Alphonse Daudet'nin "Altın Beyinli Adam" adlı hikâyesine bayılırım. Çocuk, doğuştan altın beyinliymiş. Önce annesi ve babası altın beyninden birazını kullanmışlar. Sonra büyümüş, evlenmiş ve güzel çocukları olmuş. Çok sevdiği karısı ve çocukları ne isterlerse, beyninden bir parça altın çıkarır ve istediklerini alırmış. Herkes, özellikle de yakınları, altın beyinli adamın beynini hovardaca kullanmışlar. Nihayet bir gün sevgili karısı ile gezinirken, karısının çok beğendiği bir mücevheri almak için kuyumcuya girmiş. Fakat parmaklarının arasında kanlı birkaç altın parçasıyla kalakalmış...

X X X

"Altın Beyinli Adam", bundan tam onbir sene önce vefat etti. O'nu erken kaybettik. Öldüğünde, parmaklarının arasında son birkaç altın kırıntısı yoktu. Bilâkis, beyni ışıl ışıl altın gibi parlıyordu. Lâkin, bedenini gece gündüz demeden çalışarak harcamıştı. Vefatından kısa bir müddet önce beni arayarak görüşmek istediğini söyledi. "Seninle şöyle sabaha kadar bir oturalım" dedi. Sonra ABD seyahatine çıktı. Döndükten hemen sonra da Türk Cumhuriyetleri'ne gitti. Ve, görüşmek nasip olmadan O'nu kaybettik...

"Altın Beyinli Adam"ın beyni Türkiye doluydu. "İkinci Değişim Programı", bütün teferruatıyla altın beyninin içindeydi. Cumhurbaşkanlığı'ndan istifa edip yeni bir parti kurmayı, iktidara gelmeyi ve "İkinci Değişim Programı"nı uygulayarak Türkiye'yi daha ileriye götürmeyi plânlıyordu. Bunu hep beraber yapacaktık. Nasip olmadı. Türk siyaseti için genç denilebilecek bir çağında, henüz 66 yaşında Hakk'a yürüdü.

X X X

Ölümü hakkında yapılan spekülâsyonlara çok üzülüyorum. Kardeşi Korkut Özal, başlangıçtan beri ağabeyinin suikasta mâruz kalarak öldürüldüğünü söylüyor. Semra Hanım, önce böyle düşünmüyordu; ancak son yıllarda o da oğlu Ahmet Özal gibi rahmetli Özal'ın zehirlenerek öldürüldüğünü ileri sürüyor. Bana da halk arasında hep bu konuda sorular sorulur; bense bilmediğimi söyleyerek cevap veririm. Halkın, çok sevdiği ve kendisine yakın bulduğu bir devlet adamının ölümünü kabullenmeyip bu şekilde "komplo teorileri" düşünmesini anlayışla karşılamak lâzımdır.

Lâkin, Özal'ın en yakınları, eşi, oğlu ve kardeşi, O'nun bir suikasta kurban edildiğini düşünüyorlarsa, bu konuda icap eden işlemleri yapmaları gerekir. Kimse alınıp darılmasın ama benim eşimi, babamı, kardeşimi öldürseler, böyle her ölüm yıldönümünde bunu gündeme getirip sonra normal hayatıma avdet etmezdim. Bunun doğru olup olmadığını bütün imkânlarımı kullanarak araştırır; doğru ise fail kim olursa olsun hesap sorardım.

Ya adalet mekanizmasının sorumlularına ne demeli?... Bir Cumhurbaşkanı'nın "katledilmesi" iddiası, şikâyete bağlı bir suç mudur? Öyleyse buyurunuz, ben suç ihbarında bulunuyorum ve Cumhuriyet Savcılarını göreve çağırıyorum.

X X X

Merhum Özal'ın ölümü üzerindeki bu sır perdesinin kaldırılması lâzımdır. İşin tıbbî tarafını iyi bilmiyorum ama zehirlenme sözkonusu ise, aradan çok daha uzun yıllar da geçmiş olsa, saçından numûne alınarak yapılacak araştırmalar sonucunda bu durumun tesbit edilebileceği söyleniyor. Ayrıca, diğer bazı tekniklerin de kullanılabileceği ifade ediliyor.

Eğer bu araştırmalar neticesinde Özal'ın öldürüldüğü anlaşılırsa, bütün imkânlar ortaya konularak faillerin mutlaka bulunulmasına çalışılmalıdır. Eğer, ölümünün normal bir kalp krizi sonucunda olduğu ortaya çıkarsa, bu konuyu, özellikle devletin bazı kurumlarını töhmet altında bırakırcasına "derin devlet" spekülâsyonu olmaktan çıkarmak gerekir.

X X X

"Altın Beyinli Adam"ın hayatında çok üzüntülü anları vardı. Bunlardan birisini sizinle paylaşarak, bu hüzün dolu günde acımı azaltmak istiyorum.

Kızının "Davulcu Asım" ile evlenmesinden önceki günlerdi. Bu konuda hepimiz üzgün ve tepkili idik. Başbakan Yardımcısı Kaya Erdem bana gelerek, "Cumhurbaşkanı Evren ve komutanlar bu evliliğin Başbakan'ı yıpratacağını söylüyorlar. 'Biz, özel bir konu olduğu için söylemeye çekindik, sen söyler misin?' dediler. Ben de söyleyemedim; sen bu gibi konuları daha rahat anlatırsın" dedi. İlk tepki olarak "Onlar ne karışıyorlarmış!" diyerek homurdandım ama zaten ben de bu şekilde düşündüğüm için söylemeyi kabul ettim.

İstanbul'da makam arabasında, "Size önemli bir şey söyleyeceğim" dedim. Şoför ile koruma görevlisinin bulunduğu kısmı ayıran camı kapattırdı. Durumu anlattım ve benim de bu görüşte olduğumu söyledim. Önce, "Fena bir çocuk değil, konservatuvar mezunu" falan dedi. Ben, çok yanlış bir kişi olduğunu ve kendisini istismar ederek maddî menfaat sağlamak için evlenmek istediğini ısrarla belirtince kızarak "Sen de artık çok oluyorsun, kızımı kime vereceğimi sana mı soracağım!..." dedi. Ben de diplomatça, "O benim kızkardeşim değil mi, elbette görüşümü söyleyeceğim" diye itiraz edince, koskoca Başbakan bir anda hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı. "Hasan, senin de kızın var, benim çektiklerimi biliyor musun? Biraz önce Sheraton Oteli'ndeki odamda otuz yaşındaki canım gibi sevdiğim kızımı elimden zor aldılar, bir tutam saçı avucumda kaldı" dedi. Birbirimize sarılarak ağladık.

Özal, bu izdivaca sonuna kadar karşı çıktı. Bir gece karı koca Başbakanlık Konutu'nda, ben de Başbakanlık'ta sabahlayarak kızı ile müstakbel damadını takip ettik. Özal isteseydi bu evliliğe mâni olunurdu. Lâkin O, vebâl altına girmedi. O gecenin sabahında kızı ile damadı, Antalya'ya giderek evlendiler.

X X X

Altın Beyinli Adam'ın beyni hiç tükenmedi; lâkin çilekeş gövdesi mihnet dolu bir ömre fazla tahammül edemedi. O'nu ve projelerini kaybettik.

İmanlı bir insandı. Elbette yanlışları da oldu. Fakat Türkiye Sevdası'ndan hiç şüphe etmedik.

O'nu rahmetle, minnetle ve hasretle yâd ediyoruz.