Devletin derini /Fehmi Koru/Yeni
Şafak.01-04-2005
Hay Allah, Süleyman Demirel bu defa uzman kimliğiyle karşımıza çıktı, günlerdir 'derin devlet' kavramı üzerinde Yavuz Donat'la konuşuyor... O dizide bulamadığım derinliği, Almanya'nın bir önceki başbakanı Helmut Kohl'un anılarında yakaladım. Kohl'un 43 yıllık şoförü Eckhard Seeber'in dikkat çekici ifşaatını Hürriyet'ten okuyalım: "Telefonlarının dinlenebileceği konusunda birçok kişi kendisini uyardı. Bu nedenle yollarda durur ve bulduğumuz telefon kulübelerine girip önemli görüşmelerini gerçekleştirirdi. Kısa sürede ülkedeki tüm telefon kulübelerinin yerlerini öğrendim." Almanya gibi bir ülkede başbakanlık koltuğunda oturan bir politikacı 'telefonlarının dinlendiği' endişesini neden duyar? Neden makam aracını durdurup önemli konuşmalarını sokak telefonuyla yapar? Bu sorunun tek bir cevabı var: 'Derin devlet'... Kulakları her yere uzanan örgütlü kuruluşa 'derin devlet' demekte hiçbir mahzur yok. 'Derin devlet' ulusal devlet mekanizmasının derinliklerinde de bulunur; şimdilerde 'ulus-aşırı' bir mekanizmaya da kavuştuğu için global sistemin bir yerlerinde de karşınıza çıkabilir. Bu sebeple, siz siz olun, başkalarının kulak vermesini istemeyeceğiniz konuşmaları sokak telefonlarından yapın... Siyasî yasaklı olduğu günlerde Necmettin Erbakan'ın Güvenlik Caddesi üzerinde Gül Apartmanı giriş katındaki ofisine her gittiğimde radyonun bayağı yüksek ses gelecek biçimde açık olduğunu fark eder ve şaşırırdım. Bir, Erbakan'ın müziksever olduğuna dair herhangi bir karineye sahip değildim; iki, müziksever olsa bile açık olan radyodan gelen nağmeler onun zevkine hitap etmeyecek kadar gürültülüydü... Radyonun gürültüsü yüzünden yüksek sesle konuşmaya başladığımda, biri, "Yavaş, dinleyen olabilir" ikazında bulundu da garipliğin sebebini anlayabildim... Refahyol döneminde, siyasî konuları konuşmak üzere biraraya gelen Refah Partililer, cep telefonlarını kapattıktan sonra pilini çıkartmadan sohbete başlamazlardı. Ortakları Tansu Çiller'in, "Cep telefonları dinleme cihazı olarak da kullanılabiliyor; kapalı tutmanız yeterli değil, iyice öldürmelisiniz" tavsiyesinde bulunduğu için bu uygulamaya geçtiklerini o sırada öğrenmiştim... Telefonların ne kadar yaygın dinlendiğini artık herkes biliyor. Gazetelerde çarşaf çarşaf yayınlanan konuşma metinlerinden sonra bilmemek mümkün değil. Oysa, bir dostumuzla yediğimiz yemekte konuştuklarımızın bir başka dostumuza cep telefonundan dinletildiği bir olay yaşadığımızda, pek çok kişi, "Hadi canım" inanmazlığındaydı. O sırada yaptığım araştırmada, bunun epeydir bilindiğini keşfetmiştim... Çok sıkı korunan bilgisayar ağlarına girmeyi başaran kişilere 'hacker' deniyor; bunların piri Kevin Mitchnik adlı biri. Devletin süper gizli bilgilerine ulaşmaya meraklı bu genç suçüstü yakalanınca cezaevine atıldı. Kevin'in hayatını anlatan bir kitapta, Amerikan Kongresi'ne çağrılıp cep telefonu dinleme konusundaki görüşlerine başvurulduğunu okumuştum... Cep telefonu denilen nesne de sonuçta bir bilgisayar; belli tuşlarına bastığınızda konuşma dışı tâlimatlar da verdi biliyorsunuz cihazlara... Hele, üretici şirketlerin gözü gibi sakladığı kodlar listesini elinize geçirmişseniz, sizin veya numarasını bildiğiniz başkasının cihazına yaptıramayacağınız hinlik yok... Kevin Mitchnik, Kongre binasının bir odasında, cep telefonundan, bir başka odada yapılan konuşmaları Amerikalı politikacılara dinletmiş o gün; cihazından öteki odadaki cihaza kodlu tâlimatlar göndererek... Konumuzla ilgisi yok, ama bilginiz olsun diye kaydediyorum: Cep telefonunuzun *#06# tuşlarına sırayla bastığınızda bir sürü rakamın ekranı işgal ettiğini göreceksiniz. Ekrana yansıyan telefonunuzun kimlik numarasıdır. O rakamları bir yere kaydedin. Eğer telefonunuzu çaldırır veya kaybederseniz, başkalarının kullanmasını istemediğiniz taktirde, kullandığınız servisi arayıp o numarayı verdiğinizde, cihazınızı bir daha kullanılamayacak hale getireceklerdir. Cihazın bu tür fonksiyonları da var işte... Başbakan, bakan konumundaki insanları alçak perdeden konuşurken veya cihazı pilsizleştirmeye çalışırken görmek garip belki, ama gerçek... Bugünün teknolojisi yalnız görüntüleri yakınlaştıran fotoğraf makinaları geliştirmedi, 'zoomlu mikrofonlar' da üretti. Geçende Ertuğrul Özkök'ün de sözünü ettiği Francis Ford Coppola'nın başrolünü Gene Hackman'a oynattığı 1974 yapımı 'The Conversation' (Konuşma) filminde kullanılan dinleme tekniğini unutun; artık metrelerce ileriden dinlenebiliyor konuşmalar... Bugün de hükümetin önemli üyelerinin kendi aralarında yaptıkları konuşmaları başkalarının dinlememesi için aldıkları tedbirler vardır herhalde. Neticede devlet işi konuşuyorlar, strateji belirleyip taktikleri gözden geçiriyorlar. Eğer tedbirleri yoksa başkalarına karşı-tedbir için fırsat veriyorlar demektir... Neyse. Konumuz Süleyman Demirel mülâkatı üzerinden 'derin devlet' idi, lâfı uzattım. İsterseniz, özetin özeti kanaatimi bir daha aktarayım da üzerinde düşünün: Helmut Kohl'u Almanya'da, Tansu Çiller ve Necmettin Erbakan'ı Türkiye'de konuşurken tedbir almaya zorlayan şey var ya, işte 'derin devlet' odur...
|
Yavuz Donat-la Yapılan Röportaj---28-Şubat-2005-Sabah.
Derin devlet
Demirel derin devleti anlatıyor! - 1.
Sayın
Demirel... Derin devlet nedir?.. Derin devlet var mı?
- Türkiye Cumhuriyeti devletinin kanunları var...
Kurumları var... Kuralları var.
- Derin devlet?
- Kanunlar içerisinde kurulmuş organlar var...
İstihbarat örgütleri var... Güvenlik birimleri
var... Buralarda keyfilik, insan haklarına
aykırı bir şey yok... Olmamalı da.
- Efendim, derin devlet?
- Çok itina ile söylüyorum, devlet
yönetiminde zaaf belirirse...
- Zaaf nasıl belirir?
- Şöyle... Devletin kanunları vardır,
uygulanamamaktadır... Valisi, kaymakamı vardır...
Hakimi, savcısı vardır... Askeri, polisi
vardır... Ama kanunlar uygulanamadığı için
huzur yoktur.
- Böyle durumda derin devlet mi devreye girer?
- O zaman bu huzuru biz tesis
edelim niyeti ile devletin içinden ve
dışından talepler gelir... Bu bir devlet
boşluğudur... Devlet, boşluğu kabul etmez...
Türkiye maalesef bunu yaşamıştır.
- Derin devlet olayı bu mudur?
- Bu yaşandı... 1977-1978'lerde... 1979'da biz
idareyi devraldığımız zaman tam bir devlet
boşluğu vardı.
- Devlet boşluğu olunca da devreye derin devlet giriyor... Öyle mi?
- Derin devletin içinde kimler var?..
Olaya şöyle bakacaksınız... Derin devletin
içindekiler yani normal zamanlarda belirli
yetkileri kullanma durumunda olanlar, bir de
bakarsınız, kurtarıcı haline gelmek isterler...
Öyle hissederler kendilerini... Oysa kimse
onlara görev vermemiştir.
Ülkeyi kim yönetecek?
Sayın Demirel. Hükümete oldukça uzun süreli avans tanınmıştı. Şu anda durum
nedir? Ve sayın Recep Tayyip Erdoğan, bugün itibariyle, siyaset yolculuğunun
hangi istasyonundadır?
-
Türkiye,
yönetilmesi zor bir ülke... Tek parti döneminde de zordu, çok partili dönemde de
zor... Etraf problemli... Tarih ve coğrafya yönetime istikamet veriyor...
Yönetimi güçleştiriyor veya kolaylaştırıyor.
Efendim, bugün durum nedir?
- Dünü irdelemeden, bu konudaki analiz tam yapılamaz... Tarihten aldığımız
şartlar var... 624 yıllık Osmanlı deneyimi var... Bu yönetimin içinde önemli
unsurlar var... Pozitif unsurlar var... Güç var... Kudret var.
Yani, Osmanlı'dan bahsediyoruz.
- Evet... Kurumların en başında "hanedan" var... Ve ikinci kurum "ilmiye." Yani
alimler... Daha çok din alimleri... Üçüncü kurum "kalemiye" yani bürokrasi...
Dördüncü kurum "seyfiye" yani askerler.
Bu durumda Osmanlı yönetiminde söz kimdeydi?
- İlk bakışta söz padişahın... Ama ülke yönetimine baktığınızda ilmiyenin de,
kalemiyenin de, seyfiyenin de söz hakkı var... Bu kendiliğinden işleyen bir
olay... Yani padişah fetva almadıkça birtakım şeyleri yapamıyor.
Sayın Demirel... Osmanlı çöktü... Genç Cumhuriyet kuruldu... Gelelim bugüne.
- Dur, acele etme... Osmanlı çok uluslu, çok dilli, çok dinli bir ülke... Böyle
bir ülkenin yönetimindeki zorlukların önemli bir kısmı bugün intikal etmiştir.
Nasıl?
- Genç Cumhuriyet kuruldu tamam... Ama Osmanlı'nın içinden çıkan komşu ülkelerle
Türkiye'nin sorunları oldu... Ve bu bir savunma olayını doğurdu... Bu noktada
altı çizilecek bir husus var.
Altı çizilecek konu nedir?
- Türkiye Cumhuriyeti'ni var eden, büyük Atatürk'ün gösterdiği istikamette
hareket eden
ordu
hareketidir... Milletin ordusudur... Kurtuluş Savaşı bittikten sonra da askerin,
Türkiye Cumhuriyeti üzerinde özel bir iddiası olmuştur.
Bunu açar mısınız?
- Atatürk Cumhurbaşkanı'dır, devletin kurucusudur, askerdir... İnönü ikinci
Cumhurbaşkanı'dır, devletin ikinci kurucusudur, askerdir... Atatürk'ün
çevresindekilerin bir kısmı askerdir... Sivil olarak ilk defa Celal Bayar
görünüyor... O da Kurtuluş Savaşı'nın içinden geliyor.
Siz buradan nereye geleceksiniz?
- İşte bu şartlarda, demokratik yönetime geçiliyor... Artık milli irade var...
Millet iradesinin üstünlüğü var... Hakimiyet milletindir... Çok partili sistem
var.
Öyleyse geldik bugüne... Muhalefet var... İktidar var... Başında Tayyip bey
var.
- Şimdi dikkatinizi bir noktaya çekiyorum... İktidar, seçimle gelir. Ve der
ki... Milletten yetki aldım, ülke yönetiminde her şey artık benim hakkımdır...
Ben nasıl istersem, ülke öyle yönetilecek... Bu bir jakoben düşüncedir.
Sohbetin bu noktasında, Demirel'in "telefon bağlanmasın" demesine rağmen,
telefon çaldı.
Baba "dikkatimi dağıtmayın" diye kızdı.
Sohbete "kısa bir mola" verildi.
Demirel dedi ki:
- İşin püf noktasına geldik... Söyleyeceklerimin her satırı çok önemli.
Sayın Demirel... Jakoben düşünceden bahsediyordunuz.
- Jakoben idare...
Yani, siyasi iktidarın yetkiyi kimseyle paylaşmak istememesi. İktidar benim, her
şeye ben karar veririm demesi.
Bu jakoben düşünce.
- Evet... Millet iradesini ben temsil ediyorum, yönetimde son söz benim
felsefesi... Jakoben inanış. Bu inanış ülke yönetimini bir yerde zorlaştırdı...
Zira çok partili yaşama girildikten sonra bir
kurullar
devleti ile karşı karşıyasınız... Devletin yönetimi adeta paylaşılmıştır...
Burada iki önemli tezat var.
Devlet yönetimindeki iki tezat nedir?
- Biri, iktidarın gayri kabili taksimidir... Büyük bir konu.
Yani iktidar gücü paylaşılamaz konusu.
- Evet... Doğru... İktidar gücü taksim edilemez ama...
Ama?
- Bu gücü kullanırken, devletin yönetimine iştirak olan diğer kurumların fikrini
alma var, danışma var, istişare var. Devlet yönetimine iştirak olan diğer
kurumların fikrini almak, iktidarı taksim etme anlamına gelebilir mi? Gelebilir.
Öyleyse... Yorumunuz?
- Burada her şey neyi, nasıl yapacağınıza bağlı.
Yani?
- Bunu öyle yaparsınız ki, Anayasal kurumların düşüncesini alır, tartışır ve ona
göre karar verirsiniz... Zira siyasi iktidarın kararlarını icra edecek olanlar
da aslında yine bu kurumlardır.
Sayın Demirel... Yani "millet bana yetki verdi, istediğimi yaparım, yetkiyi
kimseyle paylaşmam" felsefesi, jakoben yaklaşım.
- Evet.
Geçmişte bu havaya girenler oldu mu?.. Adnan Menderes?.. Siz?
- Evet, hep girdik... Adnan bey de jakobendi, ben de jakobendim.
Ve geldik bugüne... Bugün Türkiye'yi yöneten siyasi iktidar için ne
diyorsunuz?
- İyi niyetli oldukları kesin... Ama kendi siyasi iktidarlarını anlayış
felsefeleri jakoben.
Tayyip bey?
- Evet.
Süleyman Demirel'le görüşme süremiz "45 dakika ile" sınırlıydı.
Sınırı koyan "doktorlardı."
Saat 11.30'da konuşmaya başladık.
Saat 12.15'te "beyefendi" dedik:
- 45 dakika doldu... Bize müsaade.
Demirel, önce Dr. Aylin
Cesur'a
baktı.
Sonra saatine.
Ve bize döndü:
- Konuşmayı burada kesemeyiz... Bu konuyu yarım bırakamam.
O sırada konu "derin devlet" idi.
Demirel'e sorduk:
- Ne yapalım? Bir kez daha saatine baktı.
"Devam edeceğiz" dedi.
- Yarım saatin daha var.
Bir ara telefon çaldı.
Demirel açmadı ve "şu talimatı" verdi:
- Konuşmamın kesilmesini istemiyorum... Hiçbir telefon bağlanmasın.
"Konu" yine derin devletti.
Ve Demirel, ağzından çıkan her sözü ölçüp, biçip tartıyordu.
Dikkatinin dağılmasını istemiyordu.
35 yıldır Demirel ailesinin hizmetinde olan "emektar İsmail" bize çay getirdi.
Demirel'den, İsmail'e:
- Kapıyı kapat... Konuşmam bitene kadar hiç açılmayacak.
Baba o sırada "çıt çıkmasını... Sinek uçmasını" bile istemiyordu. Zira "asker ve
siyaset" konusunu anlatıyordu.
"Bir şey daha" anlattı.
Yine "sözlerini hiç kestirmeden... Ve çok dikkatli bir üslupla."
Anlattığı, yıllar öncesine ait bir anıydı.
"Yazılmamak kaydıyla" dedi.
Demirel'le görüşmelerimizi teybe almazdık.
Bu defa resim çekmek, TV için film çekmek gibi işlerle de uğraştığımız için,
Demirel'in önüne teyp koyduk.
Onun "yazılmayacak" dedikleri de teybe kaydedildi.
Bunu kendisine de söyledik.
Tepkisi şöyle oldu:
- Teyp, çözüldükten sonra, bu bölümü çekmecene koy... İleride yazarsın... Ama şu
dönemde asla.
Konu yine "devletin derinliklerinde geçen bir olaydı."
Demirel 10 kiloyu nasıl verdi?
Demirel'i zayıflamış bulduk. "10 kilo verdim" dedi. Dr. Aylin Cesur:
- Beyefendi 12 yıldan sonra ilk kez 100 kilonun altına indiler.
"Nasıl" diye sorduk.
Demirel:
-
Diyet
yaparak.
Diyette neler yasak?
Demirel güldü:
- Yasak yok. Yasaklara karşı yıllarca meydanları dolaşıp, mücadele vermedik mi?
Yasaksız Türkiye diye bağırmadık mı?
Demirel'in diyetinde gerçekten "yasak" yok. Diyet bir "ekibin gözetiminde"
yapılıyor. Ekibin başı Güven Hastanesi'nden Dr. Mustafa Cesur... Ve onun yanında
bir diyetisyenler grubu.
Dr. Mustafa Cesur:
- Yasak yok. Beyefendi her şeyi yiyebilir, ama ölçülü. Tuz, yağ, şeker ve un
ölçülü olacak. Protein de..
Demirel "her şeyi" yiyor. Ama günde toplam "1735 kaloriyi" aşmadan.
Demirel'in gıdasının "yüzde 55'i karbonhidrat." Yüzde 30'u "yağ." Yüzde 15'i de
"protein."
Sayın Demirel... Günde kaç öğün yemek yiyorsunuz?
- 3 ana, 3 ara öğün.
Açlık çekiyor musunuz?
- Hayır.
Sayın Dr. Mustafa Cesur... Nasıl başardınız?
- Bu sadece doktorun, diyetisyenin ve ahçının başarısı değil... Karşınızdaki
insan da kilo vermeye istekli olacak.
Süleyman bey nasıl?
- Uyumlu... Anlayışlı... Doktorları dinliyor.
Dr. Cesur'dan son sözler:
* İsteyen herkes kilo verebilir.
* Ama önce kilo vermeyi kafasında kararlaştıracak... Beyni hazır olacak.
* Konuya kilo vermek diye de bakmamak lazım. Bu bir dengeli beslenme olayı... Ve
yaşam tarzı.
Eskiden Demirel, misafir geldiği zaman yerinden "ağır ağır" kalkardı.
Baktık şimdi "daha dinç... Daha hareketli."
"Hasta haliyle" bizi, kapıya kadar geçirdi.
- Beyefendi, maşallah, incelmişsiniz.
- Aslında herkes becerebilir... Doktorları dinlemek şart... Tabii, kendin de
hazır olacaksın.
Bayrağa saygısızlık... Halkın tepkisi... ve derin
devlet
Sayın Demirel... Binlerce karikatürünüz çizildi...
Hakkınızda eleştirel sahne oyunları bile yazıldı... Ne kadar kızdınız?
- Benim mizacım biraz sakin.
Ne kadar sakin?
- Sakin dediysem vurdumduymaz değil.
Sükunetinizin ölçüsü nedir?
- Ölçü şu: Acaba sineğin üzerine balyozla mı gitsek?.. Hayır... İşte ölçüm.
Sineğin üzerine balyozla gitmek de yanlış, varsın böyle olsun kıyamet kopmaz ya
diye vurdumduymaz davranmak da yanlış.
Siz ne yaptınız?
- Zaman zaman birtakım çirkin şeyler oldu... Mahkeme yolunu kullandım.
Ne kadar?
- Çok değil... Haklarıma tecavüz oldu... Hakarete uğradım... Aileme tecavüzler
oldu... O zaman mahkemeye gittim.
Mahkeme ne dedi?
- Ben kazandım.
Mahkeme kararıyla aldığınız tazminatları ne yaptınız?
- Parayı mı?.. Kimden, ne aldıysam, hayır işlerine harcadım.
Efendim, tavsiyeniz?
- Sana mı?.. Sineğin üzerine balyozla gitme... Eleştiriye tahammüllü ol... Hür
medya çok önemli şey... Medyanın eleştirileri doğru mu, ona bak ve doğrularından
faydalanmaya çalış.
Demirel: Kapkaç, hırsızlık, soygun... AB'den de önemli
Sayın Demirel... Bunca yılın deneyimi ile söyler misiniz, Tayyip bey başını
yastığa koyunca ne düşünmeli?
- Şunu... Yönettiğim ülke rahat mı?
Rahat mı sizce?
- İşte düşüneceksin... Yönetilebiliyor mu?
Lütfen konuyu açar mısınız?
- Türkiye daha uzunca bir süre büyük şehirlerdeki, özellikle İstanbul'daki
kapkaç, hırsızlık, soygun olayına dayanamaz... Bulunuz çaresini... Bu diğer
meselelerin tümünden önemlidir... AB'den de önemlidir.
Tayyip bey yatınca bunu düşünmeli... Başka?
- Rejimde istikrarsızlık getiren, büyük şehirlerdir... Bu konu dün çeşitli
şekillerdeydi... Bugün tamamen halkın huzursuzluğuna döndü... Halk çok rahatsız.
Tayyip bey elbette bildiği gibi yönetecek ama, yönetimin neticesi buysa, bu
yönetim değil... Devlet niçin lazım?.. Can, mal, ırz güvenliği... Tanzimat
fermanının birinci maddesi bu. İkincisi de açlığa çare... Bunlar aksarsa,
kurallara dayalı rejimi yürütmekte sıkıntı çeker.
Tayyip bey ne yapmalı?
- İstikrar için her şey var... Seçimle gelmiş iktidar... Anayasa değiştirecek
güç var... Tek parti hükümeti var... Hür yargı, polis, asker var... Jandarman
var... Ama geri dönüp bakıyorsun... Büyük kentlerde, özellikle İstanbul'da
olanlar önemsiz olaylar değil.
Tayyip bey daha daha neler yapmalı?
- İkinci olarak ne yapması lazım geldiğini kendisi söylüyor... Al, bak, Radikal
gazetesinin manşetine... Tayyip bey, işsizlik konusunda başarısız olduk diyor...
Kaç defa konuştuysam, sayın Başbakan'a bunu söyledim.
Ne dediniz?
- Dedim ki, Tayyip bey, adamın karnı tok olacak.
İnce sanat
Sayın Demirel. 6 kez gidip, 7 kez geldiniz. Hükümet etmek nasıl bir şey?
- Yönetme sanatıdır... İktidarı kullanma sanatı.
Bu sanat nasıl icra edilir?
- İktidar benim, kimse benim işime karışmasın diyebilirsiniz. Bunda, şeklen de
haklısınızdır... Ama senin işine karışılmasını devletin yeni tarzı getiriyor.
Bu durumda iktidar etme sanatının incelikleri neler?
- Bir tezatı anlatmak istiyorum.
Nedir?
- Anayasa bir yandan siyasi iktidar hakkında kayıt koymuş, bir taraftan da
kurullar için kayıt koymuş... Kurulların yerini tarif etmiş.
İktidar etme sanatı?
- Kurumların yerinde durabilmesine, görev ve yetkilerini iyi anlayabilmesine ve
kendilerine verilen öneme bağlı... Belki karışık görünüyor ama... İnce sanat
gerektiriyor.
Nasıl icra edilecek?
- Uzlaşmayla... Batılılar bize diyor ki, uzlaşmayı bilmiyorsunuz.
Bu ince sanatı biraz daha açsanız.
- Meşruiyetin kaynağı halk. Ama bu bir Anayasa devleti. Yetkiyi, uyum içinde
kullanırken, sanki devletin diğer organlarını tepenize çıkarmışsınız, siz
iktidarsız kalmışsınız gibi bir duruma düşürmeyeceksiniz... Sanat bu.
Bu sanat nerede öğretilir?
- Devlette.
Okulu?
- Devlet kadroları ve siyaset... Bu sanat, ehliyeti beraberinde getirir. İyi
icra edilmezse, yönetim zaafı çıkar ve derin devlet devreye girer.
Bayrağa saygısızlık... Halkın tepkisi... Ve derin devlet
Hastalıktan yeni yeni çıkmakta olan Demirel ile yaptığımız sohbetin bir bölümü
"bayrak."
"Şu kadarını" söyleyelim Demirel "konuyu" çok önemsiyor. Elbette bütün Türkiye
de önemsiyor ama...
Demirel'in önemsemesinin "önünde, arkasında" çok şey var.
Konuşmanın bir yerinde Demirel dedi ki:
".... böyle olaylara aman dikkat... Öyle bir infiale yol açar ki... Ülke
yönetilemez duruma geliverir... Hani, derin devlet konuşuyoruz ya... Böyle
şeyler onların tümüne güç verir... Cesaret verir... Olayı anında
bastıracaksın... Tepkini anında vereceksin... Duruma anında hakim olacaksın...
Yoksa..."
Menderes, Demirel, Recep Tayyip Erdoğan
Sayın Demirel... Menderes de siz de "madem ki iktidarım, her şey benden
sorulur, ben yaparım" dediniz.
Evet, Menderes de jakobendi, ben de... Böyle dedik... Şimdiki iktidar da jakoben.
Baştan başlayalım... Menderes'ten.
- Adnan bey bir sel gibi geldi... Tek partiyi devirdi... Tek partiyi devirince,
o dönem, tek partinin bütün kurumlarıyla karşı karşıyasın... Bürokrasiyle,
askeriyeyle, her şeyiyle... Zaten bir türlü de uyum sağlayamadı.
Yıl 1965... Bu defa siz geldiniz.
- Yüzde 53 oyla geldik... Meclis kürsüsüne çıktım, duvardaki yazıyı gösterdim...
Egemenlik kayıtsız şartsız milletindir... Meclis'e dedim ki... Beni buraya
getiren bu yazıdır.
Sonra?
- Dedim ki... Millet iradesi üstünlüğünü biz kullanacağız.
Sonra?
- Dedim ki... Ankara'ya emniyet müdürü tayini bana aittir... Ben tayin
edemiyorsam, o zaman Ankara emniyetinden, hükümet olarak beni sorumlu
tutamazsınız.
Sonra?
- İyi de kim sorumlu olacak?
Kim?
- Birisinin sorumlu olması lazım... Demek ki, Ankara emniyet müdürü tayinine
engel olmak da yanlış, meseleyi bu biçimiyle ele almak da yanlış... Yapamadık.
Sonuç?
- Kurumlar var ya... İş, o kurumlar ile siyasi iktidarın karşı karşıya kalmasına
döndü.
Bugün Tayyip bey ne yapmalı?
- Tayyip bey ülkeyi bildiği gibi yönetmeli... Yalnız dönüp bakmalı... Geçmişe...
Yaşananlara.
Evde patron Nazmiye hanım
Aile fotoğrafı çekerken sorduk:
Hanımefendi, eşinizi kaç yıldır tanıyorsunuz?
Nazmiye Demirel kahkahayı bastı:
- Şimdi sorduğun şeye bak... Çok eskiden beri.
Ne kadar eskiden? Bu defa kahkaha sırası Demirel'de:
- Yüz yıldır.
Demirel'in bu sözleri üzerine, Nazmiye hanım elini kaldırdı. Süleyman beyin
yanağını okşadı. Süleyman bey de onun.
Hanımefendi, evde hiç tartışma çıkar mı?
- Bak şimdi sorduğun soruya... Böyle şey sorulur mu?
Neden sorulmasın?
- Tartışma çıkmayan ev olur mu?
Sizin evdeki tartışmalarda, size göre, kim haklı?
Yanıt, Süleyman Demirel'den geldi:
- O haklı... Daima Nazmiye haklıdır.
Sayın Nazmiye Demirel... Evde kimin sözü geçer?
- Bak yine neler soruyorsun?.. Kimin sözü geçer acaba?
Demirel:
- Kimin olacak, evde daima Nazmiye'nin sözü geçer.
- Gerçekten mi? Nazmiye hanımın yanıtı:
- Siyasette, Demirel'in sözü geçer... Eve gelince... Eee, Demirel, Yavuz'a cevap
ver bakalım.
Süleyman Demirel:
- Verdim ya. Senin dediğin oluyor.
'X... Ğ... W...'
Güven Hastanesi'nden taburcu edilmeden önce, doktorlar topluca Demirel'in
odasına gelmişler.
Demirel sormuş:
- Sayın doktorlar... Ben ne zaman ziyaretçi kabul etmeye başlayacağım? Hemen
başlayabilirsiniz... Ama ziyaretçileri isim sırasına koymak kaydıyla.
- Nasıl bir sıra?
- İlk hafta, ismi "X" ile başlayanları kabul edeceksiniz... İkinci hafta "Ğ" ile
başlayanları... Üçüncü hafta ismi "W" ile başlayanları.
- Yani siz benim, üç hafta daha ziyaretçi kabul etmeme izin vermiyorsunuz?
- Siz de anlayış gösterirseniz öyle düşünüyoruz efendim.
Demirel, hastaneden "taburcu" olduktan sonra, "ilk hafta" kimseyle görüşmedi.
"İkinci hafta" ziyaretine biz gittik.
Biz gitmeden önce özel doktoru Aylin Cesur demiş ki:
- Efendim... Doktorlar heyeti demişti ki... İlk hafta X... İkinci hafta Ğ...
Üçüncü hafta W... Yani üç hafta ziyaretçi yasağı.
Demirel gülmüş:
- Yavuz'un adı eskiden Ğ ile başlıyordu... Yani Ğavuz'du.
Halk patlarsa derin devlet güçlenir
Org. Büyükanıt'ın konuşması neden önemli
Org. Yaşar Büyükanıt'ın "Güneydoğu yıllarını" iyi biliyoruz.
Diyarbakırspor maçlarına giderdi.
Tribünler "Yaşar Baba" diye bağırırdı.
Beldeye, köye, mezraya giderdi.
Halk "Baba" diye eline sarılırdı. Görev yaptığı dönem "PKK'nın gemi azıya
aldığı" dönemdi.
Org. Büyükanıt "yerinde durmayan, kabına sığmayan, sürekli arazide olan" bir
askerdi.
Ve Org. Yaşar Büyükanıt konuştu. "Neden" konuştu?
Demirel kendisini "iyi tanıyor." "Çok eskiden... Alt rütbelerden" beri izliyor.
Efendim, Org. Büyükanıt neden konuştu?
- Devletin organları var, siyasi iktidarı da var, herkesin Anayasa'da belirlenen
yeri var.... Herkes bu yerde durmalı...
Kara Kuvvetleri Komutanı niçin konuşuyor?.. Org. Büyükanıt'ın konuşmasına olan
itirazlar doğrudur... Konuşsun efendim demek mümkün değildir... Önce bu
itirazları kabulleneceksin ve sonra da düşüneceksin.
Neyi?
Demirel sustu.
"Düşünüyorum, sen de düşün" dercesine.
CEMAL GÜRSEL
Sayın Demirel, neyi düşünmek lazım?
- Konuşmasın tamam da... Şunu unutmayacaksın... Konuşan bu ülkenin Kara
Kuvvetleri Komutanı'dır... Geçmişte de bunun birtakım izlerinin olduğunu
bileceksin.
Yani?
- Bunun Kara Kuvvetleri Komutanı Org. Cemal Gürsel'den başlayarak gelen birtakım
izleri var... Cemal Gürsel de konuşmuştu... Dünü sakın unutma...
MEKTUP
Org. Cemal Gürsel ve "sonraki izler" bu yazının konusu değil.
