Arka Plan

İsrailoğulları, Hz. Musa’nın Tur Dağı’na gitmesi ve bir süre geri dönmemesi üzerine Samiri adlı kişinin etkisiyle altın bir buzağı yapıp ona tapmaya başlamışlardır.

Hz. Musa geri döndüğünde bu duruma çok öfkelenmiş, buzağıya tapanları uyararak onları şirkten tövbe etmeye çağırmıştır.

2. “Nefislerinizi öldürün” ifadesi ne anlama geliyor?

Taberî Tefsiri: Ayette geçen “nefislerinizi öldürün” ifadesini, bu günaha bulaşan kişilerin pişman olup tövbe etmeleri ve bazı suçluların öldürülmesi gerektiği şeklinde yorumlamıştır.

İbn Kesir Tefsiri: İsrailoğulları’nın hatalarının bedeli olarak içlerinden bazılarını öldürmeleri gerektiğini belirtir. Ancak, bu cezanın bütün toplumu kapsamadığını, yalnızca en ağır suçu işleyenlerin cezalandırıldığını ekler.

Elmalılı Hamdi Yazır: “Nefislerinizi öldürün” ifadesini manevi anlamda değerlendirerek, kişinin nefsindeki kötü arzuları, şirk eğilimlerini ve günahları yok etmesi gerektiğini ifade eder.

3. Ayetin Günümüz İçin Mesajı

Tövbenin gerekliliği: İnsan günah işleyebilir ama önemli olan samimi bir şekilde Allah’a yönelip af dilemesidir.

Şirkin tehlikesi: İsrailoğulları’nın yaşadığı bu olay, insanların kolayca tevhid inancından sapabileceğini ve dikkatli olmaları gerektiğini gösterir.

Nefisle mücadele: Ayet, insanın içindeki kötü eğilimleri yenmesi ve Allah’a yönelmesi gerektiğini vurgular.

Sonuç olarak, Bakara 54. ayeti hem tarihsel hem de ahlaki yönüyle önemli bir mesaj taşımaktadır: Tövbe kapısı her zaman açıktır ama insanın samimi olması ve hatalarını telafi etmesi gerekir.
**************
**Bakara Suresi 54. Ayet Tefsirleri**
Bu ayet, İsrailoğulları’nın buzağı heykeline tapınma günahından sonra Hz. Musa’nın onlara yönelik talimatını ve tövbe sürecini anlatır. Tefsirlerde bu olay şu şekilde izah edilir:

### **1. Tarihsel Bağlam ve Olayın Detayları**
– **Altın Buzağı İncisi**: Ayet, İsrailoğulları’nın Hz. Musa’nın yokluğunda Samiri’nin yaptığı buzağı heykeline tapınmasını konu alır. Bu, şirk içeren büyük bir günah olarak vurgulanır.
– **Hz. Musa’nın Tepkisi**: Musa (a.s.), döndüğünde halkını şiddetle uyarır ve tövbeye çağırır. Ayetteki “**فَاقْتُلُوا أَنْفُسَكُمْ**” (kendinizi öldürün) ifadesi, tefsirciler arasında farklı yorumlara yol açmıştır.

### **2. “Kendinizi Öldürün” Emrinin Yorumları**
– **Literal Yaklaşım**: Bazı müfessirler (İbn Kesir, Taberi), bu emrin *fiziksel bir ölüm* gerektirdiğini, ancak Allah’ın samimi tövbe edenleri affettiğini belirtir. Rivayetlere göre, günahkârların birbirini öldürmesi veya tövbekârların kendini feda etmesi şeklinde gerçekleşmiş, ardından Allah onları diriltmiştir.
– **Sembolik Anlam**: Diğerleri (Elmalılı Hamdi Yazır), bu ifadenin *nefis terbiyesi* veya *günahı tamamen terk etme* mecazı olduğunu savunur.
– **Kolektif Sorumluluk**: Kurtubi, emrin *suçluların cezalandırılması* veya *toplumsal bir arınma* için olduğunu aktarır. Bazılarına göre, tövbe edenler tövbe etmeyenleri öldürmüş, böylece toplum arınmıştır.

### **3. Tövbe ve Allah’ın Merhameti**
– **Şartları**: Tefsirler, tövbenin ancak pişmanlık, günahı terk ve bir daha dönmeme niyetiyle kabul edildiğini vurgular. Ayetin sonunda Allah’ın tövbeleri kabul etmesi (تَابَ عَلَيْكُمْ), O’nun **”et-Tevvâb” ve “er-Rahîm”** sıfatlarını yansıtır.
– **İlahi Lütuflar**: İbn Abbas, İsrailoğulları’nın buzağıya tapmasına rağmen Allah’ın onları affettiğini, bunun rahmetinin genişliğine işaret ettiğini belirtir.

