HZ.    SEVDE

Hz.Hatice validemizin vefatına Peygamberimiz çok üzülmüştü.Aile hayatında adeta bir boşluk meydana gelmişti.Çevresi,onu teselli edip yardımcı olarak bir hanımın bulunması gerektiğini düşündüler.Osman b.Maz’un’un hanımı hz.Havle,bu maksadla peygamberimizin huzuruna gitti.Haticenin yokluğunu hemen hsetti.”Ya rasulullah yanınıza girince Haticenin yokluğunu hemen hissettim.”dedi.Peygamberimiz:”O çocuklarımın anası,evimin de görüp gözetleyicisi idi.”buyurdu.Bunun üzerine Havle düşüncesini açtı.”Ya rasulullah,evlenmek istermisiniz?”diye sordu.Peygamberimiz “Evet,kadınlar arasında münasib kimse bulunabilirse...”buyurdu.Ve kimin düşündüğünü sordu.Havle,hz.Ebubekir’in kızı Âişe ile Sevde binti Zem’a olduğunu söyledi.Peygamberimiz”Git,benim için ikisi hakkında da konuş”buyurdu.

            Hz.Âişe o sırada çok küçüktü.Evlenecek yaşta değildi.Peygamberimiz onunla sadece nişanlanmayı düşünüyordu.Hz.Sevde ise kocasıyla beraber,islamı kabul edenlerin ilk safında yer alıyordu.Bu bahtiyar karı koca putları bırakıp iman edince,müşrik olan akrabaları ve diğer müşrikler tarafından çeşitli işkencelere maruz bırakıldılar.Bu işkence dayanılmaz bir hal alınca da bir çok Müslüman ile birlikte Habeşistana hicret etmek zorunda kaldılar.Mekkeye döndüklerinde kocası vefat etti.Hz.Sevde 5 küçük çocuğuyla dul kaldı.Geçim sıkıntısı çekiyordu.

            Peygamberimizin muvafakatı ile Hz.Sevde’ye dünür giden Havle,bu müjdeyi Sevdeye bir an önce vermek için acele ediyordu.Sevdenin evine geldi ve ona Rasulullah beni sana dünürlük için gönderdi”dedi.Hz.Sevde bu müjdeye çok sevindi.Bununla beraber endişeli idi.Bu endişesini bir vesileyle peygamberimize şöyle dile getirdi:

            “Vallahi ya rasulullah,beni sizinle evlenmekten men eden hiçbir mühim sebeb yoktur.Ancak şu çocukların sabah akşam başınızda vızıldayacaklarınızı düşünüyorum da onun için çekiniyorum.”

            Bunun üzerine,alemlere rahmet olarak gönderilen yüce peygamber,”Allah sana rahmet etsin.Kadınların hayırlısı küçük çocukları sebebiyle zorluklarla karşılaşandır.”buyurarak,tereddüdünün yersiz olduğunu beyan etti.

            Hz.Sevde zaten kocasının vefatından birkaç gün önce rüyasında peygamberimizin mübarek ayaklarını omzuna koyduğunu görmüştü.Bunu anlattığında kocası şöyle dedi:”Ey sevde,sen gerçekten böyle bir rüya gördünse,benim mutlaka öleceğime,senin de peygamberimizle evleneceğine işarettir.”

            Hz.Sevde bu rüyasını hatırladı ve kayınbiraderine peygamberimizle nikâhını kıyması için selahiyet verdi.Böylece Sevde,peygamberliğin 1o. Yılında resulullahın ikinci hanımı olma şerefine kavuştu.

            Sevde,peygamberimizle nikâhlandığında yaşı bir hayli ilerlemişti.5o yaşın üzerinde bulunuyordu.Rasulullah ile evlenmesinin tek gayesi peygamberimizin hanımı olma şerefini elde etmekti.Nitekim 3 yıl sonra resulullah Hz.Âişe ile nikâhlanınca,bunda ne kadar samimi olduğunu gösterdi.Peygamberimize şöyle dei:”Ben sadece size eş olmak şerefine nail olan kadınların zümresinden haşrolunmayı istiyorum.Ben nöbet günümü Âişeye bağışladım.”

            Diğer taraftan peygamberimiz de iman fredaisi bu azize shabiyesini,hem gözü dönmüş,merhametten mahrum yakınlarının zulmünden korumak hem de dinini rahatça yaşamak için her şeyi göze alarak hicret etmekten çekinmemesi sebebiyle mükâfatlandırmak için nikâhı altına almıştı.Bu cihetle bu evlilikte tamamen bir himaye ve şefkat hissi hakimdi. Peygamberimizin maksadı dul ve 5 yetim sahibi bir mücahide hanımı korumaktı.Zaten o sıralar Hz.Hatice vefat ettiğinden,yalnız bulunuyordu.

            Hz.Sevde peygamberimize çok itaatkârdı.Rasulullaha hizmette kusur etmez,emirlerini hemen yerine getirirdi.Ona hizmet etmeği kendisi için büyük bir şeref olarak telakki ederdi.Peygamberimizin diğer hanımları ile birlikte veda haccında bulundu.Rasulullahın vefatından sonra bir daha hac ve umreye gitmedi.Kendisine”Niçin hac ve umre yapıyorsun?”diyenlere,”Ben hac ve umremi yaptım.Artık Allah’ın emrettiği gibi evimde oturacağım”cevabını verdi.

            Hz.Sevde,dünyaya fazla gönül vermezdi.Eline geçenlerden,ihtiyaçtan fazlasını fakirlere sadaka olarak verirdi.Bir gün Hz.Ömer harcaması için kendisine çok miktarda para göndermişti.İlk anda bunu para olduğunu anlayamadı.”Bu nedir?”diye sordu.Para olduğunu söylediler.”Hurma mıdır ki bu kadar çok göndermiş,dedi ve hepsini dağıttı.

            Hz.Sevde,yüz yaşında iken vefat etti.”(Bizim Aile.Sayı.4)