Ama sadece bir anımsatma:
Bayar Cumhurbaşkanı, Menderes Başbakan'dı.
27 Mayıs 1960 öncesiydi ve Türkiye'de huzursuzluk vardı, öğrenciler sokaktaydı.
Org. Cemal Gürsel (daha sonra 27 Mayıs İhtilali'nin lideri oldu, 1961'de de
Cumhurbaşkanı seçildi), Cumhurbaşkanı Celal Bayar'a "siyasi içerikli" bir mektup
yazmıştı.
ÖYLE Mİ ACABA
Ve dönelim yine sohbetimize.
Demirel:
- Bu Kara Kuvvetleri Komutanı ne diyor?.. Ona bir bakın... Konuşmanın içeriğine
dikkat edin... Eğer dediği şeyler "efendim konuşmasa da olur, ne gerek vardı,
ona ne"
denecek cinsten şeylerse, mesele yok... Ama durum öyle mi acaba?
SORULAR...
Süleyman bey:
- Durum farklı bir durum... Komutana "sen ne konuşuyorsun arkadaş" dediğiniz
yerde, o önemli bir şey söylüyor... "Devletin Irak politikası yoktur" diyor...
Anında "vardır" diyeceksiniz... "Devletin bir Kıbrıs politikası yoktur" diyor...
Hemen "vardır" diyeceksiniz... Ve "politika şudur" diye göstereceksiniz...
Bunları diyebiliyor musunuz?
IRAK'TA SÖZ KİMDE?
Süleyman Demirel:
- Ne diyor Kara Kuvvetleri Komutanı?.. Bizim Irak'ta bir sözümüz yok, sözümüz
geçmiyor diyor... Sözümüz var diyebilecek misiniz?.. Soruyorum, diyebiliyor
musunuz?
ZAAF
Sayın Demirel... Sonuç?
- Bu konuyu önemsiyorum zira...
Zira?
- Bu tartışma başladığı zaman yönetimde zaaf var demektir... İki gündür
söylüyorum sana, yönetimde zaaf, derin devlete cesaret verir.
Efendim, sizin meşhur sözünüz, demokrasilerde çare tükenmez... Çare nedir?
- Çare kompromi... Büyük uzlaşma... Ama görünüyor ki uzlaşma, olması gereken
zeminlerde olmuyor... Konuşma, müzakere, istişare, karşılıklı görüş alış verişi,
kompromi asıl zeminlerinde gerçekleşmiyor.
"SÖYLEMEM GEREKİYOR"
Ne yapılması lazım?
- Daha iyi bir koordinasyon.
Kimin görevi?
- Başta siyasi iktidarın... Sonra Cumhurbaşkanı'nın... Şimdi "öyleyse gel, sen
idare et" ithamıyla karşılaşacağımı biliyorum... Ama tepki de alsam, bazı
şeyleri söylemek, bu ülkeye karşı sorumluluğum... Bunları söylemek bana
düşüyor... Zira bunları görerek geldik.
Halk patlarsa derin devlet güçlenir
27 yıl önceydi. Sağ, sol çekişmesinin tırmandığı dönemdi.
Kars Kalesi'ne orak, çekiçli bayrak çekme girişimleri oluyordu.
Ecevit, Adalet Partisi'nden "Bakanlık koltuğu için ayrılan" milletvekilleriyle
eksiğini tamamlayıp, hükümet ediyordu. Yakın siyasi tarihin "Güneş Motel olayı"
ya da "11'ler hükümeti."
İstikrarsızlık büyüyordu. Asker de rahatsızdı.
Demirel "bayrak mitinglerine" karar verdi. Amacı, bayrak saygısızlıklarına
"demokratik tepki, sivil tepki, kavgasız tepki" vermekti.
Yoksa tepki ya "askere" kalacaktı. Ya da "Ülkü Ocakları'na."
Askerin tepkisi "demokrasiye fasıla" noktasına kadar uzayabilirdi. Ülkü
Ocakları'nın tepkisi ise, o dönemde zaten sokaklarda akan kanın "oluk, oluk"
hale gelmesi demekti.
Süleyman Demirel:
- 2005 yılında bayrak yakma girişimi çok önemsediğim bir olay... Kan beynime
sıçradı, yerimde duramadım... 1978'de, bayrağa saldırı karşısında, Türkiye'nin 5
yerinde, peş peşe mitingler yaptım.
Galiba ilk miting Samsun'da olmuştu... Vidinli Otel'in önündeki büyük meydan
tıklım tıklımdı.
- Bayrağa saldırı olan yerde, siyasetçi olarak yerinde oturamazsın... Tepkini
anında koyacaksın... Gecikmeyeceksin.
Yoksa?..
- Sen konuşmazsan, başkası konuşur... Sen tepki koymazsan, saygısızlar cesaret
alır... Bu iş tahmin edemeyeceğin kadar önemli.
Ne kadar?
- Halk tepki gösterir... Halk patlar... Bu infial yarın seni, ülkeyi yönetemez
duruma getirir... O da kime güç verir, biliyor musun?
Kime?
- Derin devlete.
Başbakan kasap olmalı
Sayın Demirel, defalarca hükümet kurdunuz.
- Kurdum.
Gün oldu, şartlar gerektirdi, kabine içinde değişiklik yaptınız.
- Doğrudur.
Hükümette değişiklik yapmanın koşulları nedir?.. Ölçüsü nedir?.. Ve kabine
değişikliği kolay
mıdır?
- Kolay olduğunu söyleyen var mı?.. Buna kolaydır denebilir mi?
Öyleyse... Kabine değişikliği nasıl olacak?
- Kabine değişikliği yapmak hiçbir zaman kolay bir iş değildir... Fakat ihtiyaç
duyduğun zamanda da yapmak gerekir.
İhtiyaç hali nedir?
- İhtiyaç hali şudur diye siyaset biliminde kalıplaşmış bir tanım yok... Olamaz
da... İngiliz Başbakanlarından William Gladstone çok enteresan bir devlet
adamı... Onun bir sözü çok önemli.
Nedir?
- Diyor ki... Prime minister to be a butcher... Yani... Başbakan kasap olmalı.
Sayın Demirel, siz kasap mıydınız?.. Turgut Özal da kabine değişikliği
yapardı... Kasap mıydı?.. Ve Tayyip beye "kasap ol" mu diyorsunuz?
- Herkesin kendine göre bir yönetim stili vardır... Kimseye bir şey diyemem...
Ama eğer kabinede değişim gerekiyorsa, bir ihtiyaç, bir yara var demektir...
Değiştirirsin... Değiştirmez, işi uzatır ve çok beklersen, yara kangren olur.
Öneriniz?
- Öneri değil, genel yaklaşımı söylüyorum... İhtiyaç haline geldiği zaman, vakit
geçirmemek lazımdır... Zira ihtiyaç demek, kabine en iyi şekilde işlemiyor
demektir... İşletmek için, değiştireceksin.
İkinci kat ve doktor kameraman
Güniz Sokak31'e "ziyaretçi yasağı" sürüyor.
Demirel'in yaşamı bir süre daha "doktorların yakın gözetiminde" olacak. Sonra
Demirel'i tutabilene aşk olsun. "Yasaklı eve" girişimizle ve evle ilgili birkaç
ayrıntı.
Geçen hafta Çarşamba (23 Mart) akşamıydı. Demirel'le telefonla konuşuyorduk.
Kendisini daha iyi hissediyordu. "Yarın gel" dedi.
Saat kaçta?
- Saat 11.30'da gel.
Bize ne kadar zaman ayıracaksınız?
- 45 dakika.
Fotoğraf.
- Yok, hayır, yalnız gel... Yanında kimse olmasın... Resim çekilmesini de
istemiyorum.
Telefonu kapatacağımız sırada Demirel "bir dakika" dedi: Tabii kendi fotoğraf
makineni, istiyorsan getirebilirsin.
Video kameramızı da getiririz.
- Onu kim çekecek?
Biz.
- O işten anlıyor musun?
Bu gece öğreniriz.
- Çekip ne yapacaksın?
ATV'ye veririz.
- O işe de mi bakıyorsun?
Neden olmasın.
- Ali'ye (Ali Kırca) gözlerinden öptüğümü söyle... 1975'ten beri tanırım.
Demirel, evin "ikinci katında" dinleniyor.
"Birinci kat" Baba'nın çalışma salonu. İkinci kat ise "özel... Aileye ait"
bölüm. İkinci katın girişinde bir "sepet" var. Sepette de "galoş."
Süleyman Demirel'in yanına ilk kez "ayakkabımızın üzerine galoş geçirerek"
girdik.
Doktor Aylin Cesur:
- Ne olur kusura bakmayın... Ama bunu yapmaya mecburuz... Zira sağlık her şeyin
başında.
Duvarlar Nazmiye - Süleyman Demirel çiftinin resimleriyle doluydu.
"Gençlik resimleri" de vardı. Nazmiye hanım, gençliğinde çok iyi otomobil
kullanıyormuş. Ankara sokaklarında, direksiyonda Nazmiye hanım, onun yanında da
eşi Demirel.
Süleyman bey, otomobil kullanmayı biliyor ama "kullanmamış."
"Bayan şoför" kullanmayı tercih etmiş.
Demirel'le yan yana resim çektireceğiz. Yine yan yana video filmi.
İyi de kim çekecek?
Nazmiye hanıma "efendim, siz çeker misiniz" demek, ayıp olacak.
Doktora döndük:
- Aylin hanım, siz yapar mısınız?
Yaptı. Çekti. Evden çıkarken de bize şöyle dedi:
- Benim resim ve film çektiğimi ya foto muhabirleri ile TV kameramanları
duyarlarsa... Ve bana "doktor hanım, ne zamandan beri bizim işimizi yapmaya
başladın" diye kızarlarsa... Ne cevap vereceğim?
Bayrak... Zemin... AB...
Güniz Sokak31'de bayrak asılıydı. Demirel'le "Derin Devlet" sohbeti, bayrağın
gölgesinde geçti.
Süleyman bey:
- Bayrak, 70 milyon Türk'ün özgürlüğünün sembolü... Bayrağa saygısızlık "varsın,
bu defa oluversin" denecek cinsten bir olay değil... "Çoluk, çocuğun işidir,
büyütmeye gerek yok" diye suskunlukla geçiştirilecek bir şey de değil... Bence
asıl mesele çok daha derinde.
Yani?
- Mersin'de meydana gelen olayın zemini meselesi var.
Hangi zemin?
- Eğer AB üyesi olmak, Türkiye'nin iç düzenini, iç huzurunu, bölünmez
bütünlüğünü tahrip edecekse, böyle bir şeye Türkiye talip olmamalı...
Türkiye'nin tarihten, coğrafyadan devraldığı şartlar var... Türkiye farklı bir
yer... Bunu kimse göz ardı etmesin.
Çikolata ve sarı leblebi
Güniz Sokak-31'in ikinci katında, sehpanın üzerinde "Vakko çikolata" da vardı,
"Divan çikolata" da.
"Yurt dışından gelmiş" çikolata da.
Ziyaret yasak ama...
Yine de "bazı kişiler" eve gelebiliyorlar. Örneğin "hükümetten." Örneğin
"değişik çevrelerden."
Bunların içinde "çikolata getiren" de var. Veya ziyarete gelmeyip de "çikolata
gönderenler" oluyor. "Lüks çikolata paketlerinin" arasında, mütevazı bir kutu da
"sarı leblebi" gördük.
Anadolu insanı "vefalı."
Ve "sadık."
"Baba" diye yazmış:
- Senelerce buba, buba diye peşinden goşdum, durdum... Gendim için bir şey
beklemedim... Buba, hastalanıp, yatağa düştüğünü öğrendim... Çam sakızı, çoban
armağanı... Bizim gücümüz de buna yetiyor... Hediyemi kabul buyur.
Fukara köylünün yarım kilo sarı leblebisi, İsviçre'nin en pahalı
çikolatasından daha tatlı olsa gerek.
Derin devlete tıbbi yorum
Fırat kıyısında kurt ile kuzu (25 Mart 2005
Cuma. Saat 11:30)
Telefonumuz çaldı. Arayan Süleyman Demirel'di:
Neredesin?.. Gazetede misin?
- Hayır efendim... Sizinle konuştuktan sonra Ankara'dan ayrıldık... Yoldayız...
Şu anda Denizli'de.
Denizli ha... Fenerbahçe'yi fena yaptılar... Not alabilecek misin?
- Evet efendim.
Konuşmamızın bazı yerlerine eklemeler yapmak gerekiyor... Zira bunlar tarihe
kalacak.
- Hazırız efendim... Not alıyoruz.
Seninle güvenlik konularını, büyük şehirleri, kapkaç, soygun, hırsızlıkları
konuştuk... Bana "Tayyip bey ne yapmalı" diye sordun.
- Evet... Siz de yanıt verdiniz.
Yanıtlarıma şunu da ekle... Tayyip bey, ne yaparsa yapmalı ama, her şeyin
sonucu ile ölçüldüğünü de unutmamalı.
- Yani?
Elbette bildiği gibi yönetecek... Ama sonra dönüp bakmalı... Sonuç nedir
diye... Ve bir şeyi aklından çıkarmamalı.
- Neyi?
Dicle kıyısında bir kurt, bir koyunu yese, bunun hesabı Hazreti Ömer'den
sorulur... Devlet sorumluluğu budur... Ne yapayım, kurt yemiş diyemezsin... En
ufak bir şey olursa, hesabı "Emir" den sorulur.
- Emir kim?.. Başbakan mı?
İcranın başındaki insan.
Süleyman Demirel:
Bir şey daha var.
- Nedir?
Bana sordun... Tayyip bey ne yapmalı diye... O bölüme şunları da eklemek
gerekiyor.
- Neleri?
Tayyip bey gündeminin ön sırasına işsizliği koymalı... İşsizlik yatırıma
bağlı... Eğer Türkiye yılda 60 milyar dolar ihracat yaptıysa, bu geçen 2.5 yılın
yatırımlarından dolayı sağlanmadı... Daha önceki yatırımların sonucu olarak bu
başarı sağlandı... Yatırım, en öncelikli konu.
Demirel bize "iyi yolculuklar" diledi.
Ama telefonu tam kapatacağımız sırada "bir şey daha" ekledi:
- Tayyip bey, piyasa ekonomisinin şartlarını yerine getirmeli...
Özelleştirmeyi ilerletmeli... Yerli ve yabancı yatırımcılar için, yatırım iklimi
yaratmalı... Buna büyük ihtiyaç var.
Derin devlete karşı reçete (28 Mart 2005 Pazartesi. Saat 17:45)
Demirel'in telefonu gün boyunca çalmış. Demirel de bizi aradı:
Arayan, soran, SABAH'taki mülakatla ilgili olarak görüşünü belirtenin haddi,
hesabı yok... Bazı şeyleri biraz da derinleştirmek gerekiyor.
- Neleri?
Kağıt, kalem al... Söylüyorum.
ROMA USULÜ
Demirel:
- İstikrar, bir ülkenin en önemli ihtiyacı... Bu demokratik istikrar
olacaktır... Eğer demokratik istikrar sağlanamıyorsa, dünyanın her tarafında "Pax
Romana" yani Roma usulü yönetime halk razı olur.
Nedir Pax Romana?
- Yumrukla, zorla, güç kullanarak yönetim... İş bir yere gelip dayanınca, toplum
da buna razı oluyor.
ÜSTÜN İRADE
Demirel:
- Demokratik istikrarın en önemli şartı kurumlar devleti ile millet iradesi
uzlaşmasıdır... Bundan kastımız şudur... Kurumlar, millet iradesini, üstün irade
olarak kabul edecek.
UZUN LİSTE
Demirel'e sorduk: Derin devlet mülakatı üzerine sizi kimler aradı?
"Liste uzun, veremem" dedi. Ve konuşmasını sürdürdü:
Eğer halka, cahil oy çoğunluğu diye bakılırsa, siyasi iktidara saygı eksik
olacaktır... Burada çok hassas bir denge var.
DENGE
Demirel'in hassas dengesi:
Siyasi iktidar meşruiyetini ve gücünü halkın hür iradesinden alacaktır... Ve
böylece ortaya çıkan bir siyasi iktidar "devlet kurumları da kim oluyor, ben
her şeyim" demeyecektir.
TERAZİ
"Hassas denge" konusu önemli. Onun için "hassas terazi" konusuna devam edeceğiz.
Demirel:
- Siyasi iktidar her şeyden sorumlu olacak... Bu sorumluluğu yerine getirirken
göstereceği yüksek yönetim kabiliyeti ve uzlaşma, işleyen devletin ihtiyacını
karşılayacak.
KALIN ÇİZGİ
Süleyman Demirel:
- 50 yıllık Türkiye tecrübesinde elit yani ülkenin aydını ve kurumları halkın
iradesinin aşılmazlığını kabul etmek yerine zaman zaman onu ve çıkardığı
kadroları küçümsediler... Bunun altını çiziyorum... Ama bir şeyin daha altını
çizeceğim.
İKİNCİ ÇİZGİ
Demirel'in "altını çizdiği" husus:
- Halkın içinden gelen siyasi iktidarlar da, referanduma dayalı Anayasası
bulunan ülkede, kurumların da halk kaynağından meşruiyet aldığını anlamakta
zaman zaman geciktiler.
REÇETE
Bütün bunlar yine "hassas dengeler."
Buna derin devlete karşı "demokratik reçete" de denilebilir.
Ve Demirel'in ağzından reçetenin bir başka bölümü:
- Demokratik istikrar Anayasa ve millet iradesi üstünlüğüne dayanacak...
Demokratik devlet ahenk içinde görevini yapacak.
SON SÖZ
Ve "reçetenin" sonu...
Süleyman Demirel:
- Son zamanlarda çok konuşulan bir deyim var: Yönetilememiş ülkeler...
Başarısızlığa uğramış yönetimler... Failed States... Benim son sözüm şu: İyi
yönetim, istikrarın ruhudur... Derin devletin yolunu kesecek ilaç da budur.
Derin devlete tıbbi yorum (28 Mart 2005 Pazartesi. Saat 19:30)
Güniz Sokak-31'in telefonları kitlendi. Demirel'i "çeşitli çevrelerden,
çeşitli illerden" arayan arayana...
Sabah erkenden SABAH'ı okuyan, Demirel'in "derin devlet" değerlendirmelerini
öğrenen, telefona sarılmış. Demirel de bizi aradı. İşte, röportajın yayınlandığı
ilk günün sabahındaki "sıcağı sıcağına" konuşma.
Demirel:
- Konuşmamız herkesin ilgisini çekmiş... Bunun sebebi var.
Nedir?
- Derin devlet ve devletlerin çöküşü, yüzyılın meselesi... Ukrayna...
Kırgızistan... Hep bu.
Sayın Demirel, derin devletin varlığını ne zaman fark ettiniz?
- 1979'da, devlet yönetimi yeniden elime geçince derin devletin farkına vardım.
Nasıl?
- Ben şunu savunageldim : İşleyen devlet, işleyen demokrasi, işleyen ekonomi...
Ama bir türlü devleti işletemiyoruz.
Neden?
- Derin devlet, kurtarıcı rolüne soyunuyor.
Öyleyse, işleyen devlet nasıl olacak?
- İşleyen devlet, halkın devlete olan güvenine bağlı... Bu olmazsa, halkın
demokrasiye olan güveni de sarsılıyor... Ve yönetmek zorlaşıyor... Yine derin
devlet, devreye giriyor.
Demirel:
- Devlet, sadece bir hukuk olayı değildir... Hukuk ve siyaset birlikte
yürüyecek.
Demirel bir süresidir doktorlarla içli, dışlı. Belki o yüzden olsa gerek, derin
devlet konusuna, Demirel'in "tıbbi pencereden" bakışı:
- İnsan üşütünce orasında, burasında ağrılar başlar... Öksürük, ateş,
halsizlik... Yönetim zaafı ile de devlette hastalık başlıyor... Ve derin devlet
"ilaç benim" diye devreye giriyor.
Parti nasıl yönetilir?
Sayın Demirel... Meclis'te, büyük grupların yönetimi zordur... Bunca yılın
deneyimi ile söyler misiniz, kalabalık gruplar nasıl yönetilir?
- Bunun kuralı yok... Yönetirken, adil olmak lazımdır... Yönetici,
tasarruflarında haklı olmalıdır... Kendine göre değil, herkese göre haklılık.
Lider bazen "beğenmeyen istifayı versin, gitsin" der mi?.. Siz de belki
geçmişte "isteyen gitsin" dediniz... Yani Adalet Parti'den kopma olayı...
Demokratik Parti'nin doğuşu.
- Hayır... Ben bir olayla karşı karşıya kaldım.
Hangi olay?
- Seçildik, geldik. (1969 seçimleri) Yüzde 47 oy almıştık... Meydanlara
arkadaşlarımla birlikte çıkmıştık... Seçimin üzerinden 3 ay geçmişti...
Bütçemizi yaptık... Arkadaşlarımızın bir kısmı, bütçeye oy vermedi.
Ve hükümet istifa etmek zorunda kaldı.
- Doğru... Partiden kopmalar oldu... Ama "isteyen gitsin" demedim... Nitekim
giden arkadaşların çoğunu daha sonra partiye geri aldım.
Büyük grupların yönetiminde parti başkanının üslubu nasıl olmalı?
- Bir İtalyan Başbakanı vardı... Dışişleri Bakanlığı da yapmıştı...
Öldürdüler... 1971'de, bizim partinin içinde sıkıntılar olduğu zaman Türkiye'yi
ziyaret ediyordu... Bir şey söyledi, hiç unutmam.
Ne demişti?
- Dedi ki... Parti içi problemlerden dolayı ne diye telaş ediyorsunuz?.. Benim
partimde 4-5 ayrı grup var... Ben bir şey yapacağım zaman o grupların
liderleriyle konuşurum... Siz de böyle yapın.
Yani parti içinde hiziplerin olması doğal.
- Evet, doğal... Fakat.
Fakat... Nedir?
- Hizipler, partiyi yönetilemez hale getirmemeli... Disiplinden mahrum hale
getirmemeli... Yoksa parti, parti olmaktan çıkar.
Turpun büyüğü heybede (29 Mart 2005 Salı. Saat 11:15)
Derin devlet dizisinin ikinci günü, Demirel'in telefonları yine kilitlenmiş. Ve
"değişik çevrelerden" çok kişi "dizinin daha sonraki bölümlerinde neler
yayınlanacağını merak ettiklerini" söylemişler.
Demirel'e sorduk:
- Meraklılara ne dediniz? Süleyman bey güldü:
- Turpun büyüğü heybede.
"Hikayeyi" Demirel anlattı. "Bu bir Aydın deyimidir" diyerek.
Köylü, Aydın pazarında turp satıyormuş. Müşteri gelince önce ufak turpları
çıkarıyormuş. Müşterinin biri "bu turp büyük" diye yüzünü buruşturup,
yürüyünce...
Köylü, arkasından seslenmiş:
- Hele dur bey... Turpun büyüğü heybede.
Süleyman Demirel:
- Demokratik istikrar korunamazsa... Yönetimde zaaf belirirse... Turpun büyüğü
ortaya çıkar.
Turpun büyüğü derin devlet mi?
- Evet. Sana günlerdir anlattıklarım 624 yıllık Osmanlı döneminin ve sonra da
Türkiye Cumhuriyeti'nin özetidir... Ana tez şudur: Bu devlet ayakta durmalı...
Anlattıklarım bu yolda 50 yıl hizmeti geçen bir adamın gözlemleridir.
Ayrıntılar
Süleyman Demirel'in önünde "yabancı dergiler" vardı. Ve bazı kitaplar.
Örneğin: "Çanakkale-Acı İlaç-18 Mart 1915-9 Ocak 1916."
Bir başka kitap:
"Allies-William Scawross... The US. Britain, Europe and The War Iraq."
Bir kitap daha:
"Fuzuli'nin Su Kasidesi ve Şerhi."
Sonra "tarih kitapları."
"AB" ile ilgili kitaplar.
Demirel'in önünde bazı "tutanaklar" gördük. TBMM tutanakları.
Demirel "Meclis'i gözetliyor."
Meclis kürsüsünde konuşulanlarla "çok ilgili."
Bir "ayrıntı" daha... 1 saat 15 dakikalık görüşmeden ayrılırken Demirel dedi ki:
- Süre bitti ama söz bitmedi... Konuşacağımız çok önemli bir konu daha kaldı. O
konuyu "daha sonraya" bıraktık. Zira doktorlar "daha fazla yorulmasına" izin
vermiyorlar.
Önce brifing
Demirel derin devleti anlatıyor! - 5.
Sayın
Demirel... Konumuz 28 Şubat... Ne oldu, neden oldu, nasıl oldu?
- Türkiye, sayın Necmettin Erbakan'ın kurduğu
hükümet tarafından yönetiliyordu... Ve asker,
kendi içinde, fevkalade rahatsızdı.
SÜREÇ
Hemen bir "parantez" açalım.
Erbakan 28 Haziran 1996'da hükümet kurdu. (Refahyol)
8 Temmuz'da güvenoyu aldı.
278 kabul, 265 ret.
Ve "süreç" işlemeye başladı.
"Derin devlet" rahatsızdı.
İLK PATLAK
Rahatsızlık, hükümetin güvenoyu alışının üzerinden henüz bir ay bile geçmeden
MGK'ya getirildi.
3 Ağustos 1996'da, Deniz Kuvvetleri Komutanı Org. Güven Erkaya MGK'da konuştu:
- Türk Silahlı Kuvvetleri ülkenin aydınlık
geleceğidir... Şimdi buraya, bizim içimize de
el atılıyor.
Cumhurbaşkanı sordu:
- Kim?
Org. Erkaya:
- İrtica.
Başbakan Erbakan, cevap vermek üzere söz aldı.
Başbakan konuşurken, Kara Kuvvetleri Komutanı Org. Hikmet Köksal, Prof.
Erbakan'a şöyle dedi:
- Sizin bu şekildeki beyanlarınız onlara
cesaret veriyor.
Cumhurbaşkanı Demirel "konuyu kapattırdı."
DERİN DEVLET FOKUR, FOKUR
1996 böyle geçti.
1997'ye girildiğinde "derin devlet fokur fokurdu."
11 Ocak'ta Prof. Erbakan, Başbakanlık Konutu'nda 55 tarikat ve cemaat liderine
iftar yemeği verince...
"Gerilim" tırmandı. Artık "derin devleti tutabilene
aşkolsun."
GENELKURMAY
Süleyman Demirel:
- Genelkurmay Başkanı bana geldi.
- Org. İsmail Hakkı Karadayı.
- Evet.
- Ne dedi?
- Bizi bir dinleyin dedi.
- Neler söyledi?
- Onları dinlemek için Genelkurmay'a gittim.
BRİFİNG
- Sayın Demirel... Genelkurmay'da neler oldu?
- Ben vardım... Sayın Genelkurmay Başkanı
vardı... 2-3 general daha vardı... Hepimiz
5-6 kişiydik... Bana brifing verdiler.
- Ne dediler?
- Türkiye'nin iç huzuru... İrtica... Laik
Cumhuriyet'e yönelik tehditler.
- Siz ne dediniz?
- Ne biliyorlarsa söylemelerini istedim.
- Söylediler mi?
55 olay anlattılar... Yer, zaman
göstererek... Kanuna aykırılık belirterek.
55 OLAY
Süleyman Demirel:
- İşte o gün, orada derin devlet
kavramının nasıl birşey olduğunu, bütün
açıklığıyla, bir kez daha gözledim.
- Nasıl?
- Komutanlara dedim ki... Bu 55 olayla
ilgili olarak suç duyurusu yaptınız mı?..
Derhal yapın... Aldığım cevap, derin
devletin nasıl ortaya çıktığının göstergesi.
İŞTE OLAY BU
Demirel'e o gün, Genelkurmay'da "4 şey" söylenmiş:
1. Yargı, ceza vermekte çok gecikiyor...
Mahkeme, yıllarca sürüyor.
2. Verilen ceza "caydırıcılığını" çoktan
kaybetmiş oluyor.
3. Çok sık af çıkıyor... Ceza,
önemini kaybediyor.
4. Zaten mahkum olanın bir kısmı da
cezaevinden kaçıyor.
Demirel:
- Bunlar, devleti işlemez hale getirir...
Devlet işlemeyince, zaaf ortaya çıkar... Zaaf
da, derin devleti cesaretlendirir... Olay
budur.
Ve 28 Şubat'ın gelişi
Sayın
Demirel... Genelkurmay'dan çok gizli zarf geldi... Aldınız, ne yaptınız?
- Necdet, gel dedim.
- Merhum Necdet Seçkinöz... Cumhurbaşkanlığı Genel Sekreteri.
- Evet... Necdet gel... Al bu çok
gizli yazıyı... 55 olay var... Bizzat
tek tek araştır... Derhal... Ve sonucunu
bana getir.
Süleyman Demirel:
- Necdet Seçkinöz 55 olayı tek tek
inceledi.
- Sonuç?
- 25'inde rivayet var... Dedim, dedi...
Demiş, etmiş... Dedikodu... Somut birşey
değil.
- Geriye kaldı 30 olay.
- Haaa, o önemli... 30 olayda önemli
unsurlar var... Dikkate almam gereken
şeyler... Ciddi.
- Ne yaptınız?
- Derhal, Başbakan Sayın Erbakan'a bir
mektup yazdım.
- Yine gizli.
- Evet... Çok gizli yazışma.
- Mektupta ne dediniz?
- Bu 30 olayı çok önemsiyorum dedim...
Asker rahatsız dedim... Devlet rahatsız
dedim... Göz, kulak ol dedim... Uyardım.
- Sonra?
- Askere döndüm... Dedim ki, bana
yazdığınız 25 olayın üstüne gidilmesini
gerektirecek bir durum yok... Ama 30
olay önemli... Laik Cumhuriyet'e sahip çıkmak
zorundayız... Hükümet'e yazdım... Takipçisi
olacağım.
- Sonra?
- Sonra 28 Şubat geldi.
Süleyman Demirel:
- Açık söylüyorum, bu kadar yakından
ilgilenmesem, bu ayrıntılara girmesem, olayın
üzerine böyle gitmesem daha kötü şeyler
olabilirdi.
- Yani derin devlet... Yani müdahale.
- Evet... Derin devlet olayı budur... El
koyduğu zaman da adı derin devlet
değildir... Devlet olmuştur.
Sonra "Çok gizli" mektup
Sayın
Demirel... Genelkurmay'a gittiniz... Size 55 somut olay anlattılar... Sonra?
- Genelkurmay'da brifing verdiler... Dinledim...
Konuştum ve sonra da onlardan birşey
istedim.
- Ne istediniz?
- Dedim ki... Bugün, burada bana
anlattığınız herşeyi, yazıyla bildirin... Yazın,
bana verin.
- Kimler vardı?
- Genelkurmay Başkanı... Generaller... 5-6
kişiydik... Org. Çevik Bir de vardı.
- Ne dediler?
- Ben "yazın, verin" deyince hoşlanmadılar.
- Sonra?
- Ben devlet başkanıyım dedim... Devleti
temsil ediyorum... Savaş halinde başkomutanlık
konumundayım.
- Sonra?
- Söyledim işte... Yazın, verin, tahkik
edeyim... Gereğini düşüneyim dedim.
- Sonra?
- Genelkurmay Başkanı Org. İsmail Hakkı
Karadayı, bana fevkalade yardımcı olmuştur...
Olayın yerinde tutulmasında büyük rolü
vardır... Tarih bunu böyle bilsin.
- Sonra?
- Genelkurmay 55 olayı bana tek tek
yazdı, gönderdi.
- Gizli mektup.
- Evet... Bunlar devletin çok gizli
yazışmalarıdır.
Demirel'in 28 Şubat'taki rolü...
Sayın Süleyman Demirel.