### **4. Farklı Görüşler ve İlmi Tartışmalar**
– **Kimler İçin?**: Bazı alimler, emrin sadece *günahında ısrar edenler* için geçerli olduğunu, tövbe edenlerin affedildiğini söyler.
– **Dil Analizi**: “Enfüseküm” kelimesi, “birbirinizi öldürün” şeklinde de yorumlanmıştır (Razi).
– **İsrailiyat Etkisi**: Dirilme rivayetleri gibi detayların İsrailiyat kaynaklı olduğu, ancak Kur’an’da tasdik edilen kısmının geçerli sayıldığı belirtilir (Zemahşeri).

### **5. Günümüze Mesajlar**
– **Tövbenin Önemi**: Ayet, en ağır günahlarda bile samimi tövbenin kabul edileceğini gösterir.
– **Toplumsal İslah**: Kolektif hataların bireysel ve toplumsal sorumlulukla düzeltilmesi gerektiğine vurgu yapar.
– **Nefis Muhasebesi**: “Kendini öldürme” metaforu, nefsin arzularını kontrol etme çağrısı olarak okunabilir.

**Sonuç**: Bakara 54, insanın zaaflarını, tövbenin şartlarını ve Allah’ın sınırsız rahmetini ortaya koyan çok katmanlı bir ayettir. Tefsirler, hem tarihsel bağlamı hem de evrensel mesajları dikkate alarak bu inceliği işler.

İDEOLOJİSİ İNANCINA GALİP GELDİ

İdeolojisi İnancına Galip Geldi: İnsanlık Tarihinden İbretlik Dersler

Tarih, insanın inançları ve ideolojileri arasındaki çatışmalarla doludur. Birey, bazen içinde yetiştiği inanç sistemini terk etmese de, ideolojik bağlılığı onu inancının temel ilkelerine ters düşen eylemlere sürükleyebilir. Bu durum, yalnızca bireysel düzeyde değil, toplumsal ve hatta ulusal düzeyde de trajik sonuçlara yol açabilir.

İnanç ve İdeoloji Arasındaki Çatışma

İnanç, genellikle insanın varoluşunun sorularına verdiği cevapları ve hayatını anlamlandırma biçimini temsil eder. İdeoloji ise, bir dünya görüşü çerçevesinde şekillenen politik, ekonomik veya sosyal bir duruş olabilir. Ancak tarih boyunca görüldüğü gibi, ideolojik bağlılık zaman zaman insanın inancını gölgede bırakabilir ve hatta onu yok saymasına neden olabilir.

İdeolojinin inanca galip gelmesi, bir insanın doğru bildiği ahlaki veya dini ilkeleri bir kenara bırakıp, savunduğu ideolojik sistemin çıkarlarını her şeyin önüne koymasıyla ortaya çıkar. Bu, bireyin ahlaki kaygılarını, vicdanını ve merhametini ikinci plana atmasına yol açabilir.

Tarihten İbretlik Örnekler

1. Fransız Devrimi ve Terör Dönemi

Fransız Devrimi, özgürlük, eşitlik ve kardeşlik sloganlarıyla başlamıştı. Ancak zamanla devrimciler, ideolojik saflığı korumak adına yüzlerce insanı giyotine göndermekten çekinmediler. Dindar olduğunu söyleyen veya sadece farklı bir görüşe sahip olan pek çok insan, devrim mahkemelerinin kurbanı oldu. Devrimci ideoloji, bireylerin vicdanlarını susturdu ve onları insanlık dışı eylemler yapmaya sürükledi.

2. Sovyetler Birliği ve Dini Baskılar

Sovyetler Birliği’nde komünizm ideolojisi, dine karşı sert bir duruş sergiledi. Birçok dindar insan, sırf inançlarını açıkça yaşadıkları için zulme uğradı. Dindar bir geçmişe sahip pek çok kişi, ideolojinin gereği olarak dini değerleri terk etti ve hatta inancına aykırı kararlar aldı. Ailesi ve ataları inançlı olan insanlar, komünist rejime bağlılıklarını isbatlamak adına inançlarını reddetmek zorunda kaldılar.

