MAYMUN   HUYLULAR

         İnanmayanlar,inatta maymun huyludurlar.Huy ise insanın içinde bir afet.

            İnsan ne yaparsa,maymunda ondan görür,taklid eder.

            Maymun,ben de insan gibi yaptım zanneder.O cahil hayvan,aradaki farkı nerden bilecek?

            İnsan,emre uyduğu için yapar;ötekiyse iant olsun diye.Sen,inatçının başına toprak saç…

            Münafık,müminle beraber namaza durur.Fakat gösteriş içindir bu,ibadet için değil.

            İnananlar (müminler),farkında olmadan ikiyüzlülerle (münafıklarla) birlikte hareket ederler.Namazda da,oruçta da,hacda da,zekatta da bu böyle.

            Sonunda,inananlar kazanır.İkiyüzlülerse perişan olur gider.

            Her biri,kendi makamına gider,kendi ismine uygun biçimde yürür.

            Onu”mümin)diye çağırırlar,ruhu hoşlanır.”Münafık”derlerse,sertleşir,ateş kesilir.

            Mümin isminin sevilmesi,imanın sevilmesindendir.Bununkinin kötülenmesiyse, münafıklığın nefretinden…

            “Mümin”kelimesinin harflerinde bir büyüklük yoktur.”Mümin”sözü,ancak özü tarif içindir.

            Birisine”münafık”desen,içini akrep gibi yaralar o kötü ad.

            Deniz suyunun acılığı kabından olmadığı gibi,kötü adın çirkinliği de harflerinden değil…

            Harf kaba benzer,ondaki mana ise suya.Mâna denizi ise,Allah’ın yanında bulunan kitabın aslı (Ümmü-l kitab)dır.

            Yan yana acı ve tatlı denizler vardır dünyada.Aralarına öyle bir perde gerilmiştir ki,birbirine karışmaz o iki deniz.

            Fakat,o denizler bir kaynaktan coşup akmakta.Sen ikisinden de geç;yürü git o kaynağa.”(Mevlana)