28 Şubat sürecinin ardından çok eleştirildiniz.
Eleştirilerin özeti şuydu:
- Demirel istese 28 Şubat'ı önlerdi...
Koskoca Demirel, bunca yılın deneyimi ile,
bu problemi çözebilirdi... Ama demokrat
Demirel gitti, derin devletle işbirliği
yaptı... Darbe heveslileriyle birlikte hareket
etti.
Sayın Demirel, doğru mu?
İsteseniz, önleyebilir miydiniz?
Böyle bir işbirliğine girdiniz mi?
Soruyu "aynen bu şekilde" Demirel'e sorduk.
"Sorun bitti mi" dedi.
- Bitti.
- Öyleyse şimdi beni iyi dinle.
Süleyman Demirel:
- 28 Şubat darbe değildi.
- Neydi?
- Ne hükümet görevden alındı ve ne
de TBMM feshedildi.
- 28 Şubat'ta ne oldu?
- Devletin güvenliği sarsılır hale gelirse
veya devletin birtakım görevlilerinde bu
görüş hakim olursa, Milli Güvenlik Kurulu
bunu gözardı edemez.
- Konu MGK'ya ilk olarak nasıl geldi?
- Rejime yönelik tehdit var diye.
Süleyman Demirel:
- 28 Şubat ile ilgili tartışmalarda,
atlanılan birşey var.
- Nedir?
- Prof. Dr. Necmettin Erbakan'ın kurduğu
hükümet 28 Şubat'ta çekilmedi... 28 Şubat'ta
birşeyler oldu da Prof. Erbakan
"öyleyse ben çekiliyorum" demedi... Onun için tekrar
ediyorum... 28 Şubat, darbe değil.
Demirel "ajandasını" açtı:
- 28 Şubat'ta MGK'da konuşulanlar var...
Alınan kararlar var... Altına atılan imzalar
var... Başbakan'ın da imzası var... Bu
kararları hükümet icra ediyor... Bu
durumda, icrai bir fonksiyonu olmayan
Cumhurbaşkanı nasıl derin devletle işbirliği
yapabilir?
Demirel:
- 28 Şubat'ı geç... Mart'ı geç... Nisan'ı
geç... Mayıs'ı geç... Hükümet 18
Haziran'da "istifa ediyorum" diyor... Bu darbe değil
ki.
Tanklar kışlaya nasıl döndü?
28 Şubat "olayı" çok konuşuldu. "Çok" da
konuşulacak.
28 Şubat 1987'nin Cumhurbaşkanı Demirel, aradan 8 yıl geçtikten sonra bugün
"olayı" nasıl değerlendiriyor.
İşte Demirel'in "özet" yorumu:
- Devletin silahlı gücü fevkalade rahatsızdı...
Dikkatle gözledim... 1960'taki, 1971'deki ve
1980'deki gibi bir rahatsızlık sözkonusuydu...
Daha önceki 3 rahatsızlıkta da, devlete
el koymuştu.
- Yani derin devlet işliyordu.
- Evet... Halaskar'ı zabitan... Kurtarıcılık...
Vatan dara düştü, kurtaracağım.
28 Şubat'ta "asker, idareye el koymadı." Olay,
hükümetin "gönderilmesi" ile kapatıldı.
"Böyle işlerin" acısı, sancısı, spekülasyonu, siyasi etkileri
çoktur.
Zira "sivil işleyişe bir kışla müdahalesi"
sözkonusu.
Pekçok yazarın adının üzerine "çarpı işareti" konuldu.
Gazetelerinden "atılmaları" sağlandı.
Ama "asker, fiilen işbaşına gelmedi... Meclis
kapanmadı... Partiler feshedilmedi."
28 Şubat konusu açılınca...
"Sayın Demirel" dedik:
- Tanklar, Sincan'da kışladan çıkmıştı... Ama Kızılay'a, Meclis'e ilerlemeden,
kışlanın diğer kapısından içeri girdi... Nasıl oldu?
Süleyman bey "anlatayım" dedi.
Ve gözlüğünü taktı.
"Gizli dosyayı" açtı.
Ve ok yaydan çıktı
Sayın Demirel, isteseydiniz önleyebilir miydiniz?..
İsteseydiniz REFAHYOL devam edebilir miydi?.. İsteseydiniz 28 Şubat fırtınasını
dindirebilir miydiniz?
- Ok yaydan çıkmıştı.
- Nasıl?
- Mesele derin devletle sınırlı kalmamış ve halka inmişti.
- Açar mısınız?
- Prof. Erbakan sokaktan çok endişe etti.
- Size bunu söyledi mi?
- Evet... Akşamları lambalar sönüp, yanıyordu... Erbakan gerginliği gördü...
Gerginlik, onun tabiridir... Sokağın gerginliği, Başbakan'ın endişesini artırdı
ve bana istifasını getirdi... Yani... Artık çok geçti... Ok yaydan çıkmıştı.
Kovulan gazeteciler "Derin devletin yan icraatı"
Sayın Demirel... 28 Şubat sürecinde bazı yazarlar
"kara listeye" alındı... İşsiz kalanlar oldu... Gazete değiştirenler
de... İsim isim biliyorsunuz.
- Hepsini tanıyorum.
- Ne diyorsunuz?
- O konu büyük politikanın içinde yok.
- Yani?
- Milli Güvenlik Kurulu politikasında yok...
MGK'da kabul edilip, icra edilmesi için
imzalanan 18 madde içinde yok.
- Ama ortada da işten atılan yazarlar var.
- Doğru... O konu yan icraat.
- Derin devletin yan icraatı mı?
- Öyledir... Onlara yönelik bir devlet
politikası orta yerde yok... Ama sonuçta,
senin dediğin olay oluyor... Kimin icraatı
diye soruyorsun?.. Tekrar ediyorum, yan
icraat.
Ana yüreği
Süleyman Demirel ile Güniz Sokak-31'in ikinci katında
konuşurken kapı açıldı.
İçeriye Nazmiye Demirel girdi.
Süleyman bey "sohbetin kesilmemesini, içeri kimsenin
girmemesini" istemişti ama...
Nazmiye hanıma birşey diyemezdi.
Bayan Demirel bize sordu:
- Çocuklar aşağıda mı?.. Foto muhabirleri...
Arkadaşların.
- Hayır efendim.
- Yani yalnız mı geldin?
- Evet efendim... Beyefendi böyle istediler... Birşey mi vardı?
- Ben de sandım ki arkadaşlarınla
geldin... Foto muhabirleri de var... Onlara
yiyecek birşeyler hazırladım... Foto muhabirleri
çok yoruluyor... Aç susuz kalmasınlar...
Eh ne olsa anneleri sayılırım... Ana
yüreği.
Derin devlet, normal devletin raydan çıkmış halidir...
|
Yavuz Donat/SABAH
Dolu dolu derin devlet
Demirel derin devleti anlatıyor! - 6. Sayın Demirel... 1979'da azınlık hükümetini kurdunuz... Ve fark ettiniz ki bir derin devlet gerçeği var. - Olay şöyle... Hükümeti kurduk... Türkiye bir topak şekere, bir kaşık yağa muhtaç... Bir bardak mazot yok... İşte o hükümet, 24 Ocak kararlarını alan hükümettir... Liberalizmin başlangıç tarihi. EKONOMİ VE GÜVENLİK Demirel: - Hükümeti kurdum, fakat devlet işlemiyor... Sıkıyönetim var, ama İstanbul'da kan gövdeyi götürüyor... Türkiye'nin pek çok yerinde sıkıyönetim var ama asayiş bozuk. Ne yaptınız? - Komutanları topladım... Önümde iki sorun vardı... Ekonomi ve güvenlik... Ekonomide adım atıyorum, ama iç güvenlikte atamıyordum... İşler yürümüyordu... İşte derin devlet dediğim olay. YAPAMAYAN GİDER - Sonra sayın Demirel. - Sıkıyönetim komutanlarını topladım... Genelkurmay Başkanı da vardı. - Org. Kenan Evren. - Evet. - Ne dediniz? - Sayın komutanlar... Sıkıyönetimden sorumlu olan hükümettir... Fakat işler yürümüyor... Huzuru sağlayacağız ve bunu hukukun içinde kalarak yapacağız... Bu görevin yapılması gerekiyor... Son sözüm şudur: Yapamayan gider, yapabilen kalır. DEMOKRATİK OTORİTE - Komutanlara başka bir şey demediniz mi? - Söyledim... Ben icranın başıyım... Hükümet, ağlama duvarı değil... Hükümetin, yapamıyorum diye bir mazereti olamaz... Görev yapılacaktır... Sokakta huzur sağlanacaktır... Devlet, kaybolan demokratik otoritesini yeniden kuracaktır. DERİN DEVLET - Sayın Demirel... Komutanlarla konuştunuz... Ama işler yine yürümedi... Ve 12 Eylül müdahalesine kadar gelindi. - Derin devlet, sadece devletin bazı kurumlarından ibaret değil. - Başka ne var? - Korku. - Ne korkusu? - Çökme korkusu... Bu korku derin devletin kökünde yatar... Aslında Müdafaai Hukuk hareketi de bir derin devlet olayıdır... Devlet çöküyor, kurtaralım... Devlet yapamıyor, bari biz yapalım. ORG. NECDET ÜRUĞ Süleyman Demirel: - Toplantıdan sonra 1. Ordu Komutanı'na dedim ki: Necdet Paşa, gel Başbakanlık Konutu'na gidelim. - Org. Necdet Üruğ... 1. Ordu ve Sıkıyönetim Komutanı. - Evet. - Çıktınız... Başbakanlık Konutu'nda ne konuştunuz. NEDEN? Demirel'den, Org. Üruğ'a: - Necdet Paşa, siz liyakat sahibi bir komutansınız... Sıkıyönetim neden akan kanı durduramıyor?.. Devlet neden sokağı kontrol edemiyor... Türkiye huzursuz... Bu huzursuzluğu gidermek Başbakan olarak benim görevim... Sıkıyönetimden de yine ben sorumluyum. KOPUKLUK - Sayın Demirel... Org. Necdet Üruğ ne dedi? - Dedi ki: Elimizden geleni yapıyoruz... Büyük bir gayretle çalışıyoruz... Ama olmuyor. - Neden diye sordunuz mu? - Elbette... Askeri yargı ile askeri idare arasında kopukluk vardı... - Sonra? - Genelkurmay Başkanı ile konuştum... Kopukluk giderilsin dedim. MÜDAHALE - Sonra ne oldu?.. Düzeltildi mi? - Yasal düzenleme gerekiyordu... Meclis'ten yasa geçiremiyorduk... Derin devlet, derinden derine çalışıyordu... Çok daha sonra bana bazı şeyler söylendi ama açıklayamam. - Ne gibi? - Bekledik ki, müdahalenin şartları oluşsun gibi. - Ve derin devletin varlığını dolu dolu gözlemlediniz. - Hem de nasıl.
Ecevit'e suikast ihbarı
Sayın Demirel... 1977'de Ecevit'e suikast ihbarı oldu... O konunun derin devletle ilgisi var mı? - Hayır... Olay şu... 5 Haziran'da seçim vardı... 3 Haziran'da da Ecevit'in Taksim mitingi... Ben Başbakan'dım... Fuat Paşa bana geldi. - MİT Müsteşarı Fuat Doğu. - Evet... Dedi ki: Miting sırasında, Sheraton Oteli'nin üst katındaki bir odadan Ecevit'e uzun menzilli silahla ateş edileceği şeklinde bir istihbarat var. - Fuat Paşa'yı dinlediniz... Ne yaptınız? - Düşündüm... Sonra Cumhurbaşkanı Korutürk'e çıktım: Sayın Korutürk... Şöyle bir durum var... Bütün önlemleri aldım... Genelkurmay, İçişleri ve MİT'e yazı yazdım... Ama kurşun öyle bir olay ki, bütün önlemlere rağmen, bazen hedefini bulur. - Sonra? - Dedim ki... Sayın Korutürk... Ortalığı ayağa kaldırmanın manası yok... Bu işi gizli tutalım... Ama sayın Ecevit'e de bilgi verelim... Mutabık kaldık. - Sonra? - Sayın Ecevit'e bir mektup yazdım... Devlet bütün önlemleri alıyor, sizin de bilginiz olsun diye... Bunu aldı, aciz hükümet diye ortalığa bir yaydı ki... O tarihte İstanbul'da 21 sol, 2 sağ örgüt vardı... Başbakan olarak, Ecevit'e o mektubu yazmam gerekliydi... Bu olayda derin devlet yok.
Derin devletle ilk tanışma
Süleyman Demirel "14 Ekim 1979'da seçim yapıldı" diye söze başladı. Seçim "Senato üçte bir yenileme" seçimi ile "milletvekili ara" seçimiydi. Adalet Partisi senato seçiminde yüzde 47 oy aldı. Milletvekili seçiminde yüzde 55. - Ve Başbakan Ecevit, Meclis'te çoğunluğu olmasına rağmen, Çankaya'ya çıktı. "Türkiye'yi yönetmek AP'ye düşer" dedi... İstifasını sundu. - Sonra? - Cumhurbaşkanı Korutürk de hükümeti kurma görevini bana verdi.
12 Eylül, saat 03:59
Süleyman Demirel derin devleti anlattı, anlattı ve "takvim" 12 Eylül'e kadar geldi, dayandı. "Efendim" dedik: - O gece? - 12 Eylül gecesi mi? - Evet. Demirel: - Saat 03:59'du... Televizyondan ilk beyanname okundu: Aziz Türk Milleti. - Kenan Evren'in ihtilal beyannamesi. - Evet... Artık o dakika itibariyle derin devlet olayı yok... İdareye el koyup, devlet oldu. - TV'yi izlediniz... Eşiniz de izledi. - Evet. - Nazmiye hanım ne dedi?.. Siz ne dediniz? - Dedim ki... Nazmiye... Su testisi, su yolunda kırılır. - Hepsi bu kadar mı? - Eh, bir şeyler konuştuk işte. Nazmiye Demirel'den Süleyman Demirel'e: - Eeee Demirel... Şimdi ne yapacaksın? Demirel'den, Nazmiye hanıma: - Nazmiye, bu bir sel... Selin önünde ne yapılır? Demirel: - Eşime bunu söyledim... Sel geldi... Devlet krizi. - Direnmek falan hiç aklınıza geldi mi? - Kime direneceksin?.. Benim, ikinci bir ordum mu var?.. Sel gelmiş, durdurma imkanı mı var? - Nazmiye hanıma başka ne dediniz? - Dedim ki... Bu da geçer yahu. - Başka? - Dedim ki...Devlet bunalımı... Memleket, millet için hayırlısı neyse o olsun... İnşallah bu olayın içinden de en hayırlı şekilde çıkarız. - Sonra sayın Demirel. - Bu sırada ezan okundu... Aptes aldım, namaz kıldım. - Sonra? - Geldiler... Naziktiler... Hamzakoy'a gideceksiniz dediler... Gittik... Hani sen geçen gün Orman Bakanı Osman Pepe ile helikopterle üzerinde uçtun ya... Çok güzel yerdir oralar... Şimdi yemyeşil. Demirel: - Meclis'te 149 milletvekilimiz vardı... Ancak, azınlık hükümeti kurabilirdim... Milliyetçi Hareket Partisi ile Milli Selamet Partisi dışarıdan şartsız destek verdiler. Sonra. - Hızla işe başladık... Ama baktım bir şey var... Daha önce görmediğim, duymadığım bir şey... Farklı bir durum. - Neydi? - İşte o derin devletti... Derin devletin varlığını o zaman fark ettim.
"Aziz Türk milleti......"
12 Eylül'ün üzerinden "çeyrek asır" geçti. Ama 12 Eylül sabahı, ihtilal lideri Org. Kenan Evren'in okuduğu "bildiri" hala Demirel'in önünde. Belki "yüzlerce kez" okumuş. Demirel "o bildiriden" sonra "Hamzakoy'a, sürgüne" gitti. Döndü, evinde "dört duvar arasındaydı." Ardından yine "sürgüne, Zincirbozan'a yollandı." Siyasetten yasaklandı. İtildi, kakıldı. Fakat "o bildiriyi" hiç unutmadı. - Sayın Demirel... Bildiri? - Aziz Türk Milleti diye başlıyor.... Dış ve iç düşmanlar... Devletin varlığı, rejimi, bağımsızlığı.... Fikri ve fiziki saldırı... Devletin başlıca organlarının işlemez hale gelişi.... Can ve mal güvenliğinin tehlikeye düşüşü..... Demirel, bir çırpıda bildiriyi okudu. - Sayın Demirel... Bildiri? - Can ve mal güvenliği diyor... Çok önemli... Son 2 bin yıldır devletlerin çöküşü ve devrimler hep aynı şeyden dolayı oluyor... Can ve mal güvenliği... En önemli gerekçe. Demirel: - Bildiri diyor ki... Devlet güçsüz bırakılmış ve acze düşmüştür... Bu da çok önemli... Benim yönetim zaafı dediğim olay bu işte... Yönetim zaafı, derin devlete güç veriyor. Demirel'in, çeyrek asır sonra, "kendisini indiren bildiriye" bakışı: - Derin devletin gözüyle, yönetim krizi, devlet zaafı, bölünme ve çökme korkusu çok iyi yorumlanmış... Bildiriyi tartışırsın fakat realite de bu.
Derin devletin en kısa tanımı
Derin devlet röportajı sırasında belki sekiz on yerde Demirel bir "korkudan" bahsetti. "Derin devleti besleyen" korkudan. Örneğin "teyp kaydının" bir bölümü: - Sayın Demirel... Tek cümleyle özetlemek gerekirse, derin devlet nedir? - Derin devlet, normal devletin raydan çıkmış halidir. - Devlet neden raydan çıkar? - Korkudan. - Sayın Demirel... Ne korkusu? - Çökme... Devletin yıkılması. - Bu korku neden? - Korku, Osmanlı'nın dağılmasının sonucu... Cumhuriyet'i kuranlarda bu korku hâkim. Demirel: - Hufrei inkiraz... Yani uçurumun kenarına gelmek... Veya pençei izmihlal... Yani çökmek... Osmanlı yıkılınca bu iki korku zihinlere yerleşti... - Sonra? - Ve zihinlerden hiç çıkmadı... Derin devletin kökünde bu korku yatar... Çöküşün pençesine düştük, kalkın ey ehli vatan... Devlet çöküyor, biz kurtarıverelim... Olay budur.
Demirel: Neden konuştum?
Demirel neden konuştu? Medyada, siyasi karargâhlarda, derin devlette, çeşitli yerlerde bu soru soruluyor. Süleyman bey "Cumhuriyet'in hafızası." Devletin "kara kutu"su. Derin devlet konusunda Baba'yı "kaşıdık", o da konuştu. "Soranlara" bunu söyledik. Ama hâlâ soran sorana: - Neden konuştu? İşte Demirel'in "neden konuştunuz"a yanıtı: Konuştum. Türkiye biraz düşünmeli diye konuştum. Türkiye daha iyi yönetilmeli diye konuştum. Bu bir kişisel tartışma değil. Polemik peşinde de değilim. Bütün dünya bugün daha iyi yönetimin yolunu arıyor. Türkiye de aramalıdır diye konuştum. Daha iyi yönetilmek Türkiye'nin hakkıdır. Konuştum. 50 yıllık çok partili siyasal yaşam deneyiminde herkes ders çıkarmalıdır diye konuştum. Söylediğim sözlerin muhatabı şu kişi, bu kişi değildir. Kimseyi kırmak, incitmek, küçük düşürmek peşinde olamam. Geçmişin içinde, pek çok olayı bizzat yaşayan, devletin en üst noktasına kadar gelen bir adam, tecrübesini aktarıyor. Kendim için değil, ülkem için konuştum. Geçmiş hepimizin. Gelecek de hepimizin olacak. - B İ T T İ - |
DERIN DEVLET KİMDİR?
Türkiye'de her kesimin bir derin devlet tanımı var. 3 Kasım 1996'da Susurluk'ta meydana gelen kamyon kazasına kadar gizemli derin devlet bir devlet sırrıydı. Rahmetli gazeteci Uğur Mumcu, derin devletin kodlarını çok yazmasına rağmen resmi tam ortaya çıkartamamıştı. Solcusuyla sağcısıyla pek çok insanımıza göre devlet kutsaldı, bu nedenle derin devletde kutsal görülmüştü.
(Sonsaniye.net.Canalperen Ali)
Kenan Evren: Derin devlet... Evet... Var... Bir
realite...
Muğla,
Gökova, Sakar Geçidi derken... Otomobilimiz çiçek kokuları arasında,
Marmaris yolunda ilerlerken...
Etrafı seyredip "Ormancı" gibi, "Çökertme" gibi, "Bodrum
Hakimi" gibi Muğla türkülerini dinlerken... Bir de baktık
Armutalan'dayız. 7. Cumhurbaşkanı Kenan Evren'in evinin önünde.
ERKEN BULUŞMA
30 Mart Çarşamba.
Saate baktık, 14.00. Oysa randevumuz saat 15.00'teydi. Çevrenin güzelliğini
seyretmekten, saate bakmayı unutmuşuz.
Dedik ki:
- Biraz erken geldik... Kenan Paşa istirahatte olsa gerek... Biz biraz
Marmaris'i, Armutalan'ı dolaşır, bir saat sonra döneriz.
Görevli güldü:
- Hayır, hayır... Bugün istirahati erken kestiler... Kalktılar, giyindiler,
salonda sizi bekliyorlar.
MANZARA
Sağlıklı, neşeli, esprili..."Nasıl buldun bizim buraları?.. Ankara soğuk
mu?.. Bak buraya bahar çoktan geldi, yaza girmek üzereyiz" diye karşıladı.
"Gel, önce balkondan sana manzarayı göstereyim" dedi. Manzara müthiş.
Aşağıda Marmaris... Deniz... Portakal bahçeleri... Çiçekler... Kuşlar...
Kelebekler.
"Burada resim yapılır" dedik. "Yapıyorum zaten, gösteririm" dedi.
Sonra da "kibrit kutusu gibi üst üste binaları" işaret ettik. Evler sanki
"birbirinin içine girmiş" gibi.
- Paşam bu ne çarpık yapılaşma böyle? "Evet, öyle, görüyorsun işte" dedi.
Sonra salona geçtik.
SEÇİM VE...
Kenan Evren:
- Sayın Süleyman Demirel'in anlattıklarını okuyorum.
- Ne diyorsunuz?
- Sayın Demirel çok doğru söylüyor... Derin devlet bir realite... Derin
devlet var... 14 Ekim 1979'da Cumhuriyet Senatosu üçte bir yenileme seçimi ile
boş bulunan beş milletvekilliği için ara seçim yapılmıştı.
- Evet... CHP kaybetmişti.
- CHP o zaman iktidardaydı... Sayın Ecevit de Başbakandı... 29 ilde seçim
oldu... Adalet Partisi 33, CHP ise 12 senatör çıkardı.
- MSP 4, MHP de 1.
- Öyle olmuştu... 5 milletvekilliğinin 5'ini de Adalet Partisi kazanmıştı.
EVET... DERİN DEVLET
Evren Paşa anlatmaya devam etti:
- İşte o seçimden sonra sayın Ecevit, Başbakanlık'tan istifa etti... Hükümeti
Süleyman bey kurdu... Ve bir şeyi fark etti.
- Başbakan Demirel 1979'da neyi fark etti?
- Devletin, devletliğini kaybettiğini fark etti... Devletin, devlet
hakimiyetini kuramadığını gördü... Yani sayın Demirel, 1979'da siyasi zaafı
gördü... Yönetimin zaaf sergilediği yerde derin devletin kendiliğinden devreye
girmiş olduğunu anladı... Doğrudur... Derin devlet vardır.
Kenan Paşa: Ordu adına Genelkurmay Başkanı konuşur
Sayın
Kenan Evren... Sayın Genelkurmay Başkanı Org. Hilmi Özkök'ü izliyorsunuz.
- Elbette . . . 1980'de biz ihtilali yaptığımızda, Hilmi Paşa, yarbay
rütbesindeydi... Milli Güvenlik Kurulu'nda görev yaptı... Çok sevdiğim bir
komutan... Çalışkan, bilgili... İyi yabancı dili var... Deneyimli.
- Sayın Evren... Kara Kuvvetleri Komutanı Org. Sayın Yaşar Büyükanıt'ı da
yakından tanıyorsunuz.
- Henüz ihtilal yapmamıştık... Ben Genelkurmay Başkanı'ydım... Yaşar Paşa,
yarbay rütbesi ile Genelkurmay Harekat Başkanlığı'nda çalışıyordu... Dikkatimi
çekti... Ve yanımdaki komutanlara dedim ki: Bu yarbaya dikkat edin... İstikbal
vaat ediyor... İleride büyük komutan olacak.
- Sayın Kenan Evren... Asker ve politika.
- Asker politikanın dışında.
- Ama geçmişte politikaya müdahale oldu.
- Yönetimde zaaf vardı, derin devlet devreye girdi, müdahale edildi... O
zaman öyle gerekiyordu, gereği icra edildi... Asker, siyasetin dışındadır.
Kenan Evren:
- Ordu bir şey söyleyecekse, bunu Türk Silahlı Kuvvetleri adına bir kişi
söyler: Genelkurmay Başkanı... Eğer daha alt kademelerde konuşma yapılmaya
başlanırsa, bu daha da alt kademelere kadar iner... Bakarsın Ordu Komutanları
konuşmaya başlar... Kolordu Komutanları ben de konuşurum der... Bu olmaz...
Çizgiyi çekeceksin... Ordu konuşacaksa, kimin konuşacağı bellidir: Genelkurmay
Başkanı.
Uğur Mumcu... Nazlı Ilıcak... Armutalan...
Kenan
Evren:
- 12 Eylül ihtilalinden sonra zaman zaman gazeteleri kapattık... Neden
kapattık?.. Sana anlatacağım... Ama her şey geldi, geçti... Kapattığımız
gazetelerin bazı yazarlarıyla daha sonra konuştuk... Buraya, evime geldiler.
- Kimler?
- Nazlı hanım da (Ilıcak) geldi... Tanırsın, Nazlı hanım bir şeyi yazmayı
kafasına koyduysa kimse engelleyemez... Onun yüzünden Tercüman'ı kapattık...
İddialı bir yazar... Hatır için tek satır yazdıramazsın... Ama hapse de atsan,
inandığını yazmaktan alıkoyamazsın.
- Başka kimler geldi?
- Çook... Uğur da geldi.
- Uğur Mumcu mu?
- Evet.
- Ne dedi?
- İmam Hatip'ler üzerine yazıyordu... Hangi dönemde daha çok açıldı diye...
Bizim dönemi de eleştiriyordu... Geldi, konuştuk.
- Ne konuştunuz?
-Her şeyi... Bize karşıydı... Ama dürüst bir yazardı... İddiası, inancı
vardı... Eğilmezdi... Bana bir şey daha söyledi.
- Neyi?
- Dedi ki... Paşam, sizi eleştiriyoruz... Eleştireceğiz de... Bu arada,
eleştirecek bir şey var mı diye özel yaşamınızı, ailenizi araştırdım... Bir
yolsuzluk falan bulur muyum diye... Bulsaydım, yazacaktım... Ama bulamadım ve o
yönünüzü de takdir ettim... Bunları yüzüme söyledi.
- Ne dediniz?
- Çok düzgün bir yazardı... Gençti... Yazık oldu... Ziyadesiyle üzüldüm.
Evren: Artık kimse askeri müdahale beklemesin
Sayın
Kenan Evren... Derin devlet?
- Sene 1979... 1980... Polis, polisliğini yapamıyor... Mahkemeler
işlemiyor... Sokak gayri meşru güçlerle dolmuş... Yurtta huzur ve güvenlik
kalmamış... Önüne gelen cinayet işliyor... Ya yakalanamıyor, ya cezaevinden
kaçıyor.. Öyleyse, ne olacak?
- Sayın Evren... Derin devlet?
- Devlet zaaf gösterirse, derin devlet müdahale eder... Etmiştir... Kimse
"paşam müdahale etmeyin" demedi... Bilakis "edin... El koyun" denildi.
Kenan Evren:
- Türkiye bunları atlattı... Türkiye, büyük tecrübe sahibi oldu...
Siyasetçiler yaşadılar, gördüler, deneyim edindiler... Herkesin, yaşanan
olaylardan ders çıkarması lazım... Türkiye bir kurumlar devleti... Herkes
kurallara uysun... Devletin kurumları işlesin... Bu işler uyum içinde yürüsün...
Ve artık kimse Türk Silahlı Kuvvetleri'nden bir müdahale beklemesin... Ordu,
milletin gözbebeğidir... Ve vatan savunması görevini yapmaktadır... Politikanın
dışındadır... Orduyu kimse rahatsız etmesin... Herkes, kendi işini en iyi
şekilde yapmaya baksın.
Evren, Menderes'i anlatıyor
Adnan
Menderes 14 Mayıs 1950 seçimleriyle geldi. Çok büyük bir güçle iktidar oldu.
Demokrat Parti 408, CHP ise 69 milletvekilliği aldı. Menderes
işe hızlı başladı. Halk seviyordu. İlk 4 yıllık icraatı başarılıdır. Büyük bir
heyecan yaratmıştır.
1954'te yine genel seçim yapıldı. Menderes bir daha seçim zaferi kazandı.
Demokrat Parti 305, CHP 31 milletvekili çıkardı. İşte o seçimden sonra
Menderes, eski Menderes olmamaya başladı.
Çabuk kızıyordu. Her şey benden sorulur diyordu. Muhalefete, medyaya karşı
hoşgörüsü yoktu. Siyasetin ipini gerdikçe, gerdi.
Ve sonunda baştan çıktı. Aşırı güç insanı baştan çıkarıyor galiba.
Kenan Paşa'dan Tayyip beye: "24 saat bekle"
Kenan
Evren sohbetin birkaç yerinde "elimde güç varken kendimi
hep kontrol ettim" dedi. Sorduk: Kontrol edemediğiniz de
olmadı mı?
Oldu... Bazen sinirlendim.
- Kime?
- Size.
- Yani eleştirilere.
- Evet... Kızmam yanlıştı... Eleştiriye açık
olmak lazım... Aksi halde insan hataya
düşer.
- Gazete kapattınız... Kendinizi kontrol edememekten mi?.. Sinirlenmekten mi?
- Birçok gazeteyi kapattık... Yeni Asır
hariç, hepsi o kapıdan geçti.
Haklı mıydınız?
- O gün için evet. O gün öyle
gerekiyordu... Türkiye'nin otoriteye ihtiyacı
vardı... Ve başka türlü de otorite
kuramazdık.
- Paşam... Eleştiri?
- Sinirlenmemek mümkün değil... Ama kızgınlığına
esir olma... Tahammül et... Yararlan... Ve
24 saat tepki verme.
Kenan Evren:
- Askerlikte bir şey var... ç Hizmet
Kanunu'na bile girdi. Bir konuyu, üst
rütbeye şikayet edeceksen, 24 saat
bekle... 24 saat geçmeden yap şikayet
kabul edilmez.
- Neden 24 saat?
- Düşünürsün... Kendini kontrol edersin...
Sakinleşirsin.
- Siz böyle zamanlarda 24 saat beklediniz mi?
- Çok dikkat ettim... önü, Süleyman
Demirel de kendilerini kontrolde başar
örnekler... Ama Menderes edemedi.
- Recep Tayyip Erdo
- Tayyip bey bir-iki y sakindi... Şimdi
bas çatmaya başlad Ben kendisine derim
ki, 24 saat bekle.
Evren "bir şey daha söyleyece diye devam etti:
- Bas kavga etme... Bas fazla senli,
benli de olma... Bence ölçü bu
olmal
- Gazetecileri mahkemeye verdiniz mi?
