SEVGİLİ PEYGAMBERİMİZ HZ.MUHAMMED’İN (SAM) AHLAKI

         Çocukluk çağından itibaren Peygamberimizin yanında uzun bir hayat geçirmiş olan Hz.Ali,oğlu Hüseyine,Peygamberimizin ahlakını şöyle anlatıyor:

            “Peygamberimiz güler yüzlü,güzel huylu,nazik kalpli idi.

            Ağzından kötü söz çıkmazdı.

            Resulullah,sevmediği bir hareketin,hoşlanmadığı bir şeyin üzerine gitmezdi.Şayet,böyle bir harekette bulunan adam,hareketini kabul ettirmeye çalışacak olursa,onu sıkıştırmadan,kalbini kırmadan ya bundan vaz geçirir,ya da,susarak hoşnutsuzluğunu hissettirirdi.

            Resulullah,kişisel münakaşa ve mücadeleden kaçınırdı.Gereksiz yere konuşmaz,kendisini ilgilendirmeyen şeylerle uğraşmaktan çekinirdi.

            Hiç kimseyi tenkid etmez,küçümsemez ve mahcub etmezdi.Başkalarının sırlarını merak edip,araştırmazdı

            Peygamberimiz,halkı yararlandıracak meseleler ve konularla ilgilenir,boş işlerden bahsetmezdi.

            O,söz söylemeye başlayınca,sahabiler hep birden susarlar ve onu dinlerlerdi.

            Bir kimse söze başladığı zaman da,Resulullah ona yönelir ve onu dikkatle dinlerdi.

            Bir yabancı kimse sert ve kaba bir şekilde konuşacak olursa,Peygamberimiz,ona sonuna kadar katlanırdı.

            Kendisinin övülmesini dinlemekten hoşlanmazdı.

            Eğer,birisi,gördüğü iyilikten dolayı teşekkür edecek olursa,onun bu teşekkürünü kabul ederdi.

            Peygamberimiz,kimsenin sözünü kesmezdi.

            Son derece âlicenab,özü,sözü doğru ve temizdi.

            Konuşması,sohbeti tatlı idi.Kendisini ilk defa görenler,vakar ve heybeti karşısında sarsılırlar,onunla arkadaşlık edenler de,ona hayran olurlardı.”(M.A.Köksal)