3. Nazi Almanyası ve Kiliseler

Nazi rejimi döneminde, birçok Hristiyan din adamı Hitler’in totaliter ideolojisine boyun eğdi. Kilise liderlerinden bazıları, inançlarının temel değerleri olan adalet ve merhameti savunmak yerine, rejime destek verdi, zulme sessiz kaldı. Burada ideolojik bağlılık, inancın insani değerlerini ikinci plana itmişti.

Modern Dünyada Aynı Tehlike Devam Ediyor

Günümüzde de benzer olaylar yaşanmaktadır. Kimi zaman siyasi, ekonomik veya sosyal ideolojiler, bireyleri inançlarının özünden koparabilmektedir. Bir kişi dindar olduğunu söyleyebilir ancak eğer bağlı olduğu ideoloji uğruna yalan söylemekten, zulme sessiz kalmaktan veya haksızlıklara ortak olmaktan çekinmiyorsa, ideolojisi inancına galip gelmiş demektir.

Bazı insanlar, kendilerini adadıkları siyasi veya sosyal hareketlerin hatalarını görmezden gelir ve bu uğurda ahlaki değerlerinden taviz verirler. Oysa gerçek inanç, adaleti, merhameti ve doğruluğu savunmayı gerektirir. İdeolojiler gelip geçicidir, ancak insanın vicdanı ve ahlaki değerleri kalıcıdır.

Sonuç: İnsan Önce Kendi Vicdanına Hesap Vermeli

Tarih, ideolojinin inanca galip gelmesinin ne kadar büyük felaketlere yol açtığını göstermektedir. İnsanlar, hangi ideolojiye bağlı olursa olsun, inançlarının temel ahlaki ilkelerinden sapmamaya dikkat etmelidir. Eğer bir kişi, ideolojisi adına inancının temel değerlerini terk ediyorsa, büyük bir hata içindedir.

Gerçek inanç, sadece sözde değil, eylemlerde de kendini gösterir. Adalet, merhamet, doğruluk ve dürüstlük gibi değerler, hiçbir ideoloji uğruna feda edilmemelidir. Aksi halde, tarih boyunca görüldüğü gibi, ideolojik bağlılık insanı zulme, haksızlığa ve vicdansızlığa sürükleyebilir.

İnsanın öncelikle kendine şu soruyu sorması gerekir: İdeolojim mi daha değerli, yoksa vicdanım mı?

KURAN-I KERİM VE HADİSLERDE INSANIN YARATILIŞ AŞAMALARI NASIL ANLATILMAKTADIR?

Kur’an-ı Kerim ve Hadislerde İnsan Yaratılışının Aşamaları: İlahi Bir Mucize

İnsanın yaratılışı, üzerinde düşünülmesi gereken en büyük ibret tablolarından biridir. Bir hiçken var edilmek, basit bir su damlasından bilinçli ve akıllı bir varlığa dönüşmek, Rabbimizin kudretinin en açık delillerindendir. Kur’an-ı Kerim’de ve Peygamber Efendimiz’in (s.a.v.) hadislerinde insanın yaratılış süreci, aşama aşama anlatılmış ve bu sürecin bir tesadüf değil, bizzat ilahi bir plan dâhilinde gerçekleştiği vurgulanmıştır.

1. İnsan Topraktan Yaratılmıştır

Kur’an-ı Kerim, insanın ilk yaratılışını toprakla ilişkilendirir:

> “Andolsun, biz insanı süzülmüş bir çamurdan yarattık.” (Mü’minun, 23/12)

Hz. Âdem’in (a.s.) topraktan yaratıldığı pek çok ayette bildirilmiştir. Günümüzde yapılan bilimsel araştırmalar da insan bedeninin, toprakta bulunan elementlerden oluştuğunu ortaya koymuştur. İnsan vücudunda bulunan minerallerin ve elementlerin tamamı, aslında toprağın yapısında da mevcuttur. Bu gerçek, Kur’an’ın bilimsel mucizelerinden biridir.

2. Nutfe (Sperm ve Yumurta) Aşaması

İnsanın anne karnındaki serüveni, babadan gelen bir damla su ile başlar. Bu aşama, Kur’an’da şöyle anlatılır:

> “Sizi hakir bir sudan yaratmadık mı?” (Mürselat, 77/20)

Başka bir ayette ise şöyle buyrulmuştur:

> “Şüphesiz biz insanı, karışık bir nutfeden yarattık. Onu imtihan edeceğiz. Bu sebeple onu işiten ve gören yaptık.” (İnsan, 76/2)

Bu ayetlerde, sperm hücresinin anne yumurtasıyla birleşmesi ve insanın temel yapısının oluşması anlatılır. Bu aşama, tıpkı bir tohumun toprağa düşüp filizlenmesi gibi, insanın hayatının başlangıcıdır.