- Hay Hakaret eden bile oldu... Aç
yollad Kimi yay kimi yay Mahkemeye
versem çok para al Vermedim... Ama bir
şey var.
- Nedir?
- Bana çatt Aileme, çocuklar çok şükür
bir şey söylemediler... E işin içine
ailemi karşt durabilir miydim, bilmiyorum...
Galiba mahkemeye verirdim.
Paşa kriterleri
Siyaseti, liderliği, meydanları, kırmızı plakalı makam
araçlarını, siyasi gücün baş döndürücü etkisini falan konuşuyorduk. Kenan Evren
dedi ki:
- Bir şey öğrendim.
- Nedir öğrendiğiniz?
- Bak teker teker sayayım.
Ve parmaklarıyla saymaya başladı:
* Kendine elbette güveneceksin ama... Fazla
da güvenme... Kendini kontrol et.
* Millet beni seviyor diye havaya girme... Menderes'i unutma... Millet beni
seviyor dedi, kimseyi dinlemedi... İlk 4 yıldan sonra tökezlemeye başladı.
* Güç bende, her istediğimi yaparım deme.
* Muazzam kalabalıklar... Alkışlar... Elini sıkabilmek için birbirini ezen
insanlar... Hatta, otomobilini havaya kaldırmak isteyenler... Bunlar
etkileyici... İnsanı şımartıyor... Şımarma.
* Şımarmamaya çok dikkat ettim.
* Askeri yönetim 3 yıl sürdü... Daha fazla kalsaydım acaba ben de havaya girer
miydim?.. Kim bilir... Belki.
Evren taraftar, Fener şampiyon
-
Sayın Evren... Maçları izliyor musunuz?
- Bizim Fenerbahçe iyi gidiyor... Fakat
bazen tökezliyor... Tabii bu her takımda
olur... Peş peşe güzel maçlar çıkarıyor
sonra en ümit edilmedik yerde takılıyor...
Fenerbahçe büyük takım... Avrupa'da da
başarılar elde edip, dünya takımı olmamız
gerekiyor.
Kenan Evren:
- Futbolda şans faktörü önemli... Maçın
yüzde 75'i güzel futbol, yüzde 25'i
şans... Şans kime gülerse, o takımın
işi kolaylaşıyor. İyi oynarsın... Şut üstüne
şut atarsın... Direğe çarpar, döner...
Direğin dibinden auta çıkar... Bunlar
şanssızlık işte.
Süper ligde ipi hangi takım göğüsler?
- Elbette Fenerbahçe... Şüphen mi var?..
Ama Galatasaray şampiyon olursa, bir Fenerli
olarak üzülmem.
- Neden?
- Beşiktaş, 100. yılında şampiyon oldu...
Bu yıl Galatasaray'ın 100. yılı... Büyük
kulüplere, yüzüncü yıllarında şampiyonluk
yakışır... Bunu bir Fenerli olarak hiçbir
komplekse, kıskançlığa kapılmadan, içtenlikle
söylüyorum.
"Ordu ne yapsın? Mecbur kaldı"
Sayın Kenan Evren... Genelkurmay Başkanı iken her
sabah erkenden göreve geliyordunuz... Ülkede olup, bitenleri arkadaşlarımızla
konuşuyordunuz... O sürece dair bazı ayrıntılara girer misiniz?
- Ayrıntı çok... Gün, gün belli...
Hangisini istersin?
- Fark etmez... Takvimden bir yaprak çevirin.
- Olur.
Kenan Evren:
- Ordu'nun Fatsa ilçesi... Çok güzel bir
yer... Bilir misin?
- Çok iyi biliriz.
- Orada Terzi Fikri diye biri çıkmış...
Devlet benim diyor... Komite kurmuş...
Fatsa'yı o komite yönetiyor... Ne yapılıp,
yapılmayacağının kararını halk veriyor... Veya
halk adına o komite... Yani kararı
devlet vermiyor... Devlet otoritesi sıfır...
Devletin kanunları Fatsa'da işlemiyor... Sana
böyle yüzlerce örnek anlatırım... İster
misin?
Bu sırada çaylarımız geldi. Marmaris koyuna bakarak çaylarımızı içerken... Kenan
Evren sohbetin "bu bölümüne" noktayı koydu:
- Ne yapsın Türk Silahlı Kuvvetleri?..
Ordu, mecbur kaldı.
Derin devlet toplantıları
Sayın
Kenan Evren... Derin devlet süreci nasıl işlemeye başladı?.. 12 Eylül
müdahalesine adım, adım nasıl gidildi?
- Bedrettin Paşa sınıf arkadaşımdı... Aramızda
özel bir dostluk vardı.
- Org. Bedrettin Demirel mi?
- Evet... Harp Akademileri Komutanı'ydı... Bir
gün onu ziyaret ettim.
- Tarih?
- 12 Eylül 1980'den bir yıl önce.
ORG. BEDRETTİN DEMİREL
Genelkurmay Başkanı Org. Evren:
Bedrettin Paşa gidişat için ne
düşünüyorsun?
Harp Akademileri Komutanı Org. Demirel:
- Komutanım, müdahaleden başka çare yok...
Uzatmayalım... Mecburuz... Şart.
Org. Evren:
- Bedrettin Paşa böyle şey olmaz... Daha
yapacak çok iş var... Bekleyelim... Neler
olacak?.. Görelim.
ANKARA HAVASI
Kenan Evren:
- Bedrettin Paşa beni müdahaleye zorladı...
Ama hayır dedim... Daha sonra, Ankara'da
bizim arkadaşlarda bir hava hissettim.
- Nasıl?
- Sanki Kuvvet Komutanları bana bir şey
söylemek istiyorlardı... Açılmak istiyor,
açılamıyorlardı.
- Sonra?
- Bir gün Kuvvet Komutanları'nı topladım.
İLK TOPLANTI
Genelkurmay Başkanı Org. Evren:
- Bana bir şey mi söylemek istiyorsunuz?
Kara Kuvvetleri Komutanı Org. Nurettin Ersin:
- Evet... Bir süredir imzalı, imzasız
mektuplar alıyorum... Daha ne duruyorsunuz
diyorlar?.. Müdahale etmemizi istiyorlar... Gidişat,
müdahaleyi gerektirmiyor mu?.. Ülke uçurumun
kenarında değil mi?
ÇEKİNCELER
Kenan Evren:
- Sonra diğer komutanlara döndüm... Baktım
onlar da aynı şeyleri söylüyorlar... Müdahale
edelim diyorlar... Ama ben yine tatmin
olmadım... Çekincelerimi söyledim.
- Çekinceleriniz nelerdi?
- 27 Mayıs'ı (1960) gördüm, 12 Mart'ı
(1971) gördüm... Müdahalelerin neler getirip,
neler götürdüğünü biliyordum... Onun için
müdahale yanlısı değildim.
GENİŞLETİLMİŞ TOPLANTI
- Değildiniz ama... Ettiniz.
- Ankara'da, Kuvvet Komutanları ile konuştuktan
sonra bir karar aldım.
- Neydi?
- Ordu Komutanları ile konuşmak... Kuvvet
Komutanları'nı da yanıma aldım... Ordu'lara
gittik.
- Sonra?
- Ordu Komutanları'nı dinledim... Bununla da
yetinmedim... Kolordu Komutanları ile konuştum...
8 Kolordu Komutanı'nı teker teker
dinledim.
VE KARAR: MÜDAHALE
Kenan Evren:
- Tek bir Ordu Komutanı veya Kolordu
Komutanı demedi ki "müdahale etmeyelim." Hepsi de
"müdahale şart" diye konuştu.
- Sonra?
- Ne sonrası?.. Artık sonrası mı kaldı?..
Sonrası 12 Eylül.
Evren: Devlet işlemeyince...
Güneşli bir Marmaris günüydü. Kenan Evren "yani ne olacaktı"
diye sorarak, konuşmaya başladı:
- Polis polisliğini yapamıyor, öğretmen
öğretmenliğini... Ortalık kan gölüne dönmüş...
Herkes birbirine girmiş... Ortada sağlam
olarak bir Ordu kalmış... Bozulmamış...
Allah'tan ki bozulmamış... Ve müdahaleye
mecbur kalmış.
Kenan Evren:
- Ordu müdahale etmiş ama, müdahaleden
önce, gereken uyarıları da yapmış.
- Demirel'e mi?
- Çeşitli zamanlarda yapmış... Süleyman
Demirel'den önce de ikazlarda bulunmuş...
- Kimlere?
- Ordu, Milli Güvenlik Kurulu'nda ikaz
etmiş... Sıkıyönetim Koordinasyon Kurulu'nda
uyarmış... Basında, rahatsızlıklarını belirtmiş...
Hükümeti ve siyasi gidişatı eleştiren sözler
söylemiş.
- Sonra?
- Ve derin devlet işlemeye başlamış.
Evren Paşa "devlet işlemeyince, işletecek bir
güce ihtiyaç var" diye konuşmayı sürdürdü:
- İnanır mısın bazı senatör ve
milletvekilleri bana geldiler.
- Genelkurmay'a mı?
- Evet... Gizli, saklı değil.
- Ne dediler?
- Paşam, bu Meclis artık Meclis'liğini
kaybetti... Müdahaleden başka çare yok...
İhtilal yapın... Müdahale edin... Bana bunu
söyleyenler, bazı siyasetçiler.
Kenan Evren anlatıyor...
Bir gün, komutan arkadaşlarımı İstanbul'da
topladım.
1. Ordu Komutanlığı Karargahı'nda. Uzun
uzun konuştuk, karar aldık:
- Cumhurbaşkanı'na bir uyarı yazalım. Ve
yazdık. Müdahale etmemek için böyle bir
yol uyguladık.
Ama bir netice çıkmadı. Sekiz ay
bekledik.
Ölenlerin sayısı her gün artıyordu. İstanbul, Ankara, İzmir, Adana, Bursa'da
huzur yoktu.
Böyle durumlarda derin devlet işlemeye başlar.
Çok düşündüm, müdahale yapmasak ne olurdu diye.
İç savaşa giderdi.
Kars'tan otobüs kalkıyor, İstanbul'a gidecek.
Ama Erzurum'da otobüs taşlanıyor.
Onlar da Erzurum'dan geçerken, plaka
değiştiriyorlardı.
Kars sol olmuş, Erzurum sağ.
Artvin'in dağına, beyaz taşlarla "Küçük Rusya" yazılmış.
Vali, kaldırtamıyor.
"Kaldırtacağım, yeniden yazacaklar" diyor.
Vali'nin bile korktuğu yerde derin devlet güç kazanır.
Yönetim güçlü olacak, zaaf vermeyecek ki,
derin devlet işlemesin.
Hükümet ipin ucunu kaçırmayacak. Devlete
hakim olacak.
Dizgini ne çok sıkacak, ne serbest
bırakacak.
Devlet organlarıyla uyumlu çalışacak. Oy
aldım, her şey benden sorulur, kimse
işime karışmasın demeyecek.
Dönelim yine 12 Eylül öncesine. Mahkeme bir türlü bitmiyor. Hakim, kendi
hayatından korkuyor, davayı uzatıyor.
Hakim, kendini reddettiriyor.
Bunların hepsi oldu.
Elazığ'ın bir ilçesinde kaymakam, evinin
çatı katında yatıyor.
Sordurduk, niye çatı katında yatıyorsun
diye.
Verdiği cevap şu:
Alt katta yatarsam camdan ateş edip,
vurabilirler... Hayatımdan endişeliyim.
Bir ülkenin polisi bölünür mü? PolBir ve PolDer diye bölünmüşler. Polis, polisle
çatışıyor. Başbakan'a dedik ki "böyle şey olmaz."
Demirel kabul etti, hemen Meclis'e kanun tasarısı sevk etti.
Ama Meclis'ten geçiremedi.
Mersin, Adana, Eskişehir, Samsun, her yer
rahatsızdı.
Ülke yönetimi zaaf içindeydi. Derin
devlet, boşluğu doldurmak için sabırsızdı.
Cumhurbaşkanı seçilemiyordu.
Ben müdahaleyi geciktirdim. Ama sonunda
başka çare yoktu, biz de yaptık.
Ressam Paşa'nın son resimleri
Ağaç resimleri, çiçek resimleri, manzara resimleri. Evren'in evi sergi salonu
gibi.
- Paşam, hepsi de sizin yaptığınız resimler mi?
- Gel bak sana Kız Kulesi'nin resmini
göstereyim... Tabii ki ben yaptım.
- Paşam, duvarda 20'den fazla resim saydık.
- İstanbul'da sergi açacağım... Bu resimler
İstanbul'a gidecek.
- Kaç resim?
- 26.
- Ne zaman?
- Eylülde veya ekimde.
- Paşam, resimler kaç paraya satılacak?
- Resimlerin geliri son kuruşuna kadar
eğitime gidecek...
- Eğitim her şeyin başı... Haydi gel
şimdi seni yaptırdığım okula götüreyim.
Asker... Demokrasi... Uyum... AB...
Paşam... Yıl 2005... Asker ve politika... Demokrasi... Avrupa Birliği?
- Ordu, büyük Atatürk'ün ordusudur... Atatürk,
Cumhuriyet'in temellerini çok sağlam atmıştır...
Politikaya girecek olanlar, üniformalarını
çıkarmışlardır... Ordu, siyasetin dışındadır...
Ordunun demokrasiye inancı tamdır... Bundan
kimsenin şüphesi olmasın... Artık darbeler,
müdahaleler dönemi kapanmıştır... Ankara'dakiler
uyum içinde çalışsınlar... Kurumlar ve
kurallar devleti işlesin.
Kenan Evren'den sağlıklı yaşam reçetesi
Aylar
oldu karşılaşmayalı. Marmaris-Armutalan'daki evinde Kenan Evren'i çok sağlıklı
bulduk.
Görüntü, 88 yaşındaki insanın görüntüsü değil.
- Paşam, sağlıklı yaşamın sırrı nedir?
- Anlatayım.
Her sabah, sahilde bir saat yürüyüş.
Saat 09.00'da kahvaltı.
- Kahvaltıda neler var?
- 5 tane zeytin... Yeşil, siyah karışık...
Bir dilim kızarmış kepekli ekmek... Yağsız
peynir... Bir salatalık, bir domates... 1
bardak da çay.
- Ve kahvaltı tamam.
- Gerisi var... 3 kayısı... Ama günkurusu...
6 badem, 6 fındık, 3 de ceviz.
- Maşallah çeşit bol.
- Üç, dört türlü reçel... Ayva, kayısı,
vişne gibi... Tabii çok az... Ve
bir de bal... Şunu eklemeliyim, eve
tereyağı hiç girmez.
Kahvaltıdan sonra sıra "günlük işlerde."
Gazeteler okunacak. Resim yapılacak. Ve diğer meşguliyetler... Örneğin bir
ziyaretçi gelebilir.
Saat 12.00'de öğle yemeği. Evren yemek saatleri konusunda titiz.
Yemekte beyaz et... Balık veya tavuk.
Zeytinyağlı sebze.
Ve salata.
- Arada bir kırmızı et yediğim de
olur.
Yemekten sonra "öğle uykusu."
Uykudan sonra meyve.
Veya tatlı.
- Ama hamur tatlısı yemem... Sütlü tatlı
olacak... Dondurma da olabilir... Fakat,
çikolatasız.
Akşam yemeğinin saati mevsime göre değişiyor.
- Kış mevsiminde saat 18.30-19.00'da akşam
yemeğine otururum... Yazın 19.30-20.00'de.
Önce çorba.
Arada bir çorba yerine börek ya da makarna olabilir. Sonra zeytinyağlı sebze.
Ve ana yemek.
- Ana yemeğim balık veya tavuk.
Yemeğin üzerine, meyve.
- Meyve önemli... Yemek aralarında da
meyve çok yararlı.
Öğle ile akşam arasında "bir öğün daha" var.
Saat 16.00 sularında "çay ve ev kurabiyesi."
Bizim ziyaretimiz "bu öğüne" denk düştü.
Paşa'nın önüne "2 kurabiye" konuldu.
Evren, servis yapan görevliye talimat verdi:
- Yavuz misafir... Yoldan geldi... Ona 3
kurabiye verin.
- Sayın Evren... Sağlıklı yaşam formülünüzü yazacağız.
- Yürüyüş önemli, onu yazmayı unutma...
Bir de kimse motorun bakımını ihmal
etmesin.
Yaş 88...Motor bakımlı...
Kenan Evren 88 yaşında. Temmuzda 89'a girecek.
Kilosu, 12 Eylül 1980'deki kilosu.
- Hep aynı kiloyu korurum zaten... 74...
75...
Onun için 20 yıl önceki elbisemi
şimdi giyebiliyorum.
Kalp "sağlam."
Tansiyon "127" veya "137" ya da "138."
Kolesterol... Kan değerleri "normal limitlerde."
- Ben doktor değilim... Ama şunu
biliyorum... Vücudun içinde bir makine var...
Otomobile nasıl iyi bakıyorsan, yağını,
bakımını ihmal etmiyorsan, vücuttaki makineye
öyle özen göstereceksin.
Sigara yok.
İçki de yok.
- Bazen dost masasında bir kadeh içki...
Hepsi o kadar... Ama sağlıklı yaşam
için suyu çok içeceksin.
Paşanın önem verdiği konulardan biri de, uyku saatlerine dikkat.
Aracı uzun süre kullanabilmen için, iyi
bakman lazım... Vücutta da motor var...
Bir gün fazla, bir gün az gaza
basarsan motor şaşırır... İyi bakmazsan,
yaşantına dikkat etmezsen, vücut da
şaşırıyor... Sağlığın kıymetini bil, motoru
ihmal etme.
Sokaktaki adam
Muğla'da sorduk, Marmaris'te sorduk. Armutalan'da sorduk, Beldibi'nde sorduk.
Köylüye sorduk, kentliye sorduk.
Memura sorduk, emekliye sorduk.
- Kenan Evren ne yapıyor?.. Nasıl?.. Onun
için ne diyorsunuz?
Kenan Evren'in otomobiliyle dolaştık. Yol kenarındakilerin ona bakışlarına
dikkat ettik. Kırmızı ışıkta durunca, yanındaki araç sürücülerinin
davranışlarını gözledik.
Gözlemimiz:
Sokaktaki adam, Kenan Evren'e karşı
saygılı... Ondan övgüyle bahsediyor... Onunla
aynı yörede yaşamaktan mutlu.
Bir ihtilal lideri, ihtilalden 25 yıl sonra bu ilgiyi görüyorsa, sormak gerek.
Neden? İşte Muğla'da, Marmaris'te, köyde, beldede bunu sorduk. Gökovalı balıkçı
Ramazan Üstün dedi ki:
- Beyim, adam çalmadı... Çalsaydı, bu
dünyada ondan hesap soracak makam mı
vardı?.. Üç kuruş tasarruf etmiş, onunla
da mektep yaptırdı.
Derin bürokrasi
Kenan Evren'le birlikte, Marmaris'te yaptırdığı okulu gezdik.
"Okul yaptırandan Allah razı olsun" dedik.
Kenan Evren "aaah, ah" diye iç geçirdi:
- Yeni bir okul daha yapmaya
niyetlendim... Ama inanır mısın, pişman
oldum.
- Neden paşam?
- Bürokrasi yüzünden.
Marmaris-Armutalan'a "derin devlet" i konuşmaya gitmiştik.
Ama konu "derin bürokrasi" ye kaydı.
- Paşam, sorun nedir?
- Yeni okulu Muğla'da yapmak istedim...
Arsa aradık, bulduk... Ama pahalıydı.
- Almaktan vaz mı geçtiniz?
- Hayır... Pazarlık ettik, tam alacaktık
ki... Paşam dediler... Satın almayın... Milli
Emlak'ın arazisi var... 49 yıllığına size
kiraya verelim... Bunu herkese yapıyoruz...
Özellikle de hayır işlerinde.
Kenan Evren:
- Talep benden gelmedi... Devletten önerdiler...
Kabul ettim. Ve 24 Temmuz 2004'te,
Ankara'ya yazı ile başvurdum.
- Sonra?
- Hükümet okul yapımını teşvik ediyor...
Yapılan masrafı vergiden bile düşürüyor...
Hükümet böyle diyor ama, sen gel bunu,
bürokrasinin alt kademelerine anlat... Bürokrasi
köstek... Hala temel atamadık... O formu
doldur, bu evrakı yolla... Yahu, ne
dediyseniz yaptım, daha ne istiyorsunuz?..
İnanır mısın, beni pişman ettiler.
Bu nasıl bürokrasi?
Marmaris'te, Kenan Evren'in yaptırdığı kolejin girişinde
"birkaç çam ağacı" var.
Bunlardan biri "eğilmiş."
Her an devrilecekmiş gibi duruyor. Kenan Paşa:
- Allah korusun, fırtınada devrilebilir... Bir
kazaya sebep olabilir.
Ormancılar gelmişler. "Bu ağacın kesilmesi gerekir"
demişler. Ve Paşa'ya sormuşlar:
- Efendim, tehlike arz ediyor... Burada
öğrenciler var... Bu ağacın kesilmesi şart...
İzin verir misiniz?
Evren:
- Ben, olur, kesin, dedim... Ama
kesilmedi... Kesemiyorlar. Ankara'ya sorulması
gerekiyormuş. Sana başka bir çam ağacı
göstereceğim... Kurumuş... Çürüyor... Ormancılar
kesemiyorlar. Yine Ankara'nın karar vermesi
gerekiyormuş... Ankara, buradaki valisine,
kaymakamına, orman müdürüne güvenemiyor mu?..
Bu nasıl bürokrasi?
Bıktıran bürokrasi
Dağlar, tepeler, ovalar, yeşillikler, çiçekler, kuşlar, kelebekler, deniz, kum,
güneş, köyler, allı güllü giysiler içinde köylü kızlar.
- Paşam, sanki cennet.
- Evet ama... Bu bürokrasi varken ne
yerli girişimci yatırım yapar, ne de
yabancı yatırımcı gelir... Bürokrasi herkesi
bıktırıyor.
- Paşam, siz bile şikayet ederseniz... Başkaları ne yapsın?
- Burası turistik yer... Sık sık elektrik
kesiliyordu... Yeni bir trafo gerekliydi...
Sonunda 5 çarpı 5 metrekarelik bir
yere, trafo temeli atıldı... 25 metrekare...
Ama öyle kaldı.
- Neden?
- Beton dökülen yer, kayıtlarda ormanın
mülkiyetinde görünüyormuş.
- Sonra?
- Bir yıl geçti... Bir şey yapılmadı...
Orada ağaç yok, bağ yok, bahçe
yok... Kuru arazi. Bir yıl sonra ben
devreye girdim... Beni dinlediler, hak
verdiler... Trafo yapımına izin çıktı ama...
Tam 1.5 yılda çıktı.
- Yani toplam 2.5 yıl.
- Daha gerisi var... Trafo bitti, bu
defa elektrik bağlamadılar... Yine bürokrasi...
İnanır mısın, 3 yıl sonra elektrik
bağlandı... Söyle şimdi, bu şartlarda kim
yatırım yapar?
Evren'in plaketleri
Kenan
Evren'in yaptırdığı okulda bir müze var. Müzenin duvarında da şu yazı: "7.
Cumhurbaşkanımız ve kurucumuz Sayın Kenan
Evren'e verilen hediyeler."
Neler yok, neler? Yurtiçinden, yurtdışından. Plaket, hatıra eşyası, aklınıza ne
gelirse. Evren'e takıldık:
- Plaketleri bir tekne ile açılıp denize atmamış mıydınız? Başladı gülmeye:
- Hayır... Hepsi burada...
Bana verilen hediyelerin bir kısmını da
gördün, evde... Hiç denize atılır mı?..
Ben o sözümle bir mesaj vermek
istemiştim.
- Nedir mesaj?
- Bu kadar plaket ne olacak?.. Plakete
vereceğin parayla, bir öğrencinin ders
kitaplarını al... Çocuk okut... Ağaç dik...
Fukarayı doyur.
Derin devlet yaşayan bir olay
4 Nisan 2005 Pazartesi.
Kenan
Evren'le yaptığımız konuşmanın "ilk bölümünün" yayınlandığı gün...
Demirel, Evren'in sözlerini dikkatle okudu.
- Sayın Demirel... Derin devlet konusu okuyucularımızdan büyük ilgi gördü.
- Elbette... Türkiye'nin büyük bir olayı...
Yaşayan bir olay.
- Efendim sizi kimler aradı?
- Kimler aramıyor ki?.. Devletin işlemesi
lazım... Geçmişte yaşanan birtakım arızalar,
Türkiye'nin gelecekte daha iyi olması
bakımından önemli... Herkes önemsemeli.
Süleyman Demirel:
- Birkaç gündür tepkileri değerlendiriyorum...
Olumlu... Kötüleyen yok... Aranan istikrardır...
Hikaye anlatılmadı... Geçmişten ders çıkarılarak,
geleceğe ümitle bakılması için tecrübeler
aktarıldı.
- Efendim, deniliyor ki, Demirel neden derin devlet işinin daha da derinine
inmedi?
- Ben sorulara yanıt verdim... Şimdilik bu
kadar verdim... Belki bir başka
zaman......
Bir başka bahara
Derin devlet dizisi sona erdi.
6 gün Süleyman Demirel'i yazdık.
4 gün de Kenan Evren'i.
En çok gelen sorulardan biri:
- Derin devlet dizisinin zamanlaması... Neden
şimdi?
Cevap, İbrahim Tatlıses'ten esinlenmeli:
- Oxford vardı da okumadık mı?
Daha önce derin devleti anlatan oldu da, yazmadık mı?
Demirel "dört duvar arasındaydı."
Dışarı çıkmak istiyordu, doktorlar bırakmıyordu.
Ziyaretçi kabul etmek istiyordu, doktorlar engel oluyordu.
Açıkçası "doluydu."
Böyle bir dönemde sohbet derin devletten açılınca...
Biraz "kurcaladık."
"Zemberek" boşaldı.
En çok sorulan sorulardan bir başkası:
- Konuşulanların tamamı yazıldı mı?.. Yazılmayan
bölümler ne kadar?
Yanıt:
Dinlediklerimizin hepsini yazmadık.
Bir kısmı "ambargolu."
Beyanın sahibi "of the record" dedi... Yazılmamak üzere...
Teypte olsa bile, kağıda dökmedik.
"Değişik çevrelerden" arayanlar oldu.
Ellerinde "belge, bilgi" olanlar.
"Konuşmak" isteyenler.
İçlerinde "devletin önemli yerlerinde görev
yapmış olanlar" da var.
Hepsi de derin devletle ilgili "bir şeyler" anlatacaklar.
Hangi birini yazalım?
Soli Özel aradı:
- Okuyucu kimliğimle telefon ediyorum... Derin
devletin yazılması gerekiyordu... Teşekkür
ederim.
Ahmet Taşgetiren, yazdıklarımızla yakından ilgilenenlerdendi.
Şöyle dedi:
- Devam edecek misiniz?.. Etmelisiniz... Demirel
biraz daha derine inecek mi?.. İnmeli.
Kimbilir...
Belki bir başka bahara.
Baba'nın dağarcığı
5 Nisan 2005 Salı.
Kenan Evren'in anlattıklarının ikinci bölümünün yayınlandığı gün. Demirel,
Evren'i okudu.
- Sayın Demirel... Bazı kişiler, içlerinde siyasetçi de var, üniversite hocası
da, gazeteci de... Diyorlar ki... Sayın Demirel'in dağarcığında daha çok şey
olmalı.
- Doğru... Var.
- Yine diyorlar ki... Baba, derin devlet olayının tümünü anlatmalı.
- Anlatırız, anlatmasına da... Neyse.
- Neden neyse?
- Başka türlü anlatırız.
- Ne zaman?
- Şart mı?
- Talep var.
- Hele tamamen iyileşip, çalışmaya başlayalım.
Süleyman Demirel:
- Sözlerimiz güncelin üzerinde... Kişilerle
ilgisi yok... Polemik amacını gütmüyor...
Kimseyi hedef almıyor... Aranan, devlette
istikrardır... Devletin işlemesidir... Devlet
sokakta bulunmadı ki.
Derin Demirel
6 Nisan 2005 Çarşamba.
Kenan Evren'le sohbetin üçüncü bölümü yayınlandı. Demirel sabah ilk olarak onu
okudu.
Süleyman Demirel:
- Bütün bunlar... Yani anlattıklarımız,
Türkiye'de derin devletin mevcudiyetini ispatlamak
için anlatılmadı... Devletin, başka ülkelerde
olduğu gibi işlemesi için anlatıldı.
Efendim bir de "derin Demirel" var... Bildiklerinizi tam
anlatmıyorsunuz.
- Olur, anlatırım anlatmasına da... Derin
devlet neden devreye giriyor?.. Veya soruyu
şöyle soralım: Devlet bir gün niçin
derin devlet oluyor?
- Niçin?
- İşte Türkiye bunu düşünsün... Benim
istediğim, devlete güvenin en üst seviyede
tutulması... Sistemin darbesiz, müdahalesiz
işlemesi.
Demirel:
- İşleyen devlet için, işleyen demokrasi
şart... Aslolan bu... Saygın parlamento,
saygın siyaset, saygın siyasetçi... İşleyen
demokrasi için halkın demokrasiye sahip
çıkması ve çıkarılması lazım... Ben diyorum
ki, halkın devlet üzerindeki hakimiyeti
artsın.
- Sayın Demirel... Çok kişi diyor ki Demirel bir kapalı kutu... Devletin kara
kutusu... Daha açık konuşsun, her şeyi söylesin.
- Çok mu istiyorlar.
- Evet.
- Öyleyse... Dur bakalım...
Devrim Demirel
Kenan Evren bize demişti ki:
- İstanbul'a gittim... Harp Akademileri Komutanı Org. Bedrettin Demirel'e
sordum... Ne yapalım?.. Bana dedi ki: Müdahale... Başka çare yok.
Dün merhum Org. Bedrettin Demirel'in oğlu Devrim Demirel telefon etti:
- Evren Paşa, babamın okul arkadaşı... Harbiye'den de sıra arkadaşı... Babamın
anılarına göre, Kenan Paşa bu konuyu ilk önce babama açmış... Babamın yanıtı da
şöyle olmuş:
- Komutanım... Ordunun alt kademesi rahatsız... Alt kademeden serzenişler
geliyor.
Devrim Demirel "bu ayrıntıyı yazarsanız ailece memnun olacağız" dedi.
Yazıyoruz.
Devrim Demirel
Kenan Evren bize demişti ki:
- İstanbul'a gittim... Harp Akademileri Komutanı Org. Bedrettin Demirel'e
sordum... Ne yapalım?.. Bana dedi ki: Müdahale... Başka çare yok.
Dün merhum Org. Bedrettin Demirel'in oğlu Devrim Demirel telefon etti:
- Evren Paşa, babamın okul arkadaşı... Harbiye'den de sıra arkadaşı... Babamın
anılarına göre, Kenan Paşa bu konuyu ilk önce babama açmış... Babamın yanıtı da
şöyle olmuş:
- Komutanım... Ordunun alt kademesi rahatsız... Alt kademeden serzenişler
geliyor.
Devrim Demirel "bu ayrıntıyı yazarsanız ailece memnun olacağız" dedi.
Yazıyoruz.
Demirel'in ajandası
İsmet
İnönü "günlük" tutardı. Günün önemli olaylarını "ajandasına" not
ederdi. İnönü'nün alışkanlığını Demirel sürdürüyor.
Günün önemli konularını "Süleyman Demirel başlıklı
ajandasına" not ediyor. İşte Demirel'in 12 Eylül 1980 sabahı el yazılı
notları. "Su testisi su yolunda kırılır" sözü
de ihtilal sabahı notlarının arasında.
Derin mektup
12
Eylül döneminde askeri yönetim tarafından, siyasi liderlere yazılan mektuplar
hep "Bay" diye başlardı.
