ŞEYTANIN SEVMEDİKLERİ

         Enes bin malik (ra) anlatıyor:

-Bir gün Peygamber Efendimiz (sam) Eba Eyyub’un evinde sohbet ediyordu.Bir ara dışarıdan gayet çirkin bir ses duyuldu:

-“Ya Muhammed içeri girmeme izin verirmisin?”diyordu,sesin sahibi.Peygamberimiz:

-“Bu sesin sahibini tanıdınız mı?”diye sordu bize.Biz:

-“Allah ve Resulü bilir”dedik.Efendimiz:

-“Bu sesin sahibi şeytandır”dedi.Hemen Hz.Ömer yerinden fırladı:

-“Müsaade et ya rasulallah,şu mel’unu geberteyim”dedi.Peygamberimiz:

-“Ya Ömer,bunu yapamazsın,zira ona kıyamete kadar mühlet verilmiştir”dedi.

Sonra bu buraya kadar gelmezdi,herhalde bir sırra binaen geldi,buyurdu.

Sonra Efendimiz şeytanın içeriye gelmesine izin verdi.Şeytan içeriye girdi.Yüzü gayet çirkindi.Bir gözü kördü.Çenesinde de birkaç kıl vardı.Allah’ın emriyle geldiğini söyledi.

Eğer,dedi,gelmeseydim Allah bana dünyada iken azab ederdi.

Sonra kapının yanına oturdu:

-Ya Muhammed,dedi,senden şikayetim var.Sen dünyaya geleli insanları kandıramıyorum.İnsanları azdırmak,onları yoldan çıkarmak mümkün olmuyor.

Peygamberimiz yanında duran Hz.Ebu Bekri işaret ederek:

-Nasıl,dedi,bunu kandırabilirmisin?Şeytan cevab verdi:

-“Nerdeee!...Onu kandırmak mümkün mü?Sarsılmaz haşin bir kaya gibi.”

-“Ya Ömer’i?”

-“Onun heybetinden ve azametinden korkarım.”

-“Ya Osman?”

-“Ondan utanırım.O Kur’an-ı tertib edendir.”

-“Peki,Ali için ne diyorsun?”

-“Ona Allah,arslanım dedi.Zülfikarı var,çok korkarım”

Peygamberimiz bu cevabları aldıktan sonra:

-“Pekiyi,sen neleri sevmezsin?Düşmanların kimlerdir?”diye sordu.

Şeytan cevab verdi:

-“Camiyi,cemaatı,Kur’an-ı,Mekke’yi,Medine’yi,Arafat’ı,Mescid-i Aksa’yı,Mescid-i haram gibi sizin mukaddes saydığınız yerleri sevmem.Düşmanlarım da on beş sınıf kimsedir.Başta birincisi sensin Ya Muhammed.Senin yakınların ve arkadaşların.Daha sonra bütün peygamberler.Arkadaşlarının arkadaşları,veliler...

-“Doğru söyledin.”buyurdu Peygamber efendimiz:

-“Ben ve bütün bu saydıkların da seni sevmeyiz,Sen,benim de bu saydıklarının da en büyük düşmanımızsın.

Sonra,şeytan,düşmanlarını saymaya devam etti:

-İkincisi:öğrenip,öğreten ve öğrendikleriyle amel eden din bilginleridir.

-Üçüncüsü:Kur’an okuduğu,Kur’an-ın tarif ettiği gibi yüksek ahlaka sahib olan Salih kişilerdir.

-Dördüncüsü:Allah’ın rızasını ön planda tutarak müezzinlik edenlerdir.

-Beşincisi:Hallerinden şikayetçi olmayan fakirlerdir.

-Altıncısı:Merhametli olanlardır.

-Yedincisi:(Allah’ın sevgili kullarına ikramda bulunan) Cömert kimselerdir.

-Sekizincisi:Sabah namazını vaktinde kılanlardır.

-Dokuzuncusu:Gerek kendi örnek ahlakıyla,gerek nasihatla halkı ıslah eden ve doğru yola çağıran vaizlerdir.

-Onuncusu:Haramdan ve zinadan kaçınanlardır.

-Onbirincisi:Daima abdestli olanlardır,abdestli olarak ibadete hazır olanlardır.

-Onikincisi:Haya ehli olanlardır.

-Onüçüncüsü:Allah’a tevekkül edenlerdir.

-Ondördünücüsü:Fakir ve yoksulları sevindirenlerdir.

-Onbeşincisi:Allah’a daima ibadette bulunan Allah’ın âbid ve zahid kullarıdır.

Şeytanın düşmanı ve sevmediklerinden olabilmek ne güzel,ne büyük mutluluktur.(Yuvamız)