3. Alaka (Asılı Embriyo) Aşaması

Döllenmiş yumurta, rahme tutunur ve burada gelişmeye başlar. Kur’an’da bu aşama “alaka” kelimesiyle ifade edilir:

> “Sonra onu bir nutfeden, alaka (yapışkan bir şey) haline getirdik…” (Mü’minun, 23/14)

Arapça “alaka” kelimesi, hem kan pıhtısı hem de bir yere asılan veya tutunan şey anlamına gelir. Embriyo, bu aşamada rahim duvarına yapışır ve burada beslenerek gelişmeye devam eder. Bugün modern tıp, insan embriyosunun tam olarak rahme asılı kaldığını ve buradan beslendiğini kanıtlamıştır.

4. Mudğa (Çiğnemlik Et Parçası) Aşaması

Yaklaşık dört hafta sonra embriyo, küçük bir et parçası gibi görünmeye başlar. Bu aşama, Kur’an’da “mudğa” (çiğnemlik et parçası) olarak tanımlanmıştır:

> “Sonra o alaka (asılı hücreyi) bir mudğa (bir çiğnem et) haline getirdik…” (Mü’minun, 23/14)

Bilim insanları, bu dönemde embriyonun dış görünümünün, sanki çiğnenmiş bir sakız parçasına benzediğini belirtmiştir. Kur’an’ın bu aşamayı 1400 yıl önce bu kadar açık bir şekilde tarif etmesi, onun ilahi bir kelam olduğunu bir kez daha gözler önüne sermektedir.

5. Kemiklerin Oluşumu ve Etle Kaplanması

İnsan embriyosu geliştikçe, iskelet sistemi de oluşmaya başlar. Kur’an’da bu aşama şu şekilde anlatılır:

> “…O mudğayı kemiklere çevirdik. Kemikleri de et ile örttük…” (Mü’minun, 23/14)

İnsan embriyosu önce kıkırdak dokusundan oluşur, sonra bu kıkırdaklar kemikleşmeye başlar ve kas dokusu kemiklerin üzerini sarar. Modern embriyoloji, bu sürecin tam da Kur’an’ın tarif ettiği gibi gerçekleştiğini ortaya koymuştur.

6. Ruhun Üflenmesi

Peygamber Efendimiz (s.a.v.), insanın anne karnındaki yaratılış aşamalarını detaylı bir şekilde açıklamıştır:

> “Sizden birinizin yaratılışı, annesinin karnında kırk gün boyunca nutfe (sperm) olarak toplanır. Sonra aynı süreyle alaka olur. Sonra aynı süreyle mudğa olur. Sonra bir melek gönderilir ve ona ruh üflenir…” (Buhari, Bed’ü’l-Halk, 6)

Bu hadiste, insanın yaratılışının kırk günlük periyotlarla geliştiği ve en sonunda ruhun üflendiği bildirilmektedir. Ruhun üflenmesiyle birlikte insan, artık sadece bir biyolojik varlık olmaktan çıkar ve ilahi bir emaneti taşıyan bilinçli bir varlık haline gelir.

7. Doğum: Hayata Açılan Kapı

Anne karnında geçen dokuz aylık sürecin ardından, bebek dünyaya gelmeye hazır hale gelir. Doğum anı, insanın ana rahmindeki korunaklı dünyadan dış dünyaya geçiş yaptığı, en büyük mucizelerden biridir.

Kur’an’da bu aşama şöyle anlatılır:

> “Sonra onu başka bir yaratık yaptık. Yaratıcıların en güzeli olan Allah, ne yücedir!” (Mü’minun, 23/14)

Bu ayet, insanın yaratılış sürecinin diğer canlılardan farklı olduğunu ve Allah’ın ona özel bir yaratılış bahşettiğini vurgular.

Sonuç: Yaratılış Mucizesi Üzerine Derin Düşünmek

İnsan, bir damla sudan yaratılıp bilinç sahibi bir varlığa dönüşen en büyük mucizedir. Kur’an ve hadislerde detaylarıyla anlatılan bu aşamalar, modern bilim tarafından da doğrulanmıştır. Ancak burada asıl önemli olan, insanın bu mucizeyi düşünerek Allah’a daha çok yönelmesi ve yaratılışını bir ibret vesilesi kılmasıdır.