"Bay Süleyman Demirel" gibi.
"Bay Bülent Ecevit" gibi.
Bunun tek istisnası var.
12 Eylül günü sabaha karşı Kenan Evren'in yazdığı mektup.
"Sayın Süleyman Demirel" diye başlayan ve "bir
saat içinde hazırlanıp evi terk etmesi"
istenen mektup.
Bu mektubu, derin devlet dizisi bağlamında Demirel'in "özel
arşivinden" gün ışığına çıkarıyoruz.
Yeni adres Hamzakoy
Demirel'e
mektup yazan Evren, "Yeni adresiniz Hamzakoy, isterseniz eşinizi de
götürebilirsiniz" diyordu. Demirel ve eşi Nazmiye Hanım ile Bülent Ecevit ve eşi
Rahşan Hanım, o gün aynı uçakla yeni adreslerine götürüldüler.
Demirel: Evren'in değerlendirmeleri dürüst
Sayın Demirel... Sayın Kenan Evren'in değerlendirmelerini okudunuz... Ne
diyorsunuz?
- Sayın Evren'in değerlendirmeleri gayet
dürüst... Gerçekleri olduğu gibi aksettirmiş...
Sizin yazı dizinizde geçmişteki olayların
şu veya bu şekilde cereyan ettiği
meselesine girilmedi... Başka bir şey
yapıldı.
- Yapılan nedir?
- Sayın Evren'in ve benim konuşmalarım,
bir büyük olayın, bazı sayfalarıdır... Olayın
tümü için söylenecek çok şey var...
SABAH'ta yayınlananlar, büyük olaya dair bir
fragmandır.
Demirel:
- Türkiye'de ilk defa iki Cumhurbaşkanı,
fevkalade karışık bir devrin içine dair
düşüncelerini, gerçekçi ve hislerden uzak
biçimde söylediler... Türkiye için aydınlatma
ve aydınlanma yönünden büyük olaydır.
Tayyip bey... Ve Çankaya...
Sayın
Demirel... Siyaset mühendisisiniz... Cumhurbaşkanlığı seçimi için ne diyorsunuz?
- Cumhuriyet döneminde 59 hükümet, 10
Cumhurbaşkanı var... Ve her Cumhurbaşkanı'nın
gelişi, gidişi birbirinden farklı.
- Bu defa ne olacak?
- Türkiye'nin aradığı devlet istikrarı... Ve
bütün kuralların işlemesi... Kurallar hür
ve serbest bir ortamda işlerse, telaşa
gerek yok.
Demirel:
- Seçimle gelinecek yerlere insanlar gelir
ve giderler... Ne gelişleri problem olur,
ne gidişleri... Ama kurallar işlemez veya
işlemeyeceğine dair bir izlenim doğarsa,
problem çıkar.
- Genel Başkan olarak böyle bir Meclis aritmetiğini arkasına alan Tayyip bey,
Cumhurbaşkanlığı seçiminde ne yapar?
- Cumhurbaşkanlığı gibi önemli bir makama
insanların heves etmemesi mümkün değil...
Hele Cumhurbaşkanı seçtirecek siyasi gücü
elinde tutanlar, bunu, birine hediye
ediyormuş gibi bir istikamete sapmazlar...
Kendileri için kullanırlar... Bu da
yadırganacak bir şey değildir.
Demirel:
- Bugünkü Meclis çoğunluğunun seçeceği kimsenin,
kamuoyu tarafından yadırganıp, yadırganmaması
ayrı konu.
- Yani?
- Anayasa diyor ki, son turda Meclis'teki
oyların yarıdan bir fazlasını alan
Cumhurbaşkanı olur... Bu kesin... Yalnız,
2002 seçimlerinin getirdiği bir zaaf var.
- Nedir?
- Yüzde 35 oy ile Meclis'te yüzde
66 sandalye.
Demirel:
- Cumhurbaşkanı'nın daha yüksek bir temsili
taşıması doğru olur... Yani şu söylenir:
Yüzde 35 oyla geldi... Ama bunda
hukuki yanlışlık yok... Zaten hukuki doğrular
yetse, siyasi krizlere hiç gidilmezdi.
- Sayın Demirel... Çare?.. Ve sonuç?
- Şu anda hiçbir çaresi yok... Çıkması,
hukuken yanlış değil... Çıkar... Ama 2002
şartlarından dolayı zaman zaman tartışmalara
sebep olur, o kadar.
Derin Devlet
Derin devlet dizisi sona erdi. 6 gün Süleyman Demirel'i
yazdık. 4 gün de Kenan Evren'i. En çok gelen sorulardan biri derin devlet
dizisinin zamanlaması ile ilgiliydi. Neden şimdi?...
Tarihi Mektup
12 Eylül 1980 askeri müdahalesinin ilk yazılı belgesi SABAH'ta. Demirel, 12
Eylül sabahı Genelkurmay Başkanı Org. Kenan Evren imzalı "Feshedildiniz,
Hamzakoy'a gidiyorsunuz" mektubunu ilk kez Yavuz Donat'a açıkladı
Yönetime el koyduk hükümet feshedildi
Evren "Sayın Süleyman Demirel" diye başladığı mektubu "TSK yönetime el
koymuştur. Hükümetiniz feshedilmiş, parlamento üyeliğiniz düşmüştür. Talimatı
getiren subayın ikazlarına uyunuz" diye sürdürüyor.
Su testisi su yolunda kırılır, haydi gidelim
Demirel'in o gün "Saat 05.30. Nahit Menteşe mektupla geldi. Saat 06.45.
Evden ayrıldık. Su testisi su yolunda kırılır. Allah'ın takdiri ne ise o olur.
Gidelim" notu düştüğü günlüğün sayfası da SABAH'ta...
Bir saat sonra Hamzakoy'a
Evren'in mektubunda "Hamzakoy-Gelibolu'ya götürüleceksiniz. Bir saat içinde
hazır olunuz"
diye
yazıyor. Demirel ve Ecevit'i eşleriyle birlikte gösteren bu fotoğraf mektuptan
iki saat sonra Hamzakoy yolunda çekildi.
***
Derin devlet yaşayan bir olay (4 Nisan 2005 Pazartesi)
Kenan Evren'le yaptığımız konuşmanın "ilk bölümünün" yayınlandığı
gün...
Demirel, Evren'in sözlerini dikkatle okudu.
- Sayın Demirel... Derin devlet konusu okuyucularımızdan büyük ilgi gördü.
- Elbette... Türkiye'nin büyük bir olayı...
Yaşayan bir olay.
- Efendim sizi kimler aradı?
- Kimler aramıyor ki?.. Devletin işlemesi
lazım... Geçmişte yaşanan birtakım arızalar,
Türkiye'nin gelecekte daha iyi olması
bakımından önemli... Herkes önemsemeli.
Süleyman Demirel:
- Birkaç gündür tepkileri değerlendiriyorum...
Olumlu... Kötüleyen yok... Aranan istikrardır...
Hikaye anlatılmadı... Geçmişten ders çıkarılarak,
geleceğe ümitle bakılması için tecrübeler
aktarıldı.
- Efendim, deniliyor ki, Demirel neden derin devlet işinin daha da derinine
inmedi?
- Ben sorulara yanıt verdim... Şimdilik bu
kadar verdim... Belki bir başka
zaman......
Bir başka bahara
Derin devlet dizisi sona erdi.
6 gün Süleyman Demirel'i yazdık.
4 gün de Kenan Evren'i.
En çok gelen sorulardan biri:
- Derin devlet dizisinin zamanlaması... Neden
şimdi?
Cevap, İbrahim Tatlıses'ten esinlenmeli:
- Oxford vardı da okumadık mı?
Daha önce derin devleti anlatan oldu da, yazmadık mı?
Demirel "dört duvar arasındaydı."
Dışarı çıkmak istiyordu, doktorlar bırakmıyordu.
Ziyaretçi kabul etmek istiyordu, doktorlar engel oluyordu.
Açıkçası "doluydu."
Böyle bir dönemde sohbet derin devletten açılınca...
Biraz "kurcaladık."
"Zemberek" boşaldı.
En çok sorulan
sorulardan
bir başkası:
- Konuşulanların tamamı yazıldı mı?.. Yazılmayan
bölümler ne kadar?
Yanıt:
Dinlediklerimizin hepsini yazmadık.
Bir kısmı "ambargolu."
Beyanın sahibi "of the record" dedi... Yazılmamak üzere...
Teypte olsa bile, kağıda dökmedik.
"Değişik çevrelerden" arayanlar oldu.
Ellerinde "belge, bilgi" olanlar.
"Konuşmak" isteyenler.
İçlerinde "devletin önemli yerlerinde görev
yapmış olanlar" da var.
Hepsi de derin devletle ilgili "bir şeyler" anlatacaklar.
Hangi birini yazalım?
Soli Özel aradı:
- Okuyucu kimliğimle telefon ediyorum... Derin
devletin yazılması gerekiyordu... Teşekkür
ederim.
Ahmet Taşgetiren, yazdıklarımızla yakından ilgilenenlerdendi.
Şöyle dedi:
- Devam edecek misiniz?.. Etmelisiniz... Demirel
biraz daha derine inecek mi?.. İnmeli.
Kimbilir...
Belki bir başka bahara.
Baba'nın dağarcığı (5 Nisan 2005 Salı)
Kenan Evren'in anlattıklarının
ikinci
bölümünün yayınlandığı gün. Demirel, Evren'i okudu.
- Sayın Demirel... Bazı kişiler, içlerinde siyasetçi de var, üniversite hocası
da, gazeteci de... Diyorlar ki... Sayın Demirel'in dağarcığında daha çok şey
olmalı.
- Doğru... Var.
- Yine diyorlar ki... Baba, derin devlet olayının tümünü anlatmalı.
- Anlatırız, anlatmasına da... Neyse.
- Neden neyse?
- Başka türlü anlatırız.
- Ne zaman?
- Şart mı?
- Talep var.
- Hele tamamen iyileşip, çalışmaya başlayalım.
Süleyman Demirel:
- Sözlerimiz güncelin üzerinde... Kişilerle
ilgisi yok... Polemik amacını gütmüyor...
Kimseyi hedef almıyor... Aranan, devlette
istikrardır... Devletin işlemesidir... Devlet
sokakta bulunmadı ki.
Derin Demirel (6 Nisan 2005 Çarşamba)
Kenan Evren'le sohbetin üçüncü bölümü
yayınlandı.
Demirel sabah ilk olarak onu okudu.
Süleyman Demirel:
- Bütün bunlar... Yani anlattıklarımız,
Türkiye'de derin devletin mevcudiyetini ispatlamak
için anlatılmadı... Devletin, başka ülkelerde
olduğu gibi işlemesi için anlatıldı.
Efendim bir de "derin Demirel" var... Bildiklerinizi tam
anlatmıyorsunuz.
- Olur, anlatırım anlatmasına da... Derin
devlet neden devreye giriyor?.. Veya soruyu
şöyle soralım: Devlet bir gün niçin
derin devlet oluyor?
- Niçin?
- İşte Türkiye bunu düşünsün... Benim
istediğim, devlete güvenin en üst seviyede
tutulması... Sistemin darbesiz, müdahalesiz
işlemesi.
Demirel:
- İşleyen devlet için, işleyen demokrasi
şart... Aslolan bu... Saygın parlamento,
saygın siyaset, saygın siyasetçi... İşleyen
demokrasi için halkın demokrasiye sahip
çıkması ve çıkarılması lazım...
Ben
diyorum ki, halkın devlet üzerindeki
hakimiyeti artsın.
- Sayın Demirel... Çok kişi diyor ki Demirel bir kapalı kutu... Devletin kara
kutusu... Daha açık konuşsun, her şeyi söylesin.
- Çok mu istiyorlar.
- Evet.
- Öyleyse... Dur bakalım...
Devrim Demirel
Kenan Evren bize demişti ki:
- İstanbul'a gittim... Harp Akademileri Komutanı Org. Bedrettin Demirel'e
sordum... Ne yapalım?.. Bana dedi ki: Müdahale... Başka çare yok.
Dün merhum Org. Bedrettin Demirel'in oğlu Devrim Demirel telefon etti:
- Evren Paşa, babamın okul arkadaşı... Harbiye'den de sıra arkadaşı... Babamın
anılarına göre, Kenan Paşa bu konuyu ilk önce babama açmış... Babamın yanıtı da
şöyle olmuş:
- Komutanım... Ordunun alt kademesi rahatsız...
Alt
kademeden serzenişler geliyor.
Devrim Demirel "bu ayrıntıyı yazarsanız ailece memnun olacağız" dedi.
Yazıyoruz.
Erkan Mumcu
Sayın Demirel... Bir Ispartalı daha Genel Başkan oldu... Sayın Erkan Mumcu.
- Gönülden başarılar dilerim.
- Ne yapar?.. Şansı nedir?
- Siyasette laf başta değil, sonda söylenir... Siyaset karmaşıktır, şartları
değişiktir... Zaman gösterir... Shakespeare diyor ki: Siz işin sonuna bakın.
Demirel'in ajandası
İsmet İnönü "günlük" tutardı. Günün önemli olaylarını "ajandasına"
not ederdi. İnönü'nün alışkanlığını Demirel sürdürüyor.
Günün önemli konularını "Süleyman Demirel başlıklı
ajandasına" not ediyor. İşte Demirel'in 12 Eylül 1980 sabahı el yazılı
notları. "Su testisi su yolunda kırılır" sözü
de ihtilal sabahı notlarının arasında.
Derin mektup
12 Eylül döneminde askeri yönetim tarafından, siyasi liderlere yazılan
mektuplar
hep "Bay" diye başlardı.
"Bay Süleyman Demirel" gibi.
"Bay Bülent Ecevit" gibi.
Bunun tek istisnası var.
12 Eylül günü sabaha karşı Kenan Evren'in yazdığı mektup.
"Sayın Süleyman Demirel" diye başlayan ve "bir
saat içinde hazırlanıp evi terk etmesi"
istenen mektup.
Bu mektubu, derin devlet dizisi bağlamında Demirel'in "özel
arşivinden" gün ışığına çıkarıyoruz.
Yeni adres Hamzakoy
Demirel'e mektup yazan Evren, "Yeni adresiniz Hamzakoy, isterseniz eşinizi de
götürebilirsiniz" diyordu. Demirel ve eşi Nazmiye Hanım ile Bülent Ecevit ve eşi
Rahşan Hanım, o gün aynı uçakla yeni adreslerine götürüldüler.
Demirel: Evren'in değerlendirmeleri dürüst
Sayın Demirel... Sayın Kenan Evren'in değerlendirmelerini okudunuz... Ne
diyorsunuz?
- Sayın Evren'in değerlendirmeleri gayet
dürüst... Gerçekleri olduğu
gibi
aksettirmiş... Sizin yazı dizinizde geçmişteki
olayların şu veya bu şekilde cereyan
ettiği meselesine girilmedi... Başka bir
şey yapıldı.
- Yapılan nedir?
- Sayın Evren'in ve benim konuşmalarım,
bir büyük olayın, bazı sayfalarıdır... Olayın
tümü için söylenecek çok şey var...
SABAH'ta yayınlananlar, büyük olaya dair bir
fragmandır.
Demirel:
- Türkiye'de ilk defa iki Cumhurbaşkanı,
fevkalade karışık bir devrin içine dair
düşüncelerini, gerçekçi ve hislerden uzak
biçimde söylediler... Türkiye için aydınlatma
ve aydınlanma yönünden büyük olaydır.
Tayyip bey... Ve Çankaya...
Sayın Demirel... Siyaset mühendisisiniz... Cumhurbaşkanlığı seçimi için ne
diyorsunuz?
- Cumhuriyet döneminde 59 hükümet, 10
Cumhurbaşkanı var... Ve her Cumhurbaşkanı'nın
gelişi, gidişi birbirinden farklı.
-
Bu
defa ne olacak?
- Türkiye'nin aradığı devlet istikrarı... Ve
bütün kuralların işlemesi... Kurallar hür
ve serbest bir ortamda işlerse, telaşa
gerek yok.
Demirel:
- Seçimle gelinecek yerlere insanlar gelir
ve giderler... Ne gelişleri problem olur,
ne gidişleri... Ama kurallar işlemez veya
işlemeyeceğine dair bir izlenim doğarsa,
problem çıkar.
- Genel Başkan olarak böyle bir Meclis aritmetiğini arkasına alan Tayyip bey,
Cumhurbaşkanlığı seçiminde ne yapar?
- Cumhurbaşkanlığı gibi önemli bir makama
insanların heves etmemesi mümkün değil...
Hele Cumhurbaşkanı seçtirecek siyasi gücü
elinde tutanlar, bunu, birine hediye
ediyormuş gibi bir istikamete sapmazlar...
Kendileri için kullanırlar... Bu da
yadırganacak bir şey değildir.
Demirel:
- Bugünkü
Meclis
çoğunluğunun seçeceği kimsenin, kamuoyu
tarafından yadırganıp, yadırganmaması ayrı konu.
- Yani?
- Anayasa diyor ki, son turda Meclis'teki
oyların yarıdan bir fazlasını alan
Cumhurbaşkanı olur... Bu kesin... Yalnız,
2002 seçimlerinin getirdiği bir zaaf var.
- Nedir?
- Yüzde 35 oy ile Meclis'te yüzde
66 sandalye.
Demirel:
- Cumhurbaşkanı'nın daha yüksek bir temsili
taşıması doğru olur... Yani şu söylenir:
Yüzde 35 oyla geldi... Ama bunda
hukuki yanlışlık yok... Zaten hukuki doğrular
yetse, siyasi krizlere hiç gidilmezdi.
- Sayın Demirel... Çare?.. Ve sonuç?
- Şu anda hiçbir çaresi yok... Çıkması,
hukuken yanlış değil... Çıkar... Ama 2002
şartlarından dolayı zaman zaman tartışmalara
sebep olur, o kadar.
Kenan Evren'den sağlıklı yaşam reçetesi
Aylar oldu karşılaşmayalı. Marmaris-Armutalan'daki
evinde Kenan Evren'i çok sağlıklı bulduk.
Görüntü, 88 yaşındaki insanın görüntüsü değil.
- Paşam, sağlıklı yaşamın sırrı nedir?
- Anlatayım.
Her sabah, sahilde bir saat yürüyüş.
Saat 09.00'da kahvaltı.
- Kahvaltıda neler var?
- 5 tane zeytin... Yeşil, siyah karışık...
Bir dilim kızarmış kepekli ekmek... Yağsız
peynir... Bir salatalık, bir domates... 1
bardak da çay.
- Ve kahvaltı tamam.
- Gerisi var... 3 kayısı... Ama günkurusu...
6 badem, 6 fındık, 3 de ceviz.
- Maşallah çeşit bol.
- Üç, dört türlü reçel... Ayva, kayısı,
vişne gibi... Tabii çok az... Ve
bir de bal... Şunu eklemeliyim, eve
tereyağı hiç girmez.
Kahvaltıdan sonra sıra "günlük işlerde."
Gazeteler okunacak. Resim yapılacak. Ve diğer meşguliyetler... Örneğin bir
ziyaretçi gelebilir.
Saat 12.00'de öğle yemeği. Evren yemek saatleri konusunda titiz.
Yemekte beyaz et... Balık veya tavuk.
Zeytinyağlı sebze.
Ve salata.
- Arada bir kırmızı et yediğim de
olur.
Yemekten sonra "öğle uykusu."
Uykudan sonra meyve.
Veya tatlı.
- Ama hamur tatlısı yemem... Sütlü tatlı
olacak... Dondurma da olabilir... Fakat,
çikolatasız.
Akşam yemeğinin saati mevsime göre değişiyor.
- Kış mevsiminde saat 18.30-19.00'da akşam
yemeğine otururum... Yazın 19.30-20.00'de.
Önce çorba.
Arada bir çorba yerine börek ya da makarna olabilir. Sonra zeytinyağlı sebze.
Ve ana yemek.
- Ana yemeğim balık veya tavuk.
Yemeğin üzerine, meyve.
- Meyve önemli... Yemek aralarında da
meyve çok yararlı.
Öğle ile akşam arasında "bir öğün daha" var.
Saat 16.00 sularında "çay ve ev kurabiyesi."
Bizim ziyaretimiz "bu öğüne" denk düştü.
Paşa'nın önüne "2 kurabiye" konuldu.
Evren, servis yapan görevliye talimat verdi:
- Yavuz misafir... Yoldan geldi... Ona 3
kurabiye verin.
- Sayın Evren... Sağlıklı yaşam formülünüzü yazacağız.
- Yürüyüş önemli, onu yazmayı unutma...
Bir de kimse motorun bakımını ihmal
etmesin.
Yaş 88...Motor bakımlı...
Kenan Evren 88 yaşında. Temmuzda 89'a girecek.
Kilosu, 12 Eylül 1980'deki kilosu.
- Hep aynı kiloyu korurum zaten... 74...
75...
Onun için 20 yıl önceki elbisemi
şimdi giyebiliyorum.
Kalp "sağlam."
Tansiyon "127" veya "137" ya da "138."
Kolesterol... Kan değerleri "normal limitlerde."
- Ben doktor değilim... Ama şunu
biliyorum... Vücudun içinde bir makine var...
Otomobile nasıl iyi bakıyorsan, yağını,
bakımını ihmal etmiyorsan, vücuttaki makineye
öyle özen göstereceksin.
Sigara yok.
İçki de yok.
- Bazen dost masasında bir kadeh içki...
Hepsi o kadar... Ama sağlıklı yaşam
için suyu çok içeceksin.
Paşanın önem verdiği konulardan biri de, uyku saatlerine dikkat.
Aracı uzun süre kullanabilmen için, iyi
bakman lazım... Vücutta da motor var...
Bir gün fazla, bir gün az gaza
basarsan motor şaşırır... İyi bakmazsan,
yaşantına dikkat etmezsen, vücut da
şaşırıyor... Sağlığın kıymetini bil, motoru
ihmal etme.
Sokaktaki adam
Muğla'da sorduk, Marmaris'te sorduk. Armutalan'da sorduk, Beldibi'nde sorduk.
Köylüye sorduk, kentliye sorduk.
Memura sorduk, emekliye sorduk.
- Kenan Evren ne yapıyor?.. Nasıl?.. Onun
için ne diyorsunuz?
Kenan Evren'in otomobiliyle dolaştık. Yol kenarındakilerin ona bakışlarına
dikkat ettik. Kırmızı ışıkta durunca, yanındaki araç sürücülerinin
davranışlarını gözledik.
Gözlemimiz:
Sokaktaki adam, Kenan Evren'e karşı
saygılı... Ondan övgüyle bahsediyor... Onunla
aynı yörede yaşamaktan mutlu.
Bir ihtilal lideri, ihtilalden 25 yıl sonra bu ilgiyi görüyorsa, sormak gerek.
Neden? İşte Muğla'da, Marmaris'te, köyde, beldede bunu sorduk. Gökovalı balıkçı
Ramazan Üstün dedi ki:
- Beyim, adam çalmadı... Çalsaydı, bu
dünyada ondan hesap soracak makam mı
vardı?.. Üç kuruş tasarruf etmiş, onunla
da mektep yaptırdı.
Derin bürokrasi
Kenan
Evren'le
birlikte, Marmaris'te yaptırdığı okulu gezdik.
"Okul yaptırandan Allah razı olsun" dedik.
Kenan Evren "aaah, ah" diye iç geçirdi:
- Yeni bir okul daha yapmaya
niyetlendim... Ama inanır mısın, pişman
oldum.
- Neden paşam?
- Bürokrasi yüzünden.
Marmaris-Armutalan'a "derin devlet" i konuşmaya gitmiştik.
Ama konu "derin bürokrasi" ye kaydı.
- Paşam, sorun nedir?
- Yeni okulu Muğla'da yapmak istedim...
Arsa aradık, bulduk... Ama pahalıydı.
- Almaktan vaz mı geçtiniz?
- Hayır... Pazarlık ettik, tam alacaktık
ki... Paşam dediler... Satın almayın... Milli
Emlak'ın arazisi var... 49 yıllığına size
kiraya verelim... Bunu herkese yapıyoruz...
Özellikle de hayır işlerinde.
Kenan Evren:
- Talep benden gelmedi... Devletten önerdiler...
Kabul ettim. Ve 24 Temmuz 2004'te,
Ankara'ya yazı ile başvurdum.
- Sonra?
- Hükümet okul yapımını teşvik ediyor...
Yapılan masrafı vergiden bile düşürüyor...
Hükümet böyle diyor ama, sen gel bunu,
bürokrasinin alt kademelerine anlat... Bürokrasi
köstek... Hala temel atamadık... O formu
doldur, bu evrakı yolla... Yahu, ne
dediyseniz yaptım, daha ne istiyorsunuz?..
İnanır mısın, beni pişman ettiler.
Bu nasıl bürokrasi?
Marmaris'te, Kenan Evren'in yaptırdığı kolejin girişinde
"birkaç çam ağacı" var.
Bunlardan biri "eğilmiş."
Her an devrilecekmiş gibi duruyor. Kenan Paşa:
- Allah korusun, fırtınada devrilebilir... Bir
kazaya sebep olabilir.
Ormancılar gelmişler. "Bu ağacın kesilmesi gerekir"
demişler. Ve Paşa'ya sormuşlar:
- Efendim, tehlike arz ediyor... Burada
öğrenciler var... Bu ağacın kesilmesi şart...
İzin verir misiniz?
Evren:
- Ben, olur, kesin, dedim... Ama
kesilmedi... Kesemiyorlar. Ankara'ya sorulması
gerekiyormuş. Sana başka bir çam ağacı
göstereceğim... Kurumuş... Çürüyor... Ormancılar
kesemiyorlar. Yine Ankara'nın karar vermesi
gerekiyormuş... Ankara, buradaki valisine,
kaymakamına, orman müdürüne güvenemiyor mu?..
Bu nasıl bürokrasi?
Bıktıran bürokrasi
Dağlar, tepeler, ovalar, yeşillikler, çiçekler, kuşlar, kelebekler, deniz, kum,
güneş, köyler, allı güllü giysiler içinde köylü kızlar.
- Paşam, sanki cennet.
- Evet ama... Bu bürokrasi varken ne
yerli girişimci yatırım yapar, ne de
yabancı yatırımcı gelir... Bürokrasi herkesi
bıktırıyor.
- Paşam, siz bile şikayet ederseniz... Başkaları ne yapsın?
- Burası turistik yer... Sık sık elektrik
kesiliyordu... Yeni bir trafo gerekliydi...
Sonunda 5 çarpı 5 metrekarelik bir
yere, trafo temeli atıldı... 25 metrekare...
Ama öyle kaldı.
- Neden?
- Beton dökülen yer, kayıtlarda ormanın
mülkiyetinde görünüyormuş.
- Sonra?
- Bir yıl geçti... Bir şey yapılmadı...
Orada ağaç yok, bağ yok, bahçe
yok... Kuru arazi. Bir yıl sonra ben
devreye girdim... Beni dinlediler, hak
verdiler... Trafo yapımına izin çıktı ama...
Tam 1.5 yılda çıktı.
- Yani toplam 2.5 yıl.
- Daha gerisi var... Trafo bitti, bu
defa elektrik bağlamadılar... Yine bürokrasi...
İnanır mısın, 3 yıl sonra elektrik
bağlandı... Söyle şimdi, bu şartlarda kim
yatırım yapar?
Evren'in plaketleri
Kenan Evren'in yaptırdığı okulda bir müze var. Müzenin duvarında da şu yazı:
"7. Cumhurbaşkanımız ve kurucumuz Sayın Kenan
Evren'e verilen hediyeler."
Neler yok, neler? Yurtiçinden, yurtdışından. Plaket, hatıra eşyası, aklınıza ne
gelirse. Evren'e takıldık:
- Plaketleri bir tekne ile açılıp denize atmamış mıydınız? Başladı gülmeye:
- Hayır... Hepsi burada...
Bana verilen hediyelerin bir kısmını da
gördün, evde... Hiç denize atılır mı?..
Ben o sözümle bir mesaj vermek
istemiştim.
- Nedir mesaj?
- Bu kadar plaket ne olacak?.. Plakete
vereceğin parayla, bir öğrencinin ders
kitaplarını al... Çocuk okut... Ağaç dik...
Fukarayı doyur.
Evren'le derin devlet toplantıları
Sayın Kenan Evren... Derin devlet süreci nasıl işlemeye başladı?.. 12 Eylül
müdahalesine adım, adım nasıl gidildi?
- Bedrettin Paşa sınıf arkadaşımdı... Aramızda
özel bir dostluk vardı.
- Org. Bedrettin Demirel mi?
- Evet... Harp Akademileri Komutanı'ydı... Bir
gün onu ziyaret ettim.
- Tarih?
- 12 Eylül 1980'den bir yıl önce.
ORG. BEDRETTİN DEMİREL
Genelkurmay Başkanı Org. Evren:
Bedrettin Paşa gidişat için ne
düşünüyorsun?
Harp Akademileri Komutanı Org. Demirel:
- Komutanım, müdahaleden başka çare yok...
Uzatmayalım... Mecburuz... Şart.
Org. Evren:
- Bedrettin Paşa böyle şey olmaz... Daha
yapacak çok iş var... Bekleyelim... Neler
olacak?.. Görelim.
ANKARA HAVASI
Kenan Evren:
- Bedrettin Paşa beni müdahaleye zorladı...
Ama hayır dedim... Daha sonra, Ankara'da
bizim arkadaşlarda bir hava hissettim.
- Nasıl?
- Sanki Kuvvet Komutanları bana bir şey
söylemek istiyorlardı... Açılmak istiyor,
açılamıyorlardı.
- Sonra?
- Bir gün Kuvvet Komutanları'nı topladım.
İLK TOPLANTI
Genelkurmay Başkanı Org. Evren:
- Bana bir şey mi söylemek istiyorsunuz?
Kara Kuvvetleri Komutanı Org. Nurettin Ersin:
- Evet... Bir süredir imzalı, imzasız
mektuplar alıyorum... Daha ne duruyorsunuz
diyorlar?.. Müdahale etmemizi istiyorlar... Gidişat,
müdahaleyi gerektirmiyor mu?.. Ülke uçurumun
kenarında değil mi?
ÇEKİNCELER
Kenan Evren:
- Sonra diğer komutanlara döndüm... Baktım
onlar da aynı şeyleri söylüyorlar... Müdahale
edelim diyorlar... Ama ben yine tatmin
olmadım... Çekincelerimi söyledim.
- Çekinceleriniz nelerdi?
- 27 Mayıs'ı (1960) gördüm, 12 Mart'ı
(1971) gördüm... Müdahalelerin neler getirip,
neler götürdüğünü biliyordum... Onun için
müdahale yanlısı değildim.
GENİŞLETİLMİŞ TOPLANTI
- Değildiniz ama... Ettiniz.
- Ankara'da, Kuvvet Komutanları ile konuştuktan
sonra bir karar aldım.
- Neydi?
- Ordu Komutanları ile konuşmak... Kuvvet
Komutanları'nı da yanıma aldım... Ordu'lara
gittik.
- Sonra?
- Ordu Komutanları'nı dinledim... Bununla da
yetinmedim... Kolordu Komutanları ile konuştum...
8 Kolordu Komutanı'nı teker teker
dinledim.
VE KARAR: MÜDAHALE
Kenan Evren:
- Tek bir Ordu Komutanı veya Kolordu
Komutanı demedi ki "müdahale etmeyelim." Hepsi de
"müdahale şart" diye konuştu.
- Sonra?
- Ne sonrası?.. Artık sonrası mı kaldı?..
Sonrası 12 Eylül.
Evren: Devlet işlemeyince...
Güneşli bir Marmaris günüydü. Kenan Evren "yani ne olacaktı"
diye sorarak, konuşmaya başladı:
- Polis polisliğini yapamıyor, öğretmen
öğretmenliğini... Ortalık kan gölüne dönmüş...
Herkes birbirine girmiş... Ortada sağlam
olarak bir Ordu kalmış... Bozulmamış...
Allah'tan ki bozulmamış... Ve müdahaleye
mecbur kalmış.
Kenan Evren:
- Ordu müdahale etmiş ama, müdahaleden
önce, gereken uyarıları da yapmış.
- Demirel'e mi?
- Çeşitli zamanlarda yapmış... Süleyman
Demirel'den önce de ikazlarda bulunmuş...
- Kimlere?
- Ordu, Milli Güvenlik Kurulu'nda ikaz
etmiş... Sıkıyönetim Koordinasyon Kurulu'nda
uyarmış... Basında, rahatsızlıklarını belirtmiş...
Hükümeti ve siyasi gidişatı eleştiren sözler
söylemiş.
- Sonra?
- Ve derin devlet işlemeye başlamış.
Evren Paşa "devlet işlemeyince, işletecek bir
güce
ihtiyaç
var" diye konuşmayı sürdürdü:
- İnanır mısın bazı senatör ve
milletvekilleri bana geldiler.
- Genelkurmay'a mı?
- Evet... Gizli, saklı değil.
- Ne dediler?
- Paşam, bu Meclis artık Meclis'liğini
kaybetti... Müdahaleden başka çare yok...
İhtilal yapın... Müdahale edin... Bana bunu
söyleyenler, bazı siyasetçiler.
Kenan Evren anlatıyor...
Bir gün, komutan arkadaşlarımı İstanbul'da
topladım.
1. Ordu Komutanlığı Karargahı'nda. Uzun
uzun konuştuk, karar aldık:
- Cumhurbaşkanı'na bir uyarı yazalım. Ve
yazdık. Müdahale etmemek için böyle bir
yol uyguladık.
Ama bir netice çıkmadı. Sekiz ay
bekledik.
Ölenlerin sayısı her gün artıyordu. İstanbul, Ankara, İzmir, Adana, Bursa'da
huzur yoktu.
Böyle durumlarda derin devlet işlemeye başlar.
Çok düşündüm, müdahale yapmasak ne olurdu diye.
İç savaşa giderdi.
Kars'tan otobüs kalkıyor, İstanbul'a gidecek.
Ama Erzurum'da otobüs taşlanıyor.
Onlar da Erzurum'dan geçerken, plaka
değiştiriyorlardı.
Kars sol olmuş, Erzurum sağ.
Artvin'in dağına, beyaz taşlarla "Küçük Rusya" yazılmış.
Vali, kaldırtamıyor.
"Kaldırtacağım, yeniden yazacaklar" diyor.
Vali'nin bile korktuğu yerde derin devlet güç kazanır.
Yönetim güçlü olacak, zaaf vermeyecek ki,
derin devlet işlemesin.
Hükümet ipin ucunu kaçırmayacak. Devlete
hakim olacak.
Dizgini ne çok sıkacak, ne serbest
bırakacak.
Devlet organlarıyla uyumlu çalışacak. Oy
aldım, her şey benden sorulur, kimse
işime karışmasın demeyecek.
Dönelim yine 12 Eylül öncesine. Mahkeme bir türlü bitmiyor. Hakim, kendi
hayatından korkuyor, davayı uzatıyor.
Hakim, kendini reddettiriyor.
Bunların hepsi oldu.
Elazığ'ın bir ilçesinde kaymakam, evinin
çatı katında yatıyor.
Sordurduk, niye çatı katında yatıyorsun
diye.
Verdiği cevap şu:
Alt katta yatarsam camdan ateş edip,
vurabilirler... Hayatımdan endişeliyim.
Bir ülkenin polisi bölünür mü? PolBir ve PolDer diye bölünmüşler. Polis, polisle
çatışıyor. Başbakan'a dedik ki "böyle şey olmaz."
Demirel kabul etti, hemen Meclis'e kanun tasarısı sevk etti.
Ama Meclis'ten geçiremedi.
Mersin, Adana, Eskişehir, Samsun, her yer
rahatsızdı.
Ülke yönetimi zaaf içindeydi. Derin
devlet, boşluğu doldurmak için sabırsızdı.
Cumhurbaşkanı seçilemiyordu.
Ben müdahaleyi geciktirdim. Ama sonunda
başka çare yoktu, biz de yaptık.
Ressam Paşa'nın son resimleri
Ağaç resimleri, çiçek resimleri, manzara resimleri. Evren'in evi sergi salonu
gibi.
- Paşam, hepsi de sizin yaptığınız resimler mi?
- Gel bak sana Kız Kulesi'nin resmini
göstereyim... Tabii ki ben yaptım.
- Paşam, duvarda 20'den fazla resim saydık.
- İstanbul'da sergi açacağım... Bu resimler
İstanbul'a gidecek.
- Kaç resim?
- 26.
- Ne zaman?
- Eylülde veya ekimde.
- Paşam, resimler kaç paraya satılacak?
- Resimlerin geliri son kuruşuna kadar
eğitime gidecek...
- Eğitim her şeyin başı... Haydi gel
şimdi seni yaptırdığım okula götüreyim.
Asker... Demokrasi... Uyum... AB...
Paşam... Yıl 2005... Asker ve politika... Demokrasi... Avrupa Birliği?
- Ordu, büyük Atatürk'ün ordusudur... Atatürk,
Cumhuriyet'in temellerini çok sağlam atmıştır...
Politikaya girecek olanlar, üniformalarını
çıkarmışlardır... Ordu, siyasetin dışındadır...
Ordunun demokrasiye inancı tamdır... Bundan
kimsenin şüphesi olmasın... Artık darbeler,
müdahaleler dönemi kapanmıştır... Ankara'dakiler
uyum içinde çalışsınlar... Kurumlar ve
kurallar devleti işlesin.
Evren: Devlet zaaf içindeydi... Biz geldik
Tarih 25 Kasım 1979. "6. Demirel Hükümeti" Meclis'te güvenoyu aldı.
Hükümet hemen kolları sıvadı. Yeni bir ekonomik program (24 Ocak kararları)
üzerinde çalışmaya başladı. İşte tam bu sırada... Komutanlar, Cumhurbaşkanı
Fahri Korutürk'e bir "mektup" verdiler. (27 Aralık) Mektup "ülkenin gidişatını"
eleştiriyordu.
Cumhurbaşkanı Korutürk bu mektubu "bir hafta sonra" açıkladı. (2 Ocak 1980)
Komutanlar 4 Ocak'ta da Başbakan Demirel'e "Türk Silahlı Kuvvetleri'nin yasal ve
icraya ilişkin isteklerini içeren" bir mektup verdiler.
"Çeyrek asır sonra" Marmaris'in Armutalan'ında Evren'e "o konuyu" açtık.
Siz Genelkurmay Başkanıydınız... Yazdınız... Verdiniz... Sonra?
Evet... Muhtırayı verdik... Sonra Kuvvet komutanları ile oturduk, konuştuk.
Ne konuştunuz?
- Dedim ki: Yahu, muhtırayı verdik ama yine Süleyman Demirel'e rastladı...
Halbuki göreve yeni geldi... Suçu. Günahı yok... Ama ne yapalım ona rastladı.
Kenan Evren:
- Hakikaten, 1979'un sonunda kurulan hükümetin de, o hükümetin başkanı olan
Demirel'in de bir suçu yoktu... Daha sonra da hep yanımızda oldu.
Demirel mi?
- Evet.
Nasıl?
- Sıkıyönetim Koordinasyon Kurulu toplantılarında Süleyman bey hep
yanımızdaydı... Bütün Sıkıyönetim komutanlarına, hizmetlerinden dolayı takdir ve
teşekkürlerini ifade etti.
Ama yine de...
- Evet... Ama ne yapsın, devlet işlemiyordu... Huzur ortamı yok olmuştu... Kan
akıyordu... Sokakta güvenlik yoktu... Öyleyse ne olacak?
Ne olacak?
- Derin devlet fevkalade rahatsızdı... Herkes ordu müdahale etsin diyordu... Bir
kişi çıkıp da, daha müdahalenin zamanı gelmedi demedi.
Sayın Evren, o süreçte Başbakan Demirel ile sık sık konuşuyordunuz.
- Elbette.
Süleyman bey durumun nereye doğru gittiğini görmüyor muydu?
- Görse ne çare?.. Süleyman Demirel'in de yapacağı bir şey yoktu... Kaymıştı...
Devlet zaaf içindeydi... Gelmek gerekiyordu... Geldik.
Kenan Evren, Yeni Asır hariç bütün gazeteleri kapattırdığını, ancak eleştirilere
rağmen hiçbir gazeteciyi mahkemeye vermediğini söyledi, "Ancak ailemi işe
karıştırmadılar. Karıştırsalardı, galiba dava açardım" dedi.
Kenan Paşa'dan Tayyip beye: "24 saat bekle"
Kenan Evren sohbetin birkaç yerinde "elimde güç varken
kendimi hep kontrol ettim" dedi. Sorduk: Kontrol
edemediğiniz de olmadı mı?
Oldu... Bazen sinirlendim.
- Kime?
- Size.
- Yani eleştirilere.
- Evet... Kızmam yanlıştı... Eleştiriye açık
olmak lazım... Aksi halde insan hataya
düşer.
- Gazete kapattınız... Kendinizi kontrol edememekten mi?.. Sinirlenmekten mi?
- Birçok gazeteyi kapattık... Yeni Asır
hariç, hepsi o kapıdan geçti.
Haklı mıydınız?
- O gün için evet. O gün öyle
gerekiyordu... Türkiye'nin otoriteye ihtiyacı
vardı... Ve başka türlü de otorite
kuramazdık.
- Paşam... Eleştiri?
- Sinirlenmemek mümkün değil... Ama kızgınlığına
esir olma... Tahammül et... Yararlan... Ve
24 saat tepki verme.
Kenan Evren:
- Askerlikte bir şey var... İç Hizmet
Kanunu'na bile girdi. Bir konuyu, üst
rütbeye şikayet edeceksen, 24 saat
bekle... 24 saat geçmeden yap şikayet
kabul edilmez.
- Neden 24 saat?
- Düşünürsün... Kendini kontrol edersin...
Sakinleşirsin.
- Siz böyle zamanlarda 24 saat beklediniz mi?
- Çok dikkat ettim... İnönü, Süleyman
Demirel de kendilerini kontrolde başar
örnekler... Ama Menderes edemedi.
- Recep Tayyip Erdoğan?
- Tayyip bey bir-iki yıl sakindi... Şimdi
basına
çatmaya
başladı. Ben kendisine derim ki, 24
saat bekle.
Evren "bir şey daha söyleyeceğim diye devam etti:
- Basınla kavga etme... Basınla fazla
senli, benli de olma... Bence ölçü bu
olmalı
- Gazetecileri mahkemeye verdiniz mi?
- Hayır. Hakaret eden bile oldu... Aç
yolladı. Kimi yayınladı, kimi yayınlamadı.
Mahkemeye versem çok para alırdım.
Vermedim... Ama bir şey var.
- Nedir?
- Bana çattılar. Aileme, çocuklar çok
şükür bir şey söylemediler... Eğer işin
içine ailemi karıştırsalardı durabilir miydim,
bilmiyorum... Galiba mahkemeye verirdim.
Paşa kriterleri
Siyaseti, liderliği, meydanları, kırmızı plakalı makam araçlarını, siyasi gücün
baş döndürücü etkisini falan konuşuyorduk. Kenan Evren dedi ki:
- Bir şey öğrendim.
Nedir öğrendiğiniz?
- Bak teker teker sayayım.
Ve parmaklarıyla saymaya başladı:
* Kendine elbette güveneceksin ama... Fazla da güvenme... Kendini kontrol et.
* Millet beni seviyor diye havaya girme... Menderes'i unutma... Millet beni
seviyor dedi, kimseyi dinlemedi... İlk 4 yıldan sonra tökezlemeye başladı.
* Güç bende, her istediğimi yaparım deme.
* Muazzam kalabalıklar... Alkışlar... Elini sıkabilmek için birbirini ezen
insanlar... Hatta, otomobilini havaya kaldırmak isteyenler... Bunlar
etkileyici... İnsanı şımartıyor... Şımarma.
* Şımarmamaya çok dikkat ettim.
* Askeri yönetim 3 yıl sürdü... Daha fazla kalsaydım acaba ben de havaya girer
miydim?.. Kim bilir... Belki.
Evren taraftar, Fener şampiyon
Sayın Evren... Maçları izliyor musunuz?
- Bizim Fenerbahçe iyi gidiyor... Fakat bazen tökezliyor... Tabii bu her takımda
olur... Peş peşe güzel maçlar çıkarıyor sonra en ümit edilmedik yerde
takılıyor... Fenerbahçe büyük takım... Avrupa'da da başarılar elde edip, dünya
takımı olmamız gerekiyor. Futbolda şans faktörü önemli... Maçın yüzde 75'i güzel
futbol, yüzde 25'i şans... Şans kime gülerse, o takımın işi kolaylaşıyor. İyi
oynarsın... Şut üstüne şut atarsın... Direğe çarpar, döner... Direğin dibinden
auta çıkar... Bunlar şanssızlık işte.
Süper ligde ipi hangi takım göğüsler?
- Elbette Fenerbahçe... Şüphen mi var?.. Ama Galatasaray şampiyon olursa, bir
Fenerli olarak üzülmem.
Neden?
- Beşiktaş, 100. yılında şampiyon oldu... Bu yıl Galatasaray'ın 100. yılı...
Büyük kulüplere, yüzüncü yıllarında şampiyonluk yakışır... Bunu bir Fenerli
olarak hiçbir komplekse, kıskançlığa kapılmadan, içtenlikle söylüyorum.
"Ordu ne yapsın? Mecbur kaldı"
Sayın Kenan Evren... Genelkurmay Başkanı iken her sabah erkenden göreve
geliyordunuz... Ülkede olup, bitenleri arkadaşlarımızla konuşuyordunuz... O
sürece dair bazı ayrıntılara girer misiniz?
- Ayrıntı çok... Gün, gün belli... Hangisini istersin?
Fark etmez... Takvimden bir yaprak çevirin.
- Olur.
Kenan Evren:
- Ordu'nun Fatsa ilçesi... Çok güzel bir yer... Bilir misin?
Çok iyi biliriz.
- Orada Terzi Fikri diye biri çıkmış... Devlet benim diyor... Komite kurmuş...
Fatsa'yı o komite yönetiyor... Ne yapılıp, yapılmayacağının kararını halk
veriyor... Veya halk adına o komite... Yani kararı devlet vermiyor... Devlet
otoritesi sıfır... Devletin kanunları Fatsa'da işlemiyor... Sana böyle yüzlerce
örnek anlatırım... İster misin?
Bu sırada çaylarımız geldi. Marmaris koyuna bakarak çaylarımızı içerken... Kenan
Evren sohbetin "bu bölümüne" noktayı koydu:
- Ne yapsın Türk Silahlı Kuvvetleri?.. Ordu, mecbur kaldı.
Evren: Derin devlet... Var... Bir realite...
Muğla, Gökova, Sakar Geçidi derken... Otomobilimiz çiçek kokuları
arasında, Marmaris yolunda ilerlerken...
Etrafı seyredip "Ormancı" gibi, "Çökertme" gibi, "Bodrum Hakimi" gibi Muğla
türkülerini dinlerken... Bir de baktık Armutalan'dayız. 7. Cumhurbaşkanı
Kenan Evren'in evinin önünde.
30 Mart Çarşamba.
Saate baktık, 14.00. Oysa randevumuz saat 15.00'teydi. Çevrenin güzelliğini
seyretmekten, saate bakmayı unutmuşuz.
Dedik ki:
- Biraz erken geldik... Kenan Paşa istirahatte olsa gerek... Biz biraz
Marmaris'i, Armutalan'ı dolaşır, bir saat sonra döneriz.
Görevli güldü:
- Hayır, hayır... Bugün istirahati erken kestiler... Kalktılar, giyindiler,
salonda sizi bekliyorlar.
Sağlıklı, neşeli, esprili...
"Nasıl buldun bizim buraları?.. Ankara soğuk mu?.. Bak buraya bahar çoktan
geldi, yaza girmek üzereyiz" diye karşıladı.
"Gel, önce balkondan sana manzarayı göstereyim" dedi. Manzara müthiş.
Aşağıda Marmaris... Deniz... Portakal bahçeleri... Çiçekler... Kuşlar...
Kelebekler.
"Burada resim yapılır" dedik. "Yapıyorum zaten, gösteririm" dedi.
Sonra da "kibrit kutusu gibi üst üste binaları" işaret ettik. Evler sanki
"birbirinin içine girmiş" gibi.
- Paşam bu ne çarpık yapılaşma böyle? "Evet, öyle, görüyorsun işte" dedi. Sonra
salona geçtik.
Kenan Evren:
- Sayın Süleyman Demirel'in anlattıklarını okuyorum.
Ne diyorsunuz?
- Sayın Demirel çok doğru söylüyor... Derin devlet bir realite... Derin devlet
var... 14 Ekim 1979'da Cumhuriyet Senatosu üçte bir yenileme seçimi ile boş
bulunan beş milletvekilliği için ara seçim yapılmıştı.
Evet... CHP kaybetmişti.
- CHP o zaman iktidardaydı... Sayın Ecevit de Başbakandı... 29 ilde seçim
oldu... Adalet Partisi 33, CHP ise 12 senatör çıkardı.
MSP 4, MHP de 1.
- Öyle olmuştu... 5 milletvekilliğinin 5'ini de Adalet Partisi kazanmıştı.
Evet... Derin devlet
Evren Paşa anlatmaya devam etti:
- İşte o seçimden sonra sayın Ecevit, Başbakanlık'tan istifa etti... Hükümeti
Süleyman bey kurdu... Ve bir şeyi fark etti.
Başbakan Demirel 1979'da neyi fark etti?
- Devletin, devletliğini kaybettiğini fark etti... Devletin, devlet hakimiyetini
kuramadığını gördü... Yani sayın Demirel, 1979'da siyasi zaafı gördü...
Yönetimin zaaf sergilediği yerde derin devletin kendiliğinden devreye girmiş
olduğunu
anladı... Doğrudur... Derin devlet vardır.
Kenan Paşa: Ordu adına Genelkurmay Başkanı konuşur
Sayın Kenan Evren... Sayın Genelkurmay Başkanı Org. Hilmi Özkök'ü
izliyorsunuz.
- Elbette . . . 1980'de biz ihtilali yaptığımızda, Hilmi Paşa, yarbay
rütbesindeydi... Milli Güvenlik Kurulu'nda görev yaptı... Çok sevdiğim bir
komutan... Çalışkan, bilgili... İyi yabancı dili var... Deneyimli.
Sayın Evren... Kara Kuvvetleri Komutanı Org. Sayın Yaşar Büyükanıt'ı da
yakından tanıyorsunuz.
- Henüz ihtilal yapmamıştık... Ben Genelkurmay Başkanı'ydım... Yaşar Paşa,
yarbay rütbesi ile Genelkurmay Harekat Başkanlığı'nda çalışıyordu... Dikkatimi
çekti... Ve yanımdaki komutanlara dedim ki: Bu yarbaya dikkat edin... İstikbal
vaat ediyor... İleride büyük komutan olacak.
Sayın Kenan Evren... Asker ve politika.
- Asker politikanın dışında.
Ama geçmişte politikaya müdahale oldu.
- Yönetimde zaaf vardı, derin devlet devreye girdi, müdahale edildi... O zaman
öyle gerekiyordu, gereği icra edildi... Asker, siyasetin dışındadır.
Kenan Evren:
- Ordu bir şey söyleyecekse, bunu Türk Silahlı Kuvvetleri adına bir kişi
söyler: Genelkurmay Başkanı... Eğer daha alt kademelerde konuşma yapılmaya
başlanırsa, bu daha da alt kademelere kadar iner... Bakarsın Ordu Komutanları
konuşmaya başlar... Kolordu Komutanları ben de konuşurum der... Bu olmaz...
Çizgiyi çekeceksin... Ordu konuşacaksa, kimin konuşacağı bellidir: Genelkurmay
Başkanı.
Uğur Mumcu... Nazlı Ilıcak... Armutalan...
Kenan Evren:
- 12 Eylül ihtilalinden sonra zaman zaman gazeteleri kapattık... Neden
kapattık?.. Sana anlatacağım... Ama her şey geldi, geçti... Kapattığımız
gazetelerin bazı yazarlarıyla daha sonra konuştuk... Buraya, evime geldiler.
Kimler?
- Nazlı hanım da (Ilıcak) geldi... Tanırsın, Nazlı hanım bir şeyi yazmayı
kafasına koyduysa kimse engelleyemez... Onun yüzünden Tercüman'ı kapattık...
İddialı bir yazar... Hatır için tek satır yazdıramazsın... Ama hapse de atsan,
inandığını yazmaktan alıkoyamazsın.
Başka kimler geldi?
- Çook... Uğur da geldi.
Uğur Mumcu mu?
- Evet.
Ne dedi?
- İmam Hatip'ler üzerine yazıyordu... Hangi dönemde daha çok açıldı diye...
Bizim dönemi de eleştiriyordu... Geldi, konuştuk.
Ne konuştunuz?
-Her şeyi... Bize
karşıydı...
Ama dürüst bir yazardı... İddiası, inancı vardı... Eğilmezdi... Bana bir şey
daha söyledi.
Neyi?
- Dedi ki... Paşam, sizi eleştiriyoruz... Eleştireceğiz de... Bu arada,
eleştirecek bir şey var mı diye özel yaşamınızı, ailenizi araştırdım... Bir
yolsuzluk falan bulur muyum diye... Bulsaydım, yazacaktım... Ama bulamadım ve o
yönünüzü de takdir ettim... Bunları yüzüme söyledi.
Ne dediniz?
- Çok düzgün bir yazardı... Gençti... Yazık oldu... Ziyadesiyle üzüldüm.
Evren: Artık kimse askeri müdahale beklemesin
Sayın Kenan Evren... Derin devlet?
- Sene 1979... 1980... Polis, polisliğini yapamıyor... Mahkemeler işlemiyor...
Sokak gayri meşru güçlerle dolmuş... Yurtta huzur ve güvenlik kalmamış... Önüne
gelen cinayet işliyor... Ya yakalanamıyor, ya cezaevinden kaçıyor.. Öyleyse, ne
olacak?
Sayın Evren... Derin devlet?
- Devlet zaaf gösterirse, derin devlet müdahale eder... Etmiştir... Kimse "paşam
müdahale etmeyin" demedi... Bilakis "edin... El koyun" denildi.
Kenan Evren:
- Türkiye bunları atlattı... Türkiye, büyük tecrübe sahibi oldu... Siyasetçiler
yaşadılar, gördüler, deneyim edindiler... Herkesin, yaşanan olaylardan ders
çıkarması lazım... Türkiye bir kurumlar devleti... Herkes kurallara uysun...
Devletin kurumları işlesin... Bu işler uyum içinde yürüsün... Ve artık kimse
Türk Silahlı Kuvvetleri'nden bir müdahale beklemesin... Ordu, milletin
gözbebeğidir... Ve vatan savunması görevini yapmaktadır... Politikanın
dışındadır... Orduyu kimse rahatsız etmesin... Herkes, kendi işini en iyi
şekilde yapmaya baksın.
Evren, Menderes'i anlatıyor
Adnan Menderes 14 Mayıs 1950 seçimleriyle geldi. Çok büyük bir güçle iktidar
oldu.
Demokrat Parti 408, CHP ise 69 milletvekilliği aldı. Menderes işe hızlı başladı.
Halk seviyordu. İlk 4 yıllık icraatı başarılıdır. Büyük bir heyecan yaratmıştır.
1954'te yine genel seçim yapıldı. Menderes bir daha seçim zaferi kazandı.
Demokrat Parti 305, CHP 31 milletvekili çıkardı. İşte o seçimden sonra Menderes,
eski Menderes olmamaya başladı.
Çabuk kızıyordu. Her şey benden sorulur diyordu. Muhalefete, medyaya karşı
hoşgörüsü yoktu. Siyasetin ipini gerdikçe, gerdi.
Ve sonunda baştan çıktı. Aşırı güç insanı baştan çıkarıyor galiba.
Demirel'le dolu dolu derin devlet
Sayın Demirel... 1979'da azınlık hükümetini kurdunuz... Ve fark ettiniz ki
bir derin devlet gerçeği var.
- Olay şöyle... Hükümeti kurduk... Türkiye bir topak şekere, bir kaşık yağa
muhtaç... Bir bardak mazot yok... İşte o hükümet, 24 Ocak kararlarını alan
hükümettir... Liberalizmin başlangıç tarihi.
EKONOMİ VE GÜVENLİK
Demirel:
- Hükümeti kurdum, fakat devlet işlemiyor... Sıkıyönetim var, ama İstanbul'da
kan gövdeyi götürüyor... Türkiye'nin pek çok yerinde sıkıyönetim var ama asayiş
bozuk.
Ne yaptınız?
- Komutanları topladım... Önümde iki sorun vardı... Ekonomi ve güvenlik...
Ekonomide adım atıyorum, ama iç güvenlikte atamıyordum... İşler yürümüyordu...
İşte derin devlet dediğim olay.
YAPAMAYAN GİDER
- Sonra sayın Demirel.
- Sıkıyönetim komutanlarını topladım... Genelkurmay Başkanı da vardı.
- Org. Kenan Evren.
- Evet.
- Ne dediniz?
- Sayın komutanlar... Sıkıyönetimden sorumlu olan hükümettir... Fakat işler
yürümüyor... Huzuru sağlayacağız ve bunu hukukun içinde kalarak yapacağız... Bu
görevin yapılması gerekiyor... Son sözüm şudur: Yapamayan gider, yapabilen
kalır.
DEMOKRATİK OTORİTE
- Komutanlara başka bir şey demediniz mi?
- Söyledim... Ben icranın başıyım... Hükümet, ağlama duvarı değil... Hükümetin,
yapamıyorum diye bir mazereti olamaz... Görev yapılacaktır... Sokakta huzur
sağlanacaktır... Devlet, kaybolan demokratik otoritesini yeniden kuracaktır.
DERİN DEVLET
- Sayın Demirel... Komutanlarla konuştunuz... Ama işler yine yürümedi... Ve
12 Eylül müdahalesine kadar gelindi.
- Derin devlet, sadece devletin bazı kurumlarından ibaret değil.
- Başka ne var?
- Korku.
- Ne korkusu?
- Çökme korkusu... Bu korku derin devletin kökünde yatar... Aslında Müdafaai
Hukuk hareketi de bir derin devlet olayıdır... Devlet çöküyor, kurtaralım...
Devlet yapamıyor, bari biz yapalım.
ORG. NECDET ÜRUĞ
Süleyman Demirel:
- Toplantıdan sonra 1. Ordu Komutanı'na dedim ki: Necdet Paşa, gel Başbakanlık
Konutu'na gidelim.
- Org. Necdet Üruğ... 1. Ordu ve Sıkıyönetim Komutanı.
- Evet.
- Çıktınız... Başbakanlık Konutu'nda ne konuştunuz.
NEDEN?
Demirel'den, Org. Üruğ'a:
- Necdet Paşa, siz liyakat sahibi bir komutansınız... Sıkıyönetim neden akan
kanı durduramıyor?.. Devlet neden sokağı kontrol edemiyor... Türkiye huzursuz...
Bu huzursuzluğu gidermek Başbakan olarak benim görevim... Sıkıyönetimden de yine
ben sorumluyum.
KOPUKLUK
- Sayın Demirel... Org. Necdet Üruğ ne dedi?
- Dedi ki: Elimizden geleni yapıyoruz... Büyük bir gayretle çalışıyoruz... Ama
olmuyor.
-
Neden
diye sordunuz mu?
- Elbette... Askeri yargı ile askeri idare arasında kopukluk vardı...
- Sonra?
- Genelkurmay Başkanı ile konuştum... Kopukluk giderilsin dedim.
MÜDAHALE
- Sonra ne oldu?.. Düzeltildi mi?
- Yasal düzenleme gerekiyordu... Meclis'ten yasa geçiremiyorduk... Derin devlet,
derinden derine çalışıyordu... Çok daha sonra bana bazı şeyler söylendi ama
açıklayamam.
- Ne gibi?
- Bekledik ki, müdahalenin şartları oluşsun gibi.
- Ve derin devletin varlığını dolu dolu gözlemlediniz.
- Hem de nasıl.
Ecevit'e suikast ihbarı
Sayın Demirel... 1977'de Ecevit'e suikast ihbarı oldu... O konunun derin
devletle ilgisi var mı?
- Hayır... Olay şu... 5 Haziran'da seçim vardı... 3 Haziran'da da Ecevit'in
Taksim mitingi... Ben Başbakan'dım... Fuat Paşa bana geldi.
- MİT Müsteşarı Fuat Doğu.
- Evet... Dedi ki: Miting sırasında, Sheraton Oteli'nin üst katındaki bir odadan
Ecevit'e uzun menzilli silahla ateş edileceği şeklinde bir istihbarat var.
- Fuat Paşa'yı dinlediniz... Ne yaptınız?
- Düşündüm... Sonra Cumhurbaşkanı Korutürk'e çıktım: Sayın Korutürk... Şöyle bir
durum var... Bütün önlemleri aldım... Genelkurmay, İçişleri ve MİT'e yazı
yazdım... Ama kurşun öyle bir olay ki, bütün önlemlere rağmen, bazen hedefini
bulur.
- Sonra?
- Dedim ki... Sayın Korutürk... Ortalığı ayağa kaldırmanın manası yok... Bu işi
gizli tutalım... Ama sayın Ecevit'e de bilgi verelim... Mutabık kaldık.
- Sonra?
- Sayın Ecevit'e bir mektup yazdım... Devlet bütün önlemleri alıyor, sizin de
bilginiz olsun diye... Bunu aldı, aciz hükümet diye ortalığa bir yaydı ki... O
tarihte İstanbul'da 21 sol, 2 sağ örgüt vardı... Başbakan olarak, Ecevit'e o
mektubu yazmam gerekliydi... Bu olayda derin devlet yok.
Derin devletin en kısa tanımı
Derin devlet röportajı sırasında belki sekiz on yerde Demirel bir "korkudan"
bahsetti.
"Derin devleti besleyen" korkudan.
Örneğin "teyp kaydının" bir bölümü:
- Sayın Demirel... Tek cümleyle özetlemek gerekirse, derin devlet nedir?
- Derin devlet, normal devletin raydan çıkmış halidir.
- Devlet neden raydan çıkar?
- Korkudan.
- Sayın Demirel... Ne korkusu?
- Çökme... Devletin yıkılması.
- Bu korku neden?
- Korku, Osmanlı'nın dağılmasının sonucu... Cumhuriyet'i kuranlarda bu korku
hâkim.
Demirel:
- Hufrei inkiraz... Yani uçurumun kenarına gelmek... Veya pençei izmihlal...
Yani çökmek... Osmanlı yıkılınca bu iki korku zihinlere yerleşti...
- Sonra?
- Ve zihinlerden hiç çıkmadı... Derin devletin kökünde bu korku yatar... Çöküşün
pençesine düştük, kalkın ey ehli vatan... Devlet çöküyor, biz kurtarıverelim...
Olay budur.
Demirel: Neden konuştum?
Demirel neden konuştu?
Medyada, siyasi karargâhlarda, derin devlette, çeşitli yerlerde bu soru
soruluyor.
Süleyman bey "Cumhuriyet'in hafızası."
Devletin "kara kutu"su.
Derin devlet konusunda Baba'yı "kaşıdık", o da konuştu.
"Soranlara" bunu söyledik.
Ama hâlâ soran sorana:
- Neden konuştu?