Kur’an-ı Kerim, insanın bu süreci düşünmesi gerektiğini şöyle buyurur:

> “İnsan neden yaratıldığına bir baksın!” (Tarık, 86/5)

İnsan, kendi varlığını düşünerek Rabbine daha çok yaklaşmalı, hayatını boşa harcamamalıdır. Çünkü her insanın yaratılışı, başlı başına bir şükür ve tefekkür vesilesidir.

CELLADINA AŞIK OLANLAR

Celladına Âşık Olanlar: Kendi Zindanını İnşa Edenler

İnsanlık tarihi boyunca, zulme uğrayanların bazen zalimlerini yücelttiğini, hatta onlara sadakatle bağlandığını görürüz. Buna psikolojide “Stockholm sendromu” denir; ama mesele sadece bir ruh hâlinden ibaret değildir. Toplumlar da bazen cellatlarını yüceltir, onlara sadakat gösterir ve hatta onların dümen suyunda ilerler.

Peki, insan neden kendisini ezen, sömüren veya yok sayan bir sisteme sadakatle bağlanır? İşte bu sorunun cevabı, tarih boyunca nice devletlerin yıkılmasına, milletlerin köleleşmesine ve bireylerin kendi hayatlarını mahvetmesine sebep olmuştur.

Zulmü Normalleştirmek: İtaatin Esarete Dönüşmesi

Celladına âşık olan insanlar, genellikle önce küçük tavizler verir. Zulüm karşısında sessiz kalır, haksızlığı sineye çeker ve zamanla zulmü normalleştirmeye başlarlar. Önceleri karşı oldukları bir düzeni, gün gelir savunur hâle gelirler. Bu noktadan sonra artık zincirlerini sorgulamak yerine, zincirlerini süslemeye çalışırlar.

Tarih bunun sayısız örneğiyle doludur:

Kendi haklarını savunmaktan korkan toplumlar, bir gün kendilerine zulmedenleri kutsamaya başlar.

Düşmanın propagandasını benimseyen bireyler, zamanla o düşmanın gönüllü neferine dönüşür.

Sömürgeci güçlere hayranlık duyan ülkeler, zamanla kendi kültürünü ve değerlerini küçümsemeye başlar.

Bu durumun en trajik yanı, zulme uğrayanın, kendisini ezen sistemi hazmedip, benimseyip normelleştirmesi ve celladını “kurtarıcı” olarak görmeye başlamasıdır.

Sistemin İnşa Ettiği Cellat Sevgisi

Bireyler ve toplumlar, bazen farkında olmadan cellatlarını sever hâle gelirler. Bunun en büyük sebebi zihinsel esarettir. Zihinsel esaret, fiziksel esaretten daha tehlikelidir; çünkü insan, prangalarından kurtulmayı aklından bile geçirmez.

Eğitim sistemi, medyanın propagandası ve ideolojik baskılar, bireylere bazen cellatlarını sevmenin fazilet olduğunu öğretir.

İnsanlar zamanla sorgulamaktan korkar hâle gelir. Sorgulamak ihanet sayılır, itaat etmek sadakatle ödüllendirilir.

Kendi haklarını savunanlar “hain” ilan edilir, zulme boyun eğenler ise “sadık” olarak yüceltilir.

Böylece, insanlar kendi zindanlarını kendi elleriyle inşa eder ve cellatlarına âşık olurlar.

Uyanış: Zincirleri Kırmak

İbret alınması gereken nokta şudur: Celladına âşık olan bir toplum, kendi sonunu kendi hazırlar. Tarihte özgürlüklerini kaybeden milletler, genellikle düşmanlarının kılıcıyla değil, kendi gafletleriyle yok olmuşlardır.

Bu yüzden;

Bize neyin sevdirildiğini ve neyin düşman gösterildiğini sorgulamak zorundayız.

Zulmü, baskıyı ve adaletsizliği hazmedip normalleştirmemeliyiz.

Kendi değerlerimize, kimliğimize ve özgürlüğümüze sahip çıkmalıyız.

Eğer bir toplum, kendisine zulmedenleri alkışlamaya başlamışsa, felaket kapıdadır. Zincirleri süslemek yerine, zincirleri kırmak gerekir. Çünkü tarih gösteriyor ki, celladına âşık olanlar, en sonunda onun bıçağıyla yok edilirler.