İşte Demirel'in "neden konuştunuz"a yanıtı:
Konuştum.
Türkiye biraz düşünmeli diye konuştum.
Türkiye daha iyi yönetilmeli diye konuştum.
Bu bir kişisel tartışma değil.
Polemik peşinde de değilim.
Bütün dünya bugün daha iyi yönetimin yolunu arıyor.
Türkiye de aramalıdır diye konuştum.
Daha iyi yönetilmek Türkiye'nin hakkıdır.
Konuştum.
50 yıllık çok partili siyasal yaşam deneyiminde herkes ders çıkarmalıdır diye
konuştum.
Söylediğim sözlerin muhatabı şu kişi, bu kişi değildir.
Kimseyi kırmak, incitmek, küçük düşürmek peşinde olamam.
Geçmişin içinde, pek çok olayı bizzat yaşayan, devletin en üst noktasına kadar
gelen bir adam, tecrübesini aktarıyor.
Kendim için değil, ülkem için konuştum.
Geçmiş hepimizin.
Gelecek de hepimizin olacak.
**************
"Derin Devlet" bir anda nasıl "Devlet" oluverir..
Süleyman Demirel'in Yavuz Donat'la söyleşisi sırasında
1980'in 12 Eylül gecesini anlatırken yaptığı "Derin Devlet" tanımlaması, bence
siyaset sözlüklerine geçmesi gereken somutlukta ve değerdedir.
O gece.. Saat 03.59'du... Televizyondan
ilk beyanname okundu: Aziz Türk Milleti..
Artık o dakika itibariyle derin devlet
olayı yok... İdareye el koyup, devlet
oldu.
Türkiye'nin Avrupa Birliği üyeliği sürecine girdiği bu dönemde, artık tabii ki
ne "Derin Devlet "in, ne de bir "Cunta "nın bir gece yarısı
"Devlet" olması ihtimali yok.
Böyle bir şeye teşebbüs edenler, sadece Türkiye'yi Batı demokrasilerinden
kopartıp, Amerikan militarizminin bir uzantısı konumunda Ortadoğu'ya
sıkıştırmakla kalmazlar. Demokrasi ve uzlaşmadan yoksun bırakılmış bir
Türkiye'de, birlik ve bütünlük kavramları da farklı boyutlarda tartışılmaya
başlanır. Ne siyasi, ne sosyal, ne de ekonomik istikrar kalır.
Böyle bir şeyi hayal edenler bile, Enver Paşa ile Saddam Hüseyin çizgisinde, bir
büyük felaketi ülkelerine sunan isimler olarak, tarihin "Suçlular "
sayfasına geçerler.
Bu bakımdan Demirel'in gerçekten çarpıcı açıklık ve somutluktaki tanımlamasını,
siyasi tarihi anlamak bakımından değerli ve önemli buluyorum.
Tarihe tutulan bu tür ışıklar, bugün ve yarın için de alınması gereken dersleri
içerdiklerinden dolayı, önemlidir. Bir olgunun "Devletli " kılınmasını,
biz "Demokrasi " aracılığıyla da gerçekleştirebiliyoruz. Derin Devlet'in
bir dönemde "Yasaklı " veya "Suçlu " konumuna getirdiği isimlerin
ve siyasi akımların, halk oyu tarafından bir genel seçimle "Devletli "
edildiklerini defalarca görmedik mi? Sayın Demirel de, Sayın Erdoğan da bu
isimlere örnek değiller mi? Burada bütün mesele "Devletli" olmakla
"Devlet " kavramı arasındaki ince ama önemli ayrıntıları bilmeye dayanıyor.
Devletli geniş anlamı ile "İktidar sahibi "dir. Yani yürütme ve
yasamanın sahibidir demokratik devletliler.
Devlet ise sadece devletlilerden oluşmaz. Kuvvetler ayrılığına dayalı erklerin
dışında, devletin halkı, iç ve dış kamuoyu, baskı grupları, coğrafi ve ekonomik
zenginlikleri kadar zayıflıkları, iç ve dış dostlarının yanında düşmanları da
vardır. Devletin, dayalı olduğu statüko kadar, iç ve dış konjonktürdeki sürekli
değişimden kaynaklanan dinamik yapısı da vardır.
İşte iktidar sahipleri, yani " Demokratik Devletliler ", bütün bu
öğeleri, adına "Siyaset" denilen en zor mesleğin hünerlerini kullanarak
dengede tutarlar. Ne derin devlet siyasetle, ne halk devletle çatışmaya sokulur.
İktidardaki siyasetin varlık sebebi, ülkeyi ayıran değil birleştiren özellikleri
ön plana çıkarabilmesidir. İktidar kavga etmez, kavga nedenlerini icraatı ile
giderir. Devlet de, halk da, yarına güvenle bakar. Korkular değil, yarına
duyulan güven ağırlıklı olur.
Demirel bunu da Yavuz Donat'a anlatmış:
Derin devlet, sadece devletin bazı
kurumlarından ibaret değil. Korku da var...
Çökme korkusu... Bu korku derin devletin
kökünde yatar... Aslında Müdafaai Hukuk
hareketi de bir derin devlet olayıdır...
Devlet çöküyor, kurtaralım... Devlet yapamıyor,
bari biz yapalım.
Gerçekten de, siyaset başarısız olursa bu korku, topluma da egemen olur. O anda
bakarsınız ki derin devletle toplumun büyük çoğunluğu, aynı titreşim katsayısına
girmişler. O noktada demokrasiyi yaşatmak zorlaşır. Çözüm bütün partilerin
uzlaşarak seçime gitmesidir.
Bunu yapamazsanız önce iktidar boşluğunun, sonra da derin devletin " Devlet"
oluverdiğini görürsünüz.
Ve bakakalırsınız giden geminin ardından.
Bütün bunları yeniden gözden geçirmemize neden oldukları için Süleyman Demirel'e
de, O'nu konuşturan Yavuz Donat'a da teşekkür borçluyuz.
Mehmet Barlas.6-4-2005.Sabah
Korku ve çıkar...
"Derin devlet" ve "derin medya" tartışmalarını kuşatan, derinlerin ve derinliğin iç yüzünü sergileyen kimi gelişmeler olmuyor değil. Ne var ki, her zaman olduğu gibi bunlar da "Suskunluk Yasası"na takılıyor. 90'lı yıllarda işlenen yüzlerce faili meçhul cinayetten sekiziyle ilgili olarak Diyarbakır Cumhuriyet Savcılığı'nın açtığı dava bunlardan birisi. Savcı iddianamesinde, 1992 - 1994 arasında Diyarbakır'da işlenen 8 ayrı faili meçhul cinayetin failinin JİTEM olduğunu belirtmekte, varlığı inkar edilen JİTEM'i, "sözde devlet adına ancak yasadışı yollarla birçok adam öldürme, adam kaldırma ve terör örgütü PKK yandaşı olduklarına inandıkları veya sandıkları kişiler aleyhine ve kendi çıkarlarına gasp eylemleri yapan çete" şeklinde tanımlamakta ve Diyarbakır'da bir JİTEM Merkezi bulunduğunu ifade etmektedir. Bu aslında, bomba gibi, devrim gibi bir girişimdir. Sembolik açıdan belki de Türkiye yakın tarihinin en önemli hukuki adımıdır... Zira JİTEM dediğimiz Jandarma İstihbarat Teşkilatı'dır. Zira bu örgüt, o dönemdeki yapılanması ve eylemleri itibariyle Susurluk'un gerçek yüzüdür. JİTEM o karanlık dönemin, küçük ve bağımsız grupların işi olmaktan çok, gayri resmi ve gayri meşru devlet politikalarının bir sonucu olduğunu ortaya koyan en önemli bağlantıdır. Zira kural açıktır: Üzerine gidilmeyen, temizlenmeyen, sorgulanmayan karanlık odaklar geri planda varlıklarını sürdürürler... Susurluk günlerinde 28 Şubat'ın da etkisiyle basının en az tartıştığı bu bağlantı noktasının bugün yargı eliyle gündeme getirilmesi bile "suskunluk yasası"nı bozmaya yetmiyor. Peki bu düzen, bu sistem kendisini nasıl temizleyecek, nasıl yenileyecek? "Korku ve çıkar" ile "zulüm ve suskunluk" sadece otoriter düzenlerin değil, otoriter zihniyetlerin de temel direkleridir. Sistematik örtbas etme mekanizmaları boşuna hayat bulmaz bu ülkede... Kimi kurumların, kimi mercilerin işledikleri suçların üzerine gidildiğinde, ortalık boşuna ayağı kalkmaz... İlgili kurumlar tarafından bunların yıpratma faaliyeti olarak değerlendirilmesine boşuna destek verilmez... Doğaldır, "korku ve çıkar" ile "zulüm ve suskunluk" birliktelikleri, aynı zamanda dolaylı suç ortaklığının manivelalarıdır. Onun içindir ki, bu ülkede yazar, çizer, bürokrat, siyasetçi olarak "makul adam olmanın koşulu", bu tür hadiselerin üzerine beli bir noktaya kadar gitmek, "kırmızı çizgileri" aşmamaktır. Devleti her koşulda korumak, devlet faaliyetlerini her koşulda doğrulamak yerleşik zihniyetin temel taşlarından birisini oluşturduğu sürece böyle kalmaya devam edecektir. Devlet Memurin Muhakemat Kanunu'nun "Ermeni tehciri" sırasında çıkarılmış olması bir tesadüf müdür? Ermeni tehciri sırasında çıkarılan bu kanun, bir diğer kanunla, devlet sırrı kanunuyla birlikte Susurluk dönemin faillerini de korumamış mıdır? Hatta parti başkanı olmalarına kadar giden bir meşruiyet kalkanı sağlamamış mıdır? Susurluk ortada böyle kalmıştır. Türk kamuoyu JİTEM'in iç yüzünü öğrenememiştir. Türk kamuoyu Binbaşı Cem Ersever'in faaliyetleri ve nasıl öldürüldüğünü, Yeşil'e ne olduğunu bilmemektedir. JİTEM'le ilgili yüzlerce kanıt, resmi evrak ortada dolaşırken, Yeşil'in telefonla Jandarma birimlerini ve JİTEM'i yüzlerce kere aradığına ilişkin kayıtlar mahkeme dosyalarını doldururken, resmi kurumlar hâlâ böyle bir kurumun olmadığını söylemektedir. Buna karşılık Güneydoğu'da faili meçhul cinayetlerin kol gezdiği, JİTEM'in terör estirdiği günlerden kalan toplu ya da tek tek mezarlar ortaya çıkmaya devam etmektedir. Dava ortada... |
Hasan Celal Güzel
-TERCÜMAN
7-4-2005 |
||
DERİN DEVLET MASALI | ||
Şu "derin devlet" masalına hep
gülmüşümdür. Her nedense bu tâbir bana, küçükken rahmetli nineciğimin
"Öcü geliyor!" diye korkutmasını çağrıştırır. Cehaletle beslenen
gizlilik, toplumların daima ilgisini çekmiştir. Televizyonlardaki mafya
dizilerinin ilgi çekmesinin sebebi de budur. Bizim yazar çizer takımı, bu "derin devlet" masalına bayılır. Bunu çok iyi bilen politikacılar da, ilgi çekmek için derin devlet masalları anlatırlar ve gündemin başköşesine otururlar. Daha önce bir yazımda, "Ben, göz kırparak, gerdan titreterek her münasebetsizliği 'derin devlet' sözcüğüyle açıklayanlardan hoşlanmıyorum. Cehaletten doğan kolaycılığa, esrarengiz bir tebessümle iki tutam 'komplo teorisi' ilâve ettiniz mi, her problemi çözümleyen 'derin devlet' formülüne ulaşırsınız" demiştim. Bir zamanlar Ecevit, devletteki "kontrgerilla"dan söz etmiş ve ortalık toz duman olmuştu. Bütün bu gürültü patırtının ardından, önce, askerliğini yapmış olan herkesin bildiği, TSK'daki "özel harp birimleri", sonra da İçişleri Bakanlığı Sivil Savunma Genel Müdürlüğü'ne bağlı fukara "sivil savunma teşkilâtı" çıkmıştı. * * * Şimdi de Demirel, değerli gazeteci Yavuz Donat'a derin devleti "fevkalâde" esrarengiz bir şekilde anlatmış. Lâkin öyle bir üslûp kullanmış ki, neredeyse "Derin devlet yoktu da, biz mi var ettik?!" diyecek sanırsınız. Demirel, şöyle söylüyor: "Derin devlet içindekiler, yani normal zamanlarda belirli yetkileri kullanma durumunda olanlar, bir de bakarsınız, kurtarıcı haline gelmek isterler... Öyle hissederler kendilerini... Oysa kimse onlara görev vermemiştir". Demirel'in beyanatı üzerine, büyük "kurtarıcı"lardan Evren Paşa da Demirel'i tasdik ederek, "Demirel(...) yönetimin zaaf sergilediği yerde, derin devletin kendiliğinden devreye girmiş olduğunu anladı... Doğrudur... Derin devlet vardır" diyor. Sevgili okuyucular, insaf ederek söyleyiniz: Bunun neresi derin devlet?... Buna bal gibi "darbe" denir. Her iki Sayın Cumhurbaşkanımız da lâfı evirip çevirerek "Kurtlar Vâdisi"nden seslenmesinler. İşte mal meydanda... Demirel'in kastettiği, "kimsenin görev vermediği kurtarıcılar", 27 Mayıs, 12 Mart ve özellikle 12 Eylül'cüler değil mi? (28 Şubat'ı saymıyoruz; çünkü bu darbeyi bizzat kendisi desteklemiştir). Evren Paşa da 14. Lui edasıyla şişinerek "Derin devlet benim!" demeye getiriyor. * * * Bendeniz, ömrümü devlet hizmetinde geçirdim. Devletin her kademesinde bulundum ve bürokrasinin tepe noktasında görev yaptım. Bu "Türkiye Cumhuriyeti Devleti"nin her kademesini avucumun içi gibi biliyorum. "Derin devlet" diye bir saçmalık yoktur... Ya ne vardır? Halkına, vatandaşına karşı dayatmada bulunan, kendi doğruları için milletin taleplerini hiçe sayan, gayrımeşrû müdahalelerle milletin iradesinin üzerine çıkan "darbeci bürokratik güçler" vardır. Daha önce de belirttiğim gibi, bu tarifin içine, her türlü darbeci cuntaları, halkı fişleyen "Batı Çalışma Grubu" gibi illegal yapılanmaları, hukuku siyasallaştırıp peşin hükümlü ideolojileri için adaletten ayrılan bazı yargı mensuplarını, mafya ile işbirliği içinde hukuk dışı operasyonlara giren emniyet ve istihbarat görevlilerini dahil edebilirsiniz. Lâkin bu darbeci güçler, aslâ "derinde" filân değildir. Ne yazık ki, Türkiye'deki demokratik rejimin "sathîliği" ve medyamızın "gizem tutkusu", bu ayan beyan tabloyu halka "derin devlet" olarak takdim etmiştir. Halkımız da, devlet kuruluşlarının dayatmaları karşısında, sadakatla bağlı olduğu devletine toz kondurmamak için bu hayalî "derin devlet" masalına inanmayı tercih etmiştir. * * * "Derin devlet masalı", demokratik sistemimize zarar vermektedir. Apaçık ortada duran antidemokratik unsurları bir yana bırakıp, ne olduğu belli olmayan derin devlet masallarıyla uğraşmanın, bizi asıl teşhis ve tedaviden uzaklaştırdığı gözden kaçmaktadır. Bu yanılma bizi, "durumdan vazife çıkaran" antidemokratik müdahaleleri "hikmet-i hükûmet" olarak kabullenmekten öteye bir sonuca götürmez. Bırakınız derin devlet saçmalığıyla uğraşmayı da, devlet mekanizmasının neresi bozuksa, onu tamir etmeye çalışalım. |
Hasan Celal Güzel | ||
"DERİN DEVLET" DEŞİLMELİ / 13.04.2005 | ||
7 Nisan'da yayınlanan "Derin Devlet Masalı" başlıklı yazımın, Türkiye'deki antidemokratik mekanizmalar konusunda hemfikir olduğumuzu bildiğim Prof. Dr. Mustafa Erdoğan ve Abdurrahman Dilipak gibi dostlarım tarafından -belki de tam olarak okunmadığı için-, iyi anlaşılamadığını görüyorum. "Derin Devlet" tâbiri, eğer meşrû hukuk nizamının ve millî iradenin dışında, siyasî karar alma mekanizmasını tanzim eden güçleri ve mihrakları ifade ediyorsa, elbette varlığından şüphe edilemez. Bu güçler, sadece darbe dönemlerindeki "cuntalar"la sınırlı değildir. Türk demokrasisinin üzerinde yıllardır "Demokles'in kılıcı" gibi sallanmaktadır. Demirel ve Evren'in kastettiği derin devlet, 12 Eylül Darbesi'ni yapan darbeciler olduğu için, yazımda "darbe"yi ön plâna almıştım. * * * "Derin Devlet" tâbirini bir "masal" olarak adlandırıp, bu tâbire karşı çıkmamızın sebebi, sözkonusu yaklaşımın demokratik sistemimize zarar vermesindendir. "Derin Devlet" tartışmasında karşı çıktığım nokta, bir terminoloji meselesi değil; "esrar" ve bilinmezlikle malûl soyut bir problemi çözebilmek için "meçhûl"ün "malûm" hâline getirilmesi gereğidir. 28 Şubat Dönemi'nde Türkiye'nin her yerinde verdiğim demokrasi konferansları sırasında, halkın "derin devlet"i, "ecinniler", "iyi saatte olsunlar" gibi erişilmez bir mefhum olarak algıladığını görmüştüm. Bu algılayışta, bir bedbinlik ve çözümsüzlük vardı. Halkın bu kötümserliğinin, "devletin bir bildiği vardır" ve "hikmet-i hükûmet" anlayışından daha zararlı olduğunu düşünüyorum. Konferanslarımda "derin devlet"ten bahseder; "Nedir derin devlet? Süleyman Bey'in şapkası mıdır? MİT midir? Anayasa Mahkemesi midir? YÖK müdür? Batı Çalışma Grubu mudur?!..." diye sorardım. Maksadım, "derin devlet"in maskesini indirmek ve onu "erişilmezlik" zırhından çıkarabilmekti. Bu ele alış tarzı, cerahatli bir yarayı teşrih edip deşerek temizlemek için elzemdi. * * * Yazımda, "Apaçık ortada duran antidemokratik unsurları bir yana bırakıp, ne olduğu belli olmayan derin devlet masallarıyla uğraşmanın, bizi asıl teşhis ve tedaviden uzaklaştırdığı gözden kaçmaktadır" demişim. 21. asrın başlarında, AB'ye girmeye uğraştığımız ve bunun için ard arda demokratikleşme paketleri çıkardığımız bir dönemde, artık kuş diliyle konuşmaktan öteye geçmeliyiz. "Derin Devlet" diye adlandırılan antidemokratik mekanizmaları kısaca özetleyelim: 1. Gayrımeşru 1982 Anayasası: Darbeciler tarafından hazırlanan ve halka dayatılan 1982 Anayasası, antidemokratik hükümler ihtiva etmektedir. En kısa zamanda yürürlükten kaldırılmalı ve yerine milletin iştirakiyle hazırlanacak "Yeni Anayasa" vaz edilmelidir. 2. TSK'nın demokratikleştirilmesi: Son iki yılda bu konuda önemli merhaleler kat edilmiştir. Özellikle, Genelkurmay Başkanlığı'nın dogmalara karşı olan ve savunmaya öncelik veren tavrı takdire şâyandır. Ancak, meselâ YÖK konusunda hâlâ müdahaleci eğilim devam etmektedir. Bu itibarla: a)Yeni Anayasa'da TSK'nın görevleri daha net şekilde belirlenmeli ve MGK anayasal bir kurum olmaktan çıkarılmalıdır. b) TSK İç Hizmet Kanunu'nun 35. maddesi (koruma kollama görevi) kaldırılmalı veya millî savunma ile ilgili olduğu tasrih edilmelidir. c) TSK'nın, askerî istihbarat dışındaki istihbarat faaliyetleri kaldırılmalıdır. d) Genelkurmay'ın ve askerî görevlilerin bildiri yayınlama ve beyanat verme alışkanlıkları sona erdirilmelidir. 3. Yargının demokratikleşmesi: Yargının "siyasallaşması"na ve ideolojik peşin hükümlerle hareket etmesine engel olunmalıdır. Yüksek yargı organları mensuplarının, kendi alanları dışında beyanat vermeleri uygulaması sona erdirilmelidir. Anayasa Mahkemesi'nin "yerindelik denetimi" yapması ve yorumlarla yetkisini aşması; Danıştay'ın kendisini yürütme organının yerine koyması önlenmelidir. Tarafsız ve bağımsız yargının gerçekleştirilebilmesi için süratle bir "yargı reformu" yapılmalıdır. 4. Devletin istihbarat güçlerinin tanzimi: MİT ile Emniyet ve Jandarma istihbaratlarının, antidemokratik unsurlardan ve faaliyetlerden arındırılması gerekir. Bu teşkilâtlardaki bazı görevlilerin, illegal ilişkiler içinde operasyon düzenlemeleri uygulamasına son verilmelidir. Ayrıca, yabancı istihbarat örgütlerinin ve çeşitli odakların gizli faaliyetleri konusunda bilgi toplamaları ve önleyici tedbirler almaları sağlanmalıdır. 5. Yürütme gücünün dizginlenmesi: Devletin merkez ve taşra teşkilâtının "dengesiz güç kullanımı" denetlenebilmelidir. Özellikle, valilerin, kaymakamların, polis ve jandarma teşkilâtının, halk üzerinde baskı kuran uygulamaları dizginlenmeli; bunun için de yasama ve yargı denetimi işletilmelidir. 6. YÖK ve benzeri kuruluşların lağvedilmesi: 12 Eylül kalıntısı, antidemokratik ve dayatmacı kuruluşların kaldırılması gerekir. Öğrenim özgürlüğünün ve akademik hürriyetlerin korunabilmesi için YÖK derhal lağvedilmelidir. 7. CHP'nin demokratikleştirilmesi: CHP, Türkiye'deki antidemokratik mekanizmaların (yani derin devletin) bânisi ve hâmisidir. Türkiye'deki bütün antidemokratik müdahalelerin temelinde daima CHP yer almıştır. CHP'nin kendisini demokratikleştirmesi, hem oy tabanını genişletecek, hem de Türkiye'deki antidemokratik mekanizmaların işletilmesine engel olacaktır. * * * Bu saydıklarımızı çoğaltabiliriz. Yeter ki, "derin devlet masalı"nın esrarı içinde tıkanıp kalmayalım. Demokrasiye ve millet iradesine inanan aydınlar olarak bu antidemokratik mekanizmayı, iyice araştırıp belirleyerek ortadan kaldırmaya çalışalım. |
Ecevit'ten.....Sabah/11-4-2005
Derin Devlet Kontrgerilladır |
|
Evren ve Demirel'in 'darbe kararı veren mekanizma' olarak
tarif ettiği 'derin devlet'i Ecevit, kendi deneyimine dayanarak tanımladı.
DEMİREL'E 5 SORU
Madem derin devlet konuşuyoruz Sayın Demirel bunlara cevap versin.
1 - 1974 öncesinde Özel Harp Dairesi'ni biliyor muydu?
2 - Bu dairenin sivil uzantısının bazı iç olaylarda kullanıldığını biliyor
muydu?
3 - Haberi varsa bu durumdan huzursuzluk duydu mu?
4 - Eğer bir huzursuzluk duyduysa herhangi bir önlem aldı mı?
5 - Demirel, Özel Harp Dairesi'nin özelliklerinden memnun muydu?
Kontrgerillayı açıkladım iyi oldu, başbakan oldum
Bu kez "derin devlet"i eski Başbakan Bülent Ecevit
anlatıyor. Ecevit "Herkesin kendine göre bir tanımı var" diyor ve ekliyor "Derin
devlet kontrgerilladır, ben o olayı açıktan devam ederken yaşadım".
Bülent Ecevit'in Ankara Oran'daki bürosunun önündeyiz.
"Erken geldiniz" diyor kapıdaki görevliler. Yolun karşısında bir ağacın
altındaki masaya geçiyoruz. Hava sıcacık. Etraf sessiz, sadece kuş cıvıltıları
var. Derin bir nefes alıyorum, deneyimli foto-muhabir Ali Ekeyılmaz ile göz göze
geliyoruz. "Hayat ne kadar garip" diyor. "Yakın zamana kadar 24 saat kapısının
önünde bekliyorduk. Bülent Ecevit bir basın ordusu tarafından izleniyordu.
Komşular şikayetçi olmuşlardı sürekli tuvaletlerini kullanıyoruz diye. Hele
hastalık dönemlerinde bizler için buraya bir çadır kurulmuştu. Orada yiyip
içiyorduk, baksana şimdiki sessizliğe..."
YÜRÜMESİ BİRAZ ZOR
Sahi ne garip değil mi hayat. İlk siyasi söyleşim Ecevit'leydi. 20 yaşındaydım.
O gün "Sol"u konuşmuştuk, Baykal'ı konuşmuştuk. Ne sular aktı değilmi?
Ali'nin de söylediği gibi bir ara Bülent Ecevit'in sağlık durumu hepimizi çok
yakından ilgilendiriyordu. Hatta sayılı günleri kaldığına dair dedikodular
dolaşıyordu. Peki ne oldu? Sağlam girdiği hastaneden nasıl öylesine sağlıksız
çıktı? O aralar hemen herkes Ecevit'in sağlığını bahane ederek yeni bir hükümet
kurulmasını istiyordu. Hatırladınız mı? Kemal Derviş'in birdenbire ortaya çıkıp
erken seçim açıklamasını yapması da aynı günlere rastlıyor. Peki ne oldu o
günlerde, Derviş niye böyle bir açıklama yaptı? Birileri Ecevit için düğmeye mi
basmıştı? Ecevit ölüm döşeğindeyken nasıl oldu da sağlığına kavuştu? İçeri
girerken aklımda bu sorular vardı. Bülent Ecevit yaşının getirdiği ağırlığa
rağmen son derece dinç ve neşeli çıktıkarşıma. Her zamanki inceliği ve
zarafetiyle... Röportaja geçmeden önce bahçede fotoğraf çekmeyi önerdim,
korkarak. Acaba çok mu zorlamış olurdum? Bu endişemi hissetmiş olacak ki,
"Yürümeye başladığımda biraz zorlanıyorum ama sonra açılıyorum. Doktor daha
fazla yürümem gerektiğini söylüyor" diyerek koluma girdi, "Hadi çıkalım."
DERİN DEVLET NEDİR?
Bahçede bir süre sohbet ediyoruz. "Derin devlet sormaya geldim size" diyorum,
bir anda ciddileşiyor, "Biliyorum" diye cevap veriyor. "Şimdi her hükümet
kötü çalıştı diye derin devlete çağrı çıkarmak doğru olmaz. Demokratik süreç
içerisinde eğer devlet üretmekten uzaklaşırsa başkaları gelir sorumluluğu alır.
Bugün öyle bir dert yoktur." Ayaküstü konuşuyoruz. Bugünkü hükümet nasıl
sizce? Bugünkü hükümetin iç siyasetinde herhangi birbaşarısızlık
yoktur. Bunu böyle söylemezsek haksızlık etmiş oluruz. Tabii ki hükümete karşı
bir takım eleştirilerimiz vardır ama bu durum derin devleti çağrıştıracak
sorunlar değildir. Ama devletimiz bugün çok daha ciddi problemlerle karşı
karşıyadır. İran problemi bizim düşündüğümüzden çok daha ciddidir. Dış ilişkiler
bakımından bizi çok zorlu günler beklemektedir. Irak'ta yaşananlar, İncirlik
Anlaşması... Bunlar hususunda sık sık hükümeti uyarma ihtiyacında oluyorum ama
kolay olmuyor. Bir türlü bunlar gündeme gelmiyor. Bir şeyler çıkıp söylüyoruz
bakmışız konu kapanmış. Her şeyi çabuk tüketiyoruz, çok çabuk gündem
değiştiriyoruz Ya 12 mil tartışmaları? Ecevit bu konuda şaşkın. "Olmaz
böyle" diyor. Dışişleri Bakanlığı değil, Başbakanlık değil, Meclis Başkanı niye
şuaşamada bu açıklama gereğini duydu bilemiyorum. Sorunlarla ilgili görüşmeler
yapılır sonunda bir yerde kesilir, parlamentonun üzerine çıkılmaz. Meclisin
karar verdiği bir şeyi kamuoyunun düşüncesine açmak usule uygun değildir. Hâlâ
bahçedeyiz, fotoğraflar çekiliyor Ecevit, "Hava ne güzel değil mi?" diyor,
"Ancak şimdi keyfine varmaya başladık. Eskiden bu kadar çok ağaç yoktu
buralarda. Bakın bugün yemyeşil oldu." Sonra ekliyor "İçeri geçelim mi? Burası
biraz gürültülü, içerde daha rahat konuşuruz." Çaylar geliyor, ve kestaneli
pasta. "Bir iki dokümana ihtiyacım olacak soracaklarınız için" diyor Ecevit.
Ardından "Rahşan Hanım" diye sesleniyor. Sonra bana dönüyor "Rahşan onları
getirinceye kadar siz lütfen pastanızdan buyurun, çayınızı için."
EVREN'E GÖNDERME
Derin devlet, sizindeyiminizle kontrgerilla ya da Özel Harp Dairesi...
Ecevit, "Şimdi size bir şey okuyacağım" diyor. "Kontrgerilla dedikleri 1952
yılında kurulmuş. Özel Harp Dairesi teşkilatı düşman işgali karşısında
yürütülecek gayri nizami harple iştigal eden bir kuruluştu. Kontrgerilla tabiri
sonradan uydurulmuş bir tabir olup Silahlı Kuvvetleri yıpratmak için ele
alınmıştır." Ara verip yüzüme bakıyor, "bunları kim söyledi?" Cevabı yine
kendisi veriyor. Sayın Kenan Evren. Peki devam ediyorum. Yine Evren'in
anılarından okuyorum. "Demirel, Özel Harp Dairesi'ndeki personeli
teröristlerle mücadelede kullanmamızı ve onlarla çete savaşı yaparak
öldürmelerini, vaktiyle de bu teşkilatın böyle kullanılmış olduğun söyledi. 1971
sıkıyönetim dönemindeki Kızıldere olayında kullanılan personeli kastediyordu. Bu
hal tarzına şiddetle karşıçıktım, Genel Kurmay başkanı olduktan sonra bu daireyi
esas görevine yönelttiğimi tekrar kontrgerilla söylentileri istemediğimi
söyledim"
HALK YAPISI SAĞLAM
Ecevit okumayı bırakıyor. "Peki" diyor "Siz söyleyin. Hangisi doğru?"
Dayanamayıp "Ya siz?" diyorum, "Siz kontrgerilla açıklamalarından
sonra başbakan olduğunuzda olayın üzerine gitmediniz, size konu hakkında bir
brifing verildiği söylendi. Gerçekten de kontrgerilla konusunda tabir-i caizse
ikna mı edildiniz?" Ecevit kendinden emin. "Her şey iyi oldu. Devletin
yapısı sağlam halkın yapısı sağlam." Hayır, istediğim cevap bu değil. Ne iyi
oldu? Her şey derken neyi kastediyorsunuz Bülent Bey? Ecevit çayından bir yudum
alıyor, "İyi oldu her şey iyi oldu. Kontrgerilla açıklamalarından sonra ben
Başbakan oldum, düşünsenize...."
Benim için de belki düğmeye basanlar oldu |
|
Siz daha önceki açıklamalarınızda "Özel
Harp Dairesi'ni tesadüfen" öğrendim dediniz. Örtülü ödenekten o birim için
para istemişler. O güne kadar o birimi ABD finanse ediyormuş.
Tamamen doğru. Ayrıca Özel Harp Dairesi Amerikan Askeri Yardım Heyeti ile aynı
binada bulunuyormuş. Sonra konuyla ilgili bilgi istedim. O zamana kadar benim
böyle bir kurumdan haberim yoktu. Başbakanlık Konutu'nda bize bir brifing
düzenlendi. Rahmetli Milli Savunma Bakanı Hasan Esat Işık ile katıldık.
Ne anlattılar?
Özel Harp Dairesi'nin Türkiye'nin düşman istilasına uğraması durumunda
istilacılara karşı gerilla yöntemleriyle ve her türlü yer altı etkinliğiyle
mücadeleye hazırlanmak için kurulduğunu anlattılar. Ayrıca bazı vatansever
gönüllüler Özel Harp Dairesi'nin sivil uzantısı olarak görevlendirilmişlerdi.
Bazı gizli silah depoları kurulmuştu.
ASLA İKNA OLMADIM
Açıklamaları ikna edici buldunuz mu?
Hayır öyle şeyler yazıldı benim hakkımda, ama ben ikna olmadım. Tam tersine bize
verilen brifingden sonra daha da endişelendim. Araya Kıbrıs Barış Harekatı
girdi. Özel Harp Dairesi Rum Baskını'na karşı Türk direnişiyle ilgili bazı
görevler de üstlenmişti. Biz de bu sorunu halletmeyi, harekat sonrasına
ertelemeyi uygun bulduk. Sonra biliyorsunuz hükümetten ayrıldık.
Daha sonra kontrgerilla açıklamasını yaptınız, Cumhurbaşkanı Fahri
Korutürk'e konuyla ilgili bir rapor sundunuz.
1 Mayıs 1977'deki olayları Özel Harp Dairesi'nin sivil uzantısının provoke etmiş
olabileceğini düşünüyordum. Başbakan Demirel cumhurbaşkanına sunduğum raporu
ciddiye almadı. Özel Harp Dairesi'ne bağlı sivil örgütle ilgili kuşkularımı da
önemsemedi. O yüzden de kamuoyunu bilgilendirdim.
Seçime birkaç gün kala düzenleyeceğiniz Taksim mitingi için dönemin
Başbakanı Demirel size bir suikast düzenleneceğine dair bilgilere ulaştığını bir
mektupla iletti.
Evet. Değişik algıladım o mesajı. Manidar. Mesaj ileteceklerine bunun önlemini
alsalardı. Biz yine de mitingi düzenledik. Hiç unutmam, müthiş bir kalabalık
vardı.
ÖZEL HARPÇİ MHP'LİLER
Hiç korkmadınız mı? Kontrgerilla raporu sunuyorsunuz, başbakan sizi
ciddiye almıyor, ardından suikast ihbarı geliyor.
Böyle durumlarda insanın aklına korku gelmiyor. Bu savaşa benziyor biliyor
musunuz? Tehlikeyi düşünmeden görevinizi yapıyorsunuz. Rahşan'ın da, benim de
hiçbir zaman aklımıza korku gelmedi. Bir şey daha anlatmak istiyorum 1978-79
yılındaki başbakanlığım sırasında bir doğu ilçesini ziyaret ettim. Oradaki
askeri birliğin komutanı generalle görüştüm. Özel Harp Dairesi hakkındaki
kuşkuları aktardım ve dedim ki örneğin bu ilçedeki Milliyetçi Hareket Partisi
Başkanı aynı zamanda Özel Harp Dairesi'nin sivil uzantısının gizli
elamanlarından biri olamaz mı? General "Öyledir" diye cevap verdi. "Ama kendisi
son derece güvenilir ve vatansever bir arkadaşımızdır." Düşünsenize, ben artık
nasıl yorum yapabilirim bunun hakkında, her şey ortada.
Peki o dönemde sizin hükümetiniz için düğmeye basılmış
mıydı? Yani TÜSİAD sayfa sayfa ilanlar veriyordu. Sokak karışıktı,
provokasyonlar alıp başını yürümüştü.
Olabilir. İnanın olabilir. Özel Harp Dairesi konusunu ilk ben gündeme getirdim.
Ondan rahatsız olan bir tek ben vardım. Belki düğmeye? Olabilir.
Durup dururken 'derin devlet' |
|
Bülent Bey, derin devlet ne demek? Kimlerden
oluşur, ne zaman ortaya çıkar? Ecevit gülümseyerek "Herkesin derin devleti
farklı" diyor. "Derin devlet konuşuluyor bugünlerde. Derin devlet yeryüzünde
yüzü resmen belli olmayan devlettir. Sayın Demirel, sıkıntı yaşadığı dönemleri
sadece derin devlet olarak anlatıyor. Diyor ki "Derin devlet, devlette zaaf
olursa ortaya çıkar." Buna katılıyorum. Ama bugün öylesine bir zaaf yoktur.
Tabii ki sıkıntıları var günümüzdeki hükümetin ama ne iç ne de dış sıkıntılar
derin devlet gerektirecek sıkıntılar değildir. Yine de durup dururken derin
devleti konuşuyoruz. Herkesin kendisine göre bir derin devlet tanımlaması
vardır. Ben derin devlet olayını o olay açıktan devam ederken yaşadım. Derin
devlet kontrgerilladır. Ben o zaman da uyarılarda bulundum, cumhurbaşkanı'na
kadar durumu ilettim."
Peki ya Demirel'in bahsettiği derin devlet?
Ecevit "yok" diyor "öyle basit değil. Daha önce sordum, yine soruyorum, madem
derin devlet konuşuyoruz sayın Demirel bunlara cevap versin."
1- Demirel 1974 öncesinde Özel Harp Dairesi'ni biliyor muydu?
2- Bu kuruluşun sivil uzantısının bazı iç olaylarda kullanıldığını biliyor
muydu?
3- Haberi varsa huzursuzluk duydu mu?
4- Huzursuzluk duyduysa önlem aldı mı?
5- Demirel, Özel Harp Dairesi'nin özelliklerinden memnun muydu?
Kışkırtma var |
|
Ecevit son günlerde meydana gelen olaylarla ilgili olarak
"1980 öncesi gibi ortalığı karıştırmak isteyenler var" dedi.
Bülent Ecevit, derin devleti konuştuğu Balçiçek
Pamir'e Türkiye'nin şu anki en önemli sorunlarından birinin "provokasyonlar"
olduğunu söyledi. Ecevit, "bir şeyleri karıştırmak isteyenler var" dedi.
80 öncesinde olduğu gibi
Ecevit son günlerdeki olaylar ile 1980 öncesi arasında benzerlik kurarak
şöyle konuştu: "Ortalıkta birtakım provokasyonlar var. 80 öncesinde olduğu gibi
bir şeyleri karıştırmak isteyen çevreler var."
Ciddi tehlike görmüyorum
Bu çabalara karşın Ecevit, "Ama ben bunu ciddi bir tehlike olarak
görmüyorum. Asıl tehlike dış politika konusundadır" diye konuştu.
80 öncesi gibi ortalığı karıştırmak istiyorlar
Ortalıkta birtakım provokasyonlar olduğunu belirten
Ecevit, "Ancak asıl tehlike burada değil, dış politikada" dedi.
Bülent Ecevit ile derin devlet konuşmaya devam
ediyoruz. 1980 öncesi için "benim için düğmeye basılmış olabilir" dediniz. Ya
sonrası? Ecevit gülümsüyor.
* Yakın zamandan bahsediyorum diye bastırıyorum. Yani üçlü koalisyon iyi
gidiyordu sonra siz birdenbire rahatsızlandınız.
-İyiydim aslında sonradan daha kötü oldum.
* Evet ben de ondan bahsediyorum. Hakkınızda birçok dedikodu dolaşıyordu o
dönem. Örneğin niye Başkent Hastanesi'ni seçtiniz?
-Her şey sırtımda bir ağrıyla başladı. Karşı kaldırımda Başkent
Hastanesi vardı biz de oraya gittik. Sonra ben kötü oldum, Rahşan da
rahatsızlandı. Sonra evimize çıktık.
* Madem ikinizin de sağlık durumu kötüleşti niye eve çıktınız?
-Artık katlanamaz olmuştuk. Hastanenin önünde gazeteci arkadaşlar stres,
baskı bir taraftan sağlık durumu...
* O dönemde sizin hakkınızda birçok söylenti sızıyordu, hiç
yıkanmadığınız, sadece kuru pastayla beslendiğiniz vs...
-(Ecevit gülümsüyor) Hepsini yalanladım biliyorsunuz. Bir sürü dedikodu
vardı, nereden çıktığını bilmediğim.
* Başkent Hastanesi'ndeki tedavinizden memnun kalmadınız mı?
-............... Eve gittiğimde bile bana doktor gönderdiler.
RAHŞAN DA ÇOK HASTALANDI
* Daha açık sorayım, size o dönemde bir suikast mı düzenlendi?
"Başbakan Bülent Ecevit'i zehirlediler" gibi dedikodular dolaşıyordu ortalıkta.
-Bu soruyu hiçbir zaman bana soran olmadı, ben de yanıtlamadım zaten.
* Zamanı gelmedi mi peki?
-Bakın, elimde kanıtım yok.
* Peki ya düşünceleriniz, hisleriniz? Yani sizi zehirlediklerine, öldürmek
istediklerine gerçekten de inanıyor musunuz?
-Başbakan olan bir kimsenin elinde kanıtı olmadan bu iddialarda
bulunması mümkün değildir.
* Şüphelerinizi açıklayamaz mısınız yani?
-...................... Uzunca bir sessizlik oluyor. Bülent Ecevit yine
gülümsüyor ve bana dönüp "İşte belki de o yüzden, beyanat vermemek yalanlamamak
demektir" diyor. Belki yüzümdeki hayal kırıklığı bir cümle daha söylemesine
sebep oluyor. "Sayın Pamir, elimde ne yazık ki kanıtım yok!" Sonra çayından bir
yudum daha alıyor. "GATA'ya gittik. Rahşan için iyi bir bakımla kurtulur
dediler. İnanın çok sevindim. Gerçekten de kurtuldu, ben de iyileştim. Hiçbir
sağlık sorunumuz kalmadı artık." Biri bir şey söylemek istemediğinde kısa
cümleler kurar ve gözünüzün içine bakar. Hani bir meydan okuma havası, "Bu konu
bitti başkasına geç" mesajı. Bülent Ecevit ile de aynısı oldu. Aklımda biraz
önce söylediği "Kanıtım yok" cümlesi, başka bir şey düşünemiyordum, kısacası
allak bullak olmuştum. Birsüre konuşamadım. Ecevit sessizce çayını içti,
pastasından bir yudum aldı ve galiba toparlanmamı bekledi. Neden sonra "Devam
edelim mi?" diye sordu. Sessizce başımı salladım. Aklıma birdenbire niye
jakoben sorusu geldi bilmiyorum. Belki ortamı biraz yumuşatmak için... Ama
Bülent Bey üzerinde ters etki yaptı, iyi mi?
JAKOBEN TARTIŞMASI SAÇMA
* Süleyman Demirel Yavuz Donat ile röportajında ben jakobendim, Tayyip
Erdoğan da jakoben açıklamasını yaptı. Siz ne düşünüyorsunuz?
-Bilemiyorum açıkcası beni hiç ilgilendirmiyor. İyi ki benim için
kullanmadı o kelimeyi. Sohbet havası içinde Demirel aklına gelen her şeyi
söylemiş. Ciddi bir şey değil nitekim. Zaten o açıklamalarından sonra
gazeteciler sıkıştırdığı halde yeni bir şey söylememiş. Orada da yeni bir şeyler
söylememiş aslında. Türkiye'nin çok daha önemli sorunları var.
* En önemli sorun nedir sizce?
-Tabii ki ortalıkta birtakım provokasyonlar var. 80 öncesinde olduğu
gibi bir şeyleri karıştırmak isteyen çevreler var. Ama ben bunu ciddi bir
tehlike olarak görmüyorum. Asıl tehlike dış politika konusundadır. Hükümetin
İncirlik konusuna sağlıklı bir çözüm getirmesi gerekir. Doğru olan böyle önemli
sorunların müzakere edilmesidir. Devletlerarası ilişkilerde bu durum böyle olur.
Ama bugüne bakıyoruz, İncirlik'le ilgili hiçbir müzakere yok. Ortada Amerika'nın
istekleri var, Türkiye'nin tereddütleri var. Örneğin Türkiye'de bir Kürt devleti
kurulma yolunda çok ciddi somut adımlar atılıyor. Ve bu olayda Amerika'nın
sorumluluğu çok büyük. Amerika göz göre göre onları destekliyor.
AMERİKA TEZKEREYİ AFFETMEDİ
* Amerika'dan bahsetmişken, başka bir komplo teorisi daha var. Deniyor
ki, Ecevit hükümeti tezkereyi meclisten geçiremeyecekti bu yüzden erken seçime
gidildi ve üçlü koalisyon için bu yüzden düğmeye basıldı. Doğru olabilir mi?
-Olabilir. Ben olsaydım geçmezdi ama yine de geçmedi. Hesap doğru
çıkmadı yani. AKP onaylamadı ama Amerika AKP'yi tezkere yüzünden asla affetmedi.
Hâlâ da affetmedi. Tabii çok büyük haksızlık ediyorlar. Demokrasi diyorlar işte
demokrasi. Ama bu sefer de beğenmiyorlar.
* Niye affetmediler. Yani "Tezkereyi geçiririz" sözü mü verilmişti sizce?
-Başbakan ve arkadaşları var güçleriyle tezkerenin geçmesi için
çalıştılar. Bu istek zaten ortada. Hiç kimse ret kararını beklemiyordu,
başbakanın kendisi bile. Amerika iktidarı bunu kendisine yapılan bir yanlış
olarak algıladı ve bunu affetmedi.
12 gün kayboldu, geldi seçim diye bastırdı |
|
Söz dönüp dolaşıp Kemal Derviş'e geliyor. Bülent
Ecevit "Bu zat konusunda müthiş pişmanım" diyor. Bir ara durup düşünüyor "Galiba
hayatımdaki tek pişmanlığım Kemal Derviş'tir." "İyi de, siz getirdiniz onu"
diyorum, iyice ciddileşiyor. "Kesinlikle ben getirdim. Onun ismini önerdiğim
zaman kimse tanımıyordu bile. Arkadaşlar ben önerdiğim için sıcak baktılar. O
zaman hatırlarsanız ekonomik açıdan çok sıkıntılı dönemler geçiriyorduk.
Koalisyon ortaklarımızı sayın Derviş konusunda ikna ettim. Sonra bir baktık ki
her gün MHP'ye hakaret ediyor, saldırılarda bulunuyor. Sık sık uyardım
kendisini. 'Yapmayın uzun zamandır uyumlu bir hükümet götürüyoruz bozulmasın'
dedim. Sonra ortadan kayboldu."
TEK PİŞMANLIĞIMDIR
Ecevit dalıp gidiyor. "Nereye kayboldu" diye soruyorum. Duymuyor bile beni.
Sinirlendiğini hissediyorum, yanılmadığımı tekrar konuşmaya başladığında ses
tonundan anlıyorum. "Tam 12 gün kayboldu bu Kamil..., Kemal Derviş. Ne
Amerika'da bulabildik ne Türkiye'de. En sonunda parti olarak emniyete haber
verdik. Onlar da bulamadılar. Emniyet bile bulamadı izini. Nereye gitti bu
adam?" "Nereye gitti sizce Bülent Bey?" Ecevit'in sesi bu sefer daha gür
çıkıyor. "Bilmiyorum nereye gitti, neden ortadan kayboldu. Güya kitap yazmaya
gitmiş, kitabı da ortaya çıkmadı. Sonra kendisi ortaya çıktı ve 'Erken seçim'
dedi. Aslında hükümetin üç ortağı olarak erken seçim hepimiz karşıydık ama
birdenbire ne olduysa artık bu sefer sayın Bahçeli de erken seçim istediğini
açıkladı. Kemal Derviş siyasi hayatımdaki tek pişmanlıktır."
Özal öldürülseydi 70’lere dönülürdü | |||
Kasım CİNDEMİR / WASHINGTON Hürriyet, 1988'de Özal'a suikast girişimi sonrası, Amerikan istihbarat örgütü CIA'nın hazırladığı raporu ele geçirdi. Dönemin Cumhurbaşkanı Kenan Evren’in
ABD ziyareti öncesi hazırlanan 25 Haziran 1988 tarihli CIA raporunda,
‘Başbakan Özal’a suikast başarılı olsaydı, Türkiye 70’lerin istikrarsız
görüntüsüne dönebilirdi’ denildi. Raporda, istikrarsızlığın kaynağının
terörizm değil, ekonomik sorunlar ve yüzde 70’e yaklaşan enflasyon olduğu
vurgulandı. |
Hürriyet.12-4-2005
TAMER KORKMAZ |
12.04.2005 SALI/Zaman | |
Demirel’in Sabah’taki ‘Derin Devlet Dersleri; ardından Evren Paşa’nın derin devletin varlığını kabul etmesine rağmen 12 Eylül’ü sempatik göstermeye çalışan gözbağcılığı, yakın siyasi tarihimize manidar bir yolculuk yapmamıza vesile olmuştu...
Derin Devlet’in 12 Eylül öncesini nasıl kurguladığına dair Evren’den tarihi bir itiraf beklemek doğal olarak mümkün değildi. Demirel ise, -Necdet Üruğ’la ilgili kısım başta olmak üzere- askerin darbe şartlarını olgunlaştırıcı rolüne ait bazı hususları -dolaylı da olsa- dile getirmiş; ancak hadisenin adını koymaktan özenle kaçınmıştı. Süleyman Bey, çok yakından bildiği derin devlet gerçeklerinin şöyle bir kapağını açmakla yetinmiş, ne var ki, -özellikle- daha ileriye gitmemişti: Eksik bıraktığı husus, ‘Mr. Kontrgerilla’ bahsi idi! Demirel’in ardından Sabah’a konuşan Evren, derin devletin yaptığı darbeyi masum gösteren ifadelerle bir bakıma Süleyman Bey’in anlatabildiklerini de bloke etmiş oldu. Derin devlet tartışmasında taammüden atlanılan hayati noktaya vurgu yapma ihtimali olan bir tek kişi vardı, o da Ecevit’ti! Ecevit, ilk kez 1977’de ‘kontrgerilla’dan bahsetmiş ancak uzun yıllar bu konu açıldığında konuşmamaya özen göstermişti. 80’lerde ve 90’ların ilk yarısında ‘kontrgerilla’ tabirini kullananlara resmen kaçık muamelesi yapılırdı. Meclis’teki bütçe görüşmeleri esnasında (Kasım 1990) bir politikacı “kontrgerilla” der demez tartaklanmıştı. Kontrgerilla sözcüğüne ‘devleti koruma’ adına tepki gösteriliyordu. Tam altı yıl sonra, Susurluk’ta Mercedes’in kamyona çarpması ile birlikte artık hiç kimsenin ‘kontrgerilla’ya yok muamelesi yapma şansı kalmamıştı! 12 Mart’ın ve 12 Eylül’ün bir numaralı siyasi mağduru olduğu halde Demirel’in bir türlü söyleyemediği gerçeği Ecevit dünkü Sabah’ın manşetinde dile getirdi: “-Derin Devlet kontrgerilladır!” İşte, bütün mesele bu, sayın seyirciler... Kontrgerilla, Özel Harp Dairesi’nin giriştiği ‘karşı eylemi’ anlatmak için üretilen bir isim: Evren, anılarında kontrgerilla tabirinin TSK’yı yıpratmak için uydurulduğunu söylüyor... Ecevit, Evren’in anılarında yer alan bir bölümü hatırlatarak Demirel’in 1974 öncesinden beri kontrgerilladan haberi olduğunu vurguluyor. Süleyman Bey ise, Yavuz Donat’a derin devletin varlığını ilk kez 1979’da öğrendiğini söylemişti -ki hiç de inandırıcı değildi... Ecevit ilk başbakanlığı esnasında (1974’deki Kıbrıs Harekatı’ndan hemen önce) Özel Harp Dairesi’nin varlığından ‘tesadüfen’ haberdar olmuştu. Bu birimi ABD’nin finanse ettiğini öğrenen Ecevit, Başbakanlık’ta düzenlenen bir brifingle ÖHD hakkında bilgilendirilmişti. Brifing, Ecevit’in iyice endişelenmesine yol açmıştı! Bundan üç yıl sonra, 1 Mayıs 1977’deki kanlı olayları Özel Harp Dairesi’nin sivil uzantılarının provoke etmiş olabileceğini düşünen Ecevit, kontrgerilla adını ilk kez o vakitler zikrederek kuşkularını kamuoyu ile paylaştı. Ancak dikkate alınmadı... Abdullah Çatlı, 1977’nin ilk ayında MİT elemanı olarak çalışmaya başlamış; 1 Haziran 1977’de Kara Kuvvetleri Komutanı Namık Kemal Ersun ve 200 subay emekli edilmiş; Kenan Evren ise 30 Ağustos 1977’de inanılmaz bir biçimde aradan sıyrılarak KKK’lığa atanmıştı. Evren’in Genelkurmay Başkanı olduğu tarih 6 Mart 1978’dir. Ne tesadüf, Ankara başta olmak üzere yurt çapında provokasyonların zirveye çıktığı-anarşinin ivme kazandığı bir yıldı, 1978! Demirel’in Başbakanlık’ta “Sıkıyönetim akan kanı neden durduramıyor?”
sorusunu yönelttiği 12 Eylül öncesinin 1. Ordu ve Sıkıyönetim Komutanı
Necdet Üruğ, İpekçi cinayeti sanığı olarak yakalanan M. Ali Ağca’nın sorgusu
için talep edilen ek süreyi vermeye yanaşmamıştı! Ağca cezaevinden kaçtıktan
tam yirmi yıl sonra “Darbelerin hukuku yoktur!” diye konuşacaktı, Üruğ Paşa!
12.04.2005 |
Süleyman Arif Emre/Milli Gazete/13-4-2005 |
Kalıcı Derin Devlet Geçici Derin
Devlet (I)
Geçtiğimiz haftalar içerisinde, derin devlet nedir, ne değildir konusunda basında ve medyada tartışmalar yapıldı. Ama yine de konuya netlik getirilemedi. Bazı yazarlar gözü bağlı olarak Fil’i el yordamıyla yokladılar. Kimi fili hortuma benzetti, kimi çuvala. Ama filin bütünüyle gövdesinin nasıl olduğunu belirleyemediler. Biz konuya netlik kazandırmak için Derin Devlet çeşitlerini tasnife tabi tutuyoruz. Yeryüzünde iki türlü derin devlet vardır. Şöyle ki: Kalıcı derin devlet, Geçici derin devletler... Kalıcı Derin Devlet, Siyonistlerin kurmaya çalıştıkları Gizli Dünya Devleti’dir. Geçici derin devletler ise: Gizli dünya devletinin kurulmasını kolaylaştırmak ve önündeki engelleri kaldırmak için ihdas edilmiş olan, ömrü kısa derin devletlerdir. Bunlar ihtiyacı karşılamak için yerine göre bir operasyon olarak su yüzüne çıkar. Yerine göre darbeler, ihtilaller olarak kendini gösterir. Kalıcı derin devlet, günümüzde, ABD’yi bile emri altına alacak güce erişmiştir. Bu güçlenme birinci aşamada Kennedy cinâyetleriyle kendini göstermiş, ikinci aşamada ise, ikiz kulelerin, bir tertip eseri olarak vurulmasından sonra etkisini iki kat artırmıştır. Bu gizli örgütlenmenin gövdesi ise bir ahtapotun kolları gibi dünyaya yayılmış olan gizli masonik kuruluşlardır. Kalıcı derin devletin yol haritası ise: Önce İsrail’i kurmak, sonra Büyük Ortadoğu Projesi adı altında Arzı Mev’udu (Nil ve Fırat vadilerini) ele geçirmek, en sonunda ise ABD’yi ve AB’yi ya ilhak ederek ya da dağıtarak kuruluşunu tamamlayıp dünyaya egemen olmaktır. Bu gizli aksiyonların, su yüzüne nasıl ve ne şekilde çıktığı hakkında bazı çarpıcı misaller vermek istiyorum: 1- İsrail’in kuruluşu gizli siyonist ve masonik örgütlerin, ABD ve Avrupa ülkelerine yaptığı baskı sonunda gerçekleşmiştir. 2- Siyonistlerin bu planlarını Abdulhamid Han çok iyi bildiği için Yahudilere arazi vermeyerek İsrail’in kuruluşuna karşı çıkmıştır. 3- Ama Yahudiler bunun üzerine, Selânik’te bir mason locası kurarak Abdülhamid Han’ı tahttan indirip en önemli engeli ortadan kaldırmışlardır. Hatırlanacağı üzere Abdulhamid Han’ın tahttan indirilmesi operasyonunu, saraya gelen Emanuel Karaso, paşalara direktifler vererek bizzat yönetmiştir. 4- Yine bir tertip sonunda, Osmanlı Devleti’nin Birinci Cihan Savaşı’na sokulmasında ve neticede İmparatorluğumuzun parçalanmasında, siyonistlerin rolü büyük olmuştur. 5- İstiklal savaşımızdan sonra, aktedilen Lozan konferansında ise HayimNahum efendi ismindeki Yahudi, bu işe bizzat burnunu sokarak, Lord Curzon’un da etkisiyle, Türkiye’nin jakobenliğe endekslenen bir lâiklik anlayışına kayması için üzerine düşen görevi yerine getirmiştir. |
Kalıcı Derin Devlet Geçici Derin
Devlet (II)
6- Atatürk İstiklal savaşından hemen sonra, ülkenin ekonomik bağımsızlığına kavuşması ve siyâsi bağımsızlığımızın böylece perçinlenmesi için Sanayi Teşvik Kanunu çıkartarak, ağır sanayi hamlesi başlattığı halde, Atatürk’ün vefatından sonra masonlar bu hamleyi rafa kaldırarak, ülkemizin dışa bağımlı bir ekonomiye mahkûm edilmesine sebebiyet vermişlerdir. Atatürk’ün kapattığı mason locaları İnönü tarafından tekrar açılmamış olsaydı, onun başlattığı sanayileşme hareketi elbette başarıya ulaşacaktı. 7- Türkiye’nin kendi imkânlarıyla kalkınması Atatürk’ten sonra da engellenmeye devam etmiştir. 27 Mayıslar, 12 Martlar, 12 Eylüller ve 28 Şubatlar elbette boşuna yapılmamıştır. Bu darbe veya krizlerin ilk planda aktörlerinin masonlarla veya siyonistlerle işbirliği hâlinde olduklarını araştırmaya lüzum yoktur. Ama birileri kalkarak sık sık demokratik gelişmemizi, önemsiz gerekçelere dayanarak, askıya alırsa elbette ki, dünya çapında organize olmuş bulunan, Kalıcı derin devlet mensupları, alttan alta işe karışıp, millet ve devletimizi zaafa uğratmak için, ellerinden geleni geri koymayacaklardır. Nitekim hemen her darbeden sonra ABD başkanları, bu işi yapanlar bizimkilerdir diyerek bu marifetin kendilerine ait olduğunu ikrar etmişlerdir. 8- Başka bir misal: Yıl 1969-70, bizler Millî Nizam Partisi’ni kurmuştuk. Henüz teşkilatlanma safhasında iken, ABD’deki Siyonistlerden bize bir kurye gelmiş. Sizin partinizin sözcüleri, masonluğu ve siyonizmi eleştirmeye devam ederlerse, hakkınızda kapatma davası açtıracağız demişler, bizler eleştiriye devam edince, bir aya kalmamış aleyhimize kapatma davası açılmıştır. 9- Benzeri olay Refah Partisi zamanında da cereyan etmiştir. Kanal 7’nin bir yayınını, RP’ye malederek, Refah’ın koalisyondan çıkarılması ve parti hakkında kapatma davası açılması, masonik bir kuruluş olan “Fransa Yüce Konseyi” tarafından 27 Mart 1997 tarihli yazı ile istenmiştir. Neticeyi biliyorsunuz. 10. Ve nihayet Ecevit-Yılmaz-Bahçeli koalisyonunun ipinin nasıl çekildiği, Saadet Partisi’nin bir masonun mektubuna uyularak nasıl hizip çıkarılarak bölündüğü ve AKP’nin kuruluşu sırasında ABD büyük elçisinin evden eve giderek AKP lehine nasıl kulis yaptığı yine hepimizin malumudur. 11- Şimdi de Sayın Erdoğan,AKP için düğmeye basıldığından bahsediyor. Kalıcı derin devlet, görüldüğü gibi, aksiyonlarına hâlâ devam ediyor. İşte Afganistan, işte Irak, işte Sudan, işte Kırgızistan, işte Gürcistan, işte Ukrayna. Yani tehlike etrafımızda dolaşıyor. Dört taraftan temellerimizi oyuyor. Bu durum karşısında öyleyse ne yapmalıyız? Artık komediye dönüşen bu siyonist müdahalelere, kesin-kes dur demeli ve milli şahsiyet ve haysiyetimize yönelen bu müdahalelere bir daha izin vermemeliyiz. Siyasi partilerimizi, sivil toplum kuruluşlarımızı ve medyamızı seferber ederek, halkımızı, dış ve iç müdahalelere karşı bilinçlendirmeli, şartlandırmalıyız ve fikri bir bağışıklığa kavuşturmalıyız. Diğer taraftan, başörtüsü yasağı, İmam Hatip Okulu kapatılması gibi, iç gerilimleri derhal ortadan kaldırarak, tıpkı istiklal harbimizde olduğu gibi sarsılmaz bir millet-devlet kaynaşması gerçekleştirerek, milletimizi ve devletimizi bu fitneden kurtarmalıyız. |
|
||
Sayı: 547 | Muhsin Öztürk - m.ozturk@aksiyon.com.tr |
||
“İtfaiye Yanıyor” isimli uzun hikaye ile derin devlet konusunu biraz daha ‘derinleştiren’ Ömer Lütfi Mete, hiç istihbaratçı dostu olmadığını; ‘derin’le ilgili en sağlam hikayeleri mafya ile düşüp kalkmalarında öğrendiğini dile getiriyor. “TV dizilerine saygı duymuyorum.” diyen Ömer Lütfi Mete’ye göre TV’de iyi bir şey yapılamaz. Bu yüzden TV’de yapılan bir şeyi ciddiye almak da abes. Zaten kendisi de senaryosunu yazdığı Deli Yürek’le anılmaktan hoşnut değil.
Ağzı olanın
konuştuğu artık neredeyse ‘sıkmaya’ başlayan bir mevzu derin devlet.
Gözümle görmediğime inanmam deyip materyalist olma pahasına işin içinden
sıyrılası geliyor insanın. Ama Türkiye’nin ‘özel şartları’, zaman zaman
siyasilerin orta karar tutumları, askerin yükselen sesi işlerin yine
derine kaydığı hissini vermiyor değil. Her ne kadar Deli Yürek’le
hatırlanmaktan hoşnut olmasa da bu dizinin senaristi olması hasebiyle
her zaman derin devlet konusunda bilgisi olduğu düşünülen Ömer Lütfi
Mete, yeni bir ‘uzun hikayesi’ ile konuyu biraz daha ‘derin’leştiriyor.
“İtfaiye Yanıyor” her şeyden önce, işi yangın söndürmek olan bir kurumun
yanmasını anlatıyor. Mete’nin itfaiyesi bildiğimiz itfaiye değil;
İstihbarat-tahkikat-fişleme-adalet-yuvarlaklaştırma-eritme’nin baş
harflerinden oluşuyor. |
Aksiyon.6